1. Co rozumiemy pod wyrażeniem służby ruchu?
Wszystkie przygotowania i czynności, które wykonywać trzeba, aby przy pomocy innych działów służbowych przyjęte do przewozu osoby i towary przewozić bezpieczniej i w oznaczonym czasie.

2. Jak przedstawia się stosunek personelu pociągowego?
Personel pociągowy składa się z drużyny parowozowej i drużyny konduktorskiej.
Drużyna parowozowa składa się z maszynisty i palacza;
zaś do drużyny konduktorskiej zalicza się:
kierownika pociągu, konduktora bagażowego (rozdawca), konduktorów (hamulcowych),ewentualnie rewidenta wagonów i czyścicielkę.
Kierownik pociągu jest bezpośrednim przełożonym przydzielonych mu konduktorów. Jemu też podlegają drużyny, które jadą do objęcia służby lub też po ukończeniu tejże wracają, zatem może ich wezwać do udziału we wszystkich czynnościach służbowych w danym pociągu. W sprawach ruchowych podlega na szlaku kierownik parowozu także kierownikowi pociągu.

3. Kto są przełożeni i podwładni drużyny konduktorskiej względnie kierownika pociągu?
a)Minister Komunikacji i organa kontrolne Ministerstwa Komunikacji.
b) Prezes Dyrekcji Kolei Państwowych, Naczelnicy Wydziałów, Kierownicy Działów oraz dyrekcyjne organa kontrolne.
c)Naczelnicy Oddziałów Eksploatacyjnych, Mechanicznych, Drogowych oraz naczelnicy warsztatów.
d)Kontrolerzy w obrębie ich odcinków kontrolnych.
e)Zawiadowcy stacyj i dyżurnik ruchu tych stacyj, na których się personel pociągowy znajduje w czasie służby.
f) Rewizorzy pociągów.
g) Instruktorzy drużyn konduktorskich.
h)Wyszczególnieni wyżej urzędnicy innych okręgów dyrekcyjnych jakoteż równi im urzędnicy obcych zarządów kolejowych na stacjach zdawczo-odbiorczych podczas służbowego pobytu personelu pociągowego tamże.
Bezpośrednim przełożonym personelu konduktorskiego jest zawiadowca stacji macierzystej.
Podwładnemi kierownika pociągu są przydzieleni mu konduktor bagażowy (rozdawca), konduktorzy i hamulcowi, rewident wagonów i czyścicielka.

4. Jakie istnieją postanowienia o podziale służby?
Co do liczby godzin służbowych obowiązują “Przepisy normujące wymiar czasu służby i odpoczynku”.
Dla codziennie kursujących pociągów ustanawia przełożona władza podział służby (turnus). Dla innych pociągów używa się druzyn zapasowych lub zmienia się odpowiednio podział służby.
Oprócz kierownika pociągu musi się z reguły znajdować w każdej drużynie jeden konduktor uzdolniony do służby kierownika pociągu.
Jeżeli tego wymagają regularność i bezpieczeństwo ruchu pociągów albo inne okoliczności, muszą pracownicy zatrudnieni w służbie pociągowej wykonywać swoje obowiązki z większem natężeniem. W takich wypadkach obowiązani są wszyscy pracownicy kolejowi na rozkaz swojego przełożonego zjawić się bezwłocznie na swoich posterunkach i wykonywać także czynności, które do ich zwykłych obowiązków nie należą.
Zasadniczo pozostaje personel pociągowy w służbie od chwili odebrania pociągu w stacji wyjściowej aż do chwili powrotu do stacji macierzystej.
Jeżeli więc ktokolwiek z personelu pociągowego chce się oddalić z dworca kolejowego, który mu przeznaczono do nocowania lub chwilowego pobytu, musi za uprzedniem zezwoleniem kierownika pociągu prosić o pozwolenie dotyczącego zawiadowcę stacji lub dyżurnego ruchu.
O zasłabnięciach podczas wykonywania służby, albo chorobach uniemożliwiających jawienie się w przepisanym czasie do służby, należy donieść natychmiast zawiadowcy stacji lub dyżurnemu ruchu.
O ile w pociagu lub też na stacji, na której pociąg się zatrzymuje, znajdują się przełożeni, powinien kierownik pociągu zgłosić się służbowo i zapodać ewentualne zaszłe nadzwyczajne zdarzenia
W razie niezdolności do służby w czasie jazdy, winien on powierzyć kierownictwo pociągu jednemu z konduktorów, który posiada formalny egzamin na kierownika pociągu. W razie braku takiego, upoważnić narazie jednego odpowiedniego konduktora ze swej drużyny

5. Jaki powinien być wygląd zewnętrzny personelu i jakie jego zachowanie się w służbie? 
Każdy z personelu pociągowego ma podczas służby nosić przepisany mundur i obowiązany jest mieć przy sobie odpowiednie do pory dnia ręczne przybory sygnałowe.
W stosunku do publiczności powinien się personel pociągowy zachowywać stanowczo ale grzecznie i być dla niej pomocnym w granicach swoich obowiązków służbowych.
Palenie tytoniu podczas służby w obecności przełożonych jest wzbronione.
Rozkazy i polecenia służbowe należy udzielać podwładnym krótko i wyraźnie. Wobec publiczności należy unikać wszelkich sporów i głośnych uwag, chociażby one dotyczyły spraw służbowych.
W razie zauważenia, że ktokolwiek z personelu pociągowego jest nietrzeźwy, należy go natychmiast usunąć od obowiązków służbowych i stan jego potwierdzić protokularnie.

