§ 99
Postanowienia ogólne
(1) Jazdy wózków należy ograniczać do najkonieczniejszych przypadków. Gdy jest ciemno i przy nieprzejrzystej pogodzie jazdy wózków winny się odbywać t y l k o w n a g ł y c h przypadkach.
Jazd pociągów nie wolno powstrzymywać przez jazdy wózków.
(2) Wózków z reguły nie należy doprowadzać na własnych kołach do warsztatów.
(3) Na liniach dwutorowych mogą wózki jechać po niewłaściwym torze tylko ze szczególnych powodów.
(4) Doczepianie wózków do taboru normalnego jest zakazane.
§ 100
Podstawianie i konwojowanie wózków, wyposażenie konwojentów
(1) Do jazd na szlak z reguły podstawia wózki i daje konwojentów odcinek drogowy (odcinek przewodów trakcji elektrycznej) ((3) do (5)). Jeżeli zawiadowca odcinka jest nieobecny, to w nagłych przypadkach stacja podstawia wózek i przygotowuje wszystko to, co zwykle należy do obowiązków odcinka drogowego. Odcinek drogowy należy o tym powiadomić możliwie jaknajszybciej.
(2) Używaniem w obrębie stacji wózków przekazanych stacjom dysponuje ich zawiadowca; on też winien do takich jazd dostarczać konwojentów.
(2) W czasie jazdy musi wózkom towarzyszyć urzędnik służby ruchu, uprawniony do kierowania nimi i znający linię (kierownik wózka( (BO, Reg. bud. i ruchu kol. § 72 (2)).
Urzędnik ten jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo jazdy i musi być obznajomiony ze stosunkami miejscowymi.
(4) Wózki motorowe muszą być obsadzone pracownikiem wyszkolonym w ich obsłudze i egzaminowanym (szoferem). Szofer i kierownik mogą być tą samą osobą, gdy szofer posiada uzdolnienie na kierownika. Ciężkie drezyny motorowe winny być z reguły obsadzone przez szofera i kierownika.
(5) Jeżeli wózki muszą być na szlaku usuwane z toru, to musi się przy nich znajdować wypisana na wózkach najmniejsza obsada. Odpowiada za to kierownik wózka.
Jeżeli kierujący lub nadzorujący urzędnik służby ruchu albo zawiadowca odcinka drogowego używa motocykla torowego sam, bez konwojenta i gdy motocykl torowy jest tak ciężki, że go kierownik sam z toru usunąć nie może, to musi go na szlaku zawsze usuwać z toru w tych miejscach, gdzie mu przy usuwaniu pomogą pracownicy liniowi.
(6) Kierownik, oprócz latarni do oznaczania wózka sygnałami dla jazd wózków i klucza czworokątnego, musi posiadać trąbkę, 6 spłonek i chorągiewkę sygnałową, a gdy jest ciemno albo przy nieprzejrzystej pogodzie, latarkę zaopatrzoną w czerwoną przesłonę.
Chorągiewka sygnałowa musi być rozwinięta i gotowa do natychmiastowego użytku; latarka musi być przygotowana do świecenia.
Kierownik winien przed odjazdem naregulować swój zegarek według zegara stacyjnego.
(7) Jeżeli zawiadowca odcinka drogowego albo odcinka przewodów trakcji elektrycznej korzysta z wózka, to winien on objąć kierownictwo. Gdyby sprawy służbowe przeszkadzały mu w kierowaniu, to winien kierowanie wózkiem zlecić wyraźnie innemu urzędnikowi i zanotować to w poleceniu jazdy (§ 101 (1)).
(8) Kierujący lub spełniający nadzór urzędnik służby ruchu (BO, Reg. bud. i ruchu kol. § 45 (1), patrz zał. 1)) jest uprawniony do kierowania wózkiem. Gdy on obejmuje kierownictwo, musi to wyraźnie oświadczyć i w poleceniu jazdy odnotować ze swoim podpisem.
