§ l
Treść i zakres Przepisów ruchu
(1) Przepisy ruchu (FV) zawierają właściwe przepisy o wykonywaniu służby ruchu na kolejach głównych i bocznych. Przepisy oparte są na Regulaminie budowy i ruchu kolejowego (BO), na Kolejowym regulaminie sygnalizacji (ESO) i na Kolejowym regulaminie przewozu (EVO).
Dla transportów wojskowych miarodajne są postanowienia Regulaminu wojskowo-kolejowego (WEO).
Na postanowienia Regulaminu budowy i ruchu kolejowego powołano się przy wchodzących w rachubę punktach przepisów. Podano je w taki sposób, że odszukiwanie ich we właściwych przepisach dla potrzeb służby ruchu nie jest konieczne.
(2) Przepisy ruchu obowiązują na Kolei Rzeszy i na wymienionych w zamieszczonym na wstępie spisie kolejach prywatnych komunikacji ogólnej. Postanowienia wydrukowane na całej szerokości strony obowiązują dla kolei głównych i bocznych
na lewej połowie-tylko dla kolei głównych
na prawej połowie-tylko dla kolei bocznych
W warunkach wyjątkowych może Minister Komunikacji Rzeszy zezwolić na odchylenia. Dla niektórych kolei bocznych na Kolejach Rzeszy wydano odchylenia w Przepisach uproszczonej służby na kolejach bocznych. Dla ruchu wózków przesuwnych i przestawczych (Rollwagen) Dyrekcja*) wydaje w razie potrzeby osobne zarządzenia.
*) Pod nazwą Dyrekcja należy na Kolei Rzeszy rozumieć Dyrekcję Kolei Rzeszy, a na kolejach prywatnych komunikacji ogólnej-Pełnomocnika Rzeszy dla nadzoru nad kolejami.
Dla ruchu na nowo budujących się liniach obowiązują osobne przepisy.
(3) Tam, gdzie Przepisy ruchu przewidują potrzebę wydania postanowień dodatkowych, uzasadnionych różnorodnymi urządzeniami i warunkami miejscowymi, zarządza je – o ile to postanowiono w Przepisach ruchu – każda Dyrekcja we własnym okręgu w Dodatku do Przepisowy ruchu (AzFV), a poza tym w regulaminie stacyjnym (§ 7 (8)) albo w zbiorze zarządzeń ruchowych.
§2
Urzędnicy
(1) Gdzie w dalszym ciągu przepisów mówi się o urzędnikach, rozumie się przez to nie tylko urzędników w ścisłym pojęciu, lecz wszystkich pracowników zaprzysiężonych lub takich, którzy złożyli przyrzeczenie służbowe; urzędnikami ruchowymi są urzędnicy wymienieni w załączniku 1.
(2) Wszyscy urzędnicy zatrudnieni w służbie ruchu muszą być ( świadomi tego, że życie i zdrowie podróżnych, jak i ich samych, zależy od sprawnego kierowania ruchem i że bezpieczeństwo ruchu może być zagrożone już przez drobne uchybienia przeciwko przepisom, wydanym dla wykonywania służby ruchu. Urzędnicy powinni poczuwać się do obowiązku sumiennego przestrzegania przepisów i szybkiego, istocie ruchu właściwego, aczkolwiek nie nadmiernie pośpiesznego załatwiania spraw. Wspólnymi siłami powinni dążyć do zapobiegania nieregularnościom.
(3) Ze wszystkich spraw przekazanych urzędnikom służby ruchu najważniejszą jest kierownictwo ruchu.
(4) Urzędnicy służby ruchu powinni nosić w służbie dokładnie chodzący zegarek; zegarek należy regulować każdego dnia według czasu kolejowego.
§ 3
Urządzenia kolejowe
(1) Do urządzeń kolejowych z wyjątkiem taboru, należą wszystkie urządzenia wymagane dla budowy i ruchu danej kolei. Rozróżnia się urządzenia kolejowe na szlaku, na stacjach i pozostałe.
(2) Na szlaku i na stacjach znajdują się posterunki ruchu, służące do bezpośredniego regulowania i, zapewnienia bezpieczeństwa ruchu pociągów i wykonywania manewrów.
(3) Stacje są urządzeniami kolejowymi, posiadającymi przynajmniej jedną zwrotnicę, gdzie pociągi mogą rozpoczynać lub kończyć swój bieg, krzyżować, wyprzedzać lub przez zmianę toru zmieniać kierunek jazdy.
