SPIS TREŚCI
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
§ 1 Cel i znajomość instrukcji
§ 2 Zakres instrukcji
§ 3 Przeznaczenie radiołączności pociągowej.
ROZDZIAŁ II
Ogólny opis systemu i urządzeń radiołączności pociągowej.
§ 4 Charakter sieci radiołączności pociągowej
§ 5 System wywoływania selektywnego.
§ 6 Opis urządzeń radiołączności pociągowej.
§ 7 Włączanie i wyłączanie urządzeń
ROZDZIAŁ III
Zasady nawiązywania łączności
§ 8 Ogólne zasady prowadzenia rozmów radiotelefonicznych
§ 9 Nawiązywanie łączności pomiędzy dyżurnym ruchu posterunku następczego i maszynistą pojazdu trakcyjnego
10. Nawiązywanie łączności pomiędzy maszynistą pojazdu trakcyjnego i dyżurnym ruchu posterunku następczego.
§ 11. Nawiązywanie łączności pomiędzy maszynistami pojazdów trakcyjnych.
§ 12. Nawiązywanie łączności pomiędzy pracownikami wyposażonymi w radiotelefony noszone z maszynistą pojazdu trakcyjnego lub dyżurnym ruchu
§ 13 Nawiązywanie łączności w systemie alarmowym.
ROZDZIAŁ IV
Wykorzystanie radiołączności pociągowej.
§ 14 Zakres i zasady wykorzystywania radiolączności pociągowej
§ 15 Wymiana informacji pomiędzy maszynistą pojazdu trakcyjnego i dyżurnym ruchu.
§ 16 Wymiana informacji pomiędzy dyżurnymi ruchu i maszynistą pojazdu trakcyjnego
§ 17 Wymiana informacji pomiędzy maszynistami pojazdów trakcyjnych będących na szlaku
§ 18 Wymiana informacji pomiędzy pracownikami znajdującymi się na szlaku, a maszynistami pojazdów trakcyjnych i dyżurnymi ruchu.
ROZDZIAŁ V
Przepisy końcowe
§ 19 Wskazanie w zakresie BHP
§ 20 Sprawdzanie stanu urządzeń radiołączności
§ 21 Postępowanie w przypadku stwierdzenia usterek w urządzeniach radiołączności.
§ 22 Odpowiedzialność pracowników eksploatacji za stan urządzeń radiołączności pociągowej.
§ 23Ładowanie zasilaczy (akumulatorów) do radiotelefonów noszonych
§ 24 Ewidencja urządzeń radiołączności pociągowej
§ 25 Postępowanie z urządzeniami radiołączności pociągowej przy wysyłaniu pojazdów trakcyjnych do napraw okresowych w ZNTK
§ 26 Szkolenie pracowników.
INSTRUKCJA O UŻYTKOWANIU URZĄDZEŃ RADIOŁĄCZNOŚĆI POCIĄGOWEJ NA PKP
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
§ 1 Cel i znajomość instrukcji
1. Instrukcja o użytkowaniu urządzeń radiołączności pociągowej na PKP określa zasady i sposoby posługiwania się sprzętem radiotelefonicznym oraz zakres wykorzystania tego sprzętu dla zapewnienia sprawności i bezpieczeństwa mchu kolejowego.
2. Znajomość niniejszej instrukcji obowiązuje:
1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których zostały zainstalowane urządzenia radiołączności; odpowiednio dostosowane do pracy w sieci radiołączności pociągowej,
2) pracowników, którym przydzielono do użytku służbowego radiotelefony noszone odpowiednio dostosowane do pracy w sieci radiołączności pociągowej,
3)pracowników organów instruktorskich i kontrolnych właściwych służb nadzorujących pracę pracowników, o których mowa w pkt 1 i 2.
§ 2 Zakres instrukcji
1. Instrukcja zawiera:
1) opis systemu radiołączności pociągowej,
2) zasady nawiązywania łączności radiowej,
3) zakres wykorzystywania radiołączności pociągowej.
