Spis Treści

§ 1. Określenie stanowiska dróżnika.
§2. Przynależność służbowa dróżnika
§ 3. Ogólny zakres obowiązków dróżnika przejazdowego i odpowiedzialności wynikającej z tego tytułu.
§ 4. Stosunek do jednostek służbowych i pracowników kolejowych.
§ 5. Stosunek do Policji, Służby Ochrony Kolei, jednostek wojskowych oraz osób postronnych.
§ 6. Znajomość przepisów i urządzeń.
§ 7. Pełnienie służby przez dróżnika przejazdowego i jego zastępstwo.
§ 8. Utrzymanie czystości i porządku w pomieszczeniu służbowym oraz otoczeniu przejazdu.
§ 9. Szkolenie.
§ 10. Obowiązki w zakresie czuwania nad bezpieczeństwem ruchu na przejeździe lub przejściu.
§ 11. Obowiązki przy zamykaniu i otwieraniu rogatek.
§ 12. Korzystanie z telefonu, urządzeń telewizji przemysłowej do podglądu rogatek oraz z dodatkowych urządzeń pomocniczych sygnalizujących zbliżanie się pociągu do przejazdu.
§ 13. Utrzymanie przejazdu.
§ 14. Utrzymanie sprzętu i inwentarza.
§ 15. Postępowanie w przypadku znalezienia zwłok ludzkich.
§ 16. Postępowanie w przypadku znalezienia na torze obcych przedmiotów.
§ 17. Postępowanie w razie rozerwania się pociągu na szlaku.
§ 18. Postępowanie w razie zbiegnięcia wagonu.
§ 19 Postępowanie w razie zatrzymania się pociągu na szlaku.
§ 20 Postępowanie w razie utknięcia pojazdu drogowego na przejeździe.
§21 Postępowanie w razie wypadku na przejeździe lub przejściu dla pieszych.
§ 22. Postępowanie w razie pożaru.
§ 23. Postępowanie w czasie przejazdu pociągów, pojazdów pomocniczych i pługów odśnieżnych.
§ 24. Postępowanie w czasie opadów śnieżnych, zamieci, mrozów, odwilży oraz ulewy.
§ 25. Postępowanie w razie wypadku na szlaku.
§ 26. Postępowanie w razie uszkodzenia urządzeń rogatkowych i sygnalizacyjnych na przejeździe kolejowym.
Załączniki 1-4


ZARZĄDZENIE Nr 51
Dyrektora Generalnego Polskich Kolei Państwowych z dnia 16 lipca 1993 r.
w sprawie zatwierdzenia
Instrukcji dla dróżnika przejazdowego
D 20
Na podstawie art. 23 ustawy z dnia 27 kwietnia 1989 r. o przedsiębiorstwie państwowym
Polskie Koleje Państwowe (Dz. U. Nr 26, póz. 138 i z 1991 r. Nr 107, po. 463) zarządza się
co następuje:
§1

Zatwierdza się do użytku służbowego Instrukcję dla dróżnika przejazdowego D 20, która
ukaże się w osobnym wydaniu książkowym.

§2.

W związku z postanowieniem § l nie obowiązuje Instrukcja dla dróżnika przejazdowego D 20
zatwierdzona zarządzeniem Ministra Komunikacji Nr 90 z dnia 25 maja 1973 r. (Dz. Urz. MK
Nr 19, póz. 154 z późniejszymi zmianami).

§3

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem 15 października 1993 r.
Nr. KD4C-5100/1/93
Dyrektor Generalny PKP wz. Jerzy Zalewski

A. Wykaz jednostek organizacyjnych otrzymujących instrukcję do użytku służbowego:
1. Dyrekcja Generalna PKP – według obowiązującego rozdzielnika.
2. Dyrekcja Okręgowa Kolei Państwowych – według obowiązującego rozdzielnika.
3. Oddziały: drogowe, automatyki i telekomunikacji,
4. Rejon Przewozów Kolejowych, Dyrekcje Rejonów Przeładunkowych, Stacje Rejonowe,
Zakłady Taboru, Lokomotywownie, Wagonownie.
5. Odcinki i Sekcje: drogowe, sterowanie ruchem kolejowym, łączności przewodowej,
łączności radiowej, utrzymania kolei dojazdowych.
6. Stacje.
B. Wykaz stanowisk pracy, na których pracownicy otrzymują instrukcję do osobistego
użytku służbowego:
1. Starsi kontrolerzy i kontrolerzy służb: drogowej, przewozowej, handlowej, bezpieczeństwa
i higieny pracy, automatyki i łączności, trakcji, wagonowej oraz kolei dojazdowych.
2. Starsi instruktorzy i instruktorzy w służbie: drogowej, przewozowej, handlowej,
automatyki i łączności, trakcji, wagonowej oraz kolei dojazdowych.
3. Naczelnicy stacji i sekcji: drogowej, sterowania ruchem kolejowym, łączności
przewodowej, łączności radiowej.
4. Zawiadowcy stacji i odcinków: drogowych, utrzymania kolei dojazdowych, sterowania
ruchem kolejowym, łączności przewodowej, łączności radiowej, sygnałowych.
5. Kierownicy nadzoru liniowego i toromistrzowie.
6. Dróżnicy przejazdowi.
7. Pracownicy, którym powierzono dodatkową czynność obsługi rogatek.

Rozdział 1
POSTANOWIENIA OGÓLNE

§ 1. Określenie stanowiska dróżnika.

1. Pracownicy obsługujący wyłącznie przejazdy i przejścia dla pieszych zwani są dróżnikami przejazdowymi.
2. Obsługa przejazdów i przejść dla pieszych może być powierzona pracownikom jako czynność dodatkowa przy wykonywaniu przez nich podstawowych zadań służbowych. Pracownicy, którym powierzono dodatkowo wykonywanie czynności obsługi przejazdu winni posiadać odpowiednią kategorię zdrowia, słuchu i wzroku, oraz jeden z ścisłych egzaminów kolejowych, uzupełniony egzaminem z zagadnień wymaganych od dróżnika przejazdowego, a nie objętych programem nauczania na stanowisko, które aktualnie posiadają. Pracownicy ci mogą być w szczególnych przypadkach (jednoosobowa obsługa nastawni, kasa biletowa na stacji lub przystanku o dużym ruchu pasażerskim, znaczna odległość przejazdu od miejsca nastawiania rogatek), zwolnieni z wszystkich lub części obowiązków określonych niniejszą instrukcją w zakresie związanym z utrzymaniem przejazdu i jego, otoczenia i określonym w regulaminie obsługi przejazdu. Gdy wyznaczony do pełnienia obowiązków dróżnika stwierdzi potrzebę wykonania robót, z których jest zwolniony, winien powiadomić o konieczności ich wykonania jednostkę służbową wyznaczoną w regulaminie obsługi przejazdu.
3. Postanowienia niniejszej instrukcji obowiązują dróżników przejazdowych kolei użytku publicznego i niepublicznego oraz pracowników wykonujących dodatkowo czynności dróżników przejazdowych

§2. Przynależność służbowa dróżnika

1. Dróżnik przejazdowy służby drogowej podlega bezpośrednio toromistrzowi, a pośrednio zwierzchnikom toromistrza. Pracownicy wykonujący dodatkowo czynności dróżnika przejazdowego podlegają bezpośrednio swojemu zwierzchnikowi. Niezależnie od tego podczas pełnienia służby, dróżnik podlega dyżurnym ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych w zakresie dyspozycyjności do wykonywania poleceń związanych z prowadzeniem ruchu kolejowego na danym szlaku.
2. W razie otrzymania pleceń służbowych bezpośrednio od przełożonych wyższego szczebla, dróżnik przejazdowy powinien je wykonać, zawiadamiając o tym bezpośredniego przełożonego, a gdy go nie ma jego zwierzchnika oraz właściwego dyżurnego ruchu posterunku zapowiadawczego gdy sprawa dotyczy bezpieczeństwa ruchu.
3. Nadzór nad pracą pracowników wyznaczonych do pełnienia czynności dróżników przejazdowych spełniają właściwi personalnie dla nich zwierzchnicy służbowi danej służby oraz właściwi pracownicy służby drogowej i automatyki, odpowiednio w zakresie obsługi rogatek, urządzeń łączności i utrzymania przejazdu.

§ 3. Ogólny zakres obowiązków dróżnika przejazdowego i odpowiedzialności 
wynikającej z tego tytułu.

1. Do obowiązków dróżnika przejazdowego należy: czuwanie nad bezpieczeństwem ruchu na przejeździe lub przejściu dla pieszych oraz obserwowanie dróg i linii kolejowych do nich prowadzących, obsługiwanie rogatek lub furtek, utrzymywanie przejazdu lub przejścia dla pieszych w porządku i czystości.
2. Dróżnicy przejazdowi i obsługujący przejazdy obowiązani są obserwować przejeżdżające pociągi i zgłaszać dyżurnym ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych o zauważonych niewłaściwościach w pociągu, braku sygnału lub o niewłaściwym jego osygnalizowaniu, grzaniu się czopów osi, zestawu kołowego wagonu, silnych rytmicznych uderzeniach kół o szyny, iskrzeniu od zahamowanych lub jadących na poślizgu kół wagonów, opadających częściach wagonowych, przechylonych pudłach wagonowych itp., a także o zauważonych wadach w torze zagrażających bezpieczeństwu ruchu, np. o pękniętych szynach, deformacjach toru itp., o których powinien być poinformowany również zawiadowca odcinka drogowego lub naczelnik sekcji drogowej poprzez dyżurnego ruchu. W razie zauważenia nieprawidłowości zagrażających bezpiecznej jeździe pociągów:
– pęknięcia szyny lub zauważenia przeszkody znajdującej się na torze,
– grzania się czopa osi,
– pożaru,
– odgiętych części taboru grożących starciem się z pociągami jadącymi po sąsiednim torze
lub obiektami znajdującymi się przy torze,
– wlokących się lub zwisających części taboru lub ładunku grożących odpadnięciem,
– zagrożenia spadnięcia ładunku,
– innych nieprawidłowości, które wg oceny dróżnika mogą być przyczyną wykolejenia,
(przechylenie wagonu przesunięty ładunek itp.) lub zauważenia wykolejenia, powinien pociąg zatrzymać, a jeżeli tego nie może uczynić, powinien wezwać do zatrzymania pociągu pracownika następnego posterunku ruchu lub dróżnika przejazdowego powiadamiając go o zauważonej nieprawidłowości.
O przyczynie zatrzymania pociągu dróżnik powinien powiadomić drużynę zatrzymanego pociągu oraz dyżurnych ruchy sąsiednich posterunków zapowiadawczych. Zgłoszone informacje o nieprawidłowościach w pociągach lub fakt zatrzymania pociągu, z podaniem przyczyny, należy odnotować w dzienniku służby (pracy).
3. Obok swoich podstawowych czynności służbowych dróżnik przejazdowy obowiązany jest:
a) sprawować nadzór nad przestrzeganiem przepisów porządku na kolejach (wyciąg z rozporządzenia – załącznik Nr 1),
b) ochraniać mienie PKP i mienie powierzone kolei.
4. Treść przyjętych i nadanych meldunków dróżnik odnotowuje w dzienniku służby (pracy).

§ 4. Stosunek do jednostek służbowych i pracowników kolejowych.

1. Dróżnik przejazdowy powinien być uprzejmy w stosunkach służbowych z pracownikami kolejowymi. W razie jakichkolwiek nieporozumień lub sprzecznych z przepisami zarządzeń ze strony tych pracowników, dróżnik powinien zawiadomić niezwłocznie bezpośredniego zwierzchnika.
2. Dróżnik przejazdowy powinien przyjąć spostrzeżenia i meldunki pracowników kolejowych o brakach zauważonych przez nich w torze, w podtorzu lub urządzeniach kolejowych na przejeździe lub w jego pobliżu i natychmiast przystąpić do osygnalizowania miejsca, które może zagrażać bezpieczeństwu ruchu, a po sprawdzeniu słuszności – powinien niezwłocznie zgłosić o tym dyżurnym ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych. Następnie jeżeli jest to możliwe, powinien natychmiast przystąpić do usunięcia usterek i braków zagrażających bezpieczeństwu ruchu.
3. Dróżnik przejazdowy powinien również zawiadomić (jeżeli jest to możliwe) toromistrza o okolicznościach związanych z bezpieczeństwem ruchu, a dotyczących uszkodzeń toru, sieci trakcyjnej, podtorza, np. o podmyciu toru, zwaleniu się drzew lub kamieni na tor, o wysadzinach, o obsunięciu się skarp, o pękniętej szynie, wyboczeniu toru itp.
4. W przypadku gdy, dróżnik przejazdowy nie może przekazać meldunków bezpośrednio toromistrzowi, zawiadowcy odcinka drogowego lub naczelnikowi sekcji drogowej, powinien je przekazać przez dyżurnego ruchu sąsiedniego posterunku zapowiadawczego i odnotować to w dzienniku telefonicznym lub w dzienniku służby.

