Instrukcja obsługi urządzeń centralnego ogrzewania wodnego i parowego niskoprężnego D-53 została zatwierdzona decyzją Ministra Komunikacji (KWG) z dnia 5 kwietnia 1984 r.W związku z powyższym straciły moc Przepisy obsługi urządzeń centralnego ogrzewania wodnego i parowego niskoprężnego D-53 zatwierdzone Zarządzeniem Dyrektora Generalnego Kolei Państwowych z dnia 7 grudnia 1950 r. (Dz. Żarz. PKP. Nr 8, póz. 89).
WYKAZ
jednostek organizacyjnych, które otrzymują Instrukcje obsługi urządzeń centralnego ogrzewania wodnego i parowego nisko-prężnego.
1. Ministerstwo Komunikacji
– według oddzielnego rozdzielnika
2. Dyrekcje okręgowe kolei państwowych
– komórki organizacyjne według oddzielnego rozdzielnika
3. Jednostki organizacyjne podległe dokp rejony przewozów kolejowych oddziały drogowe
oddziały budynków N
oddziały robót budowlanych
oddziały zmechanizowanych robót drogowych
oddziały zmechanizowanych robót inżynierskich i podtorza
oddziały napraw maszyn torowych
oddziały geodezyjne
oddziały usuwania szkód górniczych
oddziały zasilania elektroenergetycznego
oddziały robót elektroenergetycznych oddziały automatyki i telekomunikacji
oddziały socjalne terenowe
zarządy kolei dojazdowych ośrodki szkolenia zawodowego odcinki drogowe – sekcje
rejony budynków – sekcje
odcinki budowy – sekcje
grupy robót przy dom
odcinki drogowe i odcinki utrzymania w służbie kolei dojazdowych
wagonownie lokomotywownie
4. technika kolejowe
WYKAZ
stanowisk pracy, dla których przydzielone są do użytku służbowego oddzielne egzemplarze Instrukcji obsługi urządzeń centralnego ogrzewania wodnego i parowego niskoprężnego.
1. W dyrekcjach okręgowych kolei państwowych
starsi kontrolerzy służby drogowej
starsi instruktorzy służby drogowej
starsi kontrolerzy służby budynków
starsi kontrolerzy służby kolei dojazdowych
starsi kontrolerzy służby wagonów
starsi kontrolerzy służby trakcji
2. W oddziałach KP kontrolerzy służby drogowej
kontrolerzy służby trakcji kontrolerzy służby wagonów kontrolerzy drogowi służby kolei dojazdowych instruktorzy służby drogowej
§1. Wskazówki wstępne
Praca w kotłowni wymaga baczności i ostrożności palacza i z tego względu, jak również ze względu na stan bezpieczeństwa palacza i urządzeń zabrania się:
– wstępu do kotłowni osobom obcym (w uzasadnionych przypadkach w obecności palacza),
– przekazywania obsługi kotłów palaczowi choremu lub w stanie nietrzeźwym, – oddalania się z kotłowni palacza podczas pracy kotłów (nie dotyczy kotłowni małych – grawitacyjnych),
– wypuszczania wody z kotłów rozpalonych lub zalewania ognia w palenisku wodą (grozi pęknięciem kotła),
– uruchamiania pomp niezalanych wodą,
– obciążania zaworów bezpieczeństwa dodatkowymi ciężarkami lub przesuwania ciężarków,
– napełniania kotłów parowych wodą przed ich ostudzeniem,
– używania lamp przenośnych o napięciu większym niż 24 V.
W przypadkach przewidywanej nieobecności palacz powinien zamknąć kotłownię i skład paliwa.
Przed uruchomieniem urządzenia ogrzewania należy paleniska, kanały powietrzne, kratki i klapy wentylacyjne oczyścić, a części ruchome zbadać i doprowadzić do użytku.
Następnie palacz powinien przekonać się, czy wszystkie zawieradła odcinające przy kotłach i na sieci oraz zawory regulacyjne przy grzejnikach są otwarte oraz czy wszystkie kurki przeznaczone do napełniania kotła wodą i do opróżniania go są zamknięte. Zawory na odgałęzieniach pionów zasilających, przeznaczone do jednorazowego nastawienia obiegu wody, nie mogą być dowolnie regulowane, tj. nie powinny być bądź domykane, bądź też bardziej otwierane.
