P.O. Odrzycko i linia 372- krótka historia:
Odrzycko- posterunek odgałęźny. Od niego odchodziła linia 372 do Bojanowa. Linia budowana była etapami. Najpierw wybudowano odcinek Bojanowo – Góra Śląska 14.12.1885. W 01.07.1906 wybudowano odcinek Głogów – Szlichtyngowa. A 01.10.1906 połączono linię w jedną całość. Była to linia typowo lokalna. Jedynym większym miastem na jej drodze była Góra Śląska. Wożono głównie płody rolne. Z Niechlowa to co wyprodukowała miejscowa krochmalnia. Pamiętam tę linię tylko do przystanku Strumienna.
Pociąg złożony ze stonki i dwóch wagonów wyruszał z peronu 3 / 4 głogowskiego dworca. Kładł się w lewy łuk i piszcząc obręczami wjeżdżał na most na Odrze. Potem jeszcze lekko w lewo i pod nami rozlewiska starej Odry, którą pokonywaliśmy na długim moście. Później już był P. O. Odrzycko, który kierował nas w prawo na jednotorową linię. Przecinaliśmy drogę do Sławy, gdzie był strzeżony przejazd. Dalej z pomiędzy domów pociąg wynurzał się by przeciąć drogę Głogów-Leszno. Tam przejazd zabezpieczony był półrogatkami. Zaraz za przejazdem był pierwszy przystanek Serby Zachód. Krótki postój i omijaliśmy miejscowość tylnymi opłotkami. Tor układał się równolegle do drogi na Leszno i towarzyszył jej, aż do Szlichtyngowej. W początkowej fazie oddzielony kilkoma pajdami pola. By na odcinku Wilków – Szchlityngowa przykleić się do drogi. Kolejną stacją były Serby Wschód. Stacyjka mieściła się w miejscowości Serby Stare. O ile pamięć mnie nie myli to były tam dwa tory (lub więcej) więcej rampa. Urządzeń Srk nie pamiętam. Skład ruszał. Mijał Klucze i działki głogowian. Przystawał w miejscowości Wilków. Kiedyś była tam rampa, skrajnik i tor dodatkowy. Za tą stacją tor robił wielkie S pomiędzy oczkami wodnymi i tulił się do szosy. Semafor kształtowy zwiastował pierwszą większą stację- Szlichtyngową. Tutaj zdarzało mi się wysiadać, by pozbierać jabłka w okolicznych sadach. Za tą stacją pamięć mnie nieco zawodzi. Nie mogę zwizualizować Dryżyny. Dopiero charakterystyczny smród rozlewisk krochmalni zwiastował większą stację Niechlów. Stacyjka ta miała kilka torów i semafory kształtowe. Nie pamiętam również Naratowa. Mijając tą miejscowość powoli zbierałem bagaże. Wysiadałem na pojedynczym peronie w Strumiennej. Pociąg jechał zaś dalej. W 1991 roku pociągi pasażerskie przestały przemierzać tą trasę. W 2000 roku również towarowe. Fizycznej likwidacji linii dokonano na przełomie lat 2005/2006. Odeszła kolejna piękna linia lokalna.
Głogów – pociąg osobowy relacji Głogów – Leszno. Następne – Odrzycko.
Zniszczona strażnica przejazdowa na drodze 319 Głogów – Stare Strącze.
Agonalny stan posterunku odgałęźnego Odrzycko po rozebraniu linii 372.
W prawo przez “anglika” wjeżdżało się na linię 372
Resztki tuneli pędniowych
Zarośnięty rozjazd angielski a za nim całe 60 cm pozostałości po linii 372.
Ten sam rozjazd z widokiem na iglice.
Rozjazd w kierunku linii 372 zabezpieczony „kluczem” żeby nikomu nie przyszło jechać na nieczynny tor nr 2 linii 14 i rozebraną 372. 
Klimatyczny budynek mieszkalny przed Odrzyckiem a mostem na Starej Odrze w Głogowie.
Odrzycko widok z posterunku (stacji – zatrzymywały się tu pociągi, zaraz po wojnie, jak nie był odbudowany most na Odrze) w kierunku mostów na Odrze.