2. Zasady utrzymania urządzeń radiołączności pociągowej zawarte są w osobnych przepisach.
§ 3 Przeznaczenie radiołączności pociągowej
1. Radiołączność pociągowa służy do zapewnienia łączności pomiędzy:
1) dyżurnym ruchu (blokowym) i maszynistą pojazdu trakcyjnego znajdującego się na przyległym szlaku,
2) dyżurnymi ruchu sąsiednich posterunków następczych w przypadku wystąpienia całkowitej przerwy w łączności przewodowej,
3) maszynistami pojazdów trakcyjnych znajdujących się na tym samym szlaku,
4) pracownikami znajdującymi się na szlaku (kierownicy pociągów zmechanizowanych, obchodowi toru) i maszynistą pojazdu trakcyjnego jadącego po danym szlaku lub między tymi pracownikami i dyżurnymi ruchu posterunków ograniczających dany szlak tylko w przypadkach zagrożenia bezpieczeństwa ruchu,
5) obsługą posterunków kontroli grzania osi w pociągach i maszynistami pojazdów trakcyjnych.
6) kierownikami pociągów, konduktorami rewizyjnymi (w elektrycznych zespołach trakcyjnych) i maszynistami, pojazdów trakcyjnych prowadzącymi dany pociąg.
2. Dyspozytorzy odcinkowi ruchu i dyspozytorzy trakcji mogą nawiązywać pośrednio łączność z maszynistą pojazdu trakcyjnego za pośrednictwem dyżurnego ruchu tej stacji, na której znajduje się pociąg lub do której przylega szlak, na którym znajduje się aktualnie dany pociąg. Łączność bezpośrednią między maszynistą pojazdu trakcyjnego a dyspozytorem lokomotywowni można realizować wyłącznie na kanale ratunkowym (kanał Nr 8), aby nie zajmować kanału pociągowego.
3. Urządzenia radiołączności pociągowej mogą być również wykorzystywane przez personel instruktorski i kontrolerski właściwych służb do kontroli pracy sieci radiołączności pociągowej.
4. Włączanie do sieci radiołączności pociągowej innych użytkowników niż wymienieni w ust. l jest zabronione.
ROZDZIAŁ II
OGÓLNY OPIS SYSTEMU I URZĄDZEŃ RADIOŁĄCZNOŚCI POCIĄGOWEJ
§ 4 Charakter sieci radiołączności pociągowej
1. Sieć radiołączności pociągowej jest siecią łączności dwukierunkowej, simpleksowej z selektywnym wywołaniem grupowym.
2. Zasada pracy simpleksowej wyklucza możliwość jednoczesnego nadawania i odbierania informacji.
3. Urządzenia radiołączności umożliwiają prowadzenie rozmów pomiędzy urządzeniami przewoźnymi i stacjonarnymi na odległość około 15 km, zaś pomiędzy dworna urządzeniami przewoźnymi na odległość około 5 km.
4. Dla odcinków linii odgałęziających się od stacji węzłowych przydzielone są różne częstotliwości fal radiowych (kanały). Przy przejeździe z jednej linii na drugą linię należy dokonywać przełączenia na odpowiedni numer kanału częstotliwości przydzielony dla danej linii. Numer kanału jest podany w zeszytach służbowego rozkładu jazdy pociągów i oznaczony literą R z dodaniem cyfry oznaczającej numer kanału np. R 1 oraz na wskaźniku W 28.
5. Numer kanału odpowiada pozycji przełącznika kanałów na manipulatorze.
§ 5 System wywołania selektywnego
1. Stosownie do zastosowanego systemu wywołania użytkownicy sieci radiołączności pociągowej dzielą się na 3 grupy, a mianowicie:
1) maszyniści pojazdów trakcyjnych w pociągach o numerach nieparzystych,.
2) maszyniści pojazdów trakcyjnych w pociągach o numerach parzystych,
3) dyżurni ruchu posterunków następczych (urządzenia stacjonarne).
