Przepisy o przewozie ciężkich pojazdów
Wagonów Omm i Ommu nie uważa się za ciężkie pojazdy nawet wtedy, gdy nacisk kół na szyny wynosi ponad 18 t.
A. Postanowienia ogólne
(1) C i ę ż k i m i p o j a z d a m i są wszystkie te pojazdy, które w stanie próżnym albo ładownym mają n a c i s k k ó ł n a s z y n y w i ę k s z y niż 18 t i c i ę ż a r n a m e t r b i e ż ą c y większy niż 4,5 t/m.
(2) Ciężkie pojazdy dzielą się na:
a) Ciężkie wagony (np. wagony towarowe o dużej pojemności (OO t), platformy SS, platformy z zagłębioną podłogą, żurawie),
b) zimne parowozy.
(3) Nacisk kół na szyny wagonu równa się sumie ciężaru wagonu składającej się z jego wagi własnej i ciężaru jego ładunku podzielonej przez ilość osi. (Największy nacisk kół na szyny, obliczony z nośności i wagi własnej wagonu wskazany jest na wagonie, gdy przekracza 16 t),
Rozłożenie ciężaru na poszczególne osie przy parowozach z reguły nie jest równomierne. Naciski kół na szyny poszczególnych osi parowozów podane są w Wytycznych dla pojazdów (Merkbuch für Fahrzeuge).
(4) Ciężar na metr bieżący równa się sumie ciężaru wagonu, składającej się z wagi własnej i ciężaru jego ładunku, podzielonej przez długość pojazdu łącznie ze zderzakami. (Największy ciężar na metr bieżący przy wagonach Związku Środkowo Europejskich Zarządów Kolejowych – VMEV – wskazany jest na wagonie, jeżeli przy obciążeniu wagonu do jego nośności przekracza 3,6 t/m).
(5) Największy nacisk kół na szyny (3) i największy ciężar na metr bieżący
(Gdy wagon nie jest naładowany do jego nośności, to ciężar na metr bieżący oblicza się następująco:
Jeżeli np. na wagonie (jak na rysunku 3) podano 8,0 t/m /20,0 t nacisk kół na szyny wynosi tylko 16,0 t, to ciężar na metr bieżący wynika z obrachunku 8,0 /20,0* 16 = 6,4 t/m.)
(4) podany jest na wagonach Kolei Rzeszy w formie ułamka (czarno na białym tle) i tak: ciężar na metr bieżący w liczniku, a nacisk kół na szyny w mianowniku. Przy ciężkich wagonach napis ten jest na czarno obramowany np.
7) Największe naciski kół na szyny i największe ciężary na metr bieżący dopuszczalne na poszczególnych liniach dla ciężkich pojazdów, a więc także dla parowozów, wagonów motorowych i wagonów specjalnej budowy, podane są w rozdziale II Wykazu największych dopuszczalnych nacisków kół na szyny (V Achs). Linie, na których największy dopuszczalny nacisk kół na szyny jest mniejszy niż 16 t, a największy dopuszczalny ciężar na metr bieżący mniejszy niż 3,6 t, oznaczone są w Przepisach kierunkowych kropką w kółku 
ze wskazaniem numeru linii.
O wypadkach przekroczenia nacisku kół na szyny i ciężaru na metr bieżący, podanego w Wykazie największych dopuszczalnych nacisków kół na szyny, rozstrzyga Dyrekcja Kolei Rzeszy.
(8) Dla nośności nawierzchni miarodajny jest nacisk kół na szyny, dla nośności mostów prócz tego ciężar na metr bieżący i rozstęp poszczególnych osi pojazdów.
(9) Jeżeli przy przewozie pojedynczych ciężkich pojazdów w pociągach według tabeli IV ciężar brutto ciężkiego wagonu albo grupy ciężkich wagonów
na liniach klasy G przekracza 160 t,
na liniach klasy H przekracza 144 t,
na liniach klasy J przekracza 128 t,
to Dyrekcje od wypadku do wypadku wydają osobne zarządzenia. Takie zarządzenia należy wydawać również w razie przewozu ciężkich pojazdów na liniach klasy K, następnie, gdy przy ciężkich pojazdach przekroczony jest dopuszczalny ciężar na metr bieżący wskazany w rozdziale II rubr. 5 Wykazu największych dopuszczalnych nacisków kół na szyny, a także, gdy z osobnego napisu na pojeździe nie wynika, na jakich klasach linij pojazd może kursować.