§ 5. Stosunek do Policji, Służby Ochrony Kolei, jednostek wojskowych oraz osób postronnych.

l. Dróżnik przejazdowy powinien współdziałać, w granicach obowiązujących przepisów, zarządzeń i instrukcji oraz otrzymywanych wskazówek, z organami Urzędu Ochrony Państwa, Służby Ochrony Kolei, Wojska Polskiego i Straży Granicznej przy wykonywaniu przez nich obowiązków służbowych na terenie kolejowym.
2. W razie zwrócenia się osób trzecich (postronnych) o ewentualną pomoc (np. usuniecie zepsutego pojazdu, wezwanie pogotowia ratunkowego itd.) dróżnik przejazdowy powinien osłonić przeszkodę, powiadomić o tym niezwłocznie dyżurnych sąsiednich posterunków zapowiadawczych oraz bezpośredniego przełożonego i postępować zgodnie z ich wskazówkami.
3. W stosunku do osób postronnych dróżnik przejazdowy powinien być uprzejmy, żądać jednak od nich stanowczo stosowania się do obowiązujących przepisów, w razie zaś odmowy zastosowania się do nich, zwrócić się o pomoc do organów Policji lub Służby Ochrony Kolei za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego lub dyżurnych ruchu obu posterunków zapowiadawczych.
4. Dróżnikowi przejazdowemu nie wolno udzielać osobom nieupoważnionym wiadomości stanowiących tajemnicę służbową.
W załączniku Nr l podany jest wyciąg z rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 13-01 -1962 r. w sprawie ochrony porządku na kolejach użytku publicznego (Dz. U. Nr 8, póz. 39). Rozporządzenie to określa, którym osobom dozwolony jest wstęp na tory kolejowe.

§ 6. Znajomość przepisów i urządzeń.

 

1. Dróżnik przejazdowy powinien znać regulamin obowiązków pracowników kolejowych, niniejszą instrukcję dla dróżnika przejazdowego D20, regulamin obsługi przejazdu(ów) oraz te postanowienia przepisów i instrukcji, które dotyczą bezpośrednio jego obowiązków, tj. ruchu na kolejach normalnotorowych użytku publicznego Rl, a na kolejach dojazdowych WR2, utrzymania i eksploatacji nawierzchni na liniach kolejowych normalnotorowych użytku publicznego Dl, sygnalizacji El, a na kolejach dojazdowych WE1, zasad budowy utrzymania i kontroli rogatek oraz urządzeń dodatkowych na przejazdach i przejściach kolejowych w poziomie szyn E4, zasad budowy, utrzymania i kontroli urządzeń samoczynnej sygnalizacji świetlnej na przejazdach kolejowych E4a (jeżeli przejazd jest wyposażony w te urządzenia), ochrony porządku i mienia na kolejach użytku publicznego, udzielania doraźnej pomocy w nagłych przypadkach przed przybyciem lekarza.
2. Dróżnik przejazdowy powinien rozpoznawać, znać zastosowanie i sposób posługiwania się sygnałami drogowymi i wskaźnikami związanymi z tymi sygnałami. Powinien umieć rozpoznawać sygnały na pociągach i taborze, dawane przez drużynę pociągową, dawane w razie rozerwania się pociągu, alarmowe, oraz sygnały na semaforach, tarczach ostrzegawczych, dotyczące zamknięcia torów i dawane przy manewrach, które są w zasięgu widoczności dróżnika z przejazdu, na którym pełni służbę. Dróżnik przejazdowy winien również umieć rozpoznawać, znać zastosowanie i sposób posługiwania się znakami drogowymi będącymi na wyposażeniu przejazdu oraz umieć rozpoznawać znaki drogowe odnoszące się do przejazdów kolejowych.
3. Dróżnik przejazdowy powinien wykazać się niezbędnymi wiadomościami z zakresu konstrukcji i utrzymania toru, stosowanych materiałów nawierzchniowych, narzędzi i sposobu ich używania oraz utrzymania przejazdu. Powinien praktycznie umieć posługiwać się narzędziami będącymi na wyposażeniu przejazdu oraz winien umieć dokonać natychmiastowej naprawy pękniętej szyny.
4. Dróżnik przejazdowy powinien umieć obsługiwać powierzone mu urządzenia oraz korzystać z będących w jego dyspozycji urządzeń łączności.
5. Dróżnik przejazdowy powinien być zapoznany z wyciągiem z rozkładu jazdy dla danego odcinka linii (szlaku).
6. W razie wątpliwości co do sposobu postępowania w czasie pełnienia służby, dróżnik przejazdowy powinien zwracać się z prośbą o wyjaśnienie do swego bezpośredniego przełożonego, a w sprawach zawiązanych z ruchem pociągów do dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych.

§ 7. Pełnienie służby przez dróżnika przejazdowego i jego zastępstwo.

1. Dróżnik przejazdowy powinien stawić się do służby na wyznaczonym mu przez zwierzchnika swojej jednostki organizacyjnej posterunku (przejeździe lub przejściu) w stanie trzeźwym oraz wypoczętym i tak wcześnie, aby mógł rozpocząć służbę w czasie oznaczonym na wykresie (grafiku) dyżurów.
2. Przed przyjęciem służby dróżnik przejazdowy powinien otrzymać od swego poprzednika:
a) informacje i polecenia otrzymane od dyżurnego ruchu, które są nadal aktualne, jak również od bezpośredniego lub pośredniego zwierzchnika służbowego oraz własne spostrzeżenia mające wpływ na dalszy przebieg służby,
b) inwentarz, przybory sygnałowe i zbiór przepisów wg zatwierdzonego spisu.
3. W dzienniku służby (pracy) dróżnik przejazdowy powinien odnotować objecie i przekazanie służby, informacje wymienione w punkcie 2a oraz przekazanie przedmiotów wymienionych w spisie inwentarza.
4. Dróżnik przejazdowy powinien mieć w czasie służby dobrze wyregulowany zegarek lub w pomieszczeniu zegar ścienny, wyciąg z rozkładu jazdy pociągów dla danego szlaku, przybory sygnałowe i inne przedmioty wyszczególnione w załączniku Nr 2. do niniejszej instrukcji oraz dziennik służby (pracy) dróżnika przejazdowego i regulamin^) obsługi przejazdu(ów), które powinny zawierać dane techniczne, wynikające z miejscowych warunków na danym przejeździe oraz dostosowane do tych warunków wytyczne postępowania w razie uszkodzenia rogatek uniemożliwiających zamykanie przejazdów przed nadejściem pociągu.
Wzór regulaminy podany jest w załączniku Nr 3.
5. Dróżnik przejazdowy pełni służbę zgodnie z podziałem pracy ustalonym regulaminem obsługi przejazdu.
6. Dróżnikowi przejazdowemu pełniącemu służbę nie wolno oddalać się ze swego posterunku bez pozwolenia dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych, z wyjątkiem wypadków nadzwyczajnych, np. w czasie zbiegnięcia wagonów, pożaru, osygnalizowania przeszkody w torze i jej usuwaniu, znalezienia ludzi rannych lub zwłok ludzkich. Przed oddaleniem się z posterunku dróżnik przejazdowy powinien zamknąć rogatki i przy mechanicznych urządzeniach nastawczych unieruchomić, korby wind łańcuchem lub linką, zamykając ich obwód kłódką, a przy nastawianych elektrycznie, uniemożliwić otwarcie rogatek osobom postronnym w sposób określony w regulaminie obsługi przejazdu.
7. Dróżnik przejazdowy nie może przekazywać swych czynności w czasie dyżuru ustalonego wykresem innemu pracownikowi (nawet wymienionemu na wykresie dyżurów) bez pozwolenia bezpośredniego lub pośredniego zwierzchnika służbowego.
8. Dróżnikowi przejazdowemu nie wolno opuszczać swego posterunku zanim nie przekaże służby swojemu następcy, za wyjątkiem przypadków podanych w punktach 6 i 9.
9. W razie nagłej niemożności pełnienia obowiązków wskutek choroby lub innej poważnej przyczyny, dróżnik przejazdowy powinien powiadomić o tym niezwłocznie dyżurnego ruchu oraz bezpośredniego swojego zwierzchnika za pośrednictwem dyżurnego i przekazać swe czynności delegowanemu zastępcy, przekazując mu wszystkie narzędzia sygnały i przepisy. Jeżeli zwierzchnik służbowy nie wyznaczy zastępcy do pełnienia czynności dróżnika, to opuszczający przejazd, winien zabezpieczyć ruch na przejeździe oraz mienie w sposób podany w regulaminie obsługi przejazdu lub według wskazań wydanych osobiście lub telefonicznie przez bezpośredniego lub pośredniego zwierzchnika służbowego. Polecenia należy odnotować w dzienniku służby (pracy) dróżnika przejazdowego.
10. Dróżnikowi przejazdowemu nie wolno zezwalać na przebywanie osób postronnych w pomieszczeniu dróżnika.
11. W czasie pełnienia służby dróżnikowi nie wolno używać żadnych napojów alkoholowych i środków odurzających oraz nie wolno mu również zajmować się czynnościami nie wchodzącymi w zakres jego obowiązków służbowych.
12. Dróżnik przejazdowy powinien nosić w czasie pełnienia j służby przepisowe umundurowanie, a przynajmniej mieć l na głowie czapkę mundurową. Kobiety mogą nosić furażerkę. Odzież wierzchnia nie może być koloru czerwonego.

§ 8. Utrzymanie czystości i porządku w pomieszczeniu służbowym oraz otoczeniu 
przejazdu. 

Dróżnik przejazdowy powinien utrzymywać w czystości i w porządku pomieszczenie służbowe (strażnicę) i jego otoczenie.

§ 9. Szkolenie.

Dróżnik przejazdowy obowiązany jest uczęszczać na szkolenia przeprowadzane przez instruktora służby drogowej, naczelnika sekcji drogowej lub zawiadowcy odcinka drogowego. Pracownicy pełniący czynności dróżnika obok czynności związanych z ruchem pociągów (np. dyżurni ruchu, nastawniczowie, zwrotniczowie), powinni być szkoleni z zakresu niniejszej instrukcji przez instruktora służby ruchu w ramach pouczeń okresowych. W szkoleniach tych powinni również uczestniczyć dróżnicy służby przewozowej. Pracownicy innych służb nie wykonujący czynności związanych z ruchem pociągów, a obsługujący rogatki przejazdowe (pełniący czynności dróżników), powinni być szkoleni przez pracowników służby drogowej (instruktorów lub zwierzchników sekcji (odcinków) drogowych czy wyznaczonego do tego szkolenia przez naczelnika sekcji drogowej, kierownika nadzoru liniowego). Wszyscy obsługujący rogatki powinni być w ramach szkolenia pouczani raz na pół roku przez służbę automatyki i łączności z zakresu obsługi urządzeń rogatkowych, łączności i telewizji przemysłowej oraz urządzeń samoczynnej sygnalizacji jeżeli takowe są zainstalowane na przejazdach przez nich obsługiwanych. Dróżnicy przejazdowi zatrudnieni dodatkowo jako sprzedawcy biletów kolejowych szkoleni są w zakresie obsługi kasy przez instruktora handlowego lub zwierzchnika odpowiedzialnego za kasy biletowe na szczeblu stacji kolejowych.

Rozdział 2
SZCZEGÓŁOWE OBOWIĄZKI DRÓŻNIKA PRZEJAZDOWEGO,

§ 10. Obowiązki w zakresie czuwania nad bezpieczeństwem ruchu na przejeździe lub 
przejściu. 