2. Łączność z abonentami jednej z trzech grup użytkowników nawiązuje się przez spowodowanie wysłania odpowiedniego sygnału wywoławczego dotyczącego danej grupy użytkowników, a następnie przez głosowe wywołanie żądanego abonenta. Samo wywołanie głosem bez uprzedniego wysłania sygnału wywoławczego nie pozwoli na nawiązanie łączności z żądanym abonentem.
§ 6 Opis urządzeń radiołączności pociągowej
1. Urządzenia radiołączności pociągowej dzielą się na cztery rodzaje zestawów:
1) zestaw stacjonarny, instalowany w pomieszczeniach;
a) dyżurnych ruchu na posterunkach następczych,
b) posterunków kontroli grzania osi w pociągach,
c) warsztatów radiowych służby zabezpieczenia ruchu i łączności,
2) zestaw przewoźny instalowany w pojazdach trakcyjnych dwukabinowych oraz w wagonach spalinowych,
3) zestaw przewoźny instalowany w pojazdach trakcyjnych jednokabinowych, w elektrycznych zespołach trakcyjnych i pojazdach pomocniczych,
4) zestaw noszony przydzielony do użytku służbowego
pracownikom PKP.
2.Zestaw stacjonarny zasilany jest z sieci prądu zmiennego o napięciu 220 V i składa się z zespołu nadawczo-odbioczego, manipulatora (z mikrofonem i głośnikiem), zasilacza sieciowego i anteny stacjonarnej.
3. Zestaw przewoźny dla pojazdów trakcyjnych dwukabinowych zasilany jest prądem stałym z baterii pokładowej pojazdu trakcyjnego składa się z zespołu nadawczo-odbiorczego, dwóch manipulatorów z mikrofonem i wbudowanym głośnikiem (po jednym manipulatorze w każdej kabinie) tablicy rozdzielczej, zasilacza uniwersalnego lub bateryjnego, anteny taborowej i przewodu łączącego zespół nadawczo-odbiorczy z tablicą rozdzielczą.
4. Zestaw przewoźny dla pojazdów trakcyjnych jednokabinowych elektrycznych zespołów trakcyjnych i pojazdów pomocniczych składa się z zespołu nadawczo-odbiorczego, jednego manipulatora z mikrofonem i wbudowanym głośnikiemi, zasilacza uniwersalnego lub bateryjnego anteny taborowej i przewodu łączącego zespół nadawczo-odbiorczy z gniazdem wielostykowym.
5. Zestaw noszony zasilany jest z własnej baterii akumulatorów i składa się z zespołu nadawczo-odoiorczego, zasilacza (baterii akumulatorów), manipulatora, anteny, pasa nośnego głównego oraz futerału.
6. Zespół nadawczo-odbiorczy zestawu stacjonarnego i przewoźnego zawiera urządzenia nadajnika i odbiornika we wspólnej obudowie wodoszczelne. Na tylnej płycie zespołu znajdują się: gniazdo antenowe, gniazdo zasilania oraz gniazda manipulacyjne umożliwiające połączenie z zespołami współpracującymi.
7. Manipulator do zestawów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 3. zawiera elementy manipulacyjne, mikrofon i wbudowany głośnik.
Urządzenie to służy użytkownikowi do nawiązywania łączności i prowadzenia rozmów.
Na płycie czołowej manipulatora (rys. 1) znajdują się następujące elementy:
1) przycisk włączenia radiotelefonii
2) wskaźnik włączenia radiotelefon (lampka oznaczenia WŁ),
3) przycisk włączenia blokady szumu,
4) regulator skokowej regulacji siły głosu,
5) włącznik alarmu (przykryty kapturkiem z napisem Alarm),
6) przełącznik kanałów (l10),
7) trzy przyciski wywołania selektywnego (WYWOŁANIE),
8) przełącznik nasłuchu selektywnego odpowiedniej grupy Abonentów (NASŁUCH),
9) wskaźnik fali nośnej (lampka oznaczona, SFN),
Na ściance pionowej manipulatora znajduje się:
10) uchwyt mikrofonu,
11) przełącznik odpowiedniego rodzaju pracy (nasłuch -odbiór) wbudowany w uchwyt mikrofonu,
12) mikrofon, zawierający przycisk włączenia nadawania.