(10) Jakie wagony można na poszczególnych liniach przewozić i pojedynczo albo złączone dwa razem (zob. tablicę III i IV), a w szczególności w pociągach parowozowych, postanawia Dyrekcja.
(11) Poza pociągami parowozowymi mogą biec na czele i na końcu pociągu najwyżej po dwa parowozy jeden za drugim, w samym zaś składzie pociągu tylko pojedynczo. Oprócz pociągów przewożących ciężkie pojazdy (zob 18), musi się za albo przed dwoma parowozami biegnącymi na czele albo na końcu pociągu, a tak samo za i przed parowozami, biegnącymi w składzie pociągu pojedynczo, znajdować zwarta grupa wagonów; dla ciężaru na metr bieżący tych wagonów i ich ilości miarodajna jest niżej podana tablica II (przykłady 6 i 7 z tablicy IV),
| 1 | 2 | 3 |
| Klasa linii | Największy ciężar na metr bierzący poszczególnych wagonów we włączanej grupie t/m | najmniejsza ilość wagonów we włączanej grupie |
| N i E | 8,0 | 5 |
| G | 3,6 | 7 |
| H | 3,6 | 7 |
| I | 3,6 | 9 |
(12) Gdy na czele pociągu wolno biec dwom parowozom, a potrzebny jest tylko jeden ciągnący parowóz, to parowóz przewożony w stanie zimnym należy wstawić możliwie bezpośrednio za ciągnącym parowozem (Tablica III, przykłady 113; tablica IV, przykłady 5, 6 i 7).
(13) Gdy niektórym seriom parowozów wolno przechodzić na pewne linie tylko pojedynczo, to takim parowozom nie wolno na żadnym miejscu w pociągu biec w sprzęgnięciu z żadnym innym parowozem (także i lżejszych seryj).
(14) Na liniach klasy N i E można wstawiać do pociągu ciężkie pojazdy po 8 t/m w dowolnej ilości i na dowolnym miejscu (tablica III i IV).
Na liniach klasy G, H i J można przewozić ciężkie pojazdy w zwartych pociągach według tablicy III, gdy ciężar na metr bieżący tych pojazdów nie jest większy niż wskazano w rozdziale II rubr. 6 Wykazu największych dopuszczalnych nacisków kół na szyny. W miejsce takich ciężkich pojazdów może na wchodzących w rachubę liniach biec także mniej niż 5 lekkich wagonów na dowolnym miejscu w pociągu.
(15) Na liniach klasy G, H i J mogą być wstawiane do pociągu (tabl. IV, przykład 7) pojedyncze wagony albo grupy ciężkich wagonów o ciężarze brutto każdego wagonu albo każdej grupy wynoszącym
na liniach klasy G do 160 t,
na liniach klasy H do 144 t,
na liniach klasy J do 128 t.
Między różnymi grupami ciężkich wagonów, albo między taką grupą a biegnącym w pociągu pojedynczo parowozem, albo między taką grupą a parowozem na czele i na końcu pociągu, musi się znajdować zwarta grupa wagonów o ciężarze na metr bieżący wynoszącym najwyżej do 3,6 t/m (zob. także (11)). Ilość tych wagonów wynika z tablicy II rubr. 3 (tablica IV, przykład 7).
Jeden parowóz na czele albo na końcu pociągu może być bezpośrednio sprzęgnięty z pojedynczym ciężkim wagonem albo z grupą ciężkich wagonów o ciężarze podanym w pierwszym ustępie (tablica IV, przykład 7).