(4) Posterunki odgałęźne są urządzeniami kolejowymi na szlaku, gdzie pociągi mogą opuszczać tor na szlaku, zwalniając go dla innego pociągu, lub mogą na taki tor wjeżdżać.
(5) Posterunki bocznicowe są urządzeniami kolejowymi na szlaku, gdzie pociągi mogą obsługiwać bocznicę odgałęziającą się od toru na szlaku, nie zwalniając szlaku dla innego pociągu.
(6) Przystanki są urządzeniami kolejowymi na szlaku, nie posiadającymi zwrotnic, gdzie pociągi zatrzymują się planowo w celach przewozowych.
Przystanek (Haltepunkt) może być połączony z miejscowym posterunkiem odgałęźnym lub bocznicowym. Jeżeli całość urządzenia służy ruchowi publicznemu, wówczas oznacza się ją jako Haltestelle (przystanek).
(7) Posterunkami osłonnymi są urządzenia kolejowe na szlaku, służące do osłony mostu zwodzonego, skrzyżowania się dwóch o linij kolejowych, splecenia torów, miejsca budowy i t. p.
(8) Posterunkami następczymi są wszystkie urządzenia kolejowe odgraniczające odcinek szlaku (odcinek blokowy), na który pociąg nie może wejść, dopóki pociąg poprzednio wyprawiony tej części szlaku nie opuści.
(9) Posterunkami blokowymi są posterunki następcze na szlaku, nie będące posterunkami odgałęźnymi (4). Posterunek blokowy może być równocześnie urządzony jako przystanek (6), jako posterunek bocznicowy (5) lub osłonny (7).
(10) Posterunkami zapowiadawczymi są takie posterunki następcze, które wyznaczają kolejność pociągów na szlaku. Stacje i posterunki odgałęźne są zawsze posterunkami zapowiadawczymi; inne posterunki następcze może Dyrekcja wyznaczyć jako posterunki zapowiadawcze.
(11) Granicę między szlakiem a stacjami stanowią semafory wjazdowe, a gdzie ich nie ma, zwrotnice wjazdowe. W szczególnych warunkach miejscowych Dyrekcja może ustalić granicę inaczej.
Tory stacyjne i inne urządzenia obok torów głównych zasadniczych, sięgające poza tę granicę, należą do urządzeń stacyjnych.
(12) Torami głównymi są te tory, na które wjeżdżają pociągi Tory główne ruchu regularnego (§ 5 (1)) z wyjątkiem torów używanych tylko do jazd parowozów luzem. Tory główne na szlaku i ich przedłużenie przez stacje, są torami głównymi zasadniczymi. Pozostałe tory nie zaliczone do torów głównych, są torami bocznymi.
(13) Tory główne zasadnicze na liniach dwutorowych oznacza się z ruchowego punktu widzenia według kierunku jazdy kursujących po nich regularnie pociągów, n. p.
tor Stuttgart-Ulm jest to tor, po którym pociągi kursują ze Stuttgartu do Ulm i tor Ulm-Stuttgart jest to tor, po którym kursują pociągi z Ulm do Stuttgartu.
§ 4
Tabor
(1) Przy używaniu taboru w ruchu kolejowym rozróżnia się tabor normalny (Regelfahrzeuge) i pojazdy pomocnicze (Nebenfahrzeuge).
(2) Do taboru normalnego należą pojazdy kolejowe, które mogą być włączane do pociągów, lub same kursować jako pociągi. Wszystkie pozostałe pojazdy kolejowe n. p. wózki kolejowe, należą do pojazdów pomocniczych.
Do taboru normalnego należą również lokomotywki, to jest takie lokomotywy, których siła pociągowa mierzona na haku, wynosi najwyżej 150 KM a dopuszczalna szybkość najwyżej 30 km/godz.
(3) Pojazdami pomocniczymi są pojazdy i sprzęt na kołach Pojazdy służący celom służbowym, które mogą być poruszane ręcznie za pomocą dźwigni lub przyrządu korbowego albo też popędzane silnikiem, mogą przechodzić na szlak, lecz ani nie mogą być włączane do pociągów, ani też nie mogą być traktowane samodzielnie jako pociągi (§5).
Do nich należą:
wózki kolejowe (z napędem ręcznym i silnikowym) i sprzęt budowlany na kołach oraz służący do budowy torów – o ile nie należy do taboru normalnego – jak: wagony wieżowe, wagony pomiarowe do kabli; generatory elektryczne (prądnice), walce do wałowania podsypki, wózki jednoszynowe (maderony) i t. p. (porównaj również Przepisy służbowe o podziale, używaniu, wyposażeniu i t. p. wózków kolejowych – Dienstvorschriften über die Einteilung, Verwendung, Ausrüstung usw der Kleinwagen).