W czasie, gdy instalacja jest czynna, należy przestrzegać, aby wszystkie części urządzenia ogrzewczego były utrzymywane w czystości, tj. popiół i szlakę należy codziennie usuwać z kotłowni, części gładko obrobione powinny być wyczyszczone do połysku; drobne nieszczelności rurociągów, dławików itp. palacz powinien usuwać natychmiast, uszkodzenia instalacji, które mogłyby spowodować przerwę w ruchu, należy w porę naprawić.
Komory powietrzne i kanały wentylacyjne nie powinny być używane do innych celów.
§ 2. Ogólne czynności palacza
Do obowiązków palacza należy odpowiednie ogrzanie całego budynku przy oszczędnym zużyciu opału, dorzucanie paliwa, doglądanie ognia, przerabianie ognia na ruszcie i odżużlanie, nastawianie na właściwą temperaturę początkową miarkownika paleniskowego i zasuwy dymowej, utrzymywanie kotłowni w czystości i porządku, niegromadzenie w niej przedmiotów obcych, zwłaszcza łatwopalnych oraz unikanie nieszczęśliwych wypadków.
Należyte wykonywanie tych czynności zależy od zręczności palacza i jego doświadczenia, poczucia obowiązku, a w pewnej mierze również i od jego sił fizycznych.
Do jego czynności należy ponadto prowadzenie książki kontroli dziennego rozchodu paliwa i tablicy porównawczej temperatur zewnętrznych i wody w kotle. Książkę kontroli należy prowadzić według następującego wzoru:
| nr.kotła w ruchu. | Temp. zewn. o godz 21 dnia poprze dniego |
Temp. wody lub pary w kotle. |
ilość koksu spalonego na dobe |
Ilość zała dowań |
Waga jednego ładunku |
Ilość zużytego na podpałkekoksu : drzewa | Uwagi temp w pomieszcz niach, stan pogody czas pracy palenis ska |
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5/XII 45 | I i II | -20C | +90C | 700kg | co godz. | 35 kg | 100kg : 15kg |
Należy dążyć do oszczędności w kosztach ruchu przez utrzymywanie w pomieszczeniach przepisowej temperatury. Temperatura pomieszczeń powinna być mierzona w środku lokalu na wysokości 1,5 m od podłogi, a w żadnym razie nie może być mierzona w pobliżu okien lub ścian zewnętrznych.
Przerwa w ogrzewaniu nie może trwać tak długo aż temperatura w pomieszczeniach, w których są założone grzejniki, lub przez które przechodzą rurociągi, spadłaby do 0°. Z tych samych względów nie mogą być zbyt długo otwarte okna, drzwi lub otwory wentylacyjne w takich pomieszczeniach.
Palacz powinien przypominać użytkownikom, aby wieczorem zawory grzejników -były otwarte, natomiast otwory wentylacyjne zamknięte, wskutek czego następnego dnia rano lokale dadzą się ogrzać we właściwym czasie.
§3. Temperatura wody w kotle
Temperaturę wody w kotle należy utrzymywać w zależności od temperatury panującej na dworze, odczytanej, o godz. 21-szej dnia poprzedniego.
Poniższy rysunek termometru o podwójnej skali podaje odpowiednie temperatury. Termometr ten wskazuje, że przy łagodnej pogodzie temperatura w kotle powinna dochodzić do nieznacznej wysokości, natomiast przy silnym mrozie powinna osiągać najwyżej 95°C przy ogrzewaniu wodnym.
§4. Paliwo
Najodpowiedniejszym paliwem do kotłów żeliwnych członowych jest dobry koks o wielkości kawałków 40 do 80 mm; większe kawałki należy rozbijać. Przy używaniu drobnego sortymentu koksu poniżej 40 mm należy utrzymywać niskie warstwy żaru (około 120 mm) i często dorzucać koksu, aby nie dopuścić do zbyt wielkiego obniżenia warstwy koksu.
Jeżeli na skutek skruszenia koksu w magazynie (piwnicy) pozostanie drobniejszy koks (miał), to nie należy go mieszać z koksem grubym, lecz należy go spalić oddzielnie*).