§.101
Przygotowanie jazdy
(1) Jazdy winny z reguły rozpoczynać się na posterunku zapowiadawczym; wymagają one zgody dyżurnego ruchu. Na każdą jazdę na szlak, która może się także rozciągnąć na kilka posterunków zapowiadawczych, musi być wystawione p o l e c e n i e j a z d y według załącznika 30. Dla jazd w obrębie stacji dyżurny ruchu udziela zgody ustnie.
(2) Polecenie jazdy sporządza odcinek drogowy (odcinek przewodów trakcji elektrycznej) ewent. kierujący lub sprawujący nadzór urzędnik służby ruchu, wyjątkowo zaś dyżurny ruchu wypełniając grzbiet i odcinek A. Kierownik oddaje polecenie jazdy dyżurnemu ruchu.
(3) Jeżeli co do jazdy nie ma zastrzeżeń, to dyżurny ruchu w sprawie jazdy powinien porozumieć się z p r z e d n i m posterunkiem zapowiadawczym. Gdy wózek wstawia się na szlaku (8), to porozumienie się obejmuje t y l n y posterunek zapowiadawczy.
(4) Gdy przedni posterunek zapowiadawczy wyraził zgodę na jazdę, to dyżurny ruchu lub jego polecenia dyżurny nadzorczy wypełnia rubrykę l oraz rubryki 4 do 6 polecenia jazdy, część B. W rubryce 5 należy zapisywać wszystkie okoliczności, które mogłyby mieć wpływ na jazdę, jak opóźnienia pociągów, kursowanie pociągów towarowych przed czasem, odwołanie pociągów, kursowanie pociągów nadzwyczajnych, roboty drużyn maszynowego podbijania, drużyn robotników w tunelu i t. p. Kierownika należy o tym powiadomić. Następnie należy telefonicznie zapowiedzieć jazdę zainteresowanym posterunkom następczym, nastawniom, dróżnikom przejazdowym i wyposażonym w telefony drużynom robotniczym (§ 24 (15)).
Zapowiedzenia należy na zainteresowanych posterunkach zapowiadawczych i posterunkach następczych wpisywać z podaniem czasu do rubryki “Uwagi” dziennika telegramów zapowiadawczych, na innych zaś posterunkach ruchu do książki rozmów telefonicznych.
(5) Jeżeli z dróżnikiem przejazdowym nie można się porozumieć telefonicznie, to dyżurny ruchu powiadamia o tym kierownika i odnotowuje to w rubryce 5 polecenia jazdy.
(6) Przy jazdach przez kilka posterunków zapowiadawczych w miarę możności należy o zamierzonej jeździe powiadomić wszystkie aż do najbliższej większej stacji posterunki następcze, przez które wózek ma przechodzić. To powiadamianie nie może jednak zastąpić porozumiewania się od posterunku zapowiadawczego do posterunku zapowiadawczego (3) i innych zarządzeń (4) i (5), dotyczących jazdy wózka.
(7) Gdy jazda wózka została zapowiedziana wszystkim zainteresowanym posterunkom (4), dyżurny ruchu wypełnia w części B polecenia jazdy rubrykę 3 i daje kierownikowi nakaz jazdy (p. także § 103 (1)).
(8) Jeżeli jazda wózka wyjątkowo (2) ma się rozpocząć na szlaku (3), to polecenie jazdy również jest wymagane. Wózek wtedy dopiero może być wstawiony na tor, gdy kierownik za pomocą telegrafu, telefonu albo posłańca uzyskał zgodę tylnego posterunku zapowiadawczego. Zgodę tę i wskazówki posterunku zapowiadawczego w myśl (4) i (5) wpisuje kierownik do polecenia jazdy, zamieszczając nazwisko dyżurnego ruchu, a pod spodem umieszcza swój podpis ze skrótem tytułu służbowego oraz adnotację “z p” (“z polecenia”).
(9) Jeżeli na liniach z przerywaną służbą wózek musi być wstawiony na tor podczas przerwy służby, to kierownik musi zawiadomić posterunki zapowiadawcze wyznaczone przez Dyrekcję.