(4) Dla ruchu pojazdów pomocniczych obowiązują postanowienia dla jazd wózków (Rozdział 7); co do sprzętu na kołach służącego do budowy torów, porównaj Przepisy służbowe o podziale, używaniu, wyposażeniu i t. p. wózków kolejowych (Dienstvorschriften über die Einteilung, Verwendung, Ausrüstung usw der Kleinwagen § l (4)).
§ 5
Pociągi
(1) Pociągami w pojęciu służby ruchu są to przechodzące na szlak zespoły złożone z wielu normalnych pojazdów, poruszane siłą mechaniczną, pojedynczo jadące wagony motorowe i parowozy, również i lokomotywki. Pociągi powinny być jako takie, oznaczone za pomocą przepisanych sygnałów. Pojazdów pomocniczych nie uznaje się za pociągi. Jeżeli pilne powody temu się nie sprzeciwiają, może tabor normalny przechodzić na szlak tylko jako pociąg.
Dla pociągów jadących po torach z przewodami trakcji elektrycznej, jednak od niej niezależnych, mają zastosowanie przepisy wydane dla ruchu o trakcji elektrycznej tylko, o ile dotyczą one bezpieczeństwa podróżnych, pracowników i przesyłek.
(2) Pod względem służby ruchu rozróżnia się:
A Pociągi stałe, kursujące według ogólnego rozkładu , jazdy, zawartego w wydaniu książkowym, codziennie lub w pewne ściśle oznaczone dni;
B Pociągi nadzwyczajne (niestałe) kursujące na podstawie osobnego zarządzenia, według z góry ustalonego rozkładu jazdy (pociągi dodatkowe) lub też według rozkładu układanego specjalnie w miarę potrzeby.
(3) Każdy pociąg z wyjątkiem ratunkowych, otrzymuje numer. Pociągi bliźniacze (bis), poprzedzające lub następujące (również pociągi dodatkowe, zapewniające połączenie – por. Przepisy o czasie oczekiwania) otrzymują przed numerem dodatek Vz (Vorzug – poprzedzający) oraz Nz (Nachzug – następujący) albo też osobny numer.
Pewne pociągi (n. p. nadzwyczajne pociągi z powodu wielkich imprez) mogą być oznaczane przed numerem pociągu przy pomocy osobnego dodatku; dodatek ten staje się częścią składową numeru pociągu (n. p. Ns 50).
Pociągi ratunkowe oznacza się podług ich stacyj macierzystych, parowozy pomocnicze – podług ich stacyj wyjściowych. Jeżeli pociąg towarowy musi jechać w trasie innego pociągu towarowego, wówczas zgłasza się go naprzykład jako Dg 7732 im Plan (w trasie) Dg 7642, w zapowiadaniu pociągów natomiast oznacza się go tylko jako Z 7642.
(4) Za pociągi pasażerskie uważa się w znaczeniu służby ruchu te pociągi, które służą przeważnie do przewozu podróżnych, za pociągi towarowe – te, które służą przeważnie do przewozu towarów. W służbowych rozkładach ‘jazdy należy oznaczyć, do której kategorii zalicza się dany pociąg.
(5) Pociągi pasażerskie dzielą się na:
a) pośpieszne,
b) przyśpieszone,
c) osobowe.
(6) Pociągi towarowe dzielą się na:
a) towarowe pośpieszne,
b) towarowe przyśpieszone, a mianowicie:
1. towarowe przyśpieszone dalekobieżne,
2. towarowe przyśpieszone znaczenia miejscowego,
3. towarowe lekkiego typu,
4. towarowe do przewozu zwierząt, mleka i pocztowe,
c) towarowe, a mianowicie:
1. towarowe dalekobieżne,
2. towarowe znaczenia miejscowego,
3. wyzyskane jazdy parowozu luzem i parowozu z wagonem bagażowym (brankardem),
4. zdawcze,
d) gospodarcze i robocze.
(7) Pociągi służbowe dzielą się na:
a) ratunkowe,
b) komisyjne i inspekcyjne,
c) warsztatowe i próbne,
d) parowozy luzem i niewyzyskane parowozy z wagonem bagażowym (brankardem).
Wyjaśnienia i skróty dla poszczególnych pociągów w punktach (5) do (7), zawarte są w Przepisach rejestracji pracy taboru (VBL).
(8) Pociągi towarowe, które powinny regularnie kursować celem utrzymania ważnych połączeń, nazywają się zasadniczymi pociągami towarowymi (Stammguterzüge).