C. Przewóz ciężkich pojazdów
(16) Ciężkie pojazdy muszą być przewożone zasadniczo p o c i ą g a m i t o w a r o w y m i. Jeżeli ciężki pojazd ma być wyjątkowo wstawiony do pociągu przewożącego także podróżnych, to ciężkie pojazdy muszą biec p r z e d wagonami osobowymi. (17) Grupy ciężkich pojazdów należy wstawiać możliwie d o p r z e d n i e j c z ę ś c i p o c i ą g u, i, o ile to jest dopuszczalne w myśl wyżej wskazanych przepisów, b e z p o ś r e d n i o z a c i ą g n ą c y m p a r o w o z e m (12), (14) i (15). (18) W pociągach przewożących wyłącznie ciężkie wagony, wagon bagażowy biegnie na końcu (tabl. III, przykłady l do 4). Parowozy, które ma się przewozić w takich pociągach, mogą biec tylko za ciągnącym parowozem albo na końcu pociągu (por. jednak (13)). Gdy w takich pociągach na liniach klasy G, H, albo J biegną dwa parowozy na czele albo na końcu, to między parowozami a ciężkimi wagonami musi biec po jednym lekkim wagonie o ciężarze na metr bieżący najwyżej do 3,6 t/m. Tym wagonem przed parowozami na końcu może być również wagon bagażowy (tabl. III, przykłady 113).
(19) Ciężkie pojazdy muszą biec o ile możności na h a m u l c a c h z e s p o l o n y c h; gdy muszą biec na hamulcach ręcznych, to należy ręcznie hamować cały pociąg.
(20) Przy pociągach towarowych, prowadzących p o j e d y n c z e ciężkie pojazdy, należy szczególni zważać, na to, aby hamulce były rozdzielone w całym pociągu możliwie równomiernie. Przy wagonach przestrzennych biegnących w s t a n i e p r ó ż n y m należy włączyć hamulce wszystkich ciężkich wagonów. Przy wagonach przestrzennych biegnących w stanie ładownym należy w grupach wagonów liczących
a) do 2 wagonów, zawsze włączać hamulce,
b) 3 do 4 wagonów, w środkowym wagonie włączyć tylko przewód,
c) ponad 4 wagony, w środkowych 2 wagonach włączyć tylko przewód.
Grupa ciężkich wagonów musi posiadać potrzebny dla jej przewozu przepisany procent ciężaru hamowanego. Nadliczbowym ciężarem hamowanym parowozów nie należy uzupełniać braków w ciężarze hamowanym pociągu.
(21) Urządzenia hamulców parowozów użytych do przewozu muszą posiadać przy hamulcu parowozu dławik kurkowy, a przy hamulcu tendra, jeżeli tender nie jest wyposażony w hamulec Kunze – Knorra dla pociągów towarowych, nastawnik GP. Dławik kurkowy i nastawnik GP nastawia się w położenie “hamowanie dla pociągów towarowych” (Güterzugstellung) a zawory rozrządcze o zwalnianiu jednorazowym w położenie “hamowanie ruchowe” (Betriebsbremsstellung).
(22) Ciężkie pojazdy na h a m u l c a c h z e s p o l o n y c h wolno przewozić tylko pociągami o największej dozwolonej szybkości do 65 km/godz. na h a m u l c a c h z a ś r ę c z n y c h tylko w pociągach o najwyższej dozwolonej szybkości do 40 km/godz,
(23) Silę pociągową parowozu należy tak wymierzyć, aby na największych wzniesieniach pociąg mógł być ciągniony pewnie, bez skoków i uderzeń.
(24) Sprzęgła pojazdów należy od czoła pociągu aż do ostatniego ciężkiego pojazdu przyciągnąć tak dalece, aby się zderzaki dotykały, gdy wagony stoją na prostym torze. To postanowienie nie obowiązuje ciężkich wagonów, złączonych samoczynnym środkowym sprzęgłem zderzakowym (Mittelpufferkupplung).
(25) Zderzaki pojazdów wymienionych pod (24) muszą być c a ł k o w i c i e n i e u s z k o d z o n e. Ś r o d k i z d e r z a k ó w następujących po sobie pojazdów nie mogą mieć w i ę k s z y c h r ó ż n i c w w y s o k o ś c i jak 30 mm.
(26) Z wagonami o ciężarze 90 t i więcej w stanie próżnym albo ładownym, platformami z zagłębioną podłogą i zimnymi parowozami należy postępować przy przetaczaniu, jak z wagonami, które należy ostrożnie przetaczać; nie wolno ich ani odrzucać ani chwytać płozami hamulcowymi. Wagony o ciężarze w stanie próżnym albo ładownym 90 t i więcej nie mogą biec przez górki rozrządowe.
Przepisy Ruchu (FV) Spis Treści.