(10) Jeżeli pomiędzy dwoma posterunkami zapowiadawczymi musi być na tym samym torze jednocześnie użytych k i l k a wózków, to należy je w miarę możności sprzęgać, albo podczas jednoczesnej jazdy utrzymywać je w odległości przynajmniej 300 m od siebie, W tym ostatnim przypadku otrzymuje k a ż d y pojazd polecenie jazdy i k a ż d e m u p o j a z d o w i powinien towarzyszyć osobny kierownik, przy czym należy baczyć na to, by każdy pojazd posiadał najmniejszą wymaganą obsadę (§ 100 (5)).
(11) Przy jazdach wózków należy zapory drogowe obsługiwać tak, jak przy. pociągach. Niestrzeżonych pojazdów drogowych przy takich jazdach strzeże się tylko wtedy, gdy wyjątkowo trzeba odstąpić od postanowienia zawartego w § 102 (1) trzeci ustęp.
§102
Zachowanie się podczas jazdy i po jej ukończeniu
(1) Dopuszczalna szybkość na szlaku wynosi na pochyleniach:
| większych niż | większych niż | ||
| 0 o/oo (1:nieskoczoność) | 10 o/oo (1:100) | 40 o/oo (1:25) | |
| do | do | ||
| 10 o/oo (1:100) | 40 o/oo (1:25) | ||
| a) przy drezynach motorowych | 50 | 40 | 20 km/godz. |
| b) przy motorowych wózkach roboczych i innych wózkach motorowych oraz przy ręcznie poruszanych drezynach i motocyklach torowych | 30 | 20 | 10 km/godz. |
| c) przy innych ręcznie poruszanych wózkach | 5 | 5 | 5 km/godz. |
Gdy jest ciemno i przy nieprzejrzystej pogodzie należy szybkość wózków wskazanych pod a) i b) zmniejszyć do połowy. Przy jazdach w tunelach, szybkość nie może przekraczać 20 km/godz.
Przy wjeździe na stacje, przy jazdach na ostrych łukach, przy spotkaniu z pociągami oraz przy zbliżaniu się do semaforów – należy jechać tak wolno, aby można było wózek zatrzymać na czas przed nagle zjawiającą się przeszkodą (p. także (2)). Tak samo należy postępować przy niestrzeżonych przejazdach drogowych i przejazdach drogowych zaopatrzonych w świetlne urządzenia ostrzegawcze, o ile dojścia do nich nie można w zupełności objąć wzrokiem. Na skrzyżowaniach, rozjazdach angielskich i rozjazdach z ruchomymi szynami skrzydłowymi, jakoteż przy szynach przechylnych należy jechać z szybkością najwyżej 10 km/godz. Wózki motorowe w tych miejscach nie powinny hamować ani, o ile możności, zmieniać biegu.
(2) W miejscach, gdzie ludzie pracują na torze, należy szybkość tak zmniejszać, aby pojazd na czas mógł być zatrzymany. W razie potrzeby należy dawać sygnały “Baczność”.
(3) Jazdy wózków na stacjach powinny być dokonywane z zachowaniem ostrożności i według każdorazowych wskazówek poszczególnych posterunków ruchu. O ile możności należy jazdy zabezpieczać za pomocą przełożenia drążka przebiegowego.
Tam, gdzie to jest przepisane dla jazd parowozów (§ 78 (9) i (10)), należy także jazdy wózków kierować od nastawni do nastawni oraz ewentualnie konwojować je przez przetokowego.
(4) Dla jazd wózków nie obsługuje się semaforów. Jeżeli wózkowi wolno minąć semafor, to przy zbliżaniu się wózka daje dyżurny ruchu (blokowy) albo nastawniczy sygnał manewrowy Ra 2 według Sygnalizacji, postanowienie wykonawcze 188. Jeżeli wózek winien zatrzymać się przy semaforze, to daje się sygnał manewrowy “Stój”, a po zatrzymaniu w razie potrzeby sygnał trąbką “Czekać”.