*) Przy użyciu miału może nastąpić zaburzenie w ruchu kotła, a nawet jego zniszczenie, wypadek taki nastąpić może wówczas, gdy warstw miału jest duża, ponieważ wtedy spalanie odbywa się tylko w dolnej warstwie miału, warstwy zaś wyższe zaczynają gazować, co powoduje tworzenie się mieszanki wybuchowej.
Kotły o dolnym spalaniu np. systemu Reck, podobnie jak piece stałego palenia tzw. amerykańskie, zbudowane są w taki sposób, że paliwo mieści się w zbiorniku nad rusztem. Zbiornik ten mieści opał wystarczający na około 12 godzin pracy kotła. Spalaniu podlega tylko dolna warstwa paliwa, zawartego w zbiorniku. W miarę spalania na ruszcie paliwo opuszcza się własnym ciężarem i wchodzi samoczynnie w strefę ognia.
Popiół i niedopałki należy przesiewać na sicie z oczkami około 20 mm prześwitu- nieprzesiane niedopałki należy ponownie użyć do opalania kotła.
Ogniska nie należy przeciążać, aby nie osiągnąć temperatury topliwości popiołu, co następuje przy temperaturze około 1200°C, gdyż wówczas powstaje zlewanie się żużla i nadmierne niszczenie rusztów.
Jeżeli pracuje wspólnie kilka jednakowych kotłów, to zasuwę dymną należy tak ustawić, aby kotły pracowały równomiernie, aby nie dopuszczać do przeciążenia jednego kotła, p w jednakowym czasie spalać w każdym kotle jednakową ilość paliwa.
§5. Czynności po sezonie ogrzewania
Na wiosnę, po ukończeniu sezonu ogrzewania, palacz powinien odłączyć kotły od powietrza zewnętrznego przez zamknięcie zasuw dymowych i kominowych, regulatorów ciągu oraz drzwiczek paleniskowych i popielnikowych.
Bez uzasadnionej potrzeby wody z kotła i instalacji wypuszczać nie należy. Podczas lata należy wykonać następujące czynności: oczyścić kanały dymowe w kotłach, jak również w czopuchu i kominie, naprawić obmurowanie kotłowe, odnowić lub naprawić uszkodzone części w całej instalacji ogrzewczej (w szczególności żelazne części paleniska i osłon rur), dociągnąć połączenia kołnierzowe, usunąć nieszczelności rurociągów, dławików i grzejników, doprowadzić do porządku zawory, kurki, regulatory itp., jak również sprawdzić wszystkie przyrządy wskazujące (manometry, wodowskazy itp.).
Jeśli do wykonania napraw konieczne jest spuszczenie wody z części lub z całej instalacji, to czas pozostawienia jej w stanie opróżnionym powinien być możliwie krótki, gdyż inaczej wszystkie przewody od wewnątrz rdzewieją, a uszczelki między kołnierzami, (jeżeli tego rodzaju połączenia są w instalacji) mogą wyschnąć, wskutek czego konieczne będą nowe naprawy.
Przy ogrzewaniach pompowych należy sprawdzić stan pompy i silnika elektrycznego, łożyska napełnić smarem, w razie nieszczelności dławic – uszczelnienie wymienić.
§6. Wyjątkowe przerwy w paleniu
Należy wstrzymać palenie pod kotłem w następujących przypadkach, a mianowicie, gdy:
1. Przy ogrzewaniu pompowym przestanie działać pompa, a przy ogrzewaniu parowym zepsują się pompy zasilające kocioł kondensatem,
2. okaże się, że kocioł cieknie,
3. ścianki kotła nagrzewają się do czerwoności,
4. palacz zauważy jakieś niezwykłe objawy, jak np. odkształcenie ścianek, tworzenie się szczelin itp.,
5. kotłowni zagraża zewnętrzne niebezpieczeństwo np. pożar, powódź, zawalenie się ściany itp.
