E36

Instrukcja
o organizacji i użytkowania sieci radiotelefonicznych
w przedsiębiorstwie Polskie Koleje Państwowe.

---

---

SPIS RZECZY:
Rozdział 1
Postanowienia wstępne
Rozdział 2
Radiotelefoniczne sieci trakcyjne
Rozdział 3
Radiotelefoniczne sieci liniowe
Rozdział 4
Gospodarka sprzetem radiotelefonicznym
Rozdział 5
Postanowienia końcowe
Załączniki

---

ZARZĄDZENIE Nr 100 ZARZĄDU PKP z dnia 14 listopada 1996 r.
w sprawie ustalenia Instrukcji o organizacji i użytkowaniu
sieci radiotelefonicznych w przedsiębiorstwie państwowym
Polskie Koleje Państwowe E 36

Na podstawie art. 36 ustawy z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie
państwowym Polskie Koleje Państwowe (Dz.U. Nr 95 póz. 474) zarządza się,
co następuje:

§ 1.

Ustala się do użytku służbowego Instrukcję o organizacji i użytkowaniu sieci radiotelefonicznych w przedsiębiorstwie Polskie Koleje Państwowe E 36, stanowiącą załącznik do zarządzenia.*

§ 2.

W związku z ustaleniami § l, nie obowiązuje zarządzenie Nr 54 Ministr: Komunikacji z dnia 7 sierpnia 1985 r. w sprawie ustalenia „Instrukcji o organizacji i użytkowaniu sieci radiotelefonicznych PKP” E 36 (Dz.Urz. Ml Nr 8 póz. 67 i Nr 12 póz. 92, z 1986 r. Nr 6 póz. 49 oraz Biul. PKP z 1991 Nr 7 póz. 53).

§ 3.

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Nr KA3e-5463-19/96
PREZES ZARZĄDU PKP DYREKTOR GENERALNY PKP
wz J. Zalewski

*Załącznik otrzymują niektórzy odbiorcy Biuletynu PKP według odrębnego rozdzielnika.

WYKAZ
jednostek organizacyjnych otrzymujących Instrukcję E 36

1. Dyrekcja Generalna PKP zgodnie z obowiązującym rozdzielnikiem,
2. Dyrekcje Okręgowe Kolei Państwowych zgodnie z obowiązującym rozdzielnikiem,
3. Stacje Rejonowe, Dyrekcja Rejonów Przeładunkowych i Komendy Rejonowe SOK,
4. Oddziały: robót elektroenergetycznych, zasilania elektroenergetycznego, drogowe, zmechanizowanych robót drogowych, mostowe, geodezyjne, automatyki i telekomunikacji,
5. Zakłady Taboru, lokomotywownie, wagonownie, samochodownie,
6. Stacje PKP, sekcje elektroenergetyczne, elektrotrakcyjne, robót elektroenergetycznych, drogowe, robót zmechanizowanych, oddziału mostowego, automatyki, automatyki i telekomunikacji, radiokomunikacji, sygnałowe, pomiarowo-naprawcze, obwody lecznictwa kolejowego, przychodnie lekarskie PKP, stacje kolejowe pogotowia ratunkowego, strażnice zakładowej straży pożarnej PKP, placówki SOK,
7. Zakłady Maszyn Torowych,
8. Zakład Regeneracji Podkładów,
9. Ośrodek Diagnostyki i Spawalnictwa Nawierzchni Kolejowej,
10. Okręgowe laboratoria automatyki i telekomunikacji,
11. Państwowe Koleje Liniowe,
12. Terenowe zarządy i stacje kolei dojazdowych,
13. Ośrodki szkolenia kursowego PKP,
14. Szkoły i technika kolejowe,
15. Centrum Naukowo-Techniczne Kolejnictwa,
16. Centralne Biuro Projektowo-Badawcze Budownictwa Kolejowego,
17. Biura Projektów Kolejowych,
18. Centralne Biuro Konstrukcyjne PKP,
19. Centralny Szpital Kolejowy w Warszawie Międzylesiu,
20. Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego,
21. Najwyższa Izba Kontroli – Zespół Komunikacji i Łączności,
22. Ministerstwo Łączności,
23. Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna – Zarząd Krajowy i Zarządy Okręgowe.

WYKAZ STANOWISK
na których pracownicy otrzymują Instrukcję E 36 do osobistego użytku

1. Starsi kontrolerzy, kontrolerzy, starsi instruktorzy i instruktorzy służb techniczno-eksploatacyjnych PKP, starsi inspektorzy i inspektorzy SOK, inspektorzy oddziałowi i główni inżynierowie w oddziale mostowym,
2. Kierownicy działów telekomunikacji w DOKP i kierownicy referatów telekomunikacji w oddziałach automatyki i telekomunikacji,
3. Kierownicy działów technicznych w służbach techniczno-eksploatacyjnych DOKP,
4. Naczelnicy sekcji radiokomunikacji, telekomunikacji, automatyki i telekomunikacji,
5. Monterzy służby automatyki i telekomunikacji utrzymujący urządzenia radiotelefoniczne.

POSTANOWIENIA WPROWADZAJĄCE

Potrzeba wydania nowej Instrukcji o organizacji i użytkowaniu sieci radiotelefonicznych w przedsiębiorstwie państwowym Polskie Koleje Państwowe E 36 spowodowana została wprowadzonymi w przedsiębiorstwie PKP zmianami organizacyjnymi i zdezaktualizowaniem się wielu postanowień dotychczasowej instrukcji E 36, wydanej w 1986 r. Znaczny postęp techniczny w dziedzinie radiokomunikacji spowodował wprowadzenie na PKP nowych typów urządzeń radiotelefonicznych. Dotychczas eksploatowane radiotelefony są stopniowo wycofywane z eksploatacji. Z tego też względu odstąpiono w nowym wydaniu instrukcji od podawania opisów urządzeń i sposobu ich obsługi skupiając się na zasadach organizacji sieci radiotelefonicznych i wyposażania jednostek kolejowych w urządzenia oraz gospodarce sprzętem radiokomunikacyjnym.

Rozdział l
POSTANOWIENIA WSTĘPNE

§1

Cel instrukcji

1. Celem instrukcji o organizacji i użytkowaniu sieci radiotelefonicznych PKP jest zaznajomienie personelu obsługującego radiotelefony z podstawowymi przepisami obowiązującymi w radiokomunikacji ruchomej lądowej, zasadami eksploatacji kolejowej sieci radiotelefonicznych, zakresem wykorzystania sprzętu, a personelu nadzoru z zagadnieniami organizacji sieci radiotelefonicznych PKP.
2. Znajomość niniejszej instrukcji obowiązuje:
1) pracowników PKP zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których zostały zainstalowane urządzenia radiotelefoniczne (stacjonarne lub przewoźne) – w zakresie dotyczącym stanowiska pracy,
2) pracowników PKP, którym przydzielono do użytku służbowego radiotelefony noszone – w zakresie dotyczącym stanowiska pracy,
3) pracowników nadzoru i kontroli w służbach techniczno-eksploatacyjnych PKP,
4) wszystkich innych pracowników obsługujących urządzenia radiotelefoniczne pracujące w sieciach radiotelefonicznych PKP – w zakresie dotyczącym danej sieci.

§2

Zakres instrukcji

1. Instrukcja dotyczy wszystkich sieci radiokomunikacji ruchomej lądowej PKP pracujących w zakresie VHF.
2. Instrukcja zawiera:
1) podział sieci radiotelefonicznych PKP pod kątem ich przeznaczenia,
2) opis poszczególnych sieci radiotelefonicznych,
3) obowiązujące znaki wywoławcze,
4) zasady wyposażania jednostek organizacyjnych PKP w urządzenia radiotelefoniczne,
5) postanowienia porządkowe.
3. Zasady utrzymania urządzeń radiotelefonicznych zawarte są w oddzielnych przepisach.
4. Szczegóły techniczne dotyczące prawidłowej obsługi i bezpiecznej eksploatacji urządzeń zawarte są w instrukcjach technicznych sprzętu radiokomunikacyjnego. Są one przedmiotem pouczeń doraźnych i okresowych pracowników użytkujących te urządzenia.

§3

Stosowane określenia i oznaczenia

1. Radiotelefon jest to urządzenie radiokomunikacyjne składające siej z zespołu nadawczo-odbiorczego, zasilacza, anteny oraz w zależności od typu, innych dodatkowych elementów (manipulator, mikrotelefon, mikrofon, zespół słuchawkowo-laryngofonowy, przełącznik nożny itp.) umożliwiające porozumiewanie się na drodze bezprzewodowej na z góry określonych częstotliwościach pracy (kanałach).
2. Radiotelefon stacjonarny jest to urządzenie radiokomunikacyjne zainstalowane w budynku lub innym obiekcie stałym i posiadające antenę stacjonarną.
3. Radiotelefon przewoźny jest to urządzenie radiokomunikacyjne zainstalowane w lokomotywie, samochodzie lub innym obiekcie ruchomym, zasilane z pokładowego źródła energii elektrycznej i posiadające antenę przewoźną taborową lub prętową.
4. Radiotelefon noszony jest to urządzenie radiokomunikacyjne przystosowane do noszenia przez użytkownika i zasilane z wewnętrznej baterii akumulatorów.
5. Manipulator radiotelefoniczny pociągowy jest to część składowa zestawu radiotelefonu umożliwiająca manipulacje, prowadzenie rozmów i wysyłanie automatycznego sygnału ALARM.
6. Radiotelefoniczny manipulator sterujący jest to część składowa zestawu radiotelefonu umożliwiająca zdalne sterowanie radiotelefonem na drodze przewodowej (zdalne przełączanie kanałów, włączanie urządzenia, przełączanie: nadawanie/odbiór itp.).
7. Manipulator RASZ jest częścią składową radiotelefonu, posiadającą układ rozmowny oraz tastaturę wybierczą i umożliwiającą wybieranie drogą radiową abonentów ogólnoeksploatacyjnej sieci telefonicznej PKP oraz RASZ. Manipulator ten może występować w formie oddzielnego panelu (w przypadku urządzeń przewoźnych) lub być wbudowany w urządzenie (radiotelefony noszone przystosowane do pracy w RASZ).
8. Koncentrator radiotelefonów jest urządzeniem mogącym zastąpić kilka radiotelefonów zainstalowanych na posterunku ruchu.
9. Rejestrator rozmów radiotelefonicznych jest urządzeniem bezobsługowym, współpracującym z radiotelefonem stacjonarnym i rejestruje wszystkie sygnały wychodzące i przychodzące do radiotelefonu na określonym kanale pracy w zasięgu jego słyszalności.
10. Sieć radiotelefoniczna jest to zespół radiotelefonów pracujących na tym samym kanale (lub kilku kanałach) na określonym terenie (np. stacja, linia kolejowa).
11. Znak wywoławczy radiotelefonu jest to hasło słowne, cyfrowe lub słowno-cyfrowe określające konkretnego użytkownika radiotelefonu w danej sieci radiotelefonicznej.
12. Podstawowy kanał pracy jest to określona na schematach poszczególnych sieci radiotelefonicznych częstotliwość przypisana do danej sieci radiotelefonicznej, na której powinien być prowadzony przez użytkownika radiotelefonu nasłuch.

§4

Przeznaczenie urządzeń radiotelefonicznych

1. Urządzenia radiotelefoniczne są przeznaczone do przekazywania krótkich informacji, zezwoleń oraz poleceń między radiotelefonem stacjonarnym a ruchomym (przewoźnym lub noszonym) lub między radiotelefonami ruchomymi.
2. Radiotelefony pracujące w sieciach PKP służą wyłącznie do prowadzenia rozmów służbowych dotyczących pracy służb kolejowych oraz bezpieczeństwa ruchu.
3. Prowadzenie korespondencji między radiotelefonami stacjonarnymi jest zabronione.
Wyjątek stanowią przypadki:
1) całkowitej przerwy w łączności przewodowej,
2) zagrożenia bezpieczeństwa ruchu kolejowego, zdrowia lub życia ludzkiego.
4. Praca sieci i urządzeń radiotelefonicznych jest kontrolowana przez powołanie do tego celu jednostki resortowe i pozaresortowe, prowadzone rozmowy mogą być rejestrowane, a urządzenia, z których są prowadzone – zlokalizowane i zidentyfikowane.
5. Urządzenia pracujące w sieciach radiotelefonicznych PKP nie mogą by przekazywane do wykorzystania przez jednostki nie przewidziane do włączenia w te sieci, w tym przez jednostki naukowo-badawcze posilające dające własne sieci radiotelefoniczne. W przypadku prowadzenia przez te jednostki prac badawczych na rzecz PKP, Dyrekcja Generalna PKP może udzielić zgody na czasowe (na czas badań) korzystanie z sieci stacyjnych lub liniowych.
6. W uzasadnionych przypadkach (np. określonych wymaganiami bezpieczeństwa ruchu kolejowego i pracujących osób), dopuszcza się, każdorazowo za zgodą Dyrekcji Generalnej PKP, udostępnianie przez DOKP urządzeń pracujących w kolejowych sieciach radiotelefonicznych (z wyłączeniem sieci radiołączności pociągowej) podmiotom gospodarczym wykonującym prace na rzecz PKP. W takich przypadkach DOKP zawiera z danym podmiotem umowę na wykorzystywanie urządzeń PKP określającą: ilość i typy udostępnianych urządzeń, nazwę udostępnianej sieci radiotelefonicznej, zasady wykorzystania urządzę oraz sposób rozliczenia należności za eksploatowany sprzęt.
7. Sieci radiotelefoniczne oraz systemy radiokomunikacyjne innych użytkowników niż PKP mogą być wprowadzone na teren kolejowy jedynie po uzgodnieniu z Zarządem Automatyki i Telekomunikacji właściwej terytorialnie DOKP.