Jeżeli wózek nie otrzymuje od nastawniczego żadnego sygnału, to winien się zatrzymać przy semaforze do czasu osiągnięcia porozumienia.
Jeżeli wyjątkowo za pomocą sygnałów lub za pomocą telefonu me można uzyskać porozumienia pomiędzy wózkiem stojącym przy semaforze wjazdowym a nastawnią, to wózek może się ostrożnie zbliżać do nastawni.
(5) Zapory drogowe winny być zamykane przy zbliżaniu się wózka. Jeżeli z wózka można zauważyć, że zapory na przejeździe nie są zamknięte,
a taksamo na przejazdach
zaopatrzonych w zapory
należy kilkakrotnie dawać sygnał “Baczność”.
(6) Gdy jest ciemno albo przy nieprzejrzystej pogodzie (§ 99 (1)) należy wózek oznaczyć sygnałami dla jazd wózków; kierownik powinien zwracać szczególną uwagę.
W tunelach należy tych sygnałów używać także we dnie, a mianowicie w tunelach prostych od 400 m długości poczynając, a w tunelach łukowatych już przy mniejszej długości. Bliższe szczegóły w tej sprawie ustanawia Oddział Ruchu.
(7) Przy postojach na szlaku należy hamulce silnie przyciągnąć i nadzorować pojazd.
(8) Wózki mogą być usuwane na szlaku z toru tylko w miejscach specjalnie do tego przeznaczonych lub do tego nadających się, jak strażnice i przejazdy drogowe. Tylko, gdyby zwłoka mogła spowodować niebezpieczeństwo, może to odbyć się na innych miejscach. Zawsze należy przy tym dbać o to, by sąsiednie tory główne były wolne. Gdy odezwie się sygnał niebezpieczeństwa albo gdy wogóle zapowiedziano coś niezwykłego, należy wózki usuwać z każdego toru głównego z a s a d n i c z e g o jaknajszybciej.
Wózek, który w porozumieniu z dyżurnym ruchu ma dłuższy czas zatrzymać się na szlaku, winien w myśl § 61 (5) osłaniać konwojent z tyłu, a na jednotorowej linii także z przodu.
Jeżeli ze szczególnych powodów wózek musi się zatrzymać na szlaku przez czas dłuższy, a postój nie został umówiony z dyżurnym ruchu, to w miarę możności wózek należy usunąć z toru. Jeżeli ze względu na ładunek albo z innych powodów wózka nie można usunąć z toru, to w myśl § 61 B (7) do (15) należy postąpić tak, jak przy pociągu, przy czym kierownik wózka obejmuje zadania kierownika pociągu. Tarczę zatrzymania należy ustawiać tylko wtedy, gdy w pobliżu znajduje się posterunek szlakowy.
(9) Na każdym posterunku zapowiadawczym należy się zatrzymać i uzyskać pozwolenie dyżurnego ruchu (dyżurnego nadzorczego), na dalszą jazdę. Pozwolenia udziela się przez zapisanie w części B polecenia jazdy.
(10) Na każdym posterunku zapowiadawczym winien kierownik natychmiast zgłaszać się u dyżurnego ruchu (dyżurnego nadzorczego). Dyżurny wpisuje czas przyjazdu do polecenia jazdy (część B, rubryka 2) i daje potwierdzenie przybycia wózka. Przy dalszej jeździe wózka postępuje dyżurny ruchu według
§ 101 (3) do (7)). W miarę możności należy przygotować porozumienie co do dalszej jazdy wózka (§ 101 (3)) i zapowiedzenia jazdy do zainteresowanych posterunków ruchu, aż do najbliższego posterunku zapowiadawczego (§ 101 (4) i (5)).
(11) Gdy jazda kończy się na szlaku, albo gdy na szlaku czasowo usuwa się wózek z toru, to należy postępować według § 103 (3).
(12) Kierownik wózka zwraca polecenie jazdy swej jednostce służbowej. Polecenia jazdy, wystawione przez dyżurnego ruchu, zwraca jednostka służbowa temu posterunkowi ruchu, który polecenie jazdy wystawił.