§7. Rozpalanie
Wskazówki szczegółowe
Przed przystąpieniem do rozpalania kotła należy:
1. sprawdzić, czy zawory odcinające (główne) dopływ i odpływ są otwarte;
2. sprawdzić czystość kanałów spalinowych, rusztu i popielnika, po czym szczelnie zamknąć pokrywkami otwory wyczystkowe;
3. sprawdzić szczelność kotła, przewodów i grzejników;
4. zasuwy dymowe całkowicie otworzyć oraz sprawdzić ich szczelność w prowadnicach, zauważone nieszczelności należy usunąć;
5. zapalić ogień pobudzający (po dłuższej przerwie w czynności ogrzewania) w pionowej części komina, możliwie u jego podstawy. Ogień ten należy podtrzymywać odpowiednio długo, a po wygaśnięciu starannie pozamykać wszystkie otwory w wylotach spalinowych i w kominie i wówczas dopiero można rozpalić pod kotłami;
6. otworzyć całkowicie klapę kominową i drzwiczki popielnika. Przez drzwiczki paleniska włożyć na ruszt płonącą podpałkę, na nią zaś kilka kawałków drewna, po czym drzwiczki zaniknąć. Do rozpalenia używać drzewa suchego w dostatecznej ilości, a mianowicie: dwa razy tyle kilogramów ile członów zawiera kocioł.
Uwaga: do rozpalenia kotłów Strebł`a seria II (wodnych) i Seria B 2 (parowych), potrzeba tyle kilogramów drewna, ile członów zawiera kocioł.
Gdy drewno na ruszcie zapali się płomieniem, narzucić paliwo w ilości niezbędnej do pokrycia rusztu.
W kotłach Reck po rozżarzeniu się paliwa otworzyć pokrywę otworu dla przepływu powietrza wtórnego, do koksu na 2-6 mm Pokrywy powietrza wtórnego nie należy zamykać podczas palenia.
7. W przypadku powstania dymu w kotłowni, należy niezwłocznie otworzyć na oścież wszystkie okna i drzwi. W razie zauważenia najmniejszych dolegliwości, wszyscy obecni powinni natychmiast oddalić się z kotłowni.
8. Przy kotłach wodnych należy:
a) sprawdzić działanie hydrometru, termometru, miarkownika;
b) dopełnić w razie potrzeby całą instalację grzejną (kocioł, przewody i grzejniki) wodą do przelewu naczynia wzbiorczego- Inaczej naczynie rozszerzalne.), umieszczonego na poddaszu. Strzałkę kontrolną hydrometru nastawić na odczytaną wówczas wysokość stanu wody w naczyniu wzbiorczym i stan ten kontrolować stale.
9. Przy kotłach parowych należy:
a) sprawdzić działanie manometru, wodowskazu, miarkownika, przyrządu bezpieczeństwa, gwizdawek alarmujących;
b) dopełnić kocioł w miarę możliwości miękką wodą nieco wyżej ponad średni stan wodowskazu, przyrząd bezpieczeństwa napełnić wodą.
§8 1. Obsługa w czasie pracy kotła
1. Do obsługi kotłów palacz powinien posiadać niezbędne narzędzia jak to: ożóg, gracę, szczotkę stalową ze skrobaczką, widły żelazne i łopatę do popiołu.
2. Palenisko kotła należy zasypywać paliwem potrzebną ilość razy. Co 2 godziny przeczyszczać ruszt skrobakiem płaskim od strony popielnika. Na noc zmniejszać intensywność palenia przez domykanie klapy dymnej. Codziennie rano usuwać popiół z popielnika i czyścić ruszt skrobaczami.
3. W kotłach Reck popiołu całkowicie usuwać nie należy, by zapewnić podparcie paliwa i zapobiec jego przelatywaniu do popielnika. Stożek popiołu w popielniku powinien sięgać do poziomu dolnych końców pochyłego rusztu tak, aby po otwarciu drzwiczek popielnikowych nie było widać żaru poniżej rusztów, gdyż w przeciwnym razie może nastąpić uszkodzenie bocznych płytek ochronnych w popielniku i końców rusztów.
2. Obsługa kotłów wodnych
1 . Po osiągnięciu potrzebnej temperatury wody w kotle, palacz powinien nastawić zasuwę dymną odpowiednio do potrzeb instalacji ogrzewania i regulować dopływ powietrza przez ruszt.
2. Nastawić odpowiednio długość łańcuszka miarkownika. Drzwiczki i klapa, na którą działa miarkownik, powinny być utrzymywane w czystości, aby obracały się lekko i zamykały szczelnie.