§5

Obowiązki i odpowiedzialność personelu obsługi

1. W skład personelu obsługi urządzeń radiotelefonicznych na PKP wchodzą wszyscy pracownicy PKP, na których stanowiskach prą zostały zainstalowane radiotelefony stacjonarne lub przewoźne oraz którym przydzielono do użytku służbowego radiotelefony noszone do wykorzystania w czasie pełnienia służby.
2. Personel służby automatyki i telekomunikacji zobowiązany jest przeszkolić z zakresu obsługi pracowników należących do zespołu kontrolerskiego i instruktorskiego służb użytkujących urządzenia radiotelefoniczne.
3. Zagadnienia związane z obsługą i eksploatacją sieci radiotelefocznych wchodzą w zakres tematyki pouczeń okresowych i doraźnych przeprowadzanych przez instruktorów właściwych służb wykorzystujących urządzenia radiotelefoniczne. Programy tych pouczeń muszą być uzgodnione ze służbą automatyki i telekomunikacji.
4 Praktyczne przeszkolenie pracowników obsługujących urządzenia radiotelefoniczne przeprowadza instruktor lub zwierzchnik jednostki służbowej, w miejscu pracy, w którym zostało zainstalowane urządzenie, a w odniesieniu do urządzeń noszonych – na sprzęcie przydzielonym do użytkowania danej jednostce służbowej. Egzamin praktyczny powinien być przeprowadzany w obecności przedstawiciela służby automatyki i telekomunikacji, któremu te urządzenia podlegają.
Przeszkolenie powinno dotyczyć zasad obsługi urządzeń oraz znajomości niniejszej instrukcji (w zakresie dotyczącym zajmowanego stanowiska pracy), a jego wynik należy odnotować w rejestrze egzaminów pracownika w dziale egzaminy praktyczne.
5. Za prawidłowe wykorzystanie i obsługę urządzeń oraz stan plomb na poszczególnych zespołach odpowiedzialny jest pracownik, który obsługuje urządzenie radiotelefoniczne.
6. Za stan urządzeń radiotelefonicznych, zabezpieczenie ich przed kradzieżą, dewastacją, zniszczeniem itp. odpowiedzialny jest materialnie pracownik, który obsługuje urządzenie radiotelefoniczne, lub którego opiece powierzono pojazd z zainstalowanym urządzeniem radiotelefonicznym.
7. Do obowiązków personelu obsługi należy:
1) obsługiwanie urządzeń zgodnie z postanowieniami instrukcji obsługi,
2) stosowanie ustalonych znaków wywoławczych,
3) utrzymanie w czystości urządzeń radiotelefonicznych,
4) dbałość o stan techniczny urządzeń i niedopuszczenie do uszkodzeń mechanicznych,
5) zgłaszanie się na każde wywołanie skierowane do siebie oraz podawanie swojego znaku wywoławczego przy inicjowaniu rozmowy,
6) baczne zwracanie uwagi na prawidłowość działania powierzonego urządzenia oraz bezzwłoczne zapisywanie w Dzienniku uszkodzeń urządzeń łączności (druk PKP seria R 366) zauważonych usterek w jego działaniu i zgłaszanie tych usterek personelowi utrzymującemu to urządzenie,
7) ładowanie akumulatorów do radiotelefonów noszonych,
8) dbałość o stan akumulatorów zasilających urządzenia przewoźne,
9) zabezpieczenie urządzeń przed dostępem osób nieupoważnionych do ich obsługi.
Dostarczanie do naprawy lub przeglądów kontrolnych urządzeń noszonych w terminach ustalonych przez jednostkę służby automatyki i telekomunikacji utrzymującą te urządzenia oraz podanych w protokółach przekazania urządzeń do eksploatacji należy do kierownika jednostki organizacyjnej użytkującej radiotelefony. Zabrania się użytkownikowi:
1) prowadzenia za pośrednictwem radiotelefonu rozmów nie związanych z pracą kolei, a w szczególności rozmów prywatnych,
2) przekazywania informacji stanowiących tajemnicę państwową lub służbową,
3) bezpodstawnego przełączania kanałów,
4) dokonywania jakichkolwiek manipulacji wewnątrz urządzenia,
5) prowadzenia za pośrednictwem radiotelefonu rozmów w czasie jego naprawy lub konserwacji (dotyczy to również konserwacji instalacji antenowej),
6) odłączania urządzeń od instalacji zasilającej, manipulacyjnej lub antenowej bez uzasadnionej przyczyny,
7) wyłączania radiotelefonu w czasie pełnienia służby,
8) samowolnej zmiany miejsca instalacji (przenoszenia kompletnych urządzeń lub ich części składowych) bez wiedzy i zgody służby automatyki i telekomunikacji,
9) wkładania do gniazd bezpiecznikowych urządzeń radiotelefonicznych materiałów zastępujących bezpieczniki i mogących spowodować trwałe uszkodzenie urządzenia,
10) przekazywania urządzeń radiotelefonicznych innym jednostko organizacyjnym PKP bez zgody jednostki służby automatyki i telekomunikacji.

§6.

Obowiązki personelu nadzoru i kontroli

1. Do personelu nadzoru i kontroli należą starsi kontrolerzy, kontrolerki starsi instruktorzy, instruktorzy, starsi inspektorzy i inspektorzy oraz główni inżynierowie służb wykorzystujących urządzenia radiotelefoniczne oraz zwierzchnicy jednostek eksploatacyjnych i utrzymujących te urządzenia.
2 Do obowiązków personelu nadzoru i kontroli służb użytkujących urządzenia radiotelefoniczne należy:
1) nadzór nad właściwą eksploatacją urządzeń ze szczególnym uwzględnieniem przestrzegania dyscypliny rozmów i stosowania ustalonych znaków wywoławczych,
2) sprawdzanie stanu działania urządzeń,
3) sprawdzanie umiejętności obsługi urządzeń przez użytkowników oraz, czy obsługujący posiada aktualne upoważnienie do użytkowania radiotelefonu,
4) prowadzenie pouczeń z zakresu obsługi urządzeń,
5) wnioskowanie o wyciągnięcie konsekwencji służbowych w przypadkach naruszenia dyscypliny prowadzenia rozmów, nieumiejętnej obsługi lub niewłaściwego postępowania z przydzielonym do użytku urządzeniem,
6) w razie potrzeby wnioskowanie o kierowanie na egzaminy sprawdzające użytkowników urządzeń, w przypadkach wymienionych w pkt. 5.
Personel nadzoru i kontroli służb wykorzystujących urządzenia radiotelefoniczne zobowiązany jest do ścisłej współpracy z personelem utrzymującym urządzenia.
Do obowiązków personelu nadzoru i kontroli służby utrzymującej urządzenia radiotelefoniczne należą zagadnienia wymienione w ust. 2 pkt 1-3 oraz pkt 5 i dotyczą wszystkich sieci i urządzeń radiotelefonicznych PKP w tym również wymienionych w § 4 ust. 6.

§7

Podział sieci radiotelefonicznych

1. Radiotelefoniczne sieci PKP dzielą się na dwie podstawowe grupy:
1) sieci stacyjne, obejmujące zasięgiem działania teren stacji,
2) sieci liniowe, działające na określonych liniach kolejowych lub na całej sieci PKP.
2. Do grupy sieci stacyjnych zalicza się:
1) sieć manewrową,
2) sieć spisywaczy,
3) sieć zbiorową (zwaną również siecią rewidentów taboru),
4) sieci zakładowe, działające na terenie zakładów PKP (np. zgrzewalnie szyn, bazy montażowe itp.),
3. Do grupy sieci liniowych działających na określonych liniach kolejowych zalicza się:
1) sieć pociągową (zwaną również siecią bezpieczeństwa ruchu)
2) sieć dyspozytora zasilania elektroenergetycznego,
3) sieć Państwowych Kolei Linowych,
4) sieć pociągową kolei dojazdowych.
4. Do grupy sieci liniowych działających na terenie całego kraju zalicza się:
1) sieć ratunkową,
2) sieć drogową i utrzymania,
3) sieć Kolejowej Służby Zdrowia,
4) sieć Służby Ochrony Kolei.
5) sieć Zakładowej Straży Pożarnej PKP,
6) sieć zbiorową liniową (zwaną Radiową Automatyczną Siecią Zarządzania – RASZ).
5. Radiotelefoniczne sieci stacyjne i liniowe mogą być jedno lub wielokanałowe.
6. Tworzenie innych sieci niż wymienione w ust. 2-4 wymaga każdorazowo pisemnej zgody Dyrekcji Generalnej PKP.
7. Sieci radiotelefoniczne PKP mogą być tworzone wyłącznie w oparciu o urządzenia radiokomunikacyjne posiadające odpowiednie dokumenty dopuszczające je do pracy na terenie Polski (wydane przez uprawnioną placówkę resortu łączności) i zgodę Dyrekcji Generalnej PKP na stosowanie tych urządzeń w sieciach PKP, a w odniesieniu do wybranych sieci, także świadectwo kwalifikacji wydane przez Centrum Naukowo-Techniczne Kolejnictwa.
8. Zgodnie z przepisami Ministerstwa Łączności urządzenia radiotelefoniczne eksploatowane przez PKP w paśmie UHF mogą pracować z mocą nadajnika ustaloną przez Zarząd Krajowy Państwowej Agencji Radio komunikacyjnej i nie przekraczającą:
1) 1W – dla radiotelefonów stacjonarnych, przewoźnych i noszony w sieciach stacyjnych,
2) 5W – dla radiotelefonów stacjonarnych i przewoźnych w siecią liniowych,
3) 2W – dla radiotelefonów noszonych w sieciach liniowych.

§8

Znaki wywoławcze i ich przeznaczenie

1. Znaki wywoławcze służą do identyfikacji poszczególnych użytkowników pracujących w sieciach radiotelefonicznych PKP.
2. Każdy radiotelefon posiada znak wywoławczy.
3. Znak wywoławczy danego urządzenia jest ściśle związany ze stanowiskiem pracy, na którym został zainstalowany radiotelefon i nie ulega zmianie w przypadku wymiany uszkodzonego urządzenia na pełnosprawne, znajdujące się w rezerwie eksploatacyjnej.
4. Zasada podana w ust. 3 dotyczy również wszystkich radiotelefonów przewoźnych i noszonych, w tym także urządzeń służących do kontroli pracy sieci radiotelefonicznych.
5. Radiotelefony przewoźne i noszone pracujące w RASZ posiadają cztero-cyfrowy numer abonencki, w którym pierwsza cyfra określa DOKP, do której należy urządzenie.

§9

Zasady prowadzenia rozmów radiotelefonicznych

Wszystkie sieci radiotelefoniczne PKP poza siecią zbiorową liniową (RASZ) są sieciami łączności dwukierunkowej, simpleksowej z selektywnym wywołaniem lub bez selektywnego wywołania. Zasada pracy simpleksowej wyklucza możliwość jednoczesnego nadawania i odbierania informacji za pośrednictwem radiotelefonu. Systemy selektywnego wywołania umożliwiają wywołanie określonej grupy użytkowników danej sieci radiotelefonicznej (wywołanie grupowe) lub konkretnego użytkownika (wywołanie indywidualne). Przy prowadzeniu rozmów radiotelefonicznych należy przestrzegać następujących zasad:
1) wymawiać każde słowo wyraźnie,
2) mówić z równomierną szybkością,
3) utrzymywać równomierny poziom głosu,
4) mikrofon trzymać w odległości 10-15 cm od ust,
5) przerywać mówienie, gdy zachodzi konieczność odwrócenia głowy od mikrofonu.
5. Przed rozpoczęciem nawiązywania łączności należy przez okres kilku sekund dokonać nasłuchu, czy w tym czasie nie jest prowadzona
rozmowa przez inne osoby pracujące w danej sieci na tym samym kanale.
6. W niektórych typach radiotelefonów fakt prowadzenia rozmowy przez inne osoby (zajętość kanału) jest sygnalizowany świeceniem odpowiedniego wskaźnika.
7. Przerywanie rozmów prowadzonych przez inne osoby jest niedozwolone. Wyjątek stanowią przypadki potrzeby przekazania meldunków (ostrzeżeń) dotyczących zagrożenia bezpieczeństwa ruchu kolejowego, życia i zdrowia ludzkiego oraz konieczność wezwania pomocy. W tym celu należy dokonać wywołania alarmowego w następujący sposób:
1) w radiotelefonach bez selektywnego wywołania – przycisną przycisk włączenia nadawania (włączenie mikrofonu) i wypowiedzieć trzykrotnie słowo ALARM po czym natychmiast zwolnić przycisk, czynność tę należy powtarzać kilkakrotnie, aż do czasu gdy nastąpi przerwanie prowadzonej rozmowy, w radiotelefonach z selektywnym wywołaniem grupowym -przycisnąć kolejno przyciski selektywnego wywołania grupowe go a następnie przycisnąć przycisk włączenia nadawania i wypowiedzieć trzykrotnie słowo ALARM,
2) w przypadku stwierdzenia, że nastąpiło przerwanie prowadzonej uprzednio rozmowy, podać swój znak wywoławczy i natychmiast przekazać meldunek,
3) po przekazaniu meldunku, żądać potwierdzenia przyjęcia informacji (ostrzeżenia) przez użytkowników radiotelefonów, którzy odebrali meldunek.
8. W sieci radiołączności pociągowej zastosowane urządzenia umożliwiają automatyczne nadanie sygnału ALARM składającego się z kombinacji trzech tonów selektywnego wywołania grupowego Sygnał ten jest odbierany przez wszystkie odbiorniki urządzeń pracujących na tym samym kanale w zasięgu radiotelefonu emitującego sygnał. Następstwem odebrania przez radiotelefon przewoźny automatycznego sygnału ALARM jest samoczynne włączenie układów nagłego hamowania pojazdem trakcyjnym.
9. Przed rozpoczęciem przekazywania informacji w trybie normalnym należy wywołać użytkownika sieci (abonenta) w następujący sposób
1) po naciśnięciu przycisku włączenia nadawania podać znak wywoławczy żądanego abonenta,
2) podać swój znak wywoławczy,
3) wypowiedzieć słowo ODBIÓR,
4) zwolnić natychmiast przycisk włączenia nadawania i oczekiwać odpowiedzi.
10 W przypadku nie zgłaszania się wywołanego abonenta, należy wywołanie powtórzyć.
Jeżeli po trzykrotnym wywołaniu abonent nie zgłasza się, należy uznać go za nieosiągalnego.
11. Każdorazowo, po zakończeniu wywołania lub przekazania informacji należy wypowiedzieć ODBIÓR, po czym zwolnić przycisk włączenia nadawania. Oznacza to zakończenie przekazywania informacji i gotowość do wysłuchania odpowiedzi.
12. Słowa ODBIÓR nie wypowiada się tylko wówczas, gdy nie oczekuje się odpowiedzi od współkorespondenta.
W tym przypadku rozmowę kończy się słowami BEZ ODBIORU lub KONIEC.
13. Odebrana za pośrednictwem radiotelefonu informacja powinna być:
1) potwierdzona, gdy nadane było słowo ODBIÓR,
2) powtórzona, gdy było nadane żądanie powtórzenia informacji.
14. Wzory prowadzenia rozmów w radiotelefonicznych sieciach stacyjnych i liniowych podane są w załączniku nr 1.