6. Jak winien postąpić pracownik podczas wykonywania służby w obecności wyższego urzędnika?
Obecność wyższego urzędnika nie zwalnia żadnego funkcjonarjusza od odpowiedzialności z jego służbą połączonej.

7. Jakie obowiązki służbowe należą do kierownika pociągu?
a)Prowadzenie pociągu i nadzór nad niemi.
b) Wykonywanie czynności kolejowo- policyjnych.
c) Staranie się o utrzymanie pociągu w porządku i o bezpieczeństwo składu pociągu tak przy objęciu na stacjach, jak również podczas jazdy.
d) Podczas pobytu drużyn konduktorskich w koszarach ma on dbać o utrzymanie spokoju i porządku.
e) Zauważone usterki i niewłaściwości ma on usuwać, a o ile to okaże się niemożliwem, winien zgłosić to przełożonemu.

8. Które przepisy winien otrzymać kierownik pociągu?
a) Wspólne postanowienia dla wszystkich pracowników służby kolejowej.
b) Przepisy ruchu,
c) Przepisy sygnałowe,
d) Instrukcje dla kierowników pociągu,
e) Instrukcje dla konduktorów,
f) Instrukcje dla rewidentów wagonów,
g) Taryfę osobową i bagażową.

9. Jakie przepisy winien znać kierownik pociągu?
1. Przepisy o ujednostajnieniu stanowisk wzgl. tytułów służbowych.
2. Przepisy o umundurowaniu.
3. Tymczasowe przepisy o przejazdach ulgowych pracowników kolejowych.
5. Przepisy o postępowaniu w razie wypadków kolejowych i nadzwyczajnych wydarzeń
6. Przepisy dla służby telegraficznej i telefonicznej.
7. Przepisy o używaniu i utrzymaniu hamulców powietrznych systemu Westinghouse i Knorr.
8. Przepisy gospodarki wagonowej.
9. Umowę o wzajemnem użytkowaniu wagonów towarowych w Komunikacji Międzynarodowej (R. I. V.).
10. Umowę o wzajemnem użytkowaniu wagonów osobowych i bagażowych w Komunikacji Międzynarodowej (R. I. C.).
11. Przepisy o oczyszczaniu wagonów.
12. Przepisy o ogrzewaniu pociągów.
13. Przepisy o oświetlaniu wagonów.
14. Przepisy o udzielaniu pierwszej pomocy przy wypadkach.
15. Przepisy o przewozie korespondencji służbowej.
16. Przepisy o bezdowodowych i brakujących przesyłkach (B. B. U.).
17. Przepisy o odprawie osób i bagażu przez kier. pociągu.
18. Przejazdy personelu wagonów sypialnych.
19. Przepisy o czasie pracy na kolejach.
20. Przepisy dezynfekcyjne.
21. Przepisy o przewozie przesyłek drobnych (P. Dr.) i przepisy wykonawcze do tychże.
22. Przepisy wykonawcze dla ekspedycyj towarowych (P. W. E.).

10. Co wiadomo o pouczaniu i egzaminowaniu personelu?
Do wykonywania służby używa się tylko takich pracowników, którzy nabyli poprzednio dokładnej znajomości postanowień i przepisów dotyczących ich czynności służbowych dalej znajomości te udowodnili przez złożenie egzaminu i których po odpowiedniem wyszkoleniu uznano za zdolnych do wykonywania służby.
Naczelnik służbowy albo osoba przez niego upoważniona poucza personel pociągowy jak najczęściej o obowiązujących przepisach i odbywa z każdym przynajmniej dwa razy w roku kontrolny egzamin.
Wszystkich pracowników którzy przy kontrolny egzaminie okażą zmniejszenie uzdolnienia potrzebnego koniecznie do wykonywania ich służby, ściąga się z ich posterunków służbowych i dopuszcza się ich dopiero wówczas do pełnienia służby, gdy przy ponownym egzaminie złożą dowód potrzebnego uzdolnienia.

11. Jak należy postępować w razie otrzymanych poleceń ustnych?
Ustne rozkazy, które podwładny otrzyma od swego przełożonego należy wykonać; przełożony jednak odpowiedzialnym jest za wydany rozkaz, podwładny zaś za sposób wykonania.
Gdyby jednak wykonanie danego rozkazu mogą zagrażać bezpieczeństwu ruchu tudzież całości przyjętych do przewozu towarów, wtedy ma podwładny prawo, przed spełnieniem rozkazu, żądać dla własnego pokrycia od przełożonego polecenia na piśmie.

12. W jaki sposób komunikuje się dyżurny ruchu z kierownikiem pociągu?
Na stacjach postoju pociągu winien dyżurny ruchu wydać kierownikowi pociągu potrzebne dyspozycje wychodząc naprzeciw kierów, poć. i wpisując ewentualne notatki do raportu z jazdy w pociągu lub w pobliżu tegoż. Kierownik pociągu ma obowiązek zgłosić się u dyżurnego ruchu stacji początkowej i końcowej. Na stacjach pośrednich powinien on wyjść naprzeciw dyżurnemu ruchu, celem odebrania wskazówek.

SPIS RZECZY i ALFABETYCZNY SPIS RZECZY (Katechizm Służby Pociągowej 1930)