3. Nie należy przekraczać 95°C temperatury wody w kotle, gdyż wtedy może nastąpić przegrzanie wody w kotle. Jeżeli to nastąpiło, wówczas trzeba zamknąć drzwiczki popielnika i klapę miarkownika (regulatora), natomiast otworzyć klapę do zbiornika zasypowego, w celu wpuszczenia chłodniejszego powietrza do kanałów spalinowych, co spowoduje ochłodzenie się wnętrza kotła. W razie konieczności należy nawet usunąć ogień z rusztów.
3. Obsługa kotłów parowych
1. Prężność pary w kotle nie powinna przekraczać dozwolonej wysokości oznaczonej czerwoną kreską na manometrze. W razie przekroczenia tej prężności nadmiar pary z kotła będzie usunięty przez przyrząd bezpieczeństwa. Wówczas należy przerwać palenie i zamknąć klapę popielnika oraz klapę dymną. Przyrząd bezpieczeństwa z powrotem napełnić wodą i uregulować działanie miarkownika. 2. Zawór parowy przy kotle i na rozdzielaczu pary powoli otwierać ostrożnie wpuszczając parę do instalacji.
§9. Czyszczenie kotła
Osadzenie się sadzy w kanałach spalinowych (dymowych) powoduje zmniejszenie wydajności kotła i dlatego należy kanały te często przeczyszczać, zależnie od rodzaju używanego paliwa i miejscowych warunków.
W celu oczyszczenia kanałów należy otworzyć pokrywki znajdujące się po bokach, lub na wierzchu kotła i dużą szczotką drucianą (odpowiednią do przekroju kanałów) usuwać nagromadzone wewnątrz sadze.
Po skończonym czyszczeniu, pokrywy wyczystkowe należy szczelnie zamknąć, zalepić masą azbestową lub innym materiałem uszczelniającym. W okresie dużego zapotrzebowania ciepła, tj. podczas silnych mrozów, należy kocioł opalany koksem czyścić l raz na tydzień.
W razie użycia innego paliwa, trzeba przeczyszczać kanały częściej, aby zapobiec wytwarzaniu się smołowatego osadu na ściankach kotła, który to osad będąc złym przewodnikiem ciepła utrudnia przewodzenie go do wnętrza kotła. Szczególnie intensywnemu tworzeniu się tych osadów sprzyja zły ciąg. Również należy często usuwać lotny popiół z powierzchni ogrzewalnej kotła. Dozwolone jest czyszczenie kotła w czasie ruchu.
W razie potrzeby wewnętrznej rewizji kotła, nie wolno wchodzić do niego, dopóki nie będzie on odłączony od innych czynnych kotłów i zupełnie nie ostygnie.
§10. Zasilanie kotła
1. Zasilanie kotłów wodnych
Kocioł wodny powinien pracować jedną i tą samą wodą, dlatego też nawet w lecie powinien być napełniony wodą z poprzedniego palenia. W razie zauważenia w czasie pracy obniżenia się stanu wody w naczyniu wzbiorczym poniżej ustalonego minimum, wskazanego na hydrometrze, należy do instalacji doprowadzić odpowiednią ilość miękkiej wody, czyniąc to bardzo ostrożnie, zwłaszcza jeśli wodę doprowadza się wprost do kotła. Szybkie doprowadzenie zimnej wody do kotła, będącego pod ogniem, może spowodować uszkodzenie kotła. W celu usunięcia z instalacji zanieczyszczeń należy krótko przed rozpoczęciem sezonu ogrzewczego opróżnić ją tylko raz jeden i tak długo przepłukiwać, dopóki wychodząca woda nie będzie czysta. Następnie dopełnia się instalację wodą i wolno doprowadza się temperaturę wody do 90°C, aby usunąć znajdujące się w niej powietrze.
2. Zasilanie kotłów parowych
Zasilanie kotła parowego wodą kondensacyjną odbywa się zazwyczaj samoczynnie. Niedopuszczalne jest dopełnianie kotła świeżą wodą podczas jego pracy. Jeżeli z jakichkolwiek powodów woda w kotle opadnie tak nisko, że jest niewidoczna w szkle wodowskazowym i stan ten utrzymuje się przez dłuższy czas, np. 15 minut, to należy bezzwłocznie ogień z kotła usunąć. Dopiero po ostudzeniu kotła uzupełnić stan wody do wysokości 2/3 wodowskazu.