1. Dróżnik przejazdowy powinien stale czuwać nad bezpieczeństwem ruchu i być gotowy do zamknięcia rogatek, gdy do przejazdu zbliża się pociąg lub pojazd pomocniczy.
2. Dróżnik przejazdowy powinien sprawować stały nadzór nad przejazdem (lub przejazdami, jeżeli z jednego posterunku obsługuje kilka przejazdów) i nad przylegającymi do niego (do nich) odcinkami torów i dróg.
3. Nadzór, o którym mowa w ust. l, powinien w szczególności wyrazić się czuwaniem, aby osoby przejeżdżające i przechodzące przez przejazd stosowały się do rozporządzenia Ministra Komunikacji w sprawie ochrony porządku na kolejach użytku publicznego:
a) aby przy przechodzeniu, przejeżdżaniu i przepędzaniu zwierząt przez przejazd trzymano się prawej
strony,
b) aby na przejeździe nie zatrzymywano się, ani też nie pozostawiono zwierząt lub pojazdów,
c) aby osoby nie upoważnione nie otwierały i nie zamykały rogatek i aby w ogóle nie wywierały jakiegokolwiek wpływu na ich działanie.
4. Dróżnik przejazdowy powinien przestrzegać, aby przewóz bardzo ciężkich i o dużych rozmiarach przedmiotów i maszyn, takich jak: turbiny, kotły, dźwigi, pojazdy gąsienicowe itp., które mogłyby spowodować zatarasowanie toru, odbywał się w większej przerwie między pociągami-co najmniej 30 minutowej. W przypadku, gdy dróżnik nie będzie miał pewności, że przewożone przedmioty nie spowodują uszkodzenia toru, jezdni lub przejazdu, względnie nie zatarasują przejazdu, powinien uzyskać na przewóz tych przedmiotów pozwolenie dyżurnego ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych w uzgodnieniu z naczelnikiem sekcji drogowej lub zawiadowcą odcinka drogowego, a w razie ich nieobecności z ich zastępcami lub kierownikiem nadzoru liniowego.
5. Jeżeli dróżnik przejazdowy będzie miał wątpliwości, czy zbliżająca się do przejazdu kolumna pojazdów zdąży przejechać przez przejazd w ciągu najbliższych 3 minut przed najbliższym pociągiem – powinien ją zatrzymać sygnałem D7 (w dzień ręką podniesioną do góry w kierunku nadjeżdżającego pojazdu, w nocy podniesienie i poruszanie latarki ręcznej z czerwonym światłem zwróconym w kierunku nadjeżdżającego pojazdu) i powiadomić o przyczynie zatrzymania.
6. Dróżnik przejazdowy nie powinien pozwalać na przepędzanie stad bydła, jeśli nie ma pewności, że przejazd zostanie opróżniony na trzy minuty przed przejazdem pociągu. Ponadto dróżnik powinien przestrzegać, aby w czasie zbliżania się pociągu zwierzęta były zatrzymane przed rogatkami, a w przypadku braku rogatek lub niemożliwości ich zamknięcia – w odległości co najmniej 10 m od toru.
7. Dróżnik przejazdowy w granicach przydzielonego mu odcinka powinien zabraniać osobom postronnym: przejeżdżania lub przepędzania zwierząt przez tory kolejowe w innych miejscach niż przez przejazd lub przejście, chodzenia lub jeżdżenia po torach, pasania bydła i koni oraz rozniecania ognisk w granicach obszaru kolejowego.
8. W przypadku wykroczeń osób postronnych (na przejazdach obsługiwanych na miejscu) przeciwko postanowieniom rozporządzenia w sprawie ochrony i porządku na kolejach użytku publicznego dróżnik przejazdowy powinien za pośrednictwem dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych niezwłocznie zawiadomić o tym lub wezwać Policję albo jednostkę SOK.
9. W razie potrzeby podania przejeżdżającym pojazdom drogowym sygnału Stój nakazującego zatrzymanie się, dróżnik przejazdowy podaje sygnał D7 ustalony w przepisach sygnalizacji na PKP El. Ponadto dróżnik powinien wymówić głośno słowo stój lub podać sygnał aby przejeżdżający lub przechodzący użytkownicy zrozumieli, że podawany sygnał stój do nich się odnosi. W przypadku, gdy te sygnały nie poskutkują, dróżnik powinien ponownie ostrzec zbliżających się do przejazdu sygnałem trąbki.
10. Obowiązkom ustalonym w niniejszej instrukcji podlegają dróżnicy oraz pracownicy wyznaczeni do tymczasowego strzeżenia przejazdu na skutek:
– uszkodzenia rogatek lub półrogatek,
– uszkodzenia lub nie działania samoczynnej sygnalizacji świetlnej,
– konieczności zmiany sposobu zabezpieczenia przejazdu ze względu na zmienione warunki ruchu lub warunki miejscowe, przejściowego wzmożenia lub utrudnienia ruchu drogowego lub kolejowego, albo pogorszenia warunków widzialności,
– wprowadzenie jazdy jednotorowej po dwutorowej linii lub zmiany kierunku jazdy na łącznicy jednotorowej o normalnie jednokierunkowym ruchu, jeśli przejazdy bez rogatek i bez sygnalizacji świetlnej lub przejścia bez obsługiwanego urządzenia zabezpieczającego nie odpowiadają wymaganym warunkom widzialności dla jazdy po torze, który nie był przeznaczony dla danego kierunku jazdy,
– prac torowych oraz prac pociągów ratunkowych, gospodarczych i roboczych w strefie oddziaływania samoczynnej sygnalizacji przejazdowej.

§ 11. Obowiązki przy zamykaniu i otwieraniu rogatek.