(9) Pod względem kolejności wyprawiania mają pociągi pasażerskie z reguły pierwszeństwo przed towarowymi, szybkobieżne pociągi pasażerskie przed kursującymi z mniejszą szybkością. Pilne pociągi ratunkowe mają pierwszeństwo przed wszystkimi innymi pociągami.
W razie odchyleń od rozkładu jazdy obowiązują wobec tego w wyprawianiu pociągów następujące kolejności:
pociągi ratunkowe pilne,
,, pasażerskie pośpieszne,
,, towarowe pośpieszne,
,, pasażerskie przyśpieszone,
,, osobowe,
,,. pocztowe,
,, towarowe przyśpieszone dalekobieżne,
,, wojskowe,
,, towarowe do przewozu zwierząt i do przewozu mleka,
,, towarowe przyśpieszone znaczenia miejscowego,
,, towarowe lekkiego typu,
,, towarowe dalekobieżne, wagony motorowe luzem i parowozy luzem, pociągi towarowe znaczenia miejscowego,
,, zdawcze,
,, robocze.
Wyjątki ustanawia Dyrekcja. Kolejność odprawy pociągów ratunkowych nie oznaczonych jako pilne i służbowych, zależna jest od ich rozkładu jazdy.
(10) Nieznaczne odchylenia w kolejności pociągów może zarządzić dyżurny ruchu, jeżeli przyczyni się to do poprawienia biegu poszczególnych pociągów.
Przy pociągach równorzędnych rozstrzyga sprawa połączeń.
(11) Pociągi zdawcze mogą kursować jedynie od jednej stacji do drugiej sąsiedniej, lub też do leżących pomiędzy tymi stacjami warsztatów lub zakładów przemysłowych (bocznic).
§ 6
Rozkłady jazdy
(1) Wydaje się następujące rozkłady jazdy:
A. Służbowe rozkłady jazdy.
Graficzne rozkłady jazdy (wykresy ruchu),
Książkowe rozkłady jazdy,
Szlakowe rozkłady jazdy,
Rozkłady jazdy pociągów nadzwyczajnych.
B. Ścienne rozkłady jazdy (tylko dla komunikacji pasażerskiej).
(2) W razie wprowadzenia zmian należy bezzwłocznie w służbowych i ściennych rozkładach jazdy przeprowadzić poprawki.
Zmiany i uzupełnienia książkowego rozkładu jazdy ogłasza się za pomocą dodatków. Jeżeli ogłoszenie następuje w drodze telegraficznej, za pomocą dziennika zarządzeń lub na piśmie, to oprócz tego w ślad wysyła się dodatki, o ile samo ogłoszenie nie zostało już z góry oznaczone jako dodatek. To samo dotyczy również ściennego rozkładu jazdy. Mniejsze uzupełnienia i zmiany wpisuje się odręcznie. Sposób przeprowadzania poprawek w wykresach ruchu ustala się przy ogłaszaniu zmian.
(3) Ścienne rozkłady jazdy drukuje się na białym papierze. Każdy wywieszający posterunek służbowy powinien podkreślić kolorowym ołówkiem swoją nazwę i odnośne czasy przyjazdu i odjazdu pociągów oraz nagłówek linii (odcinka, szlaku).
(4) Przy każdej ogólnej zmianie rozkładu jazdy tracą swą ważność wszystkie do tego czasu obowiązujące rozkłady, o ile niektóre z nich nie zostaną ogłoszone za ważne nadal.
(5) Dla szlaków, nie przeznaczonych do użytku publicznego, wydaje się rozkłady jazdy tylko w razie potrzeby.
(6) Rozkłady jazdy należy zestawiać w formie książki (książkowe rozkłady jazdy) według załącznika 2. Rozkłady jazdy dla pociągów nadzwyczajnych zobacz § 68 (2).
W odpowiednich warunkach ruchowych można w książkowym, rozkładzie zestawiać rozkłady jazdy pociągów w formie list. Wzór szlakowego rozkładu jazdy podaje załącznik 3 o ile :
Dyrekcja nie zezwoliła na odchylenia.
(7) Rozkłady jazdy albo wyciągi z nich przydziela się zewnętrznym jednostkom służbowym w zależności od znaczenia, jakie dla nich ma bieg pociągów.