Rozdział 2
RADIOTELEFONICZNE SIECI STACYJNE

§10

Sieć manewrowa

1. Sieć manewrowa obejmuje swoim zasięgiem dany rejon manewrowy. Może być zorganizowana jako jedno lub wielokanałowa.
2. Sieć manewrowa służy do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) dyżurnym ruchu (nastawniczym, zwrotniczym) i ustawiaczem, manewrowym, płozowym,
2) dyżurnym ruchu (nastawniczym, zwrotniczym) i maszynistą lokomotywy manewrowej,
3) ustawiaczem, manewrowym, płozowym i maszynistą lokomotywy manewrowej,
4) dyżurnym ruchu (nastawniczym, zwrotniczym) i starszym ustawiaczem w terenie,
5) starszym ustawiaczem i maszynistą lokomotywy manewrowej,
ustawiaczem, manewrowym, płozowym.
3. Łączność radiowa w sieci manewrowej prowadzona jest na przydzielonym do tego celu kanale oznaczonym na schematach symbolem f m.
4. Schematy organizacyjne sieci manewrowej przedstawiają:
1) rys. l – dla typowego rejonu manewrowego,
2) rys. 2 – dla rejonu górki rozrządowej.
5. Radiotelefony stacjonarne instalowane są w pomieszczeniach:
1) nastawni dysponujących i wykonawczych,
2) starszego ustawiacza i ustawiacza na górce rozrządowej,
3) dyżurnego ruchu manewrowego,
4) zwrotniczego,
5) dyżurnego ruchu peronowego,
6) dyspozytora stacyjnego – wyłącznie w uzasadnionych przypadkach na dużych stacjach rozrządowych.
6. Radiotelefony przewoźne instalowane są na lokomotywach manewrowych zatrudnionych przy manewrach.
7. Radiotelefony noszone przydziela się do użytkowania na czas pełni nią służby pracownikom na następujących stanowiskach pracy:
1) ustawiacz,
2) manewrowy,
3) płozowy,
4) starszy ustawiacz (w przypadku pracy w terenie),
5) dyżurny manewrowy (w przypadku pracy w terenie).
8. Radiotelefony stacjonarne powinny posiadać obsadę kanałowa umożliwiającą nawiązanie łączności z urządzeniami ruchomymi] (przewoźnymi i noszonymi) znajdującymi się w nadzorowanym rejonie. Zabronione jest wyposażanie urządzeń stacjonarnych w kanał innych sieci stacyjnych oraz w kanały nie wykorzystywane do łączności w danym rejonie.
9. Radiotelefony przewoźne zainstalowane na lokomotywach manewrowych powinny być wyposażone w kanały sieci manewrowych wykorzystywane na obsługiwanych stacjach.
10. W miarę możliwości technicznych sprzętu (urządzenia z syntezą częstotliwości) radiotelefony przewoźne powinny mieć zaprogramowane wszystkie kanały sieci pociągowej dla umożliwienia łączności lokomotywy z posterunkami ruchu w czasie dojazdu z lokomotywowni do obsługiwanych stacji.
11. Radiotelefony noszone, w miarę możliwości technicznych sprzęt powinny być wyposażone w kanały wszystkich sieci manewrowych wykorzystywanych w rejonie manewrowym.
12. Z uwagi na pracę lokomotyw manewrowych również w sieci pociągowej, urządzenia przewoźne powinny posiadać układy selektywnego wywołania grupowego.
13. Dla radiotelefonów stacjonarnych obowiązują następujące znaki wywoławcze:
1) NASTAWNIA… (oraz numer nastawni) – dla nastawni wykonawczych,
2) DYSPONUJĄCA – dla nastawni dysponujących (w przypadku kilku nastawni dysponujących na stacji należy dodatkowo podawać oznaczenie nastawni),
3) GÓRKA… (oraz numer górki) – dla ustawiacza na górce rozrządowej,
4) STARSZY USTAWIACZ – dla starszego ustawiacza,
5) DYŻURNY – dla dyżurnego manewrowego,
6) ZWROTNICZY… (oraz numer posterunku zwrotniczowskiego) – dla zwrotniczego,
7) PERON… (oraz numer peronu) – dla dyżurnego ruchu peronowego,
8) DYSPOZYTOR- dla dyspozytora stacyjnego.
14. Dla radiotelefonów przewoźnych zainstalowanych na lokomotywach manewrowych znakiem wywoławczym jest hasło LOKOMOTYWA uzupełnione numerem kolejnym lokomotywy zatrudnionej przy manewrach, zgodnie z regulaminem technicznym stacji. Dopuszcza się stosowanie w znaku wywoławczym numeru bocznego lokomotywy, wg numeracji obowiązującej na PKP.
15. Dla radiotelefonów noszonych obowiązują następujące znaki wywoławcze:
1) USTAWIACZ… – dla ustawiacza,
2) MANEWROWY…– dla manewrowego,
3) PŁOZOWY…– dla płozowego,
4) STARSZY USTAWIACZ – dla starszego ustawiacza,
5) DYŻURNY – dla dyżurnego ruchu pracującego w terenie. Podane znaki uzupełnia się nazwiskiem pracownika aktualnie obsługującego dany radiotelefon noszony.
16. Dopuszcza się tworzenie wyodrębnionej sieci manewrowej (na wydzielonym kanale) dla potrzeb wagonowni wykonujących manewry taborem na swoim terenie.
17. Przykłady znaków wywoławczych:
1) DYSPONUJĄCA WPD – nastawnia dysponująca o oznaczeniu WPD,
2) NASTAWNIA Pl trzy – nastawnia wykonawcza o oznaczeniu Pl 3,
3) LOKOMOTYWA druga – lokomotywa manewrowa numer 2,
4) USTAWIACZ Kłos – ustawiacz o nazwisku Kłos.

§11

Sieć spisywaczy (odprawiaczy)

1. Sieć spisywaczy (odprawiaczy) obejmuje teren pracy danego biura odprawy na stacji.
2. Ilość sieci na danej stacji zależy od liczby biur odprawy i stanowisk sporządzających dokumenty niezbędne do rozrządzania, formowania i wyprawiania pociągów towarowych.
3. Sieć spisywaczy (odprawiaczy) służy do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) biurem odprawy pociągów i spisywaczami oraz odprawiaczami
w terenie,
2) biurem wagonowym i pracownikami biura w terenie.
4. Ze względu na ilość przykazywanych informacji z terenu do stanowiska sporządzającego dokumenty, każda sieć pracuje na oddzielnej częstotliwości oznaczonej na schemacie symbolem fs,
5. Schemat organizacyjny sieci przedstawia rys. 3.
6. Radiotelefony stacjonarne instalowane są w pomieszczeniach:
1) biura odprawy pociągów,
2) biura wagonowego.
7. Radiotelefony noszone przydzielane są pracownikom biur wymienionych w ust. wykonującym pracę w terenie.
8. W sieci stosuje się urządzenia stacjonarne i noszone bez selektywnego wywołania grupowego.
9. Dla radiotelefonów stacjonarnych obowiązuje znak wywoławcze ODPRAWA.
10. Dla radiotelefonów noszonych obowiązują następujące znaki wywoławcze:
1) SPISYWACZ… – dla spisywacza,
2) ODPRAWIACZ… – dla odprawiacza,
3) OPERATOR… – dla pracownika biura wagonowego.
Podane wyżej znaki uzupełnia się nazwiskiem pracownika aktualnie
obsługującego dany radiotelefon noszony.
11. Przykłady znaków wywoławczych:
1) SPISYWACZ Kowalski – spisywacz o nazwisku Kowalski,
2) ODPRAWIACZ Kot – odprawiacz o nazwisku Kot,
3) OPERATOR Zadrożny – pracownik biura wagonowego o nazwisku Zadrożny.

§12

Sieć zbiorowa

1. Sieć zbiorowa obejmuje zasięgiem całą stację kolejową lub określ jej rejon.
2. Na dużych stacjach kolejowych może być tworzone kilka sieci zbiorowych.
3. Do sieci zbiorowej włączani są: rewidenci wagonów, elektromonterzy oświetlenia i ogrzewania wagonów oraz pracownicy ekspedycji.
4.Sieć zbiorowa przeznaczona jest do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) starszym rewidentem i rewidentami taboru w terenie,
2) kierownikiem (brygadzistą) i elektromonterami oświetlenia i ogrzewania wagonów,
3) biurem regulacji i ekspedytorami obsługującymi bocznice.
5. Łączność radiowa realizowana jest na wspólnej dla kilku grup użytkowników częstotliwości oznaczonej na schemacie symbolem fb.
6. Schemat organizacyjny sieci przedstawia rys. 4.
7. Radiotelefony stacjonarne instalowane są w pomieszczeniach:
1) starszego rewidenta taboru,
2) kierownika (brygadzisty) elektromonterów oświetlenia i ogrzewania wagonów,
3) biura regulacji.
8. Radiotelefony noszone przydzielane są na czas pełnienia służby pracownikom na następujących stanowiskach pracy:
1) rewident taboru,
2) elektromonter oświetlenia i ogrzewania wagonów,
3) ekspedytor obsługujący bocznice,
4) ajent handlowy.
9. W sieci stosuje się radiotelefony stacjonarne i noszone bez selektywnego wywołania grupowego.
10. Radiotelefony noszone oprócz kanału sieci zbiorowej mogą być wyposażone w kanał sieci manewrowej (do łączności z dyżurnym ruchu manewrowym lub nastawnią dysponującą) właściwy dla rejonu pracy pracownika obsługującego radiotelefon.
11. Dla radiotelefonów stacjonarnych obowiązują następujące znaki wywoławcze:
1) WAGON – dla starszego rewidenta,
2) KIEROWNIK – dla kierownika (brygadzisty) elektromonterów oświetlenia i ogrzewania,
3) EKSPEDYCJA – dla biura regulacji.
12. Dla radiotelefonów noszonych obowiązują następujące znaki wywoławcze:
1) REWIDENT – dla rewidenta,
2) MONTER… – dla elektromontera oświetlenia i ogrzewania,
3) EKSPEDYTOR… – dla ekspedytora obsługującego bocznice,
4) AJENT… – dla ajenta handlowego.
Podane znaki uzupełnia się nazwiskiem pracownika aktualnie obsługującego dany radiotelefon.
13. Przykłady znaków wywoławczych:
1) WAGON Osobowa – posterunek rewidencki na stacji osobowej,
2) MONTER Karaś – elektromonter o nazwisku Karaś,
3) REWIDENT Barylka – rewident wagonów o nazwisku Baryłka,
4) AJENT Bożek – ajent handlowy o nazwisku Bożek.

§ 13

Zasady współpracy sieci stacyjnych

1. W ramach sieci manewrowych umożliwiona jest współpraca:
1) sieci manewrowych między sobą w danym rejonie manewrowym, na odpowiednim kanale manewrowym oznaczonym na schematach symbolem fm,
2) sieci zbiorowej z siecią manewrową w odpowiednim rejonie manewrowym na właściwym dla tego rejonu kanale f .
2. W celu nawiązania łączności z użytkownikiem drugiej sieci manewrowej należy przyłączyć użytkowany radiotelefon na odpowiedni żądany kanał i po stwierdzeniu, że kanał jest wolny – wywołać żądanego abonenta.
3. W celu nawiązania łączności użytkowników sieci zbiorowej z użytkownikiem sieci manewrowej należy przyłączyć radiotelefon noszony sieci zbiorowej na kanał sieci manewrowej i po stwierdzeniu, że kanał jest wolny – wywołać żądanego abonenta tej sieci.
4. Po przekazaniu informacji użytkownikowi innej sieci radiotelefoniczną i uzyskaniu potwierdzenia odbioru, należy niezwłocznie przyłączy! radiotelefon na podstawowy kanał pracy. |
5. Wykaz kanałów pracy poszczególnych radiotelefonów na danej stacji jest podawany do wiadomości użytkownikowi oraz jest dołączany schematu łączności radiowej danej stacji stanowiącego załącznik do regulaminu technicznego.

§ 14

Sieć zakładowa

1. Sieć zakładowa przeznaczona jest do zabezpieczenia łączności dla potrzeb technologicznych zakładu (bazy montażowej, zgrzewalni szyn itp.) obejmuje swoim zasięgiem jego teren.
2. W zależności od potrzeb zakładu, sieć może być jedno lub wielokanałowa.
3. W sieci stosuje się urządzenia stacjonarne, przewoźne i noszone bez selektywnego wywołania grupowego.
4. Moce nadajników urządzeń pracujących w sieci zakładowej powinny zapewniać łączność na terenie zakładu.
5. Tworzenie sieci zakładowej wymaga każdorazowo indywidualnej zgody Dyrekcji Generalnej PKP.
6. Przed planowanym uruchomieniem sieci zakładowej, użytkownik powinien opracować proponowany schemat funkcjonalny sieci wraz z zasięgiem jej działania oraz wykaz stanowisk pracy podlegających wyposażeniu w urządzeniu radiołączności i przedstawić go za pośrednictwem właściwej terytorialnie DOKP do zatwierdzenia Dyrekcji Generalnej PKP.
7. Znaki wywoławcze dla poszczególnych urządzeń wchodzących w skład sieci zakładowej ustala Zarząd Automatyki i Telekomunikacji DOKP na wniosek użytkownika.
8. Bez względu na podległość służbową danego zakładu, sieć radiotelefoniczna stanowi własność właściwej terytorialnie DOKP.
9. Postanowienia ust. 8 nie dotyczą sieci radiotelefonicznych działających na terenie Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego na wydzielonych częstotliwościach.

Rozdział 3
RADIOTELEFONICZNE SIECI LINIOWE

§ 15

 