„Rumun” z bruttem mija wjeżdża na Odzrycko
Grodziec Mały
Linia 14- wspomnienia:
Linia nr 14 jest mi znana od dzieciństwa. Jeździło się pociągiem na grzyby do Starych Drzewiec, na zakupy do Wschowy czy Leszna i do kolegi w Głogówku. Pociąg prowadzony Su 45 z Bipą po pokonaniu mostów na Odrze kładł się w lewy łuk i przelatywał nad anglikiem P. O. Odzycko. Po niedługim czasie mijał semafor kształtowy wjazdowy do stacji Grodziec Mały. Tuż za nim był wiadukt a pod nim kolejny angol (dziś po nim nie ma śladu) od linii 305. Linia 305 schodziła w dół zaś 14 kładła się w lewo. Na łukach położone były perony. Nie pamiętam czy był semafor wyjazdowy. Za to rzucała się w oczy duża baza mostowa i kompletny most leżący przy torze. Po odjeździe z Grodźca przecinaliśmy szosę Głogów-Sława zabezpieczoną rogatkami. Potem był ruchliwy niestrzeżony przejazd (dam głowę uciąć, że było tam kiedyś Srk) w miejscowości Sobczyce. Kolejno las, i most nad Krzyskim Rowem. Obok torów leżał drugi. Dziś w erze złomiarzy to byłoby chyba samobójstwo. Dalej mijaliśmy zrujnowaną leśniczówkę i semafory kształtowe stacji Głodówko. Dziś sama stacyjka niewiele się zmieniła, nie licząc dziwnych przejść z toru na tor i dodatkowego semafora świetlnego. No i może faktu, że bocznica do tartaku łączyła się kiedyś z torem głównym z obu stron. A może znów pamięć mnie zawodzi. Jedziemy dalej i w biegu mijamy najbardziej tajemniczy przystanek na linii. Położony w środku lasu Głogów Gaj. Ponąć sam Hermann Göring z niego korzystał. Od 1954 roku pociągi tam się nie zatrzymywały. Następną stacją były Drzewce Stare. Cudowne semafory kształtowe i ładny ceglany budynek. Dalsze stacje pamiętam sporadycznie. Rzadziej się jeździło. Troszkę historii – otwarcie w 1857 roku. Nie znam daty dokładnego zamknięcia jednego toru na linii Głogów – Głogówko. Za moich czasów jeździło się po dwóch. Dziś na linii można spotkać jeszcze pociągi towarowe i szynobusy ( tak było w 2007 roku – w 2018 sporadycznie pociągi towarowe).
Grodziec Mały tor w kierunku Kotli – linia 305. (Za plecami fotografującego). To było ostatnie zdjęcie mojego pierwszego aparatu cyfrowego – padła matryca w automacie – wspomnienia nie zawsze bywają wesołe.
Szynobus relacji Wschowa – Głogów. (takie kuriozalne relacje były, gdyż linia na odcinku Głogów – Leszno przechodzi przez 2 województwa i nie mogły one się dogadać. Szynobus wjeżdżał do Wschowy i pasażerowie przesiadali się do drugiego, który jechał do Leszna). Wjeżdża na rozjazd od linii 305. Widok z wiaduktu w Grodźcu Małym.
Ten sam szynobus widok z wiaduktu w kierunku Głogowa.
Głogówko
Semafor wjazdowy „D” do stacji Głogówko od strony Głogowa.
Widok na jedyny czynny tor linii dwutorowej w kierunku Głogowa. Za plecami fotografującego jest semafor wjazdowy do stacji Głogówko.
Nieczynny semafor „B” wyjazdowy z toru nr 2 w stacji Głogówko w kierunku Starych Drzewiec.
Przejście „typu S” z toru nr 1 na tor nr 2 w stacji Głogówko – widok na semafor wyjazdowy w kierunku Głogowa.
Pociąg towarowy w kierunku Starych Drzewiec mija stację Głogówko. 
Świetlny semafor wyjazdowy z toru nr 1 w kierunku Starych Drzewiec. Ze stacji zrobiono posterunek odgałęźny.
Zima 2007 rok. Popołudniowe słońce rozpuszcza szron na pędniach za Głogówkiem.
Osobowy od strony Głogowa wjeżdża na stację Głogówko. Oszronione perony.
Nieliczni podróżni opuszczają pociąg. Jest zimno.
Budynek stacyjny w grudniu…
Wyjazdowy semafor „C” w kierunku Głogowa.
Stacja Głogówko w całej okazałości. Po lewej waga na bocznicy do tartaku.
Fragmenty kolejki wąskotorowej do tartaku.
Stare Drzewce
Bardzo klimatyczna stacja. Często wysiadałem na niej z pociągu by udać się do pobliskich lasów na grzyby. W lecie jeździliśmy kąpać się do sadzawki pobliskiej cegielni.
ST 43 od strony Głogówka mija nastawnię i jedzie w kierunku Leszna.
Przejazd na leśnej drodze i bardzo klimatyczne rogatki. Po prawej stronie była nastawnia Sd1 po lewej kolejny przejazd z rogatkami które dzwoniły podczas opuszczania.
Od strony Leszna do Starych Drzewiec wjeżdża drezyna. Zabrali jakąś beczkę i pojechali z powrotem.