3. Zasilanie kotłów wodnych i parowych
W miarę możliwości nie należy używać wody twardej, gdyż z niej wytwarza się osad twardy, który w razie utworzenia się grubszej warstwy na ściankach kotła znacznie zmniejsza wydajność kotła. Szczególnie szkodliwe jest to dla części paleniskowych kotła.
W przypadku braku miękkiej wody powinno się instalację napełnić wodą zmiękczoną chemicznie. Wody z kotła nie wolno używać do jakichkolwiek innych celów. Przy częstym zasilaniu kotła świeżą wodą narasta osad kotłowy, który może spowodować zmniejszenie się wydajności kotła, a nawet jego uszkodzenie.
§11. Zatrzymanie pracy kotła
W razie konieczności zatrzymania pracy kotła w ciągu zimy, należy po ostudzeniu kotła wypuścić z niego wodę całkowicie przez kran spustowy. Nie wolno zalewać wodą paliwa w palenisku, gdyż może to spowodować uszkodzenie kotła.
Oprócz tego kotły powinny być niezwłocznie odłączone od powietrza zewnętrznego przez zamknięcie zasuw dymowych i kominowych, regulatorów ciągu oraz drzwiczek paleniskowych i popielnikowych.
§12. Miarkowanie temperatury pomieszczeń
Miarkowanie temperatury pomieszczeń przeprowadza się przede wszystkim w kotłowni przez większe lub mniejsze ogrzewanie wody, następnie przez nastawienie w sieci odpływowej zawieradeł dławiących, wreszcie przez właściwe manipulowanie zaworami regulacyjnymi przy grzejnikach. Należy unikać zbędnego otwierania okien lub innych górnych otworów do przewietrzania.
Jeśli jakaś grupa pomieszczeń jest bardzo wystawiona na działanie wiatru, należy odpowiednie zawieradła dławiące otworzyć zupełnie, podczas gdy zawieradła takie dla innych obiegów wodnych powinny być odpowiednio przymknięte.
§13. Przewietrzanie
Istniejące górne otwory przewietrzające powinny być w zimie zamknięte. Inne otwory do przewietrzania należy otwierać na tak długo, jak tego wymaga przewietrzanie lokalu.
§14. Nadzór nad instalacją
W celu kontroli sprawnego działania instalacji centralnego ogrzewania, konieczne jest, aby w okresie gwarancyjnym jednostki służbowe, użytkujące lokal, dokonywały przez swych pracowników pomiarów, temperatury w poszczególnych pomieszczeniach (pokojach) przynajmniej raz w tygodniu. Przed rozpoczęciem godzin służbowych oraz temperatury zewnętrznej i zapisywały te dane do osobnego wykazu.
Personel obsługujący centralne ogrzewanie powinien znać i wykonywać niniejsze przepisy, powinien on udzielać przedstawicielom służby drogowej wszelkich wyjaśnień i obsługiwać instalacje zgodnie ze wskazówkami udzielanymi przez tych przedstawicieli.Do niniejszych przepisów załącza się wykaz najczęściej spotykanych usterek w centralnym ogrzewaniu wodnym ze wskazaniem środków zaradczych do ich usunięcia:
| USTERKI | MOŻLIWE PRZYCZYNY USTEREK | ŚRODKI ZARADCZE DO USUNIĘCIA USTEREK |
|---|---|---|
| I. Ogień żle się rozpala | 1. Ruszt zapchany 2. drzwiczki wsypowe nieszczelne 3.kanały spalinowo dymowe zapchane, zakopcone 4. klapy wzgl. przykrywy kanałów (ciągów) nieszczelne 5. przewód dymowy zapchany, 6. komin zimny albo wilgotny, 7. koks za drobny albo wilgotny 8. wyczystka kominowa pęknięta nieszczelna. |
1.ruszt przeczyścić 2. drzwiczki uszczelnić 3. kanały spalinowe oczyścić 4. klapy uszczelnić 5. przewody dymowe przeczyścić, 6. rozpalić mały ogień na dnie komina 7. zamienić koks na grubszy i suchy, 8. wyczystkę naprawić. |