1. Rogatki zarówno nastawiane z miejsca, jak i z odległości oraz furtki na przejściu powinny być zamknięte na 2 minuty przed przyjazdem pociągu do przejazdu, a przed przyjazdem lokomotywy pilotującej pociąg Ponsz i pociągu Ponsz przynajmniej na 5 minut i pozostawać w tym położeniu przez cały czas przejazdu pociągu. Jeżeli dyrekcja okręgowa kolei państwowych uzna, że dla , danego przejazdu konieczne jest skrócenie lub wydłużenieczasu zamknięcia rogatek przed przejazdem pociągu, powinno to być ujęte w regulaminie obsługi przejazdu.
2. Przewożenie dłużycy – ponad 10 m – powinno się odbywać najpóźniej na 10 minut przed przejazdem pociągu, a przedmiotów ciężkich o których mowa w § 10 ust. 4 na 30 minut przed przyjazdem pociągu.
3. Przed zamknięciem rogatek dróżnik powinien upewnić się czy między rogatkami na przejeździe nie znajdują się ludzie, pojazdy, zwierzęta i przedmioty tarasujące przejazd.
4. Dróżnik przejazdowy po zamknięciu rogatek powinien stać w miejscu wyznaczonym regulaminem obsługi przejazdu z sygnałami: w dzień chorągiewką i trąbką, w nocy z latarką i trąbką i podawać sygnał D8 (stwierdzający obecność dróżnika na przejeździe).
5. Gdy w czasie oczekiwania lub przepuszczania pociągu przez dróżnika przejazdowego przy zamkniętych rogatkach nadawane będą sygnały dzwonkowe alarm, natychmiast dróżnik powinien zgłosić się do telefonu. Okoliczność odejścia do telefonu z miejsca wyznaczonego regulaminem dróżnik zapisuje w dzienniku rozmów telefonicznych.
6. Rogatki powinny pozostawać zamknięte przez cały czas przejazdu pociągu. Po przejeździe pociągu z sygnałami końcowymi dróżnik przejazdowy po upewnieniu się, że po żadnym tor w ciągu najbliższych 3 minut nie jest spodziewany przejazd innego pociągu, powinien otworzyć rogatki.
7. Gdyby pociąg przejechał przez przejazd bez sygnałów końcowych, dróżnik przejazdowy przed otwarciem rogatek powinien zawiadomić o tym dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych, a po otrzymaniu zgody na otwarcie rogatek może je otworzyć.
8. Dróżnik przejazdowy powinien zamykać rogatki tak aby drągi rogatkowe były na linii poziomej, natomiast po otwarciu rogatki powinny zająć położenie pionowe, a przyrządy nastawcze położenie końcowe.
9. Na przejazdach, na których według zarządzenia dyrekcji okręgowej kolei państwowych rogatki są w zasadniczym położeniu zamknięte w ciągu całej doby lub tylko w porze nocnej, otwieranie ich następuje tylko na żądanie użytkowników przejeżdżających lub przechodniów dopiero po upewnieniu się dróżnika (obsługi) u dyżurnych ruchu obu sąsiednich posterunków zapowiadawczych, że do spodziewanego przejazdu pociągu pozostaje tyle czasu, że rogatki będą mogły być zamknięte na dwie minuty przed przyjazdem pociągu. Niezależnie od tego dróżnik przejazdowy przed otwarciem rogatek powinien stwierdzić, czy faktycznie nie zbliża się pociąg do przejazdu.
10. 1. Dyżurny ruchu lub wyznaczony regulaminem technicznym posterunku zapowiadawczego pracownik, powiadamia dróżnika przejazdowego (dróżników przejazdowych) o odjeździe pociągu i o innych okolicznościach za pomocą aparatu telefonicznego lub centrali telefonicznej w następujący sposób:
1) na odcinkach jednotorowych, jak również przy prowadzeniu ruchu jednotorowego dwukierunkowego na odcinkach dwutorowych: a) we właściwym czasie dyżurny ruchu nadaje odpowiedni sygnał dzwonkowy w zależności od kierunku jazdy o odjeździe pociągu,
b) po tym sygnale dróżnicy przejazdowi bezzwłocznie zgłaszają się do telefonu, wymieniając numer swego posterunku, co oznacza potwierdzenie otrzymania sygnału dzwonkowego o odjeździe pociągu,
c) po zgłoszeniu się dróżników przejazdowych dyżurny ruchu wymienia numer wyprawionego pociągu. Dróżnika przejazdowego, który nie zgłosił się na sygnał dzwonkowy o odjeździe pociągu, dyżurny ruchu wywołuje oddzielnie i zawiadamia go o odjeździe pociągu, podając przy tym numer wyprawionego pociągu. Gdyby nadawanie lub odbieranie informacji o wielocyfrowych numerach pociągów było utrudnione, Dyrekcja może zarządzić na pewnych odcinkach, by informacja ta, zamiast całego numeru pociągu, zawierała tylko dwie ostatnie cyfry tego numeru;
2) na odcinkach dwu i więcej torowych:
a) jeżeli od odjazdu ostatniego pociągu upłynął czas nie większy niż 60 minut, dyżurny ruchu zawiadamia dróżników przejazdowych o odjeździe pociągu tylko przez nadanie sygnału dzwonkowego,
b) jeżeli w ruchu była przerwa większa niż 60 minut, o odjeździe pierwszego pociągu po tej przerwie dyżurny ruchu powiadamia dróżnika przejazdowego w sposób wskazany w punkcie 1) z tą różnicą, że po nadaniu sygnału dzwonkowego wywołuje wszystkich dróżników przejazdowych znakiem wywoławczym składającym się z jednego krótkiego i jednego długiego dźwięku, dawanych trzykrotnie (. – . – .-),
3) jeżeli są zainstalowane specjalne urządzenia łączności strażnicowej, to niezależnie do ilości torów na danym odcinku, o odjeździe pociągu ze stacji dróżnik (dróżnicy przejazdowi) powiadamiani są sygnałem dzwonkowym tego urządzenia oraz przez zapalenie się czerwonej lampki sygnalizującej wyprawienie pociągu z kierunku parzystego lub nieparzystego; otrzymanie powiadomienia dróżnik potwierdza naciskając odpowiedni przycisk wygaszający jednocześnie świecenie się czerwonej lampki. Dróżnika przejazdowego, który nie potwierdził przyjęcia sygnału o odjeździe pociągu, dyżurny ruchu wywołuje oddzielnie i zawiadamia go o odjeździe pociągu podając przy tym numer wyprawianego pociągu. W przypadku uszkodzenia tego typu łączności, dróżnicy powiadamiani są o odjazdach pociągów w sposób określony w punkcie 1).
4) jeżeli pociąg nie odjedzie w ciągu 10 minut od chwili zawiadomienia dróżników przejazdowych, dyżurny ruchu zawiadamia ich telefonicznie o odwołaniu odjazdu pociągu,
5) dróżnik przejazdowy, mimo nieotrzymania zawiadomienia o odjeździe zbliżającego się do przejazdu pociągu, powinien natychmiast zamknąć rogatki i po przejeździe pociągu powinien wyjaśnić z dyżurnym ruchu posterunku zapowiadawczego przyczynę nie powiadomienia go. W razie niemożności porozumienia się z dyżurnym ruchu, powinien przyjąć, że nastąpiła przerwa w łączności i w czasie tej przerwy należy trzymać rogatki zamknięte, a pojazdy drogowe przepuszczać po upewnieniu się, że do przejazdu nie zbliża się pociąg. Brak łączności, jak również niepowiadomienie dróżnika przez dyżurnego ruchu o odjeździe pociągu dróżnik odnotowuje w dzienniku pracy (służby). Podawanie sygnałów dzwonkowych i znaków wywoławczych dokonuje się według następujących ustaleń:
1) sygnał dzwonkowy o odjeździe pociągu:
– kierunku nieparzystego (ku końcowi linii) – stanowi jeden długi dźwięk (-),
– kierunku parzystego (ku początkowi linii) – składa się z dwóch długich dźwięków (- -)
Na szlakach wielotorowych dla toru trzeciego lub dla drugiej pary torów stosownie do potrzeb dyrekcja może ustalić:
– albo oddzielne łącze strażnicowe, którego dzwonki (lub inne urządzenia) wydają dźwięk różniący, się tonem od dźwięku dzwonków innego łącza strażnicowego,
– albo następujące sygnały dzwonkowe o odjeździe pociągu: kierunku nieparzystego – jeden długi i jeden krótki dźwięk (-.),
kierunku parzystego – dwa długie i jeden krótki dźwięk (–.),
2) Sygnał dzwonkowy alarm składa się z jednego długiego i trzech krótkich dźwięków (- …) powtarzanych kilkakrotnie;
3) na łączu, do którego włączone są tylko dwa posterunki, wywoływanie odbywa się bez stosowania ustalonych znaków, z wyjątkiem sygnału Alarm;
4) gdy do łącza włączone są trzy posterunki lub więcej każdy z tych posterunków powinien mieć znak indywidualnego wywołania. Ustala się następujące znaki wywoławcze dyżurnego ruchu sąsiedniego posterunku zapowiadawczego:
a) w kierunku parzystym – dwa krótkie dźwięki (..),
b) w kierunku nieparzystym – trzy krótkie dźwięki (…). Dla innych posterunków, włączony do łącza, należy w regulaminach technicznych ustalić znaki wywoławcze, które dla każdego posterunku powinny być odmienne od ustalonych w dodatku III do R l sygnały dzwonkowe i znaki wywoławcze w telefonicznej łączności ruchowej.
Gdyby na jednym łączu pracowały trzy wyróżniacze wywołań , to posterunek, na którym pracuje trzeci wyróżniacz, otrzymuje znak wywoławczy – cztery krótkie dźwięki (….)
5) zbiorowego wywołania wszystkich posterunków włączonych do danego łącza (np. na łączu strażnikowym dyżurnych ruchu obu sąsiednich posterunków zapowiadawczych i wszystkich dróżników przejazdowych) dokonuje się:
a) znakiem składającym się z trzech krótkich i jednego długiego dźwięku (…-), po którym powinni zgłosić się bezzwłocznie do telefonu dyżurni ruchu obu sąsiednich posterunków zapowiadawczych i pozostałe posterunki włączone do danego łącza,
b) w przypadkach pilnych – sygnałem dzwonkowym alarm ust. 2 pkt. 2) wzywa się do telefonu dyżurnych ruchu obu sąsiednich posterunków zapowiadawczych oraz pozostałe posterunki włącznie do danego łącza;
6) do wywołania wszystkich dróżników przejazdowych włączonych do danego łącza, używa się znaku składającego się z jednego krótkiego i jednego długiego dźwięku, dawanego trzykrotnie (. – . – .-), z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. l, pkt. 1b, gdy dróżnicy przejazdowi obowiązani są zgłosić się do telefonu po usłyszeniu sygnału dzwonkowego o odjeździe pociągu.
Otrzymanie sygnału dzwonkowego dróżnicy potwierdzają telefonicznie lub za pomocą specjalnego urządzenia łączności jeżeli takie jest zainstalowane na danym łączu.
11. Dróżnicy przejazdowi nie notują otrzymania zawiadomienia o odjeździe pociągu (sygnałów dzwonkowych o odjeździe pociągu, numeru pociągu) ani odwołania odjazdu pociągu.
Dyrekcja może zarządzić, aby zawiadomienia o odjazdach pociągów otrzymywane sygnałem dzwonkowym, telefonicznie oraz za pomocą specjalnego urządzenia łączności (jeżeli nie są automatycznie rejestrowane) – ust. 10.1 p. 1c, 2b; 3, dróżnicy notowali w dzienniku służby. Zarządzenie jest odnotowywane w regulaminie obsługi przejazdu. W razie potrzeby dyrekcja może zarządzić dla poszczególnych szlaków, aby dróżnicy przejazdowi, niezależnie od innych zawiadomień, informowali się wzajemnie telefonicznie o przejeździe pociągu. Obowiązek zapisywania w dzienniku służby zapowiedzianych pociągów i wzajemnego informowania się o przejeździe pociągów winien być podany w regulaminie obsługi przejazdu lub przejścia.
12. Dróżnicy notują w dzienniku pracy (służby) czas otrzymania, numer i skrót treści telefonicznego zawiadomienia dyżurnego ruchu:
1) o wypadku na szlaku,
2) o zamknięciu i otwarciu toru szlakowego,
3) o wprowadzeniu na szlaku dwutorowym ruchu jednotorowego dwukierunkowego po czynnym torze i o przywróceniu ruchu dwutorowego,
4) o wprowadzeniu na torze szlaku dwutorowego ruchu dwukierunkowego (bez zamknięcia toru sąsiedniego) i o przywróceniu ruchu dwutorowego,
5) o wprowadzeniu i odwołaniu prowadzenia ruchu pociągów w odstępie czasu,.
6) o wyprawianiu pociągu po torze zamkniętym,
7) o cofaniu pociągu,
8) o wyprawieniu pociągu do kilometra i z powrotem, albo do kilometra lub z kilometra,
9) o wyprawieniu pociągu ze popychaczem niezłączonym z pociągiem i o jeździe popychacza z powrotem z kilometra lub do sąsiedniej stacji,
10) o wyprawieniu pociągu roboczego, ratunkowego lub pogotowia z pracą na szlaku lub pociągu z czynnym pługiem odśnieżnym,
11) o wyprawieniu pojazdu pomocniczego,
12) o jeździe manewrowej na szlak, w sposób obowiązujący na odcinkach linii jednotorowych,
13) o innych okolicznościach, wymagających zwrócenia uwagi dróżników przejazdowych (wyprawieniu pociągu z ładunkiem o przekroczeniu skrajni, pociągu pasażerskiego przed czasem rozkładowym większym niż 3 minuty).
Powiadomienia te (czas, numer pociągu i skrót treści) notują tak dyżurni ruchu, jak i dróżnicy przejazdowi.
13. W razie potrzeby dokonania jakichkolwiek zapisów w czasie zapowiedzianego pociągu dróżnik powinien przede wszystkim zamknąć rogatki, a dopiero po przejeździe pociągu wykonać tę czynność.
14. Dróżnicy powinni zapisywać również w dzienniku służby (pracy) własne spostrzeżenia jak:
– nieprzepisowe osygnalizowanie pociągu,
– oznaki zagrzania się czopów osi zestawu kołowego,
– uszkodzeń taboru zagrażających bezpieczeństwu ruchu,
– hamowania wagonu w niehamowanym pociągu,
– płaskie miejsca obręczy na które wskazują silne rytmiczne uderzenia kół,
– brak zderzaków (z wyjątkiem taboru bezzderzakowego),
– przesunięcie ładunków, luźnych opon, oderwanych dachów, otwartych na zewnątrz drzwi wagonów,
– pożarów pociągu,
– pęknięć szyn i deformacji toru,
– inne spostrzeżenia zagrażające bezpieczeństwu ruchu.
Spostrzeżenia powyższe dróżnik powinien zgłosić dyżurnemu ruchu i pośrednio przez niego toromistrzowi lub naczelnikowi sekcji drogowej (zawiadowcy odcinka drogowego), jeżeli dotyczą one nieprawidłowości w torze kolejowym.
15. Gdy do przejazdu kolejowego, na którym odbywają się manewry taboru zbliży się pojazd uprzywilejowany np.: karetka pogotowia lekarskiego, straży pożarnej, pogotowia technicznego, Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, będący w akcji i dający odpowiednie sygnały, jak również pojazd z przedstawicielami naczelnych organów państwowych, także państw obcych, dróżnik przejazdowy powinien natychmiast zawiadomić o tym dyżurnego ruchu w celu wydania polecenia wstrzymaniania manewrów.

§ 12. Korzystanie z telefonu, urządzeń telewizji przemysłowej do podglądu rogatek oraz 
z dodatkowych urządzeń pomocniczych sygnalizujących zbliżanie się pociągu do 
przejazdu.

1. Posterunek dróżnika przejazdowego powinien być zaopatrzony w aparat telefoniczny wraz z głośno brzmiącym powtarzaczem sygnału dzwonkowego telefonicznego, zainstalowanym na zewnątrz pomieszczenia dróżnika.
2. W przypadku nieotrzymania zawiadomienia od dyżurnego ruchu (sygnałami dzwonkowymi lub telefonicznie) o odjeździe pociągu, dróżnik przejazdowym oczekujący na rozkładowy przejazd pociągu powinien wyjść ze strażnicy będąc w gotowości do natychmiastowego zamknięcia rogatek lub wstrzymania ruchu przez przejazd sygnałem D7, gdy zauważy wypatrywany pociąg. Gdyby przyjazd pociągu przedłużał się, dróżnik powinien zamknąć rogatki, porozumieć się telefonicznie z dyżurnym ruchu tej stacji, z której oczekuje pociągu, a gdy porozumienia tego z jakichkolwiek powodów nie osiągnie (między innymi uszkodzenie telefonu) powinien znajdować się przy windzie lub urządzeniu do elektrycznego nastawiania rogatek i tam cały czas obserwując szlak wyczekiwać pociągów, przepuszczając w międzyczasie pojedynczo pojazdy drogowe, gdy oceni, że zdążą one zjechać z przejazdu przed pociągiem, który wyjechałby ze strefy niewidocznej dla niego.
3. W razie stwierdzenia całkowitej przerwy w łączności telefonicznej, dróżnik przejazdowy powinien wszelkimi dostępnymi środkami starać się niezwłocznie powiadomić o tym dyżurnego ruchu sąsiedniego posterunku zapowiadawczego i bezpośrednio zwierzchnika przez umyślnego lub z innego czynnego telefonu znajdującego się w pobliżu. Do czasu przywrócenia łączności telefonicznej dróżnik powinien strzec bezpieczeństwa ruchu na przejezdzie na zewnątrz posterunku.
4. Z telefonu zainstalowanego w pomieszczeniu dróżnika przejazdowego mogą korzystać pracownicy prowadzący roboty na szlaku oraz drużyny pociągowe, zwierzchnicy dróżnika, kierowcy pojazdów pomocniczych i funkcjonariusze służby ochrony kolei.
5. Jeżeli ze względu na brak widzialności rogatek z miejsca ich nastawiania (w normalnych warunkach atmosferycznych) lub ze względu na odległość rogatek większą od 1000 m od miejsca ich ustawienia, zainstalowany jest monitor telewizji przemysłowej umożliwiający obserwację rogatek, to w polu widzenia obrazu na monitorze telewizji przemysłowej nie wolno stawiać jakichkolwiek przedmiotów przesłaniających widoczność. Dróżnik powinien dbać o czystość monitora i nie stawiać na nim jakichkolwiek przedmiotów.
6. W przypadku zaniku obrazu na monitorze lub gdy obraz jest niewyraźny na obserwowanym przejeździe, należy bezzwłocznie zgłosić ten fakt dyżurnym ruchu sąsiednich posterunków zapowiadających w celu wydawania drużynom pociągowym rozkazów szczególnych na zmniejszenie prędkości pociągów przez przejazd do 15 km/godz i podawania użytkownikom drogi sygnału dźwiękowego baczność z lokomotywy. Stan taki musi trwać do czasu pojawienia się właściwego obrazu na monitorze lub podjęcia tymczasowego strzeżenia bezpośrednio na przejeździe. W zależności od warunków miejscowych w regulaminie obsługi przejazdów powinno być ustalone czy tymczasowe strzeżenie przejazdu podejmuje dróżnik z posterunku, z którego nastawiane są rogatki, czy przez innego pracownika wyznaczonego do tych czynności przez zwierzchnika dróżników z danego przejazdu.
7. Jeżeli posterunki dróżników przejazdowych wyposażone są dodatkowo w urządzenia sygnalizujące zbliżanie się pociągów lub na przejazdach ustawione są dodatkowo sygnalizatory samoczynnej sygnalizacji świetlnej, urządzenia te należy traktować jako pomocnicze w pracy dróżników. Zasadniczy środek bezpieczeństwa stanowią rogatki.
8. Urządzenia zbliżania się pociągu do przejazdu sygnalizuje nadjeżdżający pociąg sygnałem dzwonkowym i przez zaświecenie się odpowiedniej lampki lub szczeliny umożliwiającej dróżnikowi zorientowanie się z jakiego kierunku pociąg nadjeżdża i po jakim jedzie torze. Jeżeli przed usłyszeniem przez dróżnika sygnału dźwiękowego rogatki nie zostały jeszcze opuszczone, powinien to niezwłocznie uczynić.
9. Jeżeli na przejeździe z rogatkami zainstalowane są dodatkowo sygnalizatory samoczynnej sygnalizacji świetlnej i w pomieszczeniu dróżnika znajduje się urządzenie kontroli działania tej sygnalizacji, dróżnik winien postępować zgodnie z instrukcją zasad działania i obsługi urządzeń kontroli działania samoczynnej sygnalizacji świetlnej, umieszczoną w widocznym miejscu obok tego urządzenia.