Sieć pociągowa

1. Radiotelefoniczna sieć pociągowa przeznaczona jest do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) dyżurnym ruchu (blokowym) i maszynistą pojazdu trakcyjnego znajdującego się na przyległym szlaku i stacji,
2) maszynistami pojazdów trakcyjnych znajdującymi się na tym samym szlaku,
3) obsługą posterunków kontroli grzania osi i maszynistami pojazdów trakcyjnych,
4) kierownikiem pociągu i konduktorami w danym pociągu,
5) kierownikiem pociągu i maszynistą pojazdu trakcyjnego prowadzącego dany pociąg,
6) obchodowymi służby drogowej, zespołami defektoskopowymi oraz inspektorami mostowymi i maszynistami pojazdów trakcyjnych – wyłącznie do wywołań alarmowych w sytuacjach zagrażających bezpieczeństwu ruchu kolejowego,
7) dyżurnymi ruchu sąsiednich posterunków następczych – wyłącznie w przypadku wystąpienia całkowitej przerwy w łączności przewodowej.
2. Radiotelefony pracujące w sieci pociągowej posiadają następującą obsadę kanałową:
1) urządzenia stacjonarne
a) kanał nr l – częstotliwość sieci pociągowej obowiązująca na danej linii,
b) kanał nr 2 – częstotliwość sieci ratunkowej.
2) urządzenia przewoźne
a) kanał nr 1-7 – częstotliwość sieci pociągowej,
b) kanał nr 8 – częstotliwość sieci ratunkowej,
c) kanał nr 10 – częstotliwość do testowania systemu Radio-Stop
3. W sieci stosuje się sprzęt radiotelefoniczny stacjonarny, przewoźny i noszony z selektywnym wywołaniem grupowym oraz rejestratory rozmów radiotelefonicznych.
4. Schemat organizacyjny sieci przedstawia rys. 5.
5. Radiotelefony stacjonarne instalowane są w pomieszczeniach:
1) nastawni dysponujących,
2) posterunków odstępowych i odgałęźnych,
3) punktów kontroli grzania osi,
4) warsztatów radiotechnicznych służby automatyki i telekomukacji (jeżeli utrzymują sieć pociągową).
6. Dopuszcza się instalowanie radiotelefonów stacjonarnych wyłączni do celów kontrolnych w następujących jednostkach:
1) Naczelny Zarząd Automatyki i Telekomunikacji DG PKP,
2) Zarząd Automatyki i Telekomunikacji DOKP,
3) Laboratorium Automatyki i Telekomunikacji DOKP.
7. Radiotelefony stacjonarne instalowane w jednostkach wymienych w ust. 5 pkt 4 oraz ust. 6 mogą posiadać obsadę kanałową innych sieci (liniowych i stacyjnych).
8. Radiotelefony stacjonarne zainstalowane w obiektach wymienionych w ust. 5 pkt 1-3 powinny zapewniać łączność z maszynistą pojazdu trakcyjnego znajdującego się w każdym punkcie szlaku ograniczonego tymi obiektami.
9. Radiotelefony przewoźne instalowane są w następujących obiektach ruchomych;
1) lokomotywy elektryczne i spalinowe należące do parku PKP,
2) elektryczne zespoły trakcyjne,
3) autobusy szynowe PKP,
4) wytypowane przez Dyrekcję Generalną PKP wagony służbowe kierownictwa przedsiębiorstwa PKP,
5) drezyny pomiarowe Ośrodka Diagnostyki i Spawalnictwa Nawierzchni Kolejowej,
6) wagony – laboratoria służby automatyki i telekomunikacji (do kontroli pracy sieci).
10. Dopuszcza się instalowanie radiotelefonów przewoźnych sieci pociągowej w pojazdach ratowniczych drogowo-szynowych.
11. Instalowanie radiotelefonów stacjonarnych i przewoźnych w obiektach innych, niż wymienione w ust. 5, 6, 9 i 10 jest zabronione.
12 Radiotelefony noszone z obsadą kanałów sieci pociągowej i kanału sieci ratunkowej można przydzielić na czas pełnienia służby pracownikom na następujących stanowiskach pracy:
1) kierownicy pociągów,
2) konduktorzy.
13 Radiotelefony noszone do celów kontrolnych posiadają:
1) Naczelny Zarząd Automatyki i Telekomunikacji DG PKP w ilości
2szt.
2) Zarząd Automatyki i Telekomunikacji DOKP w ilości 4 szt.
3) Oddział Automatyki i Telekomunikacji w ilości 4 szt.
14. Radiotelefony noszone wymienione w ust. 13 mogą być wykorzystywane również przez personel kontrolerski służb zainteresowanych eksploatacją sieci pociągowej – wyłącznie do kontroli pracy sieci.
15. Radiotelefony noszone do celów kontrolnych mogą posiadać obsadę kanałów innych sieci radiotelefonicznych PKP (liniowych i stacyjnych).
16. Radiotelefony stacjonarne posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) nastawnie dysponujące – nazwa stacji, zgodnie ze służbowym rozkładem jazdy pociągów. W przypadku kilku nastawni dysponujących na danej stacji, nazwę uzupełnia się dodatkowym oznaczeniem literowym nastawni,
2) posterunki odstępowe i odgałęźne – jak w pkt. l,
3) punkty kontroli grzania osi – KONTROLNY… uzupełniony nazwą miejscowości, w której znajduje się dany punkt,
4) warsztaty radiotechniczne służby automatyki i telekomunikacji (jeżeli utrzymują sieć pociągową) – WARSZTAT… uzupełniony nazwą miejscowości, będącej siedzibą warsztatu,
5) Naczelny Zarząd Automatyki i Telekomunikacji DG PKP – MARS
6) Zarząd Automatyki i Telekomunikacji DOKP – ZARZĄD… uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą okręgu kp.,
7) Laboratorium Automatyki i Telekomunikacji – SERWIS… uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą laboratorium.
17. Znaki wywoławcze radiotelefonów stacjonarnych wymienionych w ust. 16 pkt. 5-7 obowiązują we wszystkich sieciach radiotelefonicznych PKP.
18. Radiotelefony przewoźne posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) lokomotywy elektryczne i spalinowe – numer pociągu zgodnie ze służbowym rozkładem jazdy pociągów,
2) elektryczne zespoły trakcyjne – jak w pkt. l,
3) autobusy służbowe – jak w pkt. l,
4) wagony służbowe – WAGON SŁUŻBOWY… uzupełniony numerem wagonu,
5) wagony laboratoria służby automatyki i telekomunikacji – LABORATORIUM… uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą laboratorium,
6) pojazdy ratownicze drogowo-szynowe – CZOŁÓWKA… uzupełniony nazwą miejscowości będącej miejscem stałego postoju pojazdu.
7) drezyny pomiarowe Ośrodka Diagnostyki i Spawalnictwa Nawierzchni Kolejowej – DREZYNA EM 120
19. Radiotelefony noszone posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) kierownicy pociągów – KIEROWNIK… uzupełniony numerem pociągu,
2) konduktorzy – KONDUKTOR… uzupełniony numerem identyfikacyjnym konduktora,
3) kontrolne w Naczelnym Zarządzie Automatyki i Telekomunikacji – MARS 56 oraz MARS 57,
4) kontrolne w Zarządzie Automatyki i Telekomunikacji DOKP –ZARZĄD… uzupełniony nazwą miasta będącego siedzibą okręgu kp oraz kolejnym numerem radiotelefonu kontrolnego w DOKP (od l do 4),
5) kontrolne w Oddziale Automatyki i Telekomunikacji – ODDZIAŁ… uzupełniony nazwą miasta będącego siedzibą oddziału oraz kolejnym numerem radiotelefonu w oddziale (od l do 4).
20. Znaki wywoławcze kontrolnych radiotelefonów noszonych wymienione w ust. 19 pkt 3-5 obowiązują we wszystkich sieciach radiotelefonicznych PKP (liniowych i stacyjnych).
21. Włączanie do sieci pociągowej użytkowników spoza PKP jest zwolnione a w uzasadnionych przypadkach wymaga każdorazowo zgody Dyrekcji Generalnej PKP. Sprzęt dla tych przypadków zabezpiecza właściwa terytorialnie DOKP (§4 ust. 6).
22. Przykłady znaków wywoławczych:
1) ŁUKÓW- nastawnia dysponująca na st. Łuków,
2) PILAWA Pl B – nastawnia dysponująca B na st. Pilawa,
3) WARSZTAT OLSZTYN – warsztat radiotechniczny na st. Olsztyn,
4) ZARZĄD GDAŃSK – kontrolny radiotelefon stacjonarny w Zarządzie Automatyki i Telekomunikacji Północnej DOKP w Gdańsku,
5) POCIĄG 8142 – pociąg o numerze 8142,
6) KIEROWNIK 1215 – kierownik pociągu o numerze 1215,
7) KONDUKTOR 4127 – konduktor o numerze identyfikacyjnym 4127,
8) ODDZIAŁ ŁÓDŹ 2 – drugi noszony radiotelefon kontrolny w Oddziale Automatyki i Telekomunikacji w Łodzi.

§ 16

Sieć ratunkowa

1. Sieć ratunkowa przeznaczona jest do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) pracownikami (załogą) pociągu ratunkowego lub pojazdu ratowniczego drogowo-szynowego na miejscu prowadzonej akcji ratunkowej,
2) pracownikami pociągu ratunkowego i członkami załóg samochodów pożarniczych na miejscu akcji ratunkowej,
3) obsługą ciągników pancernych oraz dźwigów będących na wyposażeniu pociągów ratunkowych i pracownikami pociągu ratunkowego,
4) dyżurnymi ruchu posterunków ograniczających szlak, na którym prowadzona jest akcja ratunkowa a kierownikiem pociągu ratunkowego,
5) dyżurnymi ruchu i maszynistami pojazdów trakcyjnych w przypadku nadania na kanale sieci pociągowej automatycznego sygnału ALARM – wyłącznie w celu wyjaśnienia przyczyny jego nadania,
6) dyspozytorem lokomotywowni i maszynistami pojazdów trakcyjnych na terenie lokomotywowni,
7) maszynistami pojazdów trakcyjnych i dyspozytorem lokomotywowni (w zasięgu działania radiotelefonu stacjonarnego dyspozytora) w przypadkach usterki w pracy pojazdu trakcyjnego, podmiany drużyny trakcyjnej itp.,
8) pracownikami wykonującymi badania i pomiary parametrów taboru na terenie lokomotywowni.
2. Ze względu na współpracę z siecią pociągową, w sieci stosuje się sprzęt radiotelefoniczny stacjonarny i przewoźny z selektywnym wywołaniem grupowym natomiast noszony – bez selektywnego wywołania grupowego.
3. Dla ciągników pancernych i dźwigów dopuszcza się stosowanie urządzeń przewoźnych bez selektywnego wywołania grupowego.
4. Dla pracowników kierujących pracą ciągników pancernych i dźwigów oraz wykonujących badania taboru zaleca się stosowanie radiotelefonów noszonych bez selektywnego wywołania grupowego, z zespołem słuchawkowo-laryngofonowym.
5. Schemat organizacyjny sieci ratunkowej przedstawia rys. 6, a zasady współpracy z siecią pociągową rys. 7.
6. Radiotelefony stacjonarne zainstalowane na posterunkach ruchu posiadają znaki wywoławcze wymienione w § 15 ust. 16 pkt l i 2.
7. Radiotelefony stacjonarne zainstalowane w pomieszczeniach dyspozytorów lokomotywowni wyposażone są wyłącznie w kanał sieci ratunkowej i posiadają znak wywoławczy DYSPOZYTOR… uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą lokomotywowni.
8. Radiotelefony przewoźne zainstalowane na środkach ruchomych wymienionych w § 15 ust. 9 pkt 1-3 oraz ust. 10 posiadają znaki wywoławcze obowiązujące dla nich w sieci pociągowej.
9. Pozostałe radiotelefony przewoźne posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) wagony pociągów ratunkowych – RATUNKOWY…,
2) ciągniki pancerne –CIĄGNIK,
3) dźwigi kolejowe –DŹWIG….
10. Znaki wywoławcze wymienione w ust. 9 uzupełnia się miejscowości będącej siedzibą lokomotywowni macierzystej.
11. Znaki wywoławcze dla radiotelefonów noszonych eksploatowane przez pociągi ratunkowe oraz pojazdy ratownicze drogowo-szynowej tworzy się przez dodanie do znaku wywoławczego radiotelefon! przewoźnego cyfry określającej kolejne urządzenie noszone na wyposażeniu danej jednostki ratowniczej.
12. Dla radiotelefonów noszonych będących na wyposażeniu lokomotywowni (ust. l pkt 7) znakiem wywoławczym jest skrót MD uzupełniony nazwą miejscowości oraz kolejnym numerem radiotelefon w lokomotywowni.
13 przykłady znaków wywoławczych:
1) DYSPOZYTOR Tłuszcz – dyspozytor lokomotywowni w Tłuszczu,
2) RATUNKOWY Kielce – pociąg ratunkowy z lokomotywowni Kielce,
3) CIĄGNIK Dębica – ciągnik pancerny z lokomotywowni Dębica,
4) RATUNKOWY Opole dwa – drugi radiotelefon noszony w pociągu ratunkowym z lokomotywowni Opole.

§ 17

Sieć dyspozytora zasilania elektroenergetycznego

1. Sieć radiowa dyspozytora zasilania elektroenergetycznego przeznaczona jest do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) dyspozytorem zasilania elektroenergetycznego i pociągami pogotowia sieciowego i wagonami rewizyjnymi,
2) dyspozytorem zasilania elektroenergetycznego i samochodami sekcji elektrotrakcyjnych i elektroenergetycznych działających na terenie zelektryfikowanych linii kolejowych,
3) podstacjami trakcyjnymi oraz siedzibami sekcji elektrotrakcyjnych (elektroenergetycznych) a samochodami i pociągami pogotowia sieciowego,
4) elektromonterami sekcjonującymi sieć trakcyjną,
5) elektromonterami i pociągami pogotowia sieciowego,
6) elektromonterami odcinków elektroenergetycznych wykonującymi prace w terenie.
2. W sieci stosuje się urządzenia stacjonarne, przewoźne i noszone z selektywnym wywołaniem grupowym lub bez selektywnego wywołania, w zależności od przyjętego przez DOKP systemu.
3 Schemat organizacyjny sieci przedstawia rys. 8.
4 Radiotelefony stacjonarne instaluje się w budynkach kolejowych, do których doprowadzone są telefoniczne łącza przewodowe (selektorowe lub wydzielone dla radiołączności) do dyspozytora zasilania elektroenergetycznego. Połączenie radiotelefonu z linią telefoniczną dokonywane jest za pośrednictwem odpowiednich urządzeń sterujących. Za ich pośrednictwem radiotelefony są zdalnie obsługiwane przez dyspozytora.
5. Wszystkie radiotelefony stacjonarne sterowane zdalnie przez dyspozytora posiadają znak wywoławczy: DYSPOZYTOR ZASILANIA… uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą dyspozytora zasilania elektroenergetycznego.
6. Dopuszcza się instalowanie dodatkowych urządzeń stacjonarnych (nie sterowanych przez dyspozytora) do łączności z obiektami ruchomymi w pomieszczeniach:
1) sekcji elektrotrakcyjnych,
2) sekcji elektroenergetycznych,
3) podstacjach trakcyjnych.
7. Urządzenia stacjonarne zainstalowane w obiektach wymienionych w ust. 6 posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) TRAKCYJNY… – dla sekcji elektrotrakcyjnych,
2) ENERGETYCZNY… – dla sekcji elektroenergetycznych,
3) PODSTACJA… – dla podstacji trakcyjnych.
8. Znaki wywoławcze wymienione w ust. 7 uzupełnia się nazwą miejscowości będącej siedzibą danej jednostki.
9. Radiotelefony przewoźne z obsadą 5-ciu kanałów sieci dyspozytora zasilania elektroenergetycznego instaluje się w:
1) pociągach pogotowia sieciowego i lekkich pociągach pogotowia sieciowego,
2) pociągach roboczych oddziałów robót elektroenergetycznych,
3) samobieżnych wagonach rewizyjnych,
4) samochodach sekcji elektrotrakcyjnych,
5) samochodach sekcji elektroenergetycznych.
10. Radiotelefony zainstalowane w obiektach ruchomych wymienionych w ust. 9 posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) SIECIOWY… – dla pociągów pogotowia sieciowego,
2) ROBOCZY… – dla pociągów roboczych
3) REWIZYJNY… – dla samobieżnych wagonów rewizyjnych,
4) SAMOCHÓD TRAKCYJNY… – dla samochodów sekcji elektrotrakcyjnych,
5) SAMOCHÓD ENERGETYCZNY… – dla samochodów sekcji elektroenergetycznych.
11. Znaki wywoławcze wymienione w ust. 10 uzupełnia się nazwą miejscowości będącej stacją macierzystą wagonu rewizyjnego, pociągu pogotowia sieciowego, pociągu roboczego lub siedzibą sekcji.
12. W przypadku posiadania przez sekcję kilku samochodów (pociągów) wyposażonych w radiotelefon sieci dyspozytora zasilania elektroenergetycznego, znak wywoławczy uzupełnia się dodatkowo cyfrą oznaczającą kolejny samochód (lub pociąg) w danej jednostce.
13. Radiotelefony noszone z obsadą 5-ciu kanałów dyspozytora zasilania elektroenergetycznego oraz kanałem sieci drogowej przydziela się do użytkowania brygadzistom pociągów sieciowych i brygadzistom sekcji elektroenergetycznych.
Radiotelefony noszone przeznaczone dla innych stanowisk pracy posiadają obsadę kanałów sieci dyspozytora zasilania elektroenergetycznego – niezbędną do pracy na terenie swojego rejonu działania.
14. Radiotelefony noszone wymienione w ust. 13 posiadają znaki wywoławcze utworzone przez dodanie do znaku wywoławczego obiektu ruchomego cyfry określającej kolejne urządzenie noszone będące na wyposażeniu obiektu ruchomego.
15. Radiotelefony noszone będące w użytkowaniu sekcji elektroenergetycznych posiadają znak wywoławczy ENERGETYCZNY… uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą jednostki oraz cyfrą określającą kolejny radiotelefon noszony w tej jednostce.
16. Przykłady znaków wywoławczych:
1) DYSPOZYTOR ZASILANIA Poznań – dyspozytor zasilania elektroenergetycznego z siedzibą w Poznaniu,
2) PODSTACJA Sobolew – podstacja trakcyjna w Sobolewie,
3) TRAKCYJNY Strażów– sekcja elektrotrakcyjna w Strażowie,
4) SAMOCHÓD ENERGETYCZNY Słupsk – samochód sekcji elektroenergetycznej w Słupsku,
5) SIECIOWY Wałbrzych dwa – drugi radiotelefon noszony w pociągu pogotowia sieciowego z Wałbrzych,
6) ENERGETYCZNY Rybnik jeden – pierwszy radiotelefon noszony w sekcji elektroenergetycznej w Rybniku.
7) ROBOCZY Słotwiny – pociąg roboczy oddziału robót elektroenergetycznych w Słotwinach.