Polecenia jazdy należy dołączać do grzbietów i przechowywać wraz z nimi do końca następnego półrocza kalendarzowego.
§ 103 Kolejność wyprawiania wózków i zapowiadanie
(1) Na zajętym odcinku blokowym wolno wózkom jechać za pociągiem tylko we dnie i przy przejrzystej pogodzie, gdy kierownik został powiadomiony o zajęciu odcinka blokowego za pomocą zapisu w poleceniu jazdy. W sprawie wpuszczania wózków na tory zamknięte zob. § 31 (23).
Na odcinku blokowym z tunelami z reguły nie wolno wózkom jechać za pociągiem. Wyjątki może dopuszczać Oddział Ruchu; specjalne środki ostrożności należy objąć regulaminem stacyjnym. Pociąg może iść za wózkiem tylko w odstępie posterunków zapowiadawczych, a gdy zostało umówione usunięcie wózka z toru, to dopiero po nadejściu do tylnego posterunku zapowiadawczego zawiadomiena o usunięciu wózka z toru.
(2) Wyjście wózków oznajmia się od posterunku zapowiadawczego do posterunku zapowiadawczego; sygnałów dzwonowych nie daje się.
(3) Potwierdzenie przybycia wózka należy dawać od posterunku zapowiadawczego do posterunku zapowiadawczego, przy czym pośrednie posterunki następcze czytają je. Gdzie nie ma telegrafu, należy używać telefonu.
O usunięciu wózka z toru na szlaku należy telefonicznie głosić do tylnego posterunku zapowiadawczego; tenże posterunek zawiadamia przedni posterunek zapowiadawczy oraz pośrednie posterunki następcze (p. także (5)). (4) Do wszystkich zapowiedzień, z wyjątkiem potwierdzenia przybycia, wolno używać telefonu.
(5) Gdy brak potwierdzenia przybycia wózka lub zawiadomienia o usunięciu go z toru i gdy dyżurny ruchu przez dopytywanie się nie może się upewnić o tym, gdzie wózek się znajduje, albo gdy zapowiadanie nie jest możliwe, to dyżurny ruchu pierwszemu pociągowi, który ma pójść po danym torze, wydaje rozkaz ostrożnej jazdy i zawiadamia o tym przedni posterunek zapowiadawczy oraz pośrednie posterunki następcze.
(6) Przy odjeździe albo wstawieniu wózka na tor, obydwa posterunki zapowiadawcze, a po przejeździe także pośrednie posterunki następcze, winny na odnośnych klawiszach blokowych lub na dźwigniach nastawczych umieścić tabliczkę z napisem
| Wózek |
Tabliczkę należy zdjąć po nadejściu potwierdzenia przybycia wózka z przedniego posterunku zapowiadawczego, albo, gdy za wózkiem odszedł pociąg z rozkazem ostrożnej jazdy. Jeżeli równocześnie na szlaku znajduje się kilka wózków z różnymi poleceniami jazdy (§ 101 (10)), to dla każdego wózka należy umieścić osobną tabliczkę.
W ten sam sposób należy też postępować na stacji, gdy udzielono pozwolenia na zajęcie przez wózek toru głównego w obrębie stacji.
(7) Do dziennika telegramów zapowiadawczych należy na posterunkach następczych wpisywać tak, jak przy jazdach pociągów:
a) czas wyjścia oznajmiony przez tylny posterunek zapowiadawczy,
b) czas przyjazdu i odjazdu (na posterunkach blokowych czas przejazdu),
c) czas potwierdzenia przybycia wózka (4) albo usunięcia wózka z toru.
W rubryce “Uwagi” należy wpisywać dosłowną treść zawiadomień do posterunków ruchu o zapowiedzianej jeździe albo usunięciu wózków z toru (§ 17 (5) i § 101 (4)).
Zamiast numeru pociągu należy stosować telegraficzny skrót dla wózka (Kl).
Przy jazdach kilku wózków na jednym odcinku blokowym, należy dla każdego wózka używać osobnego wiersza i każdej jeździe wózka dawać osobny numer