§ 13. Utrzymanie przejazdu.

1. Dróżnik przejazdowy powinien utrzymywać w porządku i czystości przejazd (lub przejście) ze wszystkimi urządzeniami oraz drogę w granicach miedzy rogatkami przejazdu, a na przejeździe bez rogatek – na przestrzeni wyznaczonej stojącymi przy drodze krzyżami świętego Andrzeja. Należy zwracać szczególną uwagę na oczyszczanie żłobków miedzy szyną i odbojnicą. O wszystkich niedokładnościach, których dróżnik przejazdowy nie może sam usunąć, powinien niezwłocznie zgłosić dyżurnemu ruchu, który powiadamia bezpośrednich zwierzchników dróżników. O wszelkich nieprawidłowościach i dokonywanych w związku z tym powiadomieniach, dróżnik winien dokonać zapisu w dzienniku pracy (służby).
2. Dróżnikowi przejazdowemu może być wydane polecenie utrzymania w porządku podtorza i toru na przestrzeni, którą określi oddział drogowy w każdym oddzielnym przypadku (maksimum do 60 m po obu stronach przejazdu), a mianowicie: usuwanie roślinności z podsypki i ław torowiska, dokręcanie śrub i wkrętów oraz oczyszczanie rowów bocznych, czystości rozjazdów. Dróżnikowi może być także zlecone utrzymywanie i oświetlanie sygnałów i wskaźników stacyjnych lub drogowych, znajdujących się w pobliżu przejazdu, tj. w odległości, która nie wpłynęłaby na bezpieczeństwo ruchu na pozostawionym czasowo przez dróżnika przejeździe (w zależności od warunków miejscowych). Czynności te powinny być ujęte w regulaminie obsługi przejazdu. Roboty w torze i w jego pobliżu dróżnik obowiązany jest wykonywać w kamizelce ostrzegawczej.
3. Jeżeli przejazd jest oświetlony naftą lub gazem, dróżnik przejazdowy powinien utrzymywać latarnie w należytym stanie i czystości oraz zapalać je i gasić we właściwym czasie (przy oświetleniu przejazdu gazem dróżnik powinien być odpowiednio pouczony o obsłudze latarń gazowych i zachowaniu bhp). W załączniku NR 4 jest podany kalendarz, wg., którego dróżnik powinien zapalać lub gasić powierzone mu latarnie i sygnały.
4. Dróżnik powinien zwracać uwagę, aby składane materiały i sprzęt przy torze lub przejeździe nie wchodziły w skrajnię budowli, nie zasłaniały widzialności pociągów z drogi jak również by odpowiadały warunkom przeciwpożarowym. (Materiały i sprzęt mogą być złożone przy torze lub przejeździe w odległości, co najmniej 2,5 m od osi toru). Widoczność pociągów należy sprawdzać w warunkach możliwie zbliżonych do tych, w jakich znajdują się użytkownicy drogi, tj. obserwując z drogi czoło zbliżającego się pociągu na wysokości oka kierowcy tj. z wysokości 1,0 – 1,2 m nad jezdnią.
5. Gdy na przejeździe obsługiwanym z odległości widoczność rogatek z posterunku obsługującego dróżnika pogarsza się w skutek rozrastania się drzew, krzewów lub z innych przyczyn, dróżnik przejazdowy powinien zawiadomić o tym toromistrza.
6. W razie zerwania przewodów linii wysokiego napięcia lub uszkodzenia sieci trakcyjnej w obrębie przejazdu, dróżnik winien niezwłocznie powiadomić o tym dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych, w razie potrzeby osłonić takie miejsce sygnałami stój. Ze względu na niebezpieczeństwo porażenia prądem nie wolno dotykać szyn i zerwanych przewodów oraz zbliżać się do zerwanych przewodów na odległość mniejszą niż 20 metrów. Wycofanie się z tej strefy niebezpiecznej należy dokonać skokami na złączonych ze sobą stopach. Dróżnicy powinni ostrzegać osoby postronne przed zagrożeniem i starać się nie dopuścić w to miejsce zwierząt.

§ 14. Utrzymanie sprzętu i inwentarza.

1. Dróżnik przejazdowy powinien oddane mu pod nadzór lub do użytku materiały, sprzęt, narzędzie i przyrządy sygnalizacyjne utrzymywać w porządku, przechowywać (złożone) przepisowo w miejscach na to przeznaczonych i zabezpieczone od kradzieży, zniszczenia lub zagubienia. Wymienione urządzenia powinien konserwować (dokonywać drobnych napraw), uszkodzone zaś wymieniać na dobre (nowe).
2. W przypadku wyłączenia energii elektrycznej oświetlającej przejazd, dróżnik powinien przejazd oświetlić światłem zastępczym naftowym lub gazowym i powiadomić o tym dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych i bezpośredniego przełożonego w celu spowodowania usunięcia awarii.
3. W ustalonych regulaminem dniach kontroli (każdego miesiąca), dróżnik przejazdowy powinien ustawić na zewnątrz posterunku tarcze sygnałowe, latarnie i znaki drogowe do przeglądu.

§ 15. Postępowanie w przypadku znalezienia zwłok ludzkich.

1. W razie znalezienia na torze zwłok ludzkich dróżnik przejazdowy powinien niezwłocznie zawiadomić o tym dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych. Dróżnik przejazdowy powinien pozostawić zwłoki na miejscu; gdyby jednak mogły one być zaczepione przez pociąg, dróżnik przejazdowy powinien je przenieść na ławę torowiska i przykryć oraz zaznaczyć ich pierwotne położenie. Dróżnik przejazdowy powinien pilnować, aby do czasu przybycia Policji, funkcjonariuszy SOK, toromistrza, kierownika nadzoru liniowego lub naczelnika sekcji drogowej (zawiadowcy odcinka drogowego) nikt nie miał dostępu do zwłok.
2. W razie znalezienia na torze rannego, dróżnik przejazdowy powinien udzielić mu pierwszej pomocy, przenieść go w razie potrzeby do najbliższego pomieszczenia i po zatrzymaniu pierwszego nadjeżdżającego pociągu lub samochodu wysłać go pod opieką drużyny pociągowej czy kierowcy zatrzymanego samochodu do miejsca, w którym otrzyma pomoc lekarską.
Następnie powiadamia o powyższym dyżurnego ruchu ze stacji do której odjechał pociąg z rannym lub odnotowuje numer rejestracyjny pojazdu odwożącego rannego. W przypadku gdy dróżnik nie spodziewa się w najbliższym czasie pociągu jak również nie przejeżdżają przez przejazd pojazdy drogowe mogące zabrać rannego, dróżnik winien zawiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych w celu wezwania przez nich lekarza lub karetki pogotowia ratunkowego. W dzienniku pracy (służby) dróżnik winien odnotować jakie podjął działania dla ratowania zdrowia lub życia rannego.

§ 16. Postępowanie w przypadku znalezienia na torze obcych przedmiotów.

1. Przedmioty obce znalezione na torze lub w jego pobliżu, dróżnik przejazdowy powinien przekazać toromistrzowi i odnotować to w dzienniku służby (pracy).
2. Znalezione przedmioty większych rozmiarów lub takie, których zabrać ze sobą nie można, dróżnik przejazdowy powinien pozostawić na miejscu i wezwać za pośrednictwem dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych pomocy toromistrza lub najbliższej drużyny roboczej. Jeżeli znalezione przedmioty stanowią przeszkodę lub niebezpieczeństwo dla ruchu pociągów (wchodzą w skrajnię budowli), dróżnik zaś nie może ich usunąć na przepisową odległość, powinien niezwłocznie powiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych i w razie potrzeby osłonić miejsce zagrożenia sygnałami stój.
3. Położonych pod szyny lub podkłady przedmiotów nastręczających podejrzenie, że zawierają one materiały wybuchowe, ruszać nie wolno.
W razie zauważenie takich przedmiotów dróżnik przejazdowy powinien niezwłocznie powiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych, którzy zawiadomią Policję, SOK i toromistrza i miejsce zagrożone dróżnik winien osłonić sygnałami stój.
4. W razie zwalenie się na tor kamieni itp., zamulenia toru, dróżnik przejazdowy powinien natychmiast powiadomić o tym dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych i miejsce zagrożone osłonić sygnałami stój.

§ 17. Postępowanie w razie rozerwania się pociągu na szlaku.

W razie zauważenia rozerwania się pociągu na szlaku, dróżnik przejazdowy powinien dawać w kierunku maszynisty sygnały:
– Rrl Uwaga – nastąpiło rozerwanie pociągu, gdy oderwana część toczy się w kierunku jazdy pociągu,
– D2, D3 stój podawane jednocześnie, gdy oderwana część pociągu zatrzymała się lub toczy się w kierunku przeciwnym do kierunku jazdy pociągu. Jeżeli jest możliwe powinien wyłożyć na szynę (szyny) przed cofającą się częścią pociągu płozę (płozy) hamulcowe. Gdyby pociąg lub wagony zatrzymały się na przejeździe lub w pobliżu przejazdu, dróżnik przejazdowy powinien niezwłocznie zaniknąć rogatki, zawiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych i osłonić pociąg lub wagony zgodnie z przepisami
sygnalizacji na PKP.

§ 18. Postępowanie w razie zbiegnięcia wagonu.

Dróżnik przejazdowy zawiadomiony o zbiegnięciu wagonu lub w razie ich zauważenia, powinien natychmiast zamknąć rogatki i starać się wszelkimi dostępnymi środkami zatrzymać toczące się wagony, np. płozą hamulcową. Jeżeli dróżnik w tym czasie zauważył zbliżanie się pociągu jadącego naprzeciw zbiegniętych wagonów, powinien podjąć wszelkie możliwe działania zmierzające do jego zatrzymania zawiadomić drużynę zatrzymanego pociągu o zbiegnięciu wagonów w kierunku pociągu. Na szlakach wielotorowych pociągi jadące po torach sąsiednich z torem, po którym toczą się wagony, należy zatrzymać do czasu ustalenia, że zbiegłe wagony nie zagrażają bezpieczeństwu ruchu tych pociągów. Drużyny zatrzymanych pociągów należy zawiadomić o zbiegnięciu wagonów, podając przy tym, na który tor i w którym kierunku zbiegły wagony.

§ 19 Postępowanie w razie zatrzymania się pociągu na szlaku.

W razie nieplanowanego zatrzymania się pociągu na szlaku dróżnik przejazdowy powinien niezwłocznie powiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadających. Dalej dróżnik powinien postępować zgodnie z poleceniem dyżurnego ruchu.

§ 20 Postępowanie w razie utknięcia pojazdu drogowego na przejeździe.

W razie uszkodzenia i zatrzymania się zepsutego pojazdu drogowego na przejeździe, dróżnik powinien wstrzymać dalszy wjazd pojazdów na przejazd i następnie sygnałem alarm wywołać dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych w celu zatrzymania przez radiotelefon pociągów znajdujących się na szlaku lub nie wyprawiania ze stacji następnych do czasu usunięcia przeszkody. Jeżeli dróżnik oceni, że na powiadomienie dyżurnych ruchu nie ma już czasu przed dojechaniem oczekiwanego pociągu do przejazdu, lub zgłoszenia o przeszkodzie dokonał, a pociąg nie został jeszcze zatrzymany, winien wybiec naprzeciw niego zatrzymując go sygnałami Stój D2 i D3 podawanymi zgodnie z Przepisami sygnalizacji na PKP – E1/WE1/. W dalszej kolejności dróżnik winien przeszkodę osygnalizować i przedsięwziąć dostępne środki dla jej usunięcia z toru.