§ 18

Sieć drogowa i utrzymania

1. Radiotelefoniczna sieć drogowa i utrzymania przeznaczona jest do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) dyżurnym ruchu i personelem służby drogowej wykonującym prace na stacji lub przyległym szlaku, pociągami zmechanizowanych robót torowych, zespołami układki nawierzchni, zespołami bieżącego utrzymania nawierzchni oraz ciężkimi maszynami torowymi,
2) dyżurnymi ruchu i personelem służby automatyki i telekomunikacji wykonującym naprawy lub konserwację urządzeń,
3) dyżurnymi ruchu i personelem służby elektrotrakcji i elektroenergetycznej wykonującym naprawy lub konserwację urządzeń,
4) dyżurnymi ruchu i obsługą pługów odśnieżnych i kierowcami wózków motorowych oraz innych pojazdów szynowych, które nie są wyposażone w urządzenia radiołączności pociągowej,
5) naczelnikami sekcji drogowych, utrzymania i zmechanizowanego utrzymania obiektów inżynieryjnych oraz diagnostyki i nadzoru obiektów inżynieryjnych oraz automatyki i telekomunikacji a podległym personelem (w ograniczonym zakresie podyktowanym zasięgiem użytecznym radiotelefonów),
6) personelem wykonawczym służby drogowej na miejscu prowadzenia robót,
7) personelem służby automatyki i telekomunikacji w miejscu prowadzenia robót,
8) wagonami pomiarowymi służby drogowej i dyżurnymi ruchu oraz naczelnikami sekcji drogowych,
9) samochodami przynależnymi do sekcji drogowych, zespołów układki nawierzchni, zespołów bieżącego utrzymania nawierzchni oraz automatyki i telekomunikacji a kierownikami tych jednostek.
2. W sieci stosuje się sprzęt stacjonarny, przewoźny i noszony z selektywnym wywołaniem grupowym.
3. Dopuszcza się instalowanie radiotelefonów bez selektywnego wywołania grupowego w pomieszczeniach sekcji drogowych, zmechanizowanego utrzymania nawierzchni oraz automatyki i telekomunikacji, a także w samochodach przynależnych do tych jednostek.
4 Schemat organizacyjny sieci oraz ogólne zasady współpracy z siecią pociągową przedstawia rys. 9.
5. W zależności od potrzeb i miejsca instalacji, urządzenia mogą być wyposażone w kanały:
1) sieci drogowej,
2) sieci utrzymania,
3) sieci ratunkowej,
4) sieci pociągowej.
6. Radiotelefony stacjonarne posiadające obsadę kanałów sieci drogowej (fp ) i utrzymania (fu) instalowane są na nastawniach dysponujących i posiadają znak wywoławczy jak w § 15 ust. 16 pkt l i 2.
7. W uzasadnionych przypadkach, za zgodą Dyrekcji Generalnej PKP, dopuszcza się instalowanie radiotelefonów stacjonarnych z obsadą kanałową wymienioną w ust. 5 na nastawniach wykonawczych. Znakiem wywoławczym dla urządzeń zainstalowanych w tych obiektach jest hasło WYKONAWCZA… uzupełnione cyfrowym oznaczeniem danej nastawni, zgodnie z regulaminem technicznym stacji. Moc nadajników tych urządzeń oraz wysokość zawieszenia anteny muszą być ograniczone do niezbędnego minimum.
8. W przypadku instalowania radiotelefonów na liniach kolejowych nie przewidzianych do wyposażenia w sieć pociągową, urządzenia stacjonarne należy wyposażać dodatkowo w kanał sieci ratunkowej (fR).
9. Radiotelefony stacjonarne z obsadą kanału sieci drogowej mogą być instalowane w biurach sekcji drogowych oraz sekcji w oddziale mostowym: utrzymania i zmechanizowanego utrzymania obiektów inżynieryjnych oraz diagnostyki i nadzoru obiektów inżynieryjnych.
10. Urządzenia zainstalowane w obiektach wymienionych w ust. 9 posiadają znaki wywoławcze:
1) SEKCJA… – dla biur sekcji drogowych,
2) MOSTY… – dla biur sekcji w oddziale mostowym.
11. Radiotelefony stacjonarne posiadające obsadę kanału sieci utrzymania mogą być instalowane w biurach sekcji w służbie automatyki i telekomunikacji.
12. Radiotelefony zainstalowane w obiektach wymienionych w ust. 11 posiadają następujące znaki wywoławcze: !) „AUTOMATYKA…” – dla sekcji automatyki, 2) ŁĄCZNOŚĆ… – dla sekcji telekomunikacji,
3) RADIO… – dla sekcji radiokomunikacji,
4) SYGNAŁOWY… – dla sekcji sygnałowych.
13. Znaki wywoławcze podane w ust. 10 i 12 uzupełnia się nazwą miejscowości będącej siedzibą danej jednostki oraz numerem sekcji, jeżeli w danej miejscowości siedzibę ma więcej niż jedna sekcja danego oddziału.
14. Radiotelefony przewoźne posiadające obsadę kanału sieci drogowej instaluje się w:
1) maszynach torowych (podbijarki, oczyszczarki, profilarki, zgarniarki tłucznia itp)
2) pługach i maszynach odśnieżnych,
3) wózkach motorowych,
4) pociągach pogotowia sieciowego,
5) lekkich pociągach pogotowia sieciowego,
6) pociągach roboczych oddziałów robót elektroenergetycznych,
7) wagonach rewizyjnych,
8) samochodach sekcji elektrotrakcyjnych i elektroenergetycznych,
9) samochodach sekcji drogowych,
10) samochodach sekcji oddziałów mostowych,
11) wagonach pomiarowych Ośrodka Diagnostyki i Spawalnictwa Nawierzchni Kolejowej,
12) pociągach zmechanizowanych robót torowych, J
13) zespołach potokowej wymiany nawierzchni (PUN), j
14) zespołach bieżącego utrzymania nawierzchni.
15. Urządzenia zainstalowane w obiektach wymienionych w ust. 14 posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) nazwa maszyny torowej – dla maszyn torowych, uzupełniona numerem pociągu zmechanizowanych robót torowych, do którego jest przydzielona,
PŁUG (KOMBAJN) – dla pługów i maszyn odśnieżnych, SAMOCHÓD SEKCJI… – dla samochodów sekcji drogowych uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą jednostki,
4) SAMOCHÓD MOSTÓW… – dla samochodów sekcji oddziałów mostowych uzupełniony numerem sekcji, jeżeli w danej miejscowości jest więcej niż jedna sekcja,
5) OŚRODEK… – dla wagonów pomiarowych Ośrodka Diagnostyki i Spawalnictwa Nawierzchni Kolejowej uzupełniony numerem wagonu pomiarowego,
6) ZMECHANIZOWANY… – dla pociągów zmechanizowanych robót torowych uzupełnionych numerem pociągu wg numeracji stosowanej na PKP,
7) numer pociągu (pojazdu pomocniczego) nadany przez dyspozytora przewozów – dla wózków motorowych i lekkich pociągów sieciowych,
8) dla obiektów wymienionych w ust. 14 pkt 4-8 obowiązują znaki wywoławcze podane w § 17 ust. 10,
9) WAGON DEFEKTOSKOPOWY – dla wagonów pomiarowych Ośrodka Diagnostyki i Spawalnictwa Nawierzchni Kolejowej.
16. Radiotelefony przewoźne posiadające obsadę kanału sieci utrzymania instaluje się w:
1) samochodach jednostek wymienionych w ust. 11,
2) samochodach laboratorium automatyki i telekomunikacji.
17. Samochody sekcji radiokomunikacji oraz telekomunikacji (jeżeli utrzymują urządzenia radiotelefoniczne) oraz wagony pomiarowe laboratorium automatyki i telekomunikacji mogą posiadać obsadę kanałową innych sieci radiotelefonicznych (stacyjnych i liniowych) do celów kontrolnych.
18. Radiotelefony przewoźne zainstalowane w obiektach wymienionych w ust. 16 posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) SAMOCHÓD… – dla samochodów jednostek wymienionych w ust. 16 pkt l uzupełniony nazwą jednostki i miejscowości będącej jej siedzibą,
2) LABORATORIUM… – dla samochodów laboratorium automatyki i telekomunikacji uzupełniony nazwą jednostki i miejscowości będącej siedzibą laboratorium,
3) POMIAROWY… – dla wagonów pomiarowych laboratorium automatyki i telekomunikacji uzupełniony jak w pkt 2.
19. Radiotelefony noszone posiadające obsadę kanału sieci drogowej (f D) i sieci pociągowej właściwych dla terenu działania przydziela się do użytkowania na czas pełnienia służby obchodowym toru, inspektorom mostowym oraz zespołom defektoskopowym. Mogą oni korzystać z kanałów sieci pociągowej wyłącznie w przypadkach zagrożenia bezpieczeństwa ruchu kolejowego i konieczności przekazania meldunku w systemie alarmowym.
20. Urządzenia wymienione w ust. 19 posiadają następujące znaki wywoławcze.
1) OBCHODOWY… uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą sekcji drogowej – dla obchodowych,
2) ZESPÓŁ DEFEKTOSKOPOWY… uzupełniony numerem zespołu wg numeracji stosowanej na PKP – dla zespołów defektoskopowych.
3) INSPEKTOR ODDZIAŁOWY… – dla inspektora oddziałowego w oddziale mostowym uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą oddziału mostowego.
21. Radiotelefony noszone posiadające obsadę kanału sieci drogo (f D) przydziela się do użytkowania:
1) toromistrzom,
2) głównym inżynierom – w oddziale mostowym,
3) wytypowanym przez naczelnika sekcji pracownikom służb drogowej, na czas wykonywania określonych robót,
4) pracownikom oddziałów geodezyjnych wykonującym prace w terenie,
5) pracownikom wytypowanym przez naczelnika pociągu zmechanizowanych robót torowych,
6) obsłudze pługów (maszyn) odśnieżnych, jako wyposażenie pługa (maszyny).
7) pracownikom wytypowanym przez kierownika zespołu bieżącego utrzymania nawierzchni,
8) obsłudze wagonów defektoskopowych – do łączności z maszynistą lokomotywy.
22. Urządzenia noszone wymienione w ust. 21 posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) TOROMISTRZ… – dla toromistrzów uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą sekcji drogowej i numerem działki roboczej,
2) GŁÓWNY INŻYNIER… – dla głównego inżyniera oddziałowego w oddziale mostowym uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą oddziału mostowego,
3) SEKCJA…– dla pozostałych urządzeń będących w użytkowaniu przez sekcję uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą
jednostki oraz numerem radiotelefonu noszonego w tej jednostce,
4) GEODEZJA… – dla urządzeń noszonych eksploatowanych przez oddziały geodezyjne uzupełniony jak w pkt. 2,
5) DOM… – dla urządzeń noszonych eksploatowanych przez pociągi zmechanizowanych robót uzupełniony czterocyfrowym numerem wg zasad:
a) dwie pierwsze cyfry określają numer pociągu zmechanizowanego,
b) dwie następne cyfry określają kolejny radiotelefon noszony w danym pociągu,
6) PŁUG l – dla urządzeń będących na wyposażeniu pługów (maszyn) odśnieżnych,
7) WAGON DEFEKTOSKOPOWY… – dla urządzeń będących na wyposażeniu wagonu defektoskopowego, uzupełniony cyfrą l lub 2.
23. Dla stacji kolejowych posiadających przekaźnikowe urządzenia nastawcze dopuszcza się przydzielanie jednego radiotelefonu noszonego z obsadą kanału sieci drogowej na okręg nastawczy, dla pracowników dokonujących czyszczenia rozjazdów. Urządzenia te posiadają znak wywoławczy ZWROTNICZY… uzupełniony nazwą stacji, a w przypadku kilku okręgów nastawczych cyfra określająca dany okręg nastawczy.
24. Radiotelefony noszone z obsadą kanału sieci utrzymania (f U) oraz drogowej (fD) przydziela się do użytkowania następującym jednostkom:
1) sekcjom automatyki,
2) sekcjom telekomunikacji,
3) sekcjom radiokomunikacji,
4) sekcjom sygnałowym.
25. Urządzenia eksploatowane przez jednostki wymienione w ust. 24 posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) AUTOMATYKA… – dla sekcji automatyki,
2) ŁĄCZNOŚĆ… – dla sekcji telekomunikacji,
3) RADIO… – dla sekcji radiokomunikacji,
4) SYGNAŁOWY… – dla sekcji sygnałowych.
26. Znaki wywoławcze wymienione w ust. 25 uzupełnia się nazwą miejscowości będącej siedzibą danej jednostki oraz jedną cyfrą określającą kolejny radiotelefon w tej jednostce.
27. Zabrania się wyposażania w radiotelefony sieci drogowej i utrzymania innych użytkowników niż wymienieni w niniejszym paragrafie oraz udostępniania urządzeń pracujących w tej sieci służbom i jednostkom nie przewidzianym do włączenia w tą sieć z zastrzeżeniem postanowień § 4 ust. 6.
28. Przykłady znaków wywoławczych:
1) SEKCJA Radom – sekcja drogowa w Radomiu,
2) WYKONAWCZA druga – druga nastawnia wykonawcza na stacji X,
3) AUTOMATYKA Praga– sekcja automatyki na st. Warszawa Praga,
4) SYGNAŁOWY Stróże – sekcja sygnałowa w Stróżach,
5) ZMECHANIZOWANY 1221 – pociąg zmechanizowanych robót torowych nr 1221,
6) OŚRODEK 128-2 – wagon pomiarowy o końcówce numeru 128-2,
7) SAMOCHÓD Sygnałowy Kartuzy – samochód sekcji sygnałowej w Kartuzach,
8) POMIAROWY Wrocław – wagon pomiarowy laboratorium automatyki i telekomunikacji we Wrocławiu,
9) OBCHODOWY Pilawa – obchodowy toru z sekcji drogowej w Pilawie,
10) TOROMISTRZ Rybnik dwa – toromistrz działki drugiej sekcji drogowej w Rybniku,
11) SEKCJA Rzepin trzy – trzeci radiotelefon noszony w sekcji drogowej Rzepin,
12) AUTOMATYKA Słupsk pięć – piąty radiotelefon noszony w sekcji automatyki w Słupsku,
13) ŁĄCZNOŚĆ Kielce trzy – trzeci radiotelefon noszony w sekcji telekomunikacji w Kielcach,
14) INSPEKTOR ODDZIAŁOWY Grudziądz – inspektor oddziałowy Oddziału Mostowego w Grudziądzu,
15) GŁÓWNY INŻYNIER Warszawa – główny inżynier Oddziału Mostowego w Warszawie,
16) ZESPÓŁ DEFEKTOSKOPOWY 24– czwarty zespół defektoskopowy z Wschodniej DOKP w Lublinie.