Powinni otrzymywać:
A Służbowe rozkłady jazdy
a) graficzne rozkłady jazdy
Oddziały
Stacje
Odcinki drogowe,
odcinki sygnałowe (telegraficzne),
odcinki przewodów trakcji elektrycznej parowozownie i wagonownie samodzielne ekspedycje towarowe transformatornie kolejowe (w razie potrzeby) elektrownie kolejowe
b) książkowe rozkłady jazdy
Oddziały
stacje,
zarazem dla kierowników pociągów i wyjątkowo dla hamulcowych, o ile to specjalnie zarządzi Dyrekcja w razie niekorzystnych warunków na linii odcinki drogowe,
odcinki sygnałowe (telegraficzne),
odcinki przewodów trakcji elektrycznej parowozownie, zarazem dla maszynistów wagonownie samodzielne ekspedycje towarowe, pośpieszne i bagażowe transformatornie kolejowe (w razie potrzeby) elektrownie kolejowe.
c) szlakowe rozkłady jazdy
posterunki odgałęźne i blokowe
obsadzone przystanki i posterunki bocznicowe
strażnicy kolejowi i przejazdów
torowi
d) rozkłady jazdy pociągów nadzwyczajnych jednostki służbowe wymienione w § 68 (5).
B Ścienne rozkłady jazdy
posterunki ruchu, na których zatrzymują się planowo pociągi z przewozem podróżnych, w zależności od ich znaczenia komunikacyjnego.
(8) Dla rozdziału rozkładów jazdy i dotyczących ich pism i formularzy prowadzą Dyrekcje, Oddziały i jednostki służbowe listy, z których otrzymuje się dane co do odbiorców i co do ilości przysługujących im odbitek.
Oddział może zrezygnować z prowadzenia osobnych list w małych jednostkach służbowych. Odbiór rozkładów jazdy, z wyjątkiem podanych do wiadomości w drodze telegraficznej, powinny jednostki służbowe potwierdzać Oddziałom, a Oddziały Dyrekcji; sposób potwierdzania odbioru rozkładów jazdy ogłaszanych telegraficznie ustala Dyrekcja.
Urzędnicy jednostek służbowych potwierdzają odbiór własnym podpisem.
(9) Na posterunkach ruchowych podaje się do wiadomości zapowiedziane pociągi nadzwyczajne, odwołanie pociągów i zmiany rozkładu jazdy na dzień bieżący na tablicach kursowania pociągów. Zwierzchnik służbowy ustala z góry podawanie do wiadomości ruchu pociągów również i personelowi ochrony kolei.
Urzędnicy przed rozpoczęciem służby winni się zapoznać z tymi zarządzeniami. Pociągi wpisuje się jeden pod drugim w kolejności czasowej, zapowiedziane pociągi tylko w postaci numeru, na stacyjnych posterunkach ruchu z podaniem czasu przyjazdu, odjazdu lub przejazdu, zaś na posterunkach ruchu na szlaku z podaniem czasu odjazdu lub przejazdu na stacji wstecz położonej. Tam, gdzie zarządzona jest techniczna rewizja wagonów, należy za tym umieścić literę U. Odwołane pociągi otrzymują obok numeru dopisek odwołany. Jeżeli jakiś pociąg kursuje w trasie innego, to zapis brzmi n. p. tak: 7845 i Pl -7575. Odbyte jazdy pociągów nie należy ścierać, lecz przekreślać.
Nad dolnym brzegiem tablicy notuje się inne wskazówki ruchowe n. p. polecenie wydania rozkazów ostrożnej jazdy, obowiązywanie regulaminów prowadzenia ruchu i t. p. Jeżeli na danej stacji łączy się kilka linij, to na tablicy oddziela się poszczególne linie od siebie pionowymi kreskami.
(10) Na wszystkich stacjach linij głównych i na stacjach linij Terminarz bocznych wskazanych przez Oddział Ruchu prowadzi się oprócz kursowania tablicy kursowania pociągów, terminarz kursowania pociągów według załącznika 4, w którym wpisuje się wszystkie zarządzenia ruchowe dotyczące ruchu pociągów (9). Odnośne pisma należy zbierać w osobnych teczkach, uporządkowane według dni, ewentualnie również według linij. Urzędnik prowadzący terminarz kursowania pociągów, wypisuje na tablicy kursowania pociągów zarządzenia, na dzień nadchodzący, w razie stałej służby – o północy (godzina O.00), w razie zaś służby z przerwą – z początkiem służby porannej i podaje je do wiadomości zainteresowanych jednostek, wymienionych w terminarzu. Zarządzenia wpływające na dzień bieżący zapisuje się do terminarza, wypisuje na tablicy i bezzwłocznie podaje do wiadomości. Zakończone terminarze kursowania pociągów przechowywać należy do końca następnego kalendarzowego półrocza.