§21 Postępowanie w razie wypadku na przejeździe lub przejściu dla pieszych.

W razie wypadku na przejeździe lub przejściu dróżnik winien postępować jak w § 20. Ponadto winien w miarę swoich możliwości udzielić pomocy ofiarom wypadku dążąc, aby ruch pojazdów drogowych choćby w ograniczonym zakresie mógł się odbywać. W przypadku gdy wypadek nie spowodował przeszkody dojazdy pociągów dróżnik winien o tym powiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych i dalej działać według ich poleceń.

§ 22. Postępowanie w razie pożaru.

1. W razie pożaru w granicach obszaru kolejowego, w pobliżu przejazdu (np. zapalenie się podkładów, drewnianych części mostów lub materiałów złożonych w pobliżu toru itp), dróżnik przejazdowy powinien starać się, jeżeli jest to możliwe, pożar ugasić w zarodku, przysypując ziemią, piaskiem lub podsypką, albo zalewając wodą (na mostach) palące się miejsca, posługując się sprzętem przeciwpożarowym, znajdującym się w pobliżu.
2. Gdyby dróżnik nie mógł ugasić ognia lub zapobiec dalszemu jego szerzeniu się, powinien wszcząć alarm sygnałem A2 Pożar, zawiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych i jeżeli jest to możliwe przez umyślnego najbliższą straż pożarną, toromistrza, a jeżeli uzna, że stwarza on zagrożenie dla przejeżdżających pociągów, pojazdów drogowych lub ludzi, powinien dokonać osłonięcia zagrożonego miejsca sygnałami stój dla pociągów, a pojazdy drogowe i ludzi zatrzymać sygnałem D7. W razie pożaru na gruntach graniczących z terenem z kolejowym dróżnik przejazdowy powinien niezwłocznie zawiadomić sąsiednie posterunki zapowiadawcze, lub przez umyślnego najbliższą straż pożarną i toromistrza. W razie potrzeby opuszczenia przejazdu, dróżnik przejazdowy powinien pamiętać przede wszystkim o bezpieczeństwie ruchu zamykając rogatki i zabezpieczając je przed podniesieniem w sposób podany w § 7 p. 6.

§ 23. Postępowanie w czasie przejazdu pociągów, pojazdów pomocniczych i pługów 
odśnieżnych.

1. Dróżnik przejazdowy powinien obserwować bacznie przejeżdżające pociągi i uważać czy są przepisowo osygnalizowane, czy nie grozi ich biegowi niebezpieczeństwo i czy drużyna pociągowa nie daje sygnałów np. Stój, Uwaga – nastąpiło rozerwanie pociągu, “Osłonić pociąg” lub innych sygnałów alarmowych. W razie zauważenia braku sygnałów w pociągu lub niekompletnego osygnalizowania pociągu, braku oświetlenia pociągu lub też usterek w torze mogących grozić niebezpieczeństwem, dróżnik przejazdowy powinien niezwłocznie poinformować o tym dyżurnego ruchu i postąpić w myśl jego poleceń.
2. Dróżnik przejazdowy powinien zamykać rogatki przed przejazdem pojazdów pomocniczych, uprzedzać prowadzących je pracowników o ruchu pociągów, w razie zaś potrzeby – osłonić je sygnałami i pomagać przy usuwaniu tych pojazdów z toru.
3. Dróżnik przejazdowy nie powinien przebiegać przez tor przed nadjeżdżającym pociągiem, ani znajdować się w tym czasie na torze.
4. Po zjechaniu z przejazdu pługa kolejowego lub drogowego, dróżnik przejazdowy powinien natychmiast oczyścić żłobki pomiędzy szynami a odbojnicami oraz usunąć z jezdni zgarnięty przez pług śnieg.

§ 24. Postępowanie w czasie opadów śnieżnych, zamieci, mrozów, odwilży oraz ulewy.

Dróżnik przejazdowy powinien:
1) w czasie opadów śnieżnych, zamieci, mgły oraz ulewy pilnować szczególnie uważnie zamykania rogatek, mając na uwadze słabą (zmniejszoną) widzialność i słyszalność,
2) zwracać baczną uwagę, aby w czasie większych opadów, zamieci, śnieżycy, gdy widzialność jest słaba, przejeżdżające pojazdy drogowe nie zostały zamknięte między rogatkami,
3) usuwać powstałe na przejeździe zaspy śnieżne zagrażające lub utrudniające przejazd pociągów i pojazdów drogowych w granicach rogatek,
4) posypywać w czasie gołoledzi jezdnie piaskiem na przejeździe kolejowym i 5 m poza rogatkami. Piasek dostarcza ta jednostka, do której obowiązku należy posypywanie jezdni na przejeździe kolejowym lub na części przejazdu. Na przejazdy kolejowe obsługiwane przez PKP piasek dostarcza służba drogowa PKP. Jeżeli przejazd obsługiwany jest z nastawni lub z odległości przez l osobę, wówczas do usuwania śniegu i lodu z przejazdu, a także do posypywania jezdni piaskiem powinien być wyznaczony pracownik ze służby drogowej,
5) oczyszczać żłobki szynowe na przejeździe ze śniegu, lodu i z innych zanieczyszczeń,
6) zabezpieczyć w razie odwilży lub ulewy odpływ wód z przejazdu do rowów bocznych, by nie został zamulony przejazd, zwłaszcza żłobki szynowe, by nie spowodować wykolejenia pociągu,
7) w razie zatrzymania się pociągu w zaspie (utknięcia) w pobliżu przejazdu – okazać wszelką pomoc w walce ze śniegiem, stosując się do zarządzeń kierownika akcji odśnieżnej, nie naruszając własnych obowiązków w zakresie bezpieczeństwa ruchu na przejeździe.

§ 25. Postępowanie w razie wypadku na szlaku.

W razie stwierdzenia wypadku lub otrzymania wiadomości o wypadku pociągowym względnie zagrożeniu bezpieczeństwa ruchu, albo usłyszeniu sygnału Alarm – dróżnik przejazdowy w pierwszej kolejności powinien zamknąć rogatki. Następnie natychmiast powiadomić o wypadku lub zagrożeniu dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych, gdy wcześniej informacja ta nie pochodziła od nich. Dyżurnych ruchu i dróżników z przejazdów znajdujących się na danym szlaku należy wywołać sygnałem Alarm. Po dokonaniu zgłoszenia o wypadku dróżnik powinien osłonić sygnałami zagrożony tor lub tory zgodnie z Przepisami o sygnalizacji na PKP E1/WE1/. W przypadku zbliżania się pociągu do miejsca wypadku lub zagrożenia, dróżnik powinien zatrzymać pociąg i powiadomić drużynę pociągową o grożącym niebezpieczeństwie. Otwarcie rogatek i zdjęcie sygnałów z toru dróżnik przejazdowy powinien dokonać po uzyskaniu zgody dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych.

§ 26. Postępowanie w razie uszkodzenia urządzeń rogatkowych
i sygnalizacyjnych na przejeździe kolejowym. 