§19

Sieć Kolejowej Służby Zdrowia

l Sieć Kolejowej Służby Zdrowia przeznaczona jest do zapewnienia łączności pomiędzy pogotowiem ratunkowym PKP, szpitalem lub przychodnią lekarską i karetkami sanitarnymi Kolejowej Służby Zdrowia.
2. W sieci stosuje się sprzęt radiotelefoniczny stacjonarny, przewoźny i noszony bez selektywnego wywołania grupowego.
3. Schemat organizacyjny sieci pracującej na dwóch ogólnopolskich kanałach (fZ1 i f Z2) przedstawia rys. 10.
4. Radiotelefony stacjonarne instaluje się w następujących obiektach:
1) dyżurki kolejowego pogotowia ratunkowego,
2) izby przyjęć szpitali kolejowych,
3) rejestracje kolejowych przychodni lekarskich,
5. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się instalowanie radiotelefonów stacjonarnych w sanatoriach kolejowych, które posiadają na wyposażeniu karetkę sanitarną.
6. Radiotelefony stacjonarne o lokalizacjach podanych w ust. 4 i 5 posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) BAZA… – dla dyżurek kolejowego pogotowia ratunkowego,
2) SZPITAL… – dla izb przyjęć w szpitalach kolejowych,
3) PRZYCHODNIA… – dla kolejowych przychodni lekarskich,
4) SANATORIUM… – dla sanatoriów kolejowych.
7. Znaki wywoławcze wymienione w ust. 6 uzupełnia się nazwą miejscowości, w której zainstalowany jest dany radiotelefon.
8. Radiotelefony przewoźne instaluje się w karetkach sanitarnych Kolejowej Służby Zdrowia.
9. Urządzenia przewoźne posiadają czterocyfrowy znak wywoławczy tworzony wg następujących zasad:
1) pierwsza cyfra (1-8) oznacza DOKP, do której przypisana jest dana karetka,
2) druga cyfra (1-6) oznacza Oddział Automatyki i Telekomunikacji, na terenie którego garażuje dana karetka,
3) dwie pozostałe cyfry określają kolejną karetkę na terenie Oddziału Automatyki i Telekomunikacji. 10 Radiotelefony noszone przydziela się do użytkowania: 1) wytypowanym przez Naczelnika Zarządu Służby Zdrowia DOKP karetkom sanitarnym po l szt. na karetkę,
2) punktom pomocy medycznej na dworcach kolejowych – po 2 szt.
11. Radiotelefony noszone wymienione w ust. 9 posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) znak wywoławczy karetki uzupełniony literą A – dla radiotelefonów przydzielonych do karetek sanitarnych,
2) SANITARNY… – dla punktów pomocy medycznej uzupełniony nazwą stacji, na której znajduje się punkt i kolejnym numerem radiotelefonu noszonego (1-2).
12. Przykłady znaków wywoławczych:
1) BAZA Kraków – dyżurka kolejowego pogotowia ratunkowego w Krakowie,
2) SZPITAL Pruszków – izba przyjęć szpitala kolejowego w Pruszkowie,
3) PRZYCHODNIA Wałbrzych – kolejowa przychodnia lekarski w Wałbrzychu,
4) SANITARNY Poznań dwa – drugi radiotelefon noszony w punkcie pomocy medycznej na stacji Poznań Gł.,
5) SANATORIUM Szczawno – sanatorium kolejowe w Szczawnie Zdroju,
6) 2104 – czwarta karetka w Oddziale Automatyki i Telekomukacji Lublin, Wschodnia DOKP.

§20

Sieć Służby Ochrony Kolei

1. Sieć Służby Ochrony Kolei (SOK) przeznaczona jest do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) komendami rejonowymi, placówkami SOK i samochodami oraz patrolami pieszymi,
2) funkcjonariuszami komend rejonowych i placówek SOK.
2. W sieci stosuje się radiotelefony stacjonarne, przewoźne i noszone bez selektywnego wywołania grupowego.
3. Schemat sieci pracującej na jednym, ogólnopolskim kanale fw przedstawia rys. 11.
4. Radiotelefony stacjonarne instaluje się w:
1) Komendach Okręgowych SOK,
2) Komendach Rejonowych SOK,
3) placówkach SOK,
4) stałych posterunkach wartowniczych z wieloosobową obsadą.
5. Urządzenia stacjonarne zainstalowane w obiektach wymienionych w ust. 4 posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) OKRĘG… – dla komend okręgowych,
2) REJON…– dla komend rejonowych,
3) PLACÓWKA… – dla placówek SOK,
4) POSTERUNEK…-dla posterunków wartowniczych.
6. Znaki wywoławcze podane w ust. 5 uzupełnia się nazwą miejscowości (lub stacji kolejowej), w której zainstalowany jest dany radiotelefon stacjonarny.
7. Radiotelefony przewoźne instaluje się we wszystkich samochodach (radiowozach) będących na wyposażeniu jednostek wymienionych w ust. 4 oraz w samochodzie Komendy Głównej SOK.
8. Urządzenia przewoźne zainstalowane w pojazdach posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) DYREKCJA…01 – dla samochodu Komendy Głównej SOK,
2) OKRĘG…01 – dla samochodu Komendy Okręgowej SOK,
3) REJON…01 – dla samochodów Komendy Rejonowej SOK,
4) PŁACÓWKA…01 – dla samochodów placówek SOK,
9. Znaki wywoławcze wymienione w ust. 8 pkt 2-4 uzupełnia się nazwą miejscowości, jak dla urządzeń stacjonarnych.
10. Radiotelefony noszone przydziela się funkcjonariuszom komend rejonowych i placówek SOK na czas pełnienia służby.
11. Dla Komendy Głównej oraz Komend Okręgowych przydziela się do 3 szt. radiotelefonów noszonych wyposażonych w kanał sieci SOK.
12. Znaki wywoławcze dla urządzeń noszonych tworzy się przez dodanie do nazwy miejscowości będącej siedzibą jednostki SOK (miejscem instalacji urządzenia stacjonarnego) dwóch cyfr (11-35) określających kolejny radiotelefon noszony w danej jednostce.
13. Dla radiotelefonów noszonych użytkowanych przez Komendę Główną SOK znakiem wywoławczym jest hasło DYREKCJA uzupełnione cyframi od 11 do 13. 14. Przykłady znaków wywoławczych:
l) DYREKCJA 12 – drugi radiotelefon noszony w Komendzie Głównej SOK,
2) OKRĘG Kraków 01 – samochód Komendy Okręgowej SOK w Krakowie,
3) PLACÓWKA Legnica 15 – piąty radiotelefon noszony w placówce SOK Legnica.

§ 21

Sieć Państwowych Kolei Liniowych

1. Sieć radiotelefoniczna Państwowych Kolei Liniowych (PKP PKL) jest przeznaczona jest do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) personelem stacji kolei linowej i wagonikami,
2) personelem stacji kolei linowej i konduktorami,
3) pracownikami wykonującymi obchód trasy kolei linowej i personelem stacji kolei linowej.
2. W sieci stosuje się sprzęt stacjonarny, przewoźny i noszony z selektywnym wywołaniem grupowym.
3. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie na wybranych kolejach linowych urządzeń bez selektywnego wywołania grupowego.
4. Schemat organizacyjny sieci przedstawia rys. 12.
5. Radiotelefony stacjonarne instaluje się na stacjach kolei linowych i nadaje się następujące znaki wywoławcze:
1) GÓRNA… – dla górnej stacji kolei linowej,
2) DOLNA… – dla dolnej stacji kolei linowej.
6. Znaki wywoławcze podane w ust. 5 uzupełnia się nazwą kolei linowej.
7. Radiotelefony przewoźne zainstalowane w wagonach kolei linowej (linowo-terenowej) posiadają znak wywoławczy WAGON... uzupełniony cyfrą określającą kolejny wagon na danej kolei.
8. Radiotelefony noszone przydzielane do użytkowania pracownikom poszczególnych kolei linowych posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) KONDUKTOR… – dla konduktora, uzupełniony numerem identyfikacyjnym konduktora,
2) OBCHODOWY… – dla obchodowego uzupełniony cyfrą określającą obchodowego.
9. Przykłady znaków wywoławczych:
1) DOLNA Kasprowy – stacja dolna KL Kasprowy Wierch,
2) WAGON drugi – drugi wagonik na kolei linowej,
3) OBCHODOWY trzeci – trzeci obchodowy kolei linowej.

§22

Sieć pociągowa kolei dojazdowych

1. Radiotelefoniczna sieć pociągowa kolei dojazdowych przeznaczona jest do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) dyżurnymi ruchu stacji kolei dojazdowych (kd) i pojazdami trakcyjnymi poruszającymi się na przyległych szlakach,
2) dyżurnymi ruchu a pojazdami trakcyjnymi i pracownikami zatrudnionymi przy manewrach na stacji,
3) dyżurnymi ruchu i obsługą wózków motorowych oraz innych samobieżnych pojazdów szynowych,
4) dyspozytorem lokomotywowni kd i maszynistami pojazdów trakcyjnych (w ograniczonym zasięgu).
2. W sieci stosuje się urządzenia stacjonarne, przewoźne i noszone z selektywnym wywołaniem grupowym lub bez niego, w zależności od potrzeb danej kolei dojazdowej.
3. Schemat organizacyjny sieci przedstawia rys. 13.
4. W zależności od warunków lokalnych na danej kolei, sieć pracuje na jednym lub dwóch kanałach oznaczonych symbolem f D.
5. Z uwagi na znaczne odległości między posterunkami ruchu na większości kolei dojazdowych, zaleca się stosowanie anten z zyskiem energetycznym.
6. Radiotelefony stacjonarne instaluje się w pomieszczeniach:
1) dyżurnych ruchu kolei dojazdowych,
2) dyżurnych ruchu kolei normalnotorowych, jeżeli prowadzą oni jednocześnie ruch na liniach kolei dojazdowych,
3) dyspozytorów lokomotywowni kolei dojazdowych.
7. Dopuszcza się instalowanie radiotelefonów stacjonarnych na nastawniach wykonawczych kolei dojazdowych a także na nastawniach wykonawczych kolei normalnotorowych, jeżeli obsługują one jednocześnie urządzenia na kolejach dojazdach.
8. Radiotelefony stacjonarne posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) dyżurni ruchu (ust. 5 pkt l i 2) – nazwa stacji, zgodnie ze służbowym rozkładem jazdy,
2) dyspozytorzy lokomotywowni – DYSPOZYTOR… uzupełniony nazwą miejscowości,
3) nastawnie wykonawcze – WYKONAWCZA… – uzupełniony nazwą stacji i numerem nastawni zgodnym z regulaminem technicznym stacji.
9. Radiotelefony przewoźne instaluje się we wszystkich spalinowych pojazdach trakcyjnych, wózkach motorowych oraz innych spalinowych samobieżnych pojazdach szynowych.
10. Dopuszcza się instalowanie radiotelefonów przewoźnych na lokomotywach parowych obsługujących pociągi planowe i nadzwyczajne pod warunkiem zapewnienia dla urządzeń stabilnego źródła zasilania oraz zabezpieczenia ich przed wysoką temperaturą, zapyleniem, wilgocią i nadmiernymi wstrząsami.
11. Radiotelefony przewoźne stosują jako znaki wywoławcze numery pociągów lub pojazdów pomocniczych zgodnie ze służbowym rozkładem jazdy.
12. Radiotelefony noszone przydziela się do użytkowania na czas pełnienia służby pracownikom na następujących stanowiskach pracy:
1) kierownicy pociągów,
2) konduktorzy,
3) zatrudnionym na manewrach,
4) wytypowanym przez zawiadowcę odcinka drogowego kd.
13. Urządzenia noszone posiadają następujące znaki wywoławcze:
1) KIEROWNIK… – dla kierownika pociągu, uzupełniony numerem pociągu,
2) KONDUKTOR… – dla konduktorów, uzupełniony numerem pociągu,
3) MANEWROWY…– dla pracowników zatrudnionych przy manewrach, uzupełniony nazwiskiem pracownika aktualnie obsługującego dany radiotelefon noszony,
4) DROGOWY… – dla pracowników odcinków drogowych kd uzupełniony kolejnym numerem radiotelefonu noszonego na danym odcinku.
14. Przykłady znaków wywoławczych:
1) Gryfice – dyżurny ruchu kd stacji Gryfice,
2) DYSPOZYTOR Przeworsk – dyspozytor lokomotywowni kd w Przeworsku,
3) POCIĄG 137– pociąg numer 137,
4) NASTAWNIA druga Gliwice – nastawnia wykonawcza kd nr 2 na st. Gliwice,
5) DROGOWY trzy – trzeci radiotelefon noszony na odcinku drogowym kd,
6) KONDUKTOR 7856-konduktor pociągu nr 7856,
7) MANEWROWY Kowal – manewrowy o nazwisku Kowal.

§ 23

Sieć Zakładowej Straży Pożarnej PKP

1. Sieć radiotelefoniczna zakładowej straży pożarnej PKP przeznaczona jest do zabezpieczania łączności pomiędzy:
1) stanowiskiem kierowania ZSP PKP i jednostkami PSP oraz samochodami pożarniczymi PKP,
2) samochodami pożarniczymi: gaśniczymi, ratowniczymi i operacyjnymi,
3) członkami załóg samochodów pożarniczych.
2. W sieci stosuje się sprzęt radiotelefoniczny stacjonarny, przewoźny i noszony bez selektywnego wywołania grupowego.
3. Schemat sieci pracującej na jednym, ogólnopolskim kanale (f O) przedstawia rys. 14.
4. Ze względu na konieczność współpracy z jednostkami Państwowej Straży Pożarnej oraz personelem pociągów ratunkowych PKP, obsada kanałowa radiotelefonów noszonych umożliwia łączność z siecią PSP oraz ratunkową PKP, a radiotelefonów przewoźnych – z siecią PSP.
5. Radiotelefony stacjonarne instaluje się w pomieszczeniach stanowisk kierowania Zakładowej Straży Pożarnej PKP.
6. Urządzenia zainstalowane na stanowiskach kierowania posiadają znak wywoławczy STRAŻ… uzupełniony nazwą miejscowości będącej siedzibą stanowiska kierowania.
7. Radiotelefony przewoźne z obsadą kanału ZSP PKP (f()) oraz kanałów Państwowej Straży Pożarnej (fPS ) właściwych dla obszaru działania danej ZSP PKP instalowane są we wszystkich samochodach pożarniczych: gaśniczych, ratowniczych i operacyjnych.
8. Znakami wywoławczymi urządzeń przewoźnych są kryptonimy ustalane i przydzielane jednostkom PKP przez Komendy Wojewódzkie i Rejonowe Państwowej Straży Pożarnej.
9. Radiotelefony noszone z obsadą kanału: ZSP PKP, ratunkowego oraz kanałów Państwowej Straży Pożarnej przydzielane są w ilości 3 szt. na każdy samochód pożarniczy gaśniczy lub ratowniczy oraz l szt. na samochód operacyjny.
10. Znakami wywoławczymi urządzeń noszonych są kryptonimy ustalane i przydzielane przez Komendy Wojewódzkie i Rejonowe PSP.
11. Okręgowe Inspektoraty Ochrony Przeciwpożarowej PKP zobowiązane są do podawania do wiadomości jednostkom służby automatyki i telekomunikacji zestawów znaków wywoławczych (kryptonimów) dla poszczególnych jednostek Zakładowej Straży Pożarnej PKP na terenie okręgu kp nadanych przez właściwe terytorialnie jednostki PSP.