| II Zapalony ogień gaśnie. | 1. podpałka za mała 2. koks wilgotny, 3. za mały dopływ powietrza z powodu zamknięcia kotłowni, 4. koks za duży- nie ześlizguje się, 5. wszystkie przyczyny podane pod pkt. I. |
1. ponownie rozpalić z większą ilością drzewa wzgl. brykietów, 2. zmieszać z brykietami 3. otworzyć drzwi lu8b okno kotłowni, 4. użyć mniejszy koks lub rozdrobnić posiadany, 5. zbadać przyczyny i stosować środki jak w pkt. I. |
| III. Ogień pali się dobrze, termometr na kotle wolno wskazuje różnicę (przy rozpalaniu) | 1. za mało koksu w palenisku, 2. termometr uszkodzony albo źle osadzony, 3. kocioł za duzy dla instalacji. |
1. zapełnić koksem 2. zamienić termometr, wzgl. osadzić go dobrze, 3. zbadac przez fachowca ogrzejnika. |
| IV. Temperatura kotła wysoka grzejniki chłodne. | 1. zawory regulacyjne nie otwarte, 2. w zładzie za mało wody, 3. powietrze w zładzie, 4. zapchane przewody (rury), 5. średnica rur za mała, 6. kocioł za mały. |
1. otworzyć zawory, 2.zład ochłodzić i powoli napełnić wodą 3.4.5.6.-zawezwać fachowca ogrzejnika |
| V Grzejniki ciepłe- pomieszczenia chłodne. | 1. okna albo drzwi nieszczelne. 2. za długo lub często wietrzone, 3. pomieszczenia przyległe (obok niżej lub wyzej położone),nieogrzane, za mało ogrzane lub za dużo wietrzone, za mało grzejników |
1. zbadać, uszczelnić, 2. wietrzyć najwyzej dwa razy dziennie po 15 minut 3. Ogrzać przyległe pomieszczenia albo skrócić czas wietrzenia. 4. powiekszyć ilosć grzejników w pomieszczeniach chłodnych |
| VI. Kilka grzejników ciepłych- inne zimne. | 1. zawory regulacyjne nie otwarte prawidłowo, 2. przy rozpoczęciu ogrzewania (palenia) zawory regulacyjne nie były otwarte 3. za mało wody w zładzie, 4. powietrze w zładzie. |
1. zbadać i ewentualnie otworzyć zawory, 2. grzejniki ciepłe zamknąć zimne otworzyć 3. zład ochłodzć i powoli uzupełnić woda 4. zbadać przez fachowca ogrzewnika |
| VII Szmery, trzaski i szum w zładzie. Kocioł “śpiewa -mruczy” | 1. woda w kotle gotuje się 2. w zładzie za mało wody 3.w zładzie powietrze 4. rury za szczelnie osadzone- trą. |
1. zamknąć klapę powietrzną, zaś drzwizki wysypowe i zasuwę dymową otworzyć. Zład ochłodzić. W żadnym przypadku nie uzupełniać wody w kotle. 2.3.zład ochłodzić powoli, uzupełnić wodą. Zbadac przez fachowca ogrzewnika. 4. usunięcie usterek przez fachowca ogrzewnika. |
| VIII Nieszczelnośći w instalacji. | 1. zawory regulacyjne nieszczelne 2. kołnierze rur i uszczelki w połączeniach nieszczelne, 3. Rury przepuszczają wodę ciekną, 4. naczynie wzbiorcze przepuszcza wode, kocioł cieknie |
1.dokrecić nakretke 2. wszystkie nakretki równomiernie dokrecić, 3.4.5. natychmiast przerwac ogrzewanie zawezwać fachowca ogrzewnika. |
| IX Zmniejszenie wydajności cieplnej kotła pomimo powiększenia zużycia paliwa. | 1. w pzrewodach wodnych utworzył się osad, 2.w przewodach dymowych kotła wytworzyły się twarde skorupy smołowe. 3. niefachowość lub niedbalstwo obsługi, 4. błędy wg. pkt. I 5. kocioł nieszzcelny |
1.2.oczyszczenie zlecić fachowcowi 3.zbadac czy obsługa dostatecznie zna przepisy 4. zbadac i usunąć 5. zbadać kocioł zewnatrz zapaloną świecą, w miejscach nieszczelnych nastapi wessanie płomienia świecy, miejsce to uszzcelnić gliną lub kitem kotłowym żelaznym. |