1. W razie uszkodzenia urządzeń rogatkowych, nastawianych na miejscu lub z odległości uniemożliwiających zamykanie przejazdu przed przejazdem pociągu, dróżnik przejazdowy lub inny wyznaczony do strzeżenia (obsługi) pracownik powinien zatrzymać zbliżające się do przejazdu pojazdy drogowe sygnałem D7, a następnie ustawić z obu stron przejazdu po prawej stronie drogi bezpośrednio przed uszkodzoną rogatką, w odległości l m od krawędzi jezdni znak drogowy Stój z napisem rogatka uszkodzona. Jeżeli uszkodzenie rogatki nastąpiło tylko z jeden strony przejazdu, to znak drogowy Stój z napisem rogatka uszkodzona ustawia się tylko od strony uszkodzonego urządzenia. W tym przypadku dróżnik winien obserwować przejeżdżające pociągi stojące na drodze po stronie uszkodzonej rogatki. Po zjechaniu pociągu z przejazdu i upewnieniu się, że do przejazdu nie zbliża się pociąg po sąsiednim torze, dróżnik przejazdowy powinien podać ustnie i ruchem ręki zezwolenie oczekującym przed przejazdem kierowcom pojazdów na kontynuowanie jazdy przez przejazd. Następnie dróżnik przejazdowy powinien znak drogowy Stój z napisem rogatka uszkodzona odwrócić w bok w taki sposób by był niewidoczny dla kierujących pojazdami drogowymi. Jeżeli warunki miejscowe na to pozwalają, co powinno być ujęte w regulaminie obsługi przejazdu, znak powyższy powinien być usunięty. Nieodwrócenie znaków drogowych Stój z napisem rogatka uszkodzona lub nieusunięcie tych znaków po zjechaniu pociągów z przejazdu, stanowi wykroczenie w ruchu drogowym polegające na niepotrzebnym ograniczaniu tegoż ruchu. Do czasu naprawy rogatek, przed każdym następnym spodziewanym przejazdem pociągu przez przejazd, powyższe znaki powinny być ponownie odwrócone w stronę nadjeżdżających pojazdów drogowych lub, gdy zostały zdjęte, ponownie ustawione.
2. Przy tymczasowym strzeżeniu przejazdu z uszkodzoną sygnalizacją świetlną dróżnik przejazdowy lub wyznaczony do tych czynności pracownik postępuje w sposób analogiczny do podanego w ustępie l, z tym, że ustawia znaki drogowe Stój z napisem sygnalizacja uszkodzona.
3. W razie okoliczności uniemożliwiających natychmiastowe zorganizowanie strzeżenia przejazdu z uszkodzoną rogatką w sposób zapewniający bezpieczeństwo ruchu, osoba obsługująca przejazd obowiązana jest niezwłocznie powiadomić o tym dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych ze wskazaniem km danego przejazdu w celu wydania drużynom pociągowym rozkazów szczególnych na zmniejszenie prędkości do 15 km/godz. i podawania użytkownikom drogi sygnału dźwiękowego baczność z lokomotywy. Dyżurni ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych powinni natychmiast zawiadomić o usterkach lub zepsuciu się urządzeń rogatkowych toromistrza, naczelnika sekcji drogowej (zawiadowca odcinka drogowego) i właściwego montera, bądź też pracownika odpowiedzialnego za utrzymanie tych urządzeń.
4. Jeżeli dróżnik przejazdowy obsługuje więcej niż jeden przejazd, to w razie zepsucia się rogatek na wszystkich obsługiwanych przejazdach lub na którymś z nich, powinien strzec przejazdu najbardziej ruchliwego postępując-zgodnie z postanowieniami zawartymi w ustępie l, niezwłocznie powiadamiając o tym dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych ze wskazaniem kilometrów przejazdów, na których rogatki nie będą obsługiwane w celu wydawania drużynom pociągowym rozkazów szczególnych na zmniejszenie prędkości pociągów do 15 km/godz. i podawania uczestnikom ruchu drogowego sygnału dźwiękowego baczność z lokomotywy. Na przejazdach wyposażonych przez zarządy dróg w znaki drogowe Stop, dróżnik przejazdowy ustawia je przy przejazdach, których strzec nie jest w stanie. Znaki te należy ustawiać w sposób określony w regulaminie obsługi przejazdu. Ustawianie znaków stop dotyczy tylko tych przejazdów w stosunku, do których zarządy dróg upoważniły PKP do ich ustawiania w przypadku braku dróżnika przejazdowego na przejeździe lub niemożności zorganizowania tymczasowego strzeżenia przejazdu z uszkodzonymi rogatkami lub uszkodzoną sygnalizacją świetlną.
5. Jeżeli przejazd z uszkodzoną rogatką obsługuje służba ruchu (handlowa i inna) i nie może przejąć jego strzeżenia na miejscu, to strzeżenie przejazdu powinna przejąć służba drogowa na wniosek zawiadowcy (naczelnika) stacji. Do czasu objęcia strzeżenia przez pracownika służby drogowej należy ograniczyć prędkość pociągu przez przejazd do 15 km/h postępując wg. ustaleń ust. 3.
6. W przypadku uszkodzenia na przejeździe samoczynnej, półsamoczynnej sygnalizacji świetlnej, urządzeń sygnalizacji zbliżania się pociągów lub dzwonków ostrzegawczych przy rogatkach nastawianych z odległości, dróżnik przejazdowy powinien niezwłocznie powiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych, a za ich pośrednictwem montera utrzymującego te urządzenia w celu natychmiastowej ich naprawy.
7. W przypadku nieprawidłowości w działaniu samoczynnej sygnalizacji świetlnej sygnalizowanej urządzeniem kontroli działania tych urządzeń, dróżnik winien postępować zgodnie z postanowieniem instrukcji działania i obsługi urządzenia kontrolnego.
8. W przypadku najechania pojazdu drogowego na urządzenia rogatkowe, czy też sygnalizacyjne i uszkodzenia tych urządzeń, obowiązkiem każdego pracownika, a przede wszystkim pracownika obsługującego te urządzenia, jest ustalenie numeru rejestracyjnego pojazdu i stwierdzenie tożsamości kierowcy w celu pociągnięcia go do odpowiedzialności karnej i cywilnej za wyrządzone szkody. Ustalenia należy wpisać do dziennika pracy i książki kontroli urządzeń zabezpieczenia ruchu.
9. Każdorazowo uszkodzenie urządzeń rogatkowych, sygnalizacyjnych lub telewizji przemysłowej dróżnik przejazdowy lub osoba obsługująca przejazd powinna wpisać do książki kontroli urządzeń zabezpieczenia ruchu na przejeździe.
10. Naprawy uszkodzonych urządzeń powinny dokonać niezwłocznie miejscowe sekcje (odcinki): sterowania ruchem kolejowym, łączności przewodowej i łączności radiowej, każdy w swoim zakresie.
11. Jeżeli nastąpiło uszkodzenie urządzeń rogatkowych (rogatki obsługiwanej na miejscu) z windą mechaniczną i opuszczone do położenia poziomego rogatki i zaryglowane drągi rogatkowe nie dadzą się w normalny sposób otworzyć do położenia pionowego lub do położenia umożliwiającego swobodne przekraczanie przejazdu, to dla przepuszczenia użytkowników drogi przez przejazd dróżnik przejazdowy lub pracownik wyznaczony do peł nienia tych czynności powinien:
1) obrócić ręcznie w lewo lub w prawo tarczą nastawczą linkową przyrządu nastawczego rogatki – w zależności od tego, po której stronie drogi jest ustawiona rogatka – o kąt około 90° (1/4 pełnego obrotu), a następnie ręcznie podnieść drąg rogatki do położenia pionowego zabezpieczając go przed opadnięciem. Analogicznie należy postąpić z każdym następnym drągiem rogatki uszkodzonej tego przejazdu,
2) jeżeli uszkodzenie jest tego rodzaju, że tarcza nastawczą (linkowa) przyrządu nastawczego nie pozwoli się obróci lub mimo obrócenia tej tarczy drąga rogatkowego nadal nie można podnieść do góry, to w celu odryglowania drąga rogatkowego dróżnik przejazdowy (lub inny pracownik obsługujący rogatkę) powinien wyjąć zawleczkę z osi przyrządu nastawczego, mocującą za pomocą pierścienia tarczę nastawczą (linkową), a następnie odsunąć około 5 cm po tej osi tarczę nastawczą przyrządu nastawczego rogatki. Drąg rogatki należy następnie podnieść ręcznie do położenia pionowego i prowizorycznie unieruchomić go. Czynności wymienione w punktach l lub 2 niniejszego ustępu należy wykonać wówczas, gdy pracownik obsługujący rogatki w możliwie krótkim czasie nie ustali widocznych przyczyn tego uszkodzenia, które mógłby osobiście w takim przypadku usunąć, jak np. rozłączenie połączonych wzajemnie ze sobą dwóch drutociągów pędni itp.
12. W przypadku, gdy podczas normalnej obsługi windy (mechanicznej lub elektrycznej) dla zamknięcia i otwarcia przejazdu nie następuje włączenie lub wyłączenie czerwonych świateł sygnalizacji półsamoczynnej, to do czasu usunięcia tego uszkodzenie – urządzenie sygnalizacyjne można obsługiwać (awaryjnie) za pomocą odpowiednich przełączników do tego przewidzianych po uprzednim zdjęciu plomby. Za pomocą tych przełączników można również obsługiwać sygnalizację półsamoczynną, jeżeli z jakichkolwiek powodów nie można obsłużyć wind (windy) rogatkowych dla normalnego sterowania tymi urządzeniami.
13. Gdy po obsłużeniu nastawnika lub innego elementu sterującego windą elektryczną, w celu zamknięcia lub otwarcia przejazdu, nie nastąpi uruchomienie tej windy, co widoczne jest po braku ruchu drągów rogatkowych, należy wtedy niezwłoczne doprowadzić nastawnik lub inny element sterujący do położenia wyłączającego dopływ prądu do silnika windy elektrycznej. Następnie pracownik obsługujący to urządzenie powinien przez wymianę bezpiecznika lub obsługę wyłącznika sprawdzić czy przyczyną tego uszkodzenia są niektóre z tych elementów. Jeśli czynność ta nie spowoduje usunięcia uszkodzenia lub powrotu napięcia zasilającego, należy rogatki obsługiwać za pomocą korby znajdującej się na zewnętrznej stronie obudowy windy.
14. Gdy po obsłużeniu nastawnika rogatek z napędem elektrycznym w celu otwarcia lub zaniknięcia przejazdu nie nastąpi uruchomienie rogatek, to w celu przełączenia napędu do obsługi ręcznej należy włożyć klucz do nastawiania ręcznego w otwory na osi pokrętła i obrócić o 1/4 obrotu w kierunku przeciwnym do kierunku wskazówek zegara. Przełożyć następnie klucz do otworów na obwodzie pokrętła i obrócić o 1/2 obrotu zgodnie z kieru nkiem ruchu wskazówek zegara. Po wyjęciu klucza odciągnąć pokrętło na zewnątrz napędu. Od tego momentu można poruszać drągiem przez obrót pokrętła. Przy wyłączaniu obsługi ręcznej wykonuje się te same czynności w odwróconej kolejności, przy czym przed ich rozpoczęciem należy ustawić pokrętło strzałką pionowo do góry. Nie wolno obsługiwać ręcznie napędu przy złamanym drągu lub zdjętych przeciwciężarach.
15. Jeśli nastąpi uszkodzenie urządzenia sygnalizacji zbliżania się pociągu powodujące nadawanie sygnału (na posterunku dróżnika przejazdowego), mimo, że do przejazdu nie zbliża się pociąg, to należy – do czasu usunięcia tego uszkodzenia – wyłączyć zbyteczny sygnał za pomocą odpowiedniego wyłącznika. Szczegółowy sposób postępowania w przypadku uszkodzenia tych urządzeń jest podany w instrukcji E4.

Załącznik nr 1

Wyciąg z rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 13-01-1962 r. (Dz. U. nr 8, póz. 39) w sprawie ochrony porządku na kolejach użytku publicznego.
§ l. Zabrania się wstępu na obszar kolejowy w miejscach nie wyznaczonych.
§ 2. Przechodzenie i przejeżdżanie przez tory i torowiska kolejowe oraz przepędzanie przez nie zwierząt jest dozwolone jedynie przez przeznaczone do tego przejazdy i przejścia.
§ 3.1. Zabrania się przechodzenia i przejeżdżania przez przejazdy strzeżone i niestrzeżone i przejścia oraz przepędzania przez nie zwierząt, gdy:
1) zbliża się pojazd kolejowy,
2) rogatki są zamknięte lub zamykanie ich zostało rozpoczęte,
3) zbliżanie się pociągu zapowiada sygnalizacja świetlna lub akustyczna,
4) zatrzymanie nakazuje sygnał stop lub sygnał dawany przez pracownika służby kolejowej.
2. Na przejazdach i przejściach nie wolno pozostawiać pojazdów, zwierząt lub jakichkolwiek rzeczy.
§ 4.1. Wejście na perony i do innych pomieszczeń na stacjach i przystankach oraz wyjście z nich dozwolone jest tylko przez przejścia do tego przeznaczone.
2. Wstęp na perony i na inne ogrodzone lub zamknięte części stacji i na przystanki przeznaczone dla dostępu publicznego dozwolone jest osobom:
1) posiadającym bilet na przejazd koleją,
2) osobom wymienionym w § 6. § 5. Wstęp do hal odjazdowych i przyjazdowych oraz do nieogrodzonych lub niezamykanych części stacji i przystanków dozwolony jest osobom, które załatwiają sprawy związane z przejazdem koleją lub nadaniem i odbiorem bagażu i przesyłek kolejowych oraz osobom, które mają uzasadniony interes w oczekiwaniu na przybycie lub odjazd pociągu.
§ 6. Wstęp na obszar kolejowy jest dozwolony:
1) pracownikom kolejowym w miejscu wykonywania czynności służbowych lub wykonywania robót na obszarze kolejowym,
2) pracownikom resortu łączności, w miejscu wykonywania czynności służbowych lub wykonywania robót na obszarze kolejowym za okazaniem legitymacji lub zaświadczeń sporządzonych według wzoru uzgodnionego z właściwym organem przedsiębiorstwa “Polskie Koleje Państwowe”,
3) organem Policji, straży granicznej, komunikacji wojskowej, żandarmerii wojskowej, pracownikom urzędów celnych, pracownikom inspektoratów kontrolo-rewizyjnych, przedstawicielom Najwyższej Izby Kontroli, wojska i organów samorządu terytorialnego w związku z wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych na obszarze kolejowym.
4) pracownikom przedsiębiorstw usługowych w miejscach wykonywania czynności służbowych za okazaniem zezwolenia wydanego przez właściwy organ przedsiębiorstwa Polskie Koleje Państwowe i na warunkach ustalonych w tym zezwoleniu,
5) osobom nie wymienionym w pkt. l -4 za okazaniem karty wstępu lub innego upoważnienia wydanego przez organa przedsiębiorstwa Polskie Koleje Państwowe na warunkach ustalonych w karcie wstępu lub upoważnieniu.
7.1. Osobom nie upoważnionym nie wolno otwierać i zamykać rogatek na przejazdach i przejściach oraz wywierać jakiegokolwiek wpływu na ich działanie.
2. Zabrania się zatarasowywania torów i torowisk, uszkadzania wszelkich budowli i urządzeń kolejowych oraz taboru, samowolnego przestawiania zwrotnic i sygnałów, ruszania z miejsca pojazdów kolejowych na torach, posługiwania się na obszarze kolejowym urządzeniami alar mowymi oraz wywierania jakiegokolwiek innego wpływu na sposób działania sygnałów kolejowych lub innych urządzeń kolejowych. Nie wolno również naśladować sygnałów kolejowych lub znaków ostrzegawczych oraz ustawiać w pobliżu torów kolejowych takich urządzeń lub używać takich świateł, które mogłyby być uważane za sygnały kolejowe.
8. Zabrania się samowolnego zajmowania placów na obszarze kolejowym oraz składowania i wyładowywania na nich przesyłek i innych rzeczy.
9. Zabrania się dokonywania na obszarze kolejowym jakichkolwiek czynności grożących wywołaniem pożaru, a w szczególności wzniecania lub używania ognia i palenia tytoniu w magazynach, składach, na rampach kolejowych i w ich pobliżu oraz innych miejscach i pomieszczeniach, w których obowiązuje taki zakaz, podany do wiadomości przez wywieszenie ogłoszenia.
10.1. Nie wolno wprowadzać oraz dopuszczać do chodzenia zwierząt na obszar kolejowy. 2. Przepisy ust. l nie ma zastosowania do:
1) zwierząt wprowadzanych na obszar kolejowy w związku z ich przewozem,
2) zwierząt pociągowych wprowadzanych na obszar kolejowy w związki z przewozem osób lub towarów,
3) psów, których wprowadzanie na obszar kolejowy dozwolone jest na warunkach określonych w § 11, ust. 1. pkt 3 i 4 i ust. 2.
11.1. Zabrania się:
1) wprowadzania rowerów, motorowerów, motocykli i innych pojazdów do poczekalni, restauracji dworcowych i innych pomieszczeń kolejowych, w których obowiązuje zakaz podany do wiadomości przez wywieszenie ogłoszenia,
2) jazdy wszelkiego rodzaju pojazdami, rowerami i wozami na peronach i ścieżkach przy torowiskach,
3) wprowadzanie psów na perony, do innych ogrodzonych części stacji i do wagonów bez ważnego biletu na przewóz psa,
4) wprowadzanie na perony lub do innych ogrodzonych części stacji oraz wagonów osobowych psów bez kagańców i smyczy, z wyjątkiem małych piesków pokojowych,
5) pozostawianie na peronach i w pomieszczeniach stacyjnych bagażu w przejściach, utrudniając przez, to poruszanie się podróżnym.,1 2. Przepisy ust. l pkt l i 2 nie dotyczą wózków inwalidzkich i dziecięcych, a przepisy ust. l pkt 3 psów wprowadzanych na obszar kolejowy i do wagonów osobowych podczas ich postoju przez funkcjonariuszy Policji, organów Służby Ochrony Kolei i żołnierzy Straży Granicznej w związku z wykonywaniem przez nich na tym obszarze obowiązków służbowych.
§ 28.1. Do nadzoru nad przestrzeganiem porządku na kolejach użytku publicznego powołane są organy ochrony kolei, którymi są:
1) Służba Ochrony Kolei,
2) inne organy ochrony kolei 2. Innymi organami ochrony kolei są:
1) zawiadowcy (naczelnicy) stacji i ich zastępcy, kierownicy kolei dojazdowych, dyżurni ruchu, kierownicy ekspedycji kolejowych i ich zastępcy, rewizorzy pociągów, kierownicy pociągów, konduktorzy i ekspedytorzy handlowi,
2) zawiadowcy odcinków elektroenergetycznych, sieci, podstacji, drogowych, zabezpieczenia ruchu, łączności sygnałowych i ich zastępcy,
3) zawiadowcy rejonów budynków i ich zastępcy,
4) starsi rewidenci i rewidenci wagonów, nastawniczowie, zwrotniczowie, toromistrze,
dróżnicy i monterzy.