§ 24

Sieć zbiorowa liniowa (RASZ)

1. Zbiorowa sieć liniowa zwana dalej radiotelefoniczną automatyczną siecią zarządzania (RASZ) przeznaczona jest dla:
1) zarządzania przez Kierownictwo resortu, DG PKP, DOKP i DRP podległymi jednostkami organizacyjnymi podczas wyjazdów służbowych,
2) zabezpieczenia łączności z miejsc wypadków kolejowych lub awarii wytypowanym jednostkom ratowniczym PKP,
3) operatywnego kierowania pracą samochodów do awizacji drużyn konduktorskich i trakcyjnych,
4) zapewnienia łączności wytypowanym specjalistycznym wagonom pomiarowym i wagonom laboratorium z kierownictwem jednostki macierzystej.
2. W sieci eksploatowane są urządzenia stacjonarne (centralowe) oraz przewoźne i noszone z wywołaniem indywidualnym (abonenckie).
3. Schemat organizacyjny sieci przedstawia rys. 15.
4. Za pośrednictwem urządzeń RASZ można realizować w sposób automatyczny następujące rodzaje połączeń:
1) abonent ruchomy – abonent telefoniczny dowolnej kolejowej centrali telefonicznej,
2) abonent ruchomy – abonent ruchomy znajdujący się w zasięgu dowolnego urządzenia stacjonarnego (łącznicy radiotelefonicznej),
3) abonent telefoniczny – abonent ruchomy,
4) abonent telefoniczny – grupa abonentów ruchomych (przy stosowaniu numeracji grupowej).
5. Sieć pracuje w układzie:
1) liniowym obejmującym wybrane odcinki linii kolejowych wykorzystując jeden kanał,
2) węzłowym działającym na terenie dużych węzłów kolejowych i przyległych linii wykorzystując jeden lub kilka kanałów częstotliwościowych.
6. Na każdym kanale częstotliwościowym może być prowadzona tylko jedna rozmowa.
7. Każdy abonent ruchomy pracujący w RASZ posiada indywidualny, czterocyfrowy numer abonencki obowiązujący na terenie całego kraju.
8. Określonym grupom abonentów może być przydzielony (w miarę potrzeb) drugi, niezależny od indywidualnego, czterocyfrowy numer grupowy, którego pierwsze dwie cyfry są zerami.
9. Dla abonentów ruchomych obowiązuje następująca pierwsza cyfra numeru abonenckiego:
1) w Centralnej DOKP -l
2) we Wschodniej DOKP -2
3) w Południowej DOKP – 3
4) w Śląskiej DOKP – 4
5) w Północnej DOKP -5
6) w Dolnośląskiej DOKP – 6
7) w Zachodniej DOKP – 7
8) w Pomorskiej DOKP -8
9) DG PKP i MTiGM -9
10. Numer abonencki nadawany jest przez Dyrekcję Generalną PKP na wniosek użytkownika urządzenia potwierdzony przez DOKP.
11. Telefoniczne numery kierunkowe do łącznic radiotelefonicznych podają użytkownikom sieci właściwe terytorialnie DOKP.
12. Zabrania się wyposażania radiotelefonów RASZ w kanały innych sieci radiotelefonicznych (stacyjnych lub liniowych).

Rozdział 4
GOSPODARKA SPRZĘTEM RADIOTELEFONICZNYM

§ 25

Ewidencja urządzeń radiotelefonicznych

1. Każde urządzenie radiokomunikacyjne nadawczo-odbiorcze eksploatowane w kolejowych sieciach radiotelefonicznych podlega ścisłej rejestracji.
2. W związku z postanowieniami ust. l wszystkie radiotelefony pracujące w sieciach i na kanałach PKP (stacjonarne, przewoźne i noszone) znajdują się na stanie służby automatyki i telekomunikacji, która prowadzi ich ewidencję analityczną. Zasada ta dotyczy również urządzeń eksploatowanych przez inne podmioty gospodarcze na podstawie ustaleń § 4 ust. 6.
3. Służba automatyki i telekomunikacji na szczeblu DOKP rejestruje posiadane urządzenia radiotelefoniczne w organach Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej.
4. Służba automatyki i telekomunikacji na szczeblu DOKP uzgadnia pod względem technicznym wszystkie zakupy sprzętu radiotelefonicznego dla jednostek organizacyjnych PKP działających i mających swoje siedziby na terenie okręgu, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
5. Postanowienia ust. 2 i 3 nie dotyczą jednostek Państwowych Kolei Liniowych, które prowadzą ewidencję urządzeń radiotelefonicznych we własnym zakresie.

§26

Przekazywanie urządzeń do eksploatacji

1 Urządzenia radiotelefoniczne przeznaczone do eksploatacji przez daną jednostkę organizacyjną PKP są przekazywane protokolarnie do eksploatacji. Ilość przekazywanych urządzeń powinna być dostosowana do realnych potrzeb jednostki użytkującej.
2 Protokół (druk PKP seria E-1785 wzór zał. nr 2) sporządza właściwa terytorialnie sekcja radiokomunikacji (telekomunikacji lub sygnałowa) w dwóch egz., z których jeden otrzymuje jednostka przyjmująca urządzenia do eksploatacji, drugi zaś pozostaje w aktach jednostki przekazującej sprzęt.
3. Protokół podpisują:
1) ze strony przekazującej – naczelnik sekcji radiokomunikacji (telekomunikacji lub sygnałowej),
2) ze strony przyjmującej – kierownik jednostki organizacyjnej eksploatującej urządzenia.
4. Kierownik jednostki organizacyjnej użytkującej urządzenia radiotelefoniczne obowiązany jest wyznaczyć osobę (osoby) odpowiedzialną materialnie za przyjęty do eksploatacji sprzęt. Nazwisko osoby (osób) odpowiedzialnej materialnie za urządzenia winno być zgłoszone na piśmie do jednostki służby automatyki i telekomunikacji, która przekazała urządzenia do eksploatacji, w terminie trzech dni od daty sporządzenia protokółu przekazania urządzeń.
5. Protokół, o którym mowa w ust. 2 sporządza się oddzielnie dla każdej służby, jednostki organizacyjnej oraz sieci radiotelefonicznej.

§ 27

Rezerwa eksploatacyjna urządzeń

1. Rezerwa eksploatacyjna urządzeń radiotelefonicznych ma na celu zapewnienie ciągłości pracy sieci w przypadkach powstania usterek w czynnych urządzeniach.
2. Rezerwa eksploatacyjna jest tworzona oddzielnie dla każdej sieci radiotelefonicznej.
3. Dla urządzeń pracujących we wszystkich sieciach radiotelefonicznych rezerwa eksploatacyjna nie może przekraczać 20%.
4. W uzasadnionych przypadkach (np. utrudniony dojazd do punktów stałych, niewielkie ilości sprzętu) wysokość rezerwy dla urządzeń stacjonarnych i noszonych może być podwyższona do realnych potrzeb spełniających założenia ust. 1.

§28

Zasady wykorzystania i przechowywania urządzeń rezerwowych

1. Urządzenia rezerwowe wykorzystuje się wyłącznie do wymiany urządzeń uszkodzonych.
2. Po usunięciu usterki w urządzeniu, przechodzi ono do rezerwy eksploatacyjnej.
3. Urządzenia rezerwowe przechowywane są na działkach łączności radiowej utrzymujących daną sieć radiotelefoniczną.
4 W uzasadnionych przypadkach (np. brak całodobowych dyżurów monterskich, znaczna odległość użytkownika od działki łączności radiowej) rezerwa eksploatacyjna urządzeń przewoźnych lub noszonych pracujących w sieciach liniowych może znajdować się w jednostce macierzystej użytkownika.
5. W przypadku posiadania przez użytkownika rezerwy eksploatacyjnej urządzeń przewoźnych, pracownik odpowiedzialny za te urządzenia powinien być przeszkolony z zakresu zasad wymiany urządzeń.
6. Posiadanie przez użytkownika rezerwy urządzeń noszonych nie zwalnia go od obowiązku dostarczenia uszkodzonych urządzeń do właściwej działki radiowej w celu dokonania ich naprawy.

Rozdział 5
POSTANOWIENIA KOŃCOWE

§ 29

Sprawdzanie stanu urządzeń przez użytkowników

1. Każdy pracownik wykorzystujący na swoim stanowisku pracy urządzenie radiokomunikacyjne stacjonarne i upoważniony do jego obsługi, podczas rozpoczynania i zakończenia służby zobowiązany jest:
1) sprawdzić stan zewnętrzny urządzeń (plomby na poszczególnych zespołach, lampki i diody sygnalizacyjne, przewody łączące itp.),
2) sprawdzić działanie urządzeń przez nawiązanie łączności z sąsiednim punktem stałym, ruchomym lub warsztatem radiotechnicznym służby automatyki i telekomunikacji,
3) odnotować stan urządzeń radiotelefonicznych w dzienniku telefonicznym (na posterunkach ruchu) lub w książce zdania i przyjęcia służby (w innych przypadkach) potwierdzając swoim podpisem. Pracownik obejmujący służbę na pojeździe, na którym zainstalowane jest urządzenie radiokomunikacyjne przewoźne zobowiązany jest:
1) wykonać czynności podane w ust. l pkt l i 2 we wszystkich miejscach, z których może być sterowany pojazd (np. w lokomotywie elektrycznej z obu kabin sterowniczych),
2) uzyskać informację od pracownika zdającego służbę o stanie urządzeń radiotelefonicznych,
3) wynik sprawdzenia działania urządzeń odnotować w książce pokładowej pojazdu trakcyjnego lub w odpowiedniej książce na innych pojazdach potwierdzając swoim podpisem.
2. Pracownik, któremu przydzielono do użytkowania radiotelefon noszony zobowiązany jest sprawdzić:
1) stan naładowania akumulatora radiotelefonu,
2) stan przewodów połączeniowych, gniazd, przełączników i anten,
3) prawidłowość działania radiotelefonu przez nawiązanie łączności z dowolnym radiotelefonem pracującym w tej samej sieci a wynik sprawdzenia działania odnotować w książce zdania i przyjęcia służ- j by za podpisem osoby zdającej i przyjmującej służbę. 4. W czasie pełnienia służby pracownik obsługujący radiotelefon stacjonarny lub przewoźny powinien zwracać uwagę na elementy sygnalizacyjne umieszczone na zespołach radiotelefonu oraz urządzeń z nit współpracujących (np. rejestrator rozmów radiotelefonicznych).

§30

Wykonywanie instalacji dla urządzeń radiokomunikacyjnych w obiektach stałych

1. W skład instalacji radiotelefonicznej w obiektach stałych (budynkach) wchodzą:
1) instalacja zasilająca, .
2) instalacja antenowa,
3) instalacja ochronna.
2. W celu zapewnienia ciągłości pracy radiotelefonu i urządzeń z nim współpracujących, należy stosować źródła zasilania awaryjnego.
3. Przy instalowaniu urządzeń w budynku nastawni, zasilanie należy prowadzić z tablicy zasilania urządzeń srk.
4. Dla radiotelefonu i urządzeń z nim współpracujących należy wykonywać w każdym przypadku oddzielny obwód zasilający, zabezpieczony odpowiednim bezpiecznikiem.
5. Przy wykonywaniu instalacji w budynkach, służby: elektroenergetyczna, drogowa oraz budynków zobowiązane są do wykonania prac w ramach kompetencji wynikających z działalności danej służby.
6. Instalacja zasilająca winna być wykonana zgodnie z Polską Normą PN-92/E-05009/41 (itd. IEC 364-4-41 (1982).
7. Instalacja antenowa oraz ochronna winna być wykonana zgodnie z wymaganiami producenta urządzeń i obowiązującymi w tym zakresie przepisami.
8. Na instalację urządzeń stacjonarnych winna być opracowana dokumentacja techniczna.

§ 31

Wykonywanie instalacji radiotelefonicznych w obiektach ruchomych

1. Instalacje radiotelefoniczne w pojazdach trakcyjnych (za wyjątkiem parowych), pługach odśnieżnych i wagonach specjalnych wykonują i remontują Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego w ramach planowych napraw oraz producenci taboru. Dopuszcza się możliwość wykonywania instalacji radiotelefonicznej przez użytkowników danego typu pojazdu. Instalację w pojazdach trakcyjnych użytkowanych przez koleje dojazdowe wykonuje służba kolei dojazdowych w zakresie robót mechanicznych i energetycznych oraz służba automatyki i telekomunikacji w zakresie instalacji manipulacyjnej.
2. Podstawą do wykonania lub remontu instalacji radiotelefonicznej na poszczególnych seriach pojazdów są dokumentacje opracowane przez Centralne Biuro Konstrukcyjne PKP w Poznaniu lub producenta danego typu pojazdu (uzgodnione z CBK PKP).
3. Wykonawcy instalacji radiotelefonicznych zakupują kompletny osprzęt instalacyjny niezbędny do wykonania instalacji. W skład osprzętu instalacyjnego wchodzą: antena taborowa, ramy mocujące, tablica rozdzielcza, wtyki i gniazda, kabel koncentryczny (antenowy) oraz kabel manipulacyjny.
4. Instalacje radiotelefoniczne w pojazdach samochodowych wykonuje służba automatyki i telekomunikacji.
5. Instalacje radiotelefoniczne w pozostałych obiektach ruchomych wykonują:
1) służba użytkująca dany obiekt ruchomy – w zakresie robót mechanicznych i elektrycznych (doprowadzenie zasilania do wydzielone go gniazda wraz z zabezpieczeniem obwodu zasilającego bezpiecznikiem i wyłącznikiem, ułożenie rur instalacyjnych, zamocowanie ram itp.)
2) służba automatyki i telekomunikacji – w zakresie instalacji antenowej oraz rozszycia kabli manipulacyjnych.
6. Służba użytkująca dany pojazd, na którym jest zainstalowane urządzenie radiotelefoniczne zobowiązana jest zapewnić właściwe zasilanie radiotelefonu, a wykonany obwód zasilania zakończyć i zabezpieczyć w/g wskazań jednostki automatyki i telekomunikacji utrzymującej zainstalowany sprzęt.
7. Instalacja radiotelefoniczna na każdym obiekcie ruchomym stanowi integralną część pojazdu. Zabezpieczenie instalacji przed dewastacją należy do użytkownika pojazdu.
8. W przypadku konieczności dokonania naprawy instalacji radiotelefonicznej na obiekcie ruchomym służba użytkująca dany obiekt zobowiązana jest wykonać jej naprawę (zwłaszcza na pojazdach trakcyjnych -wymiana kabli manipulacyjnych biegnących w rurach lub kanałach); naprawa instalacji zasilającej na pojazdach trakcyjnych należy do służby trakcji, zaś na pozostałych pojazdach wyposażonych w radiotelefony do użytkownika pojazdu.

§ 32

Przełączanie kanałów w sieciach radiotelefonicznych

1. Każdy radiotelefon pracujący w określonej sieci radiotelefonicznej ma wyznaczony podstawowy kanał pracy, na którym użytkownik obowiązany jest prowadzić nasłuch.
2. W przypadku konieczności przekazania za pośrednictwem radiotelefonu informacji użytkownikowi pracującemu na innym kanale (obsadzonym w danym radiotelefonie) można przełączyć urządzenie na inny kanał. Po zakończeniu rozmowy należy bezwzględnie powrócić na podstawowy kanał pracy.
3. Możliwości nawiązywania łączności na poszczególnych kanałach uwidacznia się na schematach łączności radiotelefonicznej, sporządzanych dla sieci stacyjnych oraz dla sieci pociągowej, pociągowej kolei dojazdowych, ratunkowej, drogowej i utrzymania wg wzorów podanych w Instrukcji o sporządzaniu regulaminów technicznych R 9. Schematy te stanowią integralną część regulaminu technicznego stacji.
4. Dla pozostałych sieci liniowych nie wymaga się sporządzania oddzielnych schematów łączności. Schematy organizacyjne tych sieci podane są w niniejszej instrukcji.
5. Przełączanie kanałów bez uzasadnionej potrzeby oraz prowadzenie nasłuchu na kanale innym, niż podany na schemacie łączności jest zabronione.
6. W sieci radiołączności pociągowej o konieczności zmiany numeru kanału w urządzeniu przewoźnym informuje wskaźnik W-28 ustawiony w określonych punktach linii kolejowych.