Załącznik Nr 2 

Wykaz przedmiotów i materiałów, które powinny znajdować się w obrębie posterunku dróżnika przejazdowego.
1. W pomieszczeniu posterunku dróżnika przejazdowego powinny znajdować się:
1) wyciąg z obowiązującego rozkładu jazdy pociągów dla danego szlaku (druk D808 i D809),
2) regulamin obsługi przejazdów,
3) wykres pracy (rozkład dyżurów),
4) dziennik służby dróżnika przejazdowego,
5) książka kontroli urządzeń zabezpieczenia ruchu na przejeździe kolejowym,
6) przepisy i instrukcje E 1, D20, E4 (E4a – na przejazdach z samoczynną sygnalizacją) niezbędne dla prawidłowego wykonywania obowiązków służbowych przez dróżnika przejazdowego oraz wyciąg z przepisów R1 w części dotyczącej dróżnika przejazdowego,
7) aparat telefoniczny z dzwonkiem głośno brzmiącym umieszczonym na zewnątrz budki dróżnika przejazdowego (posterunku strażnicowego),
8) zegar ścienny lub inny wskazujący dokładny czas,
9) trąbka sygnałowa,
10) chorągiewka sygnałowa koloru żółtego,
11) latarka ręczna ze szkłami białym i czerwonym,
12) dziennik telefoniczny (druk R 138),
13) gwizdek,
2. Ponadto na każdym posterunku dróżnika przejazdowego powinny znajdować się
następujące przybory, narzędzia i materiały;
1) komplet przenośnych sygnałów drogowych:
a) 2 tarcze Zatrzymania- sygnał Dl Stój
b) 2 tarcze Ostrzegawcze – sygnał DO,
c) 2 tarcze Zwolnić bieg – sygnał D6,
d) 2 latarnie do tarcz ze światłem czerwonym, 4 latarnie ze światłem pomarańczowym, O w zależności od ilości rogatek odpowiednia ilość znaków drogowych Stój z napisem rogatka uszkodzona,
g) w zależności od ilości rogatek odpowiednia ilość znaków drogowych Stop – tylko na tych przejazdach, na których PKP otrzymała upoważnienie od zarządów dróg do ustawiania tych znaków,
h) 2 tarcze wskaźnika W14 oznaczającego początek lub koniec odcinka, przez który należy przejeżdżać z ograniczoną prędkością – (liczba wskaźników może być większa w zależności od warunków miejscowych),
i) odpowiednia ilość (w zależności od ilości wskaźników W14) latarń ze światłem białym do
wskaźników W14,
2) podbijak,
3) oskard,
4) młot,
5) klucz pionowy do wkrętów,
6) klucz pionowy do śrub stopowych,
7) drąg do zakładania i zdejmowania sprężyn sprężystego mocowania szyn do podkładów –
(tylko na tych przejazdach przez które przechodzą tory ze sprężystym mocowaniem szyn do podkładów),
8) drąg z jeden strony ostry z drugiej łapczasty,
9) siekiera ciesielska,
10) grabie żelazne,
11) klucz do śrub łubkowych
12) widły do tłucznia,
13) ściskacze do łubek (2 sztuki)
14) wiadro na wodę,
15) kubek,
16) puszka na karbid – (tylko w przypadku posiadania latarek karbidowych),
17) skrobaczka do oczyszczania żłobków pomiędzy szynami a chojnicami.
18) narzędzie do ścinania trawy (sierp, kosa),
19) bańka na naftę,
20) odpowiednia ilość latarń do awaryjnego oświetlenia przejazdu w przypadku zaniku prądu
w sieci energetycznej,
21) lampy naftowe lub gazowe do awaryjnego oświetlania przejazdu
22) zapałki
23) miotły,
24) stolik,
25) krzesło,
26) szafka,
27) wieszak,
28) piec (stały lub przenośny),
29) zwieracze toków szynowych – tylko na liniach z samoczynną blokadą linową,
30) l m podkładu drewnianego z kompletem części złącza do istniejącego na przejeździe typu szyn (2 łubki, 4 lub 6 śrub łubkowych, po jeden podkładce do danego typu szyn, 2 łapki do śrub stopowych, 2 śruby stopowe, 8 pierścieni sprężystych, 6 – 8 haków do szyn, 2 sprężyny do sprężystego mocowania szyn podkładów (tylko na przejazdach przez które przechodzą tory z tego typu mocowania szyn do podkładów), l prowizoryczny łącznik szynowy sieci powrotnej (tylko na liniach zelektryfikowanych),
31) łańcuchy lub linki do unieruchomienia korb od wind rogatkowych (tylko przy windach mechanicznych),
32) kłódki do zamknięcia unieruchomionych korb wind rogatkowych lub do zamknięcia skrzynek (pomieszczeń) z elektrycznym sterowaniem rogatek,
33) apteczka podręczna,
34) nafta,
35) węgiel i drewno – tylko, gdy strażnica ogrzewana jest piecem węglowym,
36) 2 płozy hamulcowe odpowiadające typowi szyn na przejeździe,
37) kamizelka ostrzegawcza koloru pomarańczowego,
38) komplet spłonek – 6 sztuk (umieszczone w odpowiedniej puszce) sprawdzone zgodnie z ustaloną normą.
Uwaga 1: Za całość i należyty stan inwentarza (przyborów, narzędzi, sprzętu i materiałów) odpowiadają wszyscy dróżnicy pełniący służbę na danym posterunku. Przy przekazywaniu i obejmowaniu służby dróżnicy powinni sprawdzić stan inwentarza wg. spisu.
Uwaga 2 Wyposażenie przejazdów, posterunków obsługujących przejazdy w przedmioty i materiały wyszczególnione w zał. 2 należy do służby obsługującej przejazd.

 

Załącznik Nr 3





A. POSTANOWIENIA OGÓLNE

1. Uszkodzenie urządzeń rogatkowych uniemożliwiające zamykanie przejazdu przed nadjeżdżającym pociągiem, jak również zanik podglądu na przejazd obserwowany przy pomocy telewizji przemysłowej (awaria urządzeń, warunki atmosferyczne) stanowi zagrożenie bezpieczeństwa ruchu na przejezdne kolejowym. W takim przypadku przejazd powinien być strzeżony na miejscu do czasu usunięcia uszkodzenia lub ustania przyczyny przesłaniającej widzialność, zgodnie z postanowieniami zawartymi w § 97 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 10 stycznia 1991 r. (Dz, U. z 1991 r. Nr 13, póz. 57). Osoba obsługująca przejazd obowiązana jest:
1) niezwłocznie powiadomić dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych i ustawić od strony uszkodzonej (uszkodzonych) rogatek po prawej stronie drogi, bezpośrednio przed rogatkami w odległości l m od krawędzi jezdni znak drogowy stój z napisem rogatka uszkodzona.
2) do czasu przekręcenia znaku drogowego stój równolegle do drogi lub jego usunięcia, dawać każdorazowo kierowcom pojazdów i pieszym zatrzymanym przed znakiem stój z napisem rogatka uszkodzona pozwolenie na dalszą jazdę lub przejście, ustnie i ruchem ręki po upewnieniu się, że do przejazdu nie zbliża się pociąg.
2. Znak drogowy stój z napisem rogatka uszkodzona powinien znajdować się przed uszkodzonymi rogatkami przez cały czas trwania awarii.
Jeżeli w Postanowieniach Szczegółowych znajduje się zapis o zezwoleniu lub konieczności usuwania znaku drogowego stój z napisem rogatka uszkodzona po zjechaniu pociągu z przejazdu, to osoba obsługująca przejazd obowiązana jest:
1) ustawić znak drogowy stój z napisem rogatka uszkodzona każdorazowo przed przyjazdem pociągu do przejazdu.
2) niezwłocznie po zjechaniu pociągu z przejazdu i upewnieniu się, że nie zbliża się inny pociąg po sąsiednim, torze, dawać kierowcom pojazdów drogowych i osobom pieszym pozwolenie na dalszą jazdę (przejście) przez przejazd.
3) usuwać na bok znak drogowy stój z napisem rogatka uszkodzona w taki sposób, aby jego tarcza nie była widoczna dla przejeżdżających i przechodzących przez przejazd.
3. W razie niemożności natychmiastowego zorganizowania strzeżenia przejazdu w sposób podany w pkt l lub 2 osoba obsługująca przejazd obowiązana jest niezwłocznie zawiadomić o tym dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych, podanych w części II ust. 2 Regulaminu obsługi przejazdu.
4) Osoba obsługująca przejazd o każdym uszkodzeniu rogatek, zaniku podglądu rogatek przez telewizję przemysłową, konieczności chwilowego lub dłuższego opuszczeniu przejazdu (osygnalizowanie awarii w torze, zabezpieczenie pękniętej szyny, niedyspozycja zdrowotna, brak zmiennika w czasie umożliwiającym prawidłowe pełnienie czynności służbowych) obowiązana jest niezwłocznie zawiadomić bezpośredniego zwierzchnika i właściwego montera poprzez dyżurnych ruchu sąsiednich posterunków zapowiadawczych, o których mowa w ust. 3., ponadto wpisać uszkodzenie do książki kontroli uszkodzeń zabezpieczenia ruchu na przejeździe kolejowym, a oddalenie się z przejazdu, zaistnienie awarii w torze i inne wydarzenia nie związane z urządzeniami zabezpieczenia ruchu w dzienniku pracy (służby).
5) Obowiązek ustawienia znaków drogowych stop przed przejazdami kolejowymi, na których nie zorganizowano tymczasowego strzeżenia lub, na których brakuje dróżników przejazdowych (§ 97 ust. 2 i 3 rozporządzenia wyszczególnionego w pkt 1) należy zgodnie z postanowieniem § 7 ust. 1. rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 listopada 1992 r. w sprawie zarządzanie ruchem na drogach (Dz. U. z 1992 r. Nr 97, póz. 485) do zarządów dróg. Konieczność ustawienia znaków drogowych stop zgłasza do odpowiednich zarządów dróg, naczelnik sekcji drogowej (zawiadowca odcinka drogowego). W przypadku braku pracownika do obsługi przejazdu, któremu powierzono tę czynność dodatkowo do podstawowych zadań służbowych, zgłoszenia o konieczności ustawienia znaku drogowego stop dokonuje bezpośredni zwierzchnik brakującego pracownika. Jeżeli w Warunkach Szczegółowych niniejszego regulaminu znajduje się zapis o upoważnieniu PKP do ustawiania znaków drogowych stop na przejeździe, wykonuje tę czynność pracownik obsługujący przejazd. Ustawia pracownik schodzący z przejazdu, a zdejmuje pracownik obejmujący ponownie służbę na przejeździe. Znaki drogowe stop ustawia się w takich przypadkach w miejscach wskazanych w regulaminie obsługi przejazdu.
6) Znaki drogowe stój z napisem rogatka uszkodzona lub ewentualnie (jeżeli znajdują się na wyposażeniu przejazdu) również znaki drogowe stop powinny posiadać stojaki aby nie było trudności z ich ustawieniem.
A POSTANOWIENIA SZCZEGÓŁOWE
(Zamieścić wytyczne szczegółowe, wynikające z warunków miejscowych z uwzględnieniem postępowania w przypadku obsługi rogatek na więcej niż jednym przejeździe oraz z uwzględnieniem podziału pracy przy wieloosobowej obsłudze w zmianie służby (pracy).

Załącznik Nr 4

 


Antykwariat i §