§33

Postępowanie w przypadku stwierdzenia usterek w pracy urządzeń

1. W przypadku stwierdzenia uszkodzenia radiotelefonu stacjonarnego pracownik obsługujący dane urządzenie zobowiązany jest:
1) dokonać odpowiedniego zapisu w Dzienniku uszkodzeń urządzeń łączności (druk PKP seria R 366),
2) powiadomić za pomocą dostępnych środków łączności personel służby automatyki i telekomunikacji utrzymujący dane urządzenie radiotelefoniczne,
3) wpisać do dziennika uszkodzeń nazwisko pracownika służby automatyki i telekomunikacji przyjmującego zgłoszenie o uszkodzeniu urządzenia, datę i godzinę zgłoszenia usterki, a zapis ten potwierdzić czytelnym podpisem.
2. W przypadku stwierdzenia uszkodzenia radiotelefonu zainstalowanego na pojeździe trakcyjnym, maszynista pojazdu trakcyjnego zobowiązany jest zawiadomić o tym dyżurnego ruchu tej stacji, na której obejmuje służbę a jeżeli uszkodzenie powstało w czasie jazdy dyżurnego ruchu najbliższej stacji, dokonać adnotacji o uszkodzeniu w książce podkładowej pojazdu trakcyjnego, a przy zjeździe do lokomotywowni zgłosić dodatkowo uszkodzenie dyspozytorowi.
3. Dyspozytor lokomotywowni, który odebrał zgłoszenie o uszkodzeniu radiotelefonu zainstalowanego na pojeździe trakcyjnym postępuje wg zasad podanych w ust. l.
4. Wszelkie usterki w pracy radiotelefonów przewoźnych zainstalowanych w wagonach, maszynach torowych, wózkach motorowych i innych pojazdach szynowych oraz radiotelefonów noszonych będących na wyposażeniu tych obiektów użytkownicy odnotowują w założonym przez jednostkę utrzymującą te urządzenia Dzienniku uszkodzeń urządzeń łączności i dalej postępują wg zasad podanych w ust. 1.
5. Usterki w pracy radiotelefonów przewoźnych zainstalowanych w pojazdach samochodowych użytkownicy zgłaszają dysponentowi pojazdu (dyspozytorowi lub kierownikowi jednostki organizacyjnej, do której przynależny jest pojazd), który postępuje wg ustaleń podanych w ust. 1.
6. Usterki w pracy radiotelefonów noszonych pracujących w sieciach stacyjnych użytkownicy zgłaszają:
1) na posterunku ruchu, gdzie znajduje się Dziennik uszkodzeń urządzeń łączności dla urządzeń w sieciach manewrowych,
2) w swojej jednostce macierzystej – dla urządzeń w pozostałych sieciach stacyjnych.
7 Pracownik, który otrzymał powiadomienie o uszkodzeniu radiotelefonu noszonego pracującego w sieciach wymienionych w ust. 6 dokonuje odpowiedniego zapisu w Dzienniku uszkodzeń urządzeń łączności i dostarcza uszkodzone urządzenie do właściwej terytorialnie jednostki służby automatyki i telekomunikacji celu dokonania naprawy.
8. Usterki w pracy radiotelefonów noszonych pracujących w sieciach:
drogowej, utrzymania, służby ochrony kolei oraz zakładowej straży pożarnej użytkownicy zgłaszają wyznaczonemu przez kierownika jednostki organizacyjnej pracownikowi, który postępuje wg ustaleń ust. 7.
9. Personel służby automatyki i telekomunikacji, po dokonaniu naprawy lub wymiany urządzenia na sprawne zobowiązany jest wnieść odpowiedni zapis do Dziennika uszkodzeń urządzeń łączności, a w przypadku naprawy (wymiany) urządzenia na pojeździe trakcyjnym do książki pokładowej pojazdu trakcyjnego (z podaniem numeru fabrycznego urządzenia w przypadku jego wymiany) powiadomić o usunięciu usterki dyspozytora lokomotywowni, który wnosi odpowiedni zapis o usunięciu usterki do prowadzonego Dziennika uszkodzeń urządzeń łączności.
10. Adnotację dokonaną przez pracownika usuwającego usterkę potwierdza swoim podpisem użytkownik urządzenia.
11. W przypadku stwierdzenia złośliwego uszkodzenia lub kradzieży urządzeń radiotelefonicznych lub elementów instalacji radiotelefonicznej, naczelnik sekcji łączności radiowej (przewodowej lub sygnałowej) lub upoważniony przez niego pracownik zobowiązany jest powiadomić o tym telegraficznie właściwe jednostki, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
12. Zatajenie przez użytkownika faktu kradzieży lub dewastacji urządzeń nie zwalnia go od odpowiedzialności materialnej i dyscyplinarnej.
13. Postanowienia ust. 11 i 12 dotyczą wszystkich wykorzystywanych w sieciach PKP stacjonarnych, przewoźnych i noszonych urządzeń radiotelefonicznych.

§ 34

Dokumenty niezbędne do eksploatacji , urządzeń radiotelefonicznych

1. Każdy zespół nadawczo-odbiorczy radiotelefonu eksploatowanego w kolejowych sieciach radiotelefonicznych musi być oznakowany w sposób trwały numerem fabrycznym lub numerem inwentarzowym PKP.
2. W celu identyfikacji właściciela urządzeń (jednostki służby automatyki i telekomunikacji utrzymującej dane urządzenie) zespoły wchodzące w skład zestawów radiotelefonów stacjonarnych i przewoźnych (manipulatory, zasilacze, zespoły nadawczo-odbiorcze) muszą być trwale oznakowane symbolem PKP oraz skrótem telegraficznym jednostki organizacyjnej, na której stanie znajduje się dane urządzenie i nazwą miejscowości będącej jej siedzibą.
3. Radiotelefony noszone eksploatowane we wszystkich sieciach liniowych muszą być oznaczone (w widoczny dla użytkownika sposób) znakiem wywoławczym stosowanym przy wymianie korespondencji.
4. Każde urządzenie radiokomunikacyjne pracujące w kolejowych sieciach radiotelefonicznych musi być zgłoszony do ewidencji w organach Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej a sieć, w której ono pracuje, musi posiadać stosowne zezwolenie na eksploatację.
5. Do załatwiania spraw związanych z uzyskiwaniem zezwoleń na pracę sieci i urządzeń radiotelefonicznych w organach Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej upoważnione są wyłącznie Zarządy Automatyki i Telekomunikacji w DOKP.
6. Kierownik jednostki organizacyjnej użytkującej urządzenia radiotelefoniczne zobowiązany jest posiadać:
1) pisemną informację wydaną przez Zarząd Automatyki i Telekomunikacji DOKP zawierającą numer zezwolenia na eksploatację sieci i urządzeń oraz typy i ilości użytkowanych urządzeń,
2) wykaz znaków wywoławczych dla eksploatowanych urządzeń,
3) imienny wykaz pracowników przeszkolonych z zakresu obsługi i wykorzystania urządzeń oraz uprawnionych do ich obsługi,
4) rejestr wydanych pracownikom upoważnień do użytkowania radiotelefonu.
7 Każdy pracownik PKP, któremu powierzono obsługę radiotelefonu (stacjonarnego, przewoźnego lub noszonego) powinien posiadać upoważnienie do użytkowania urządzenia potwierdzające jednocześnie znajomość zasad obsługi urządzeń oraz przepisów obowiązujących w radiokomunikacji kolejowej wydane na druku PKP seria E-1786.
8.Upoważnienie, o którym mowa w ust. 7, wydaje macierzysta jednostka organizacyjna pracownika obsługującego urządzenie radiotelefoniczne po jego przeszkoleniu i zdaniu z wynikiem pozytywnym egzaminu praktycznego.
9. Wzór upoważnienia na użytkowanie radiotelefonu przedstawia zał. nr 3. 535 Kontrola sieci radiotelefonicznych
1. Praca kolejowych sieci i urządzeń radiotelefonicznych może być kontrolowana przez kolejowe organa kontrolne oraz pracowników innych resortów.
2. Organa kontrolne PKP wykonują czynności kontrolne na podstawie legitymacji służbowych PKP bez udziału przedstawiciela użytkownika sieci i urządzeń radiotelefonicznych.
3 W celu zapewnienia właściwej dyscypliny pracy w sieci radiołączności pociągowej (oraz doraźnie w wybranych sieciach liniowych i stacyjnych) wszystkie prowadzone rozmowy są rejestrowane na taśmie magnetycznej przez rejestratory rozmów radiotelefonicznych. Możliwość wyjęcia z rejestratora zapisanych kaset posiadają:
1) kontrolerzy służb przewozów i naczelnicy sekcji radiokomunikacji (telekomunikacji) w odniesieniu do urządzeń rejestrujących i.; rozmowy w sieci radiołączności pociągowej,
2) kontrolerzy właściwej dla użytkownika służby oraz naczelnicy sekcji radiokomunikacji (telekomunikacji) w odniesieniu do urządzeń rejestrujących rozmowy radiotelefoniczne w pozostałych sieciach.
4. Pracownicy innych resortów, w tym inspektorzy Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej, mogą przeprowadzać planowe kontrole na podstawie pisemnego, imiennego upoważnienia wydanego przez macierzystą jednostkę.
5. Organa Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej mogą przeprowadzać kontrole bezpośrednie planowe (w tym kontrole parametrów technicznych poszczególnych radiotelefonów) oraz zdalne kontrole emisji stacji radiotelefonicznych.
6. Kontrole bezpośrednie mogą być przeprowadzane przez inspektorów PAR wyłącznie w obecności przedstawiciela użytkownika urządzeń oraz w miarę potrzeby przedstawiciela właściwej terytorialnie DOKP.
7. Kontrola planowa może być przeprowadzona przez inspektorów PAR po uprzednim pisemnym powiadomieniu użytkownika urządzeń (np. naczelnika stacji) oraz DOKP o zamiarze jej przeprowadzenia. Dopuszcza się przeprowadzanie kontroli bezpośrednich bez wcześniejszego powiadamiania o zamiarze jej przeprowadzenia, w tym przypadku inspektor PAR zobowiązany jest zgłosić się do zwierzchnika służbowego jednostki eksploatującej kontrolowane urządzenia radiotelefoniczne, który wyznacza pracownika PKP do udziału w kontroli.
8. Po przeprowadzeniu kontroli inspektor PAR sporządza w dwóch egzemplarzach protokół oraz wydaje orzeczenie i zalecenia pokontrolne z określeniem terminu ich wykonania.
9. Po podpisaniu protokółu przez kontrolującego i użytkownika, jeden egzemplarz protokółu zostaje przesłany przez Zarząd Okręgowy PAR do DOKP.
10. Użytkownikowi i przedstawicielowi DOKP, biorącym udział w kontroli, przysługuje prawo wniesienia do sporządzonego protokółu uwag i zastrzeżeń.
11. Zalecenia pokontrolne powinny być wykonane we wskazanym protokółem terminie. Niewykonanie zaleceń pokontrolnych stanowi podstawę do rozpoczęcia przez Zarząd Okręgowy PAR postępowania egzekucyjnego.

Załącznik nr l
WZORY
prowadzenia rozmów radiotelefonicznych w wybranych sieciach stacyjnych i liniowych

1. Sieć manewrowa.
Nastawnia WO 7: LOKOMOTYWA 42-139, tu WO 7, zgłoś się, odbiór,
Odpowiada lokomotywa: 42-139 zgłasza się dla WO 7, odbiór,
Nastawnia WO 7: 42-139, wagony z toru 103 przestawić na 112, odbiór,
Lokomotywa: 42-139, zrozumiałem, koniec.
2. Sieć zbiorowa.
Ekspedycja: AJENT Kowalski, zgłoś się do EKSPEDYCJI, odbiór,
Odpowiada ajent: AJENT Kowalski zgłasza się, odbiór,
Ekspedycja: Sprawdzić, czy wagony z bocznicy cukrowni są gotowe do zabrania na stację, odbiór,
Ajent: Zrozumiałem, sprawdzę, bez odbioru.
3. Sieć pociągowa.
Maszynista: KONIN, tu pociąg 1709, semafor na stój, odbiór,
Dyżurny ruchu: TU KONIN, dla pociągu 1709 semafor jest na stój, postój około 10 minut, odbiór,
Maszynista: Tu 1709, zrozumiałem, koniec.
4. Sieć dyspozytora zasilania elektroenergetycznego.
Pociąg pogotowia sieciowego: DYSPOZYTOR ZASILANIA Rzeszów, Tu SIECIOWY Strażów, napięcie w torze nr 2 na szlaku Rzeszów-Strażów można wyłączyć, kierownik Kot, odbiór,
Dyspozytor zasilania: TU DYSPOZYTOR ZASILANIA Rzeszów, zrozumiałem SIECIOWY STRAŻÓW, wyłączam napięcie w torze nr 2 szlaku Rzeszów-Strażów, dyspozytor Małek, bez odbioru.
5. Sieć drogowa i utrzymania.
Sekcja drogowa: TOROMISTRZ Łazy 2, tu SEKCJA ŁAZY, wysłać dwóch
ludzi do rozładunku na bazie, odbiór,
Toromistrz: Tu TOROMISTRZ Łazy 2, wysyłam dwóch ludzi na bazę,
odbiór,
Sekcja drogowa: TOROMISTRZ Łazy 2, po zakończeniu wymiany szyny
zgłosić się do biura, bez odbioru,
Dyżurny ruchu: OBCHODOWY Rzepin, tu RZEPIN, maszynista 7104
Zgłosił przeszkodę ułożoną na torze nr 2 w km. 375, 200, sprawdzić i zgłosić, odbiór.
Obchodowy: Tu OBCHODOWY Rzepin, sprawdzę i zgłoszę za 15 minut, koniec.
6. Sieć Służby Ochrony Kolei.
Placówka: ODOLANY 17, zgłoś się do PLACÓWKI Odolany, odbiór,
Funkcjonariusz: Tu ODOLANY 17, zgłaszam się, odbiór,
Placówka: ODOLANY 17, zabezpiecz wagony z ciągnikami na torze 112, koniec.

Załącznik nr2Załącznik nr3SCHEMATY SIECI RADIOTELEFONICZNYCH
Sieć manewrowa w typowym rejonie manewrowym
-rys 1-
Sieć manewrowa w rejonie górki rozrządowej
-rys 2-
Sieć spisywaczy (odprawiaczy)
-rys 3-
Sieć zbiorowa (rewidentów)
-rys 4-
Sieć pociągowa
-rys 5-
Sieć ratunkowa
-rys 6-
Zasady współpracy sieci ratunkowej i pociagowej
-rys 7-
Sieć dyspozytora sieci i zasilania
-rys 8-
Sieć drogowa i liniowego utrzymania
-rys 9-
Sieć kolejowej słuzby zdrowia
-rys 10-
Sieć Służby Ochrony Kolei
-rys 11-
Sieć Państwowych Kolei Linowych
-rys 12-
Sieć Kolei Dojazdowych
-rys 13-
Sieć Zakładowej Straży Pożarnej PKP
-rys 14-
Sieć zbiorowa liniowa (RASZ)
-rys 15-

---

Antykwariat i §