8) Zasilacz uniwersalny (rys. 2) służy do zasilania radiotelefonu przewoźnego ze źródła zasilania o napięciu 32180 V prądu stałego. Na płycie czołowej zasilacza znajdują się następujące elementy:
1) włącznik zasilania baterii, wskaźnik napięcia wejściowego,
2) wskaźnik napięcia wejściowego (lampka oznaczona 24 V.).
3) dwa gniazda bezpiecznikowe.
9. Zasilacz bateryjny przeznaczony jest do zasilania radiotelefonu przewoźnego ze źródła zasilania o napięciu 24 V lub 12 V prądu stałego.
Na bocznej ścianie zasilacz posiada gniazdo bezpiecznikowe.
10. Zasilacz sieciowy (rys. 3) przeznaczony jest do zasilania radiotelefonu stacjonarnego) z sieci prądu zmiennego 220 V lub 110 V oraz z baterii akumulatorów o napięciu znamionowym 25,2 V.
Podłączenie dwóch napięć zasilających do zasilacza umożliwia ciągłą pracę urządzeń radiołączności. Na płycie czołowej zasilacza znajdują się następujące elementy:
1) włącznik zasilania z sieci,
2) włącznik zasilania z baterii,
3) wskaźnik włączenia sieci (lampka nad włącznikiem sieci),
4) wskaźnik włączenia baterii (lampka nad włącznikiem baterii),
5) dwa gniazda bezpiecznikowe.
11. Tablica rozdzielcza (rys. 4) znajduje się w jednej z kabin sterowniczych lokomotywy dwukabinowej. Na tablicy rozdzielczej znajduje się:
1) włącznik zasilania (przełącznik z oznaczeniem WŁ WYŁ),
2) przełącznik manipulatorów (oznaczony KABINA A-B),
3) gniazdo zasilania (napięcie baterii pokładowej),
4) gniazdo manipulacyjne.
12. Zespół nadawczo-odbiorczy zestawu noszonego (rys. 5), zawiera układy nadajnika, odbiornika oraz następujące elementy umieszczone na płycie czołowej:
1) przełącznik kanałów spełniający jednocześnie rolę wyłącznika radiotelefonu (w pozycji O radiotelefon jest wyłączony),
2) pokrętło regulacji siły głosu (oznaczone literą W),
3) pokrętło regulacji blokady szumu (oznaczony literą B),
4) przycisk kontrolny stanu naładowania baterii lub wskaźnik diodowy,
5) gniazdo wielostykowe do podłączenia manipulatora,
6) gniazdo koncentryczne do podłączenia anteny.
W części dolnej zespołu nadawczo-odbiorczego znajduje się
zatrzask, umożliwiający podłączenie zasilacza.
13. Zasilacz (akumulator) do zestawu noszonego wykonany jest w formie pudełka zawierającego akumulatory.
14. Manipulator do zestawu noszonego (rys6) służy do nawiązania łączności i prowadzenia rozmów. Posiada/on następujące elementy:
1) mikrofonogłośnik spełniający rolę głośnika przy odbieraniu informacji i mikrofonu przy nadawaniu,
2) przycisk nadawanie odbiór,
3) trzy przyciski grup selektywnego wywołania (oznaczone cyframi 1, 2, 3).
§ 7 Włączanie i wyłączanie urządzeń
W celu włączenia do pracy radiotelefonu stacjonarnego należy:
1) połączyć sznur zasilacza sieciowego (zakończonego wtykiem) z gniazdem sieci zasilającej napięcia zmiennego 220 V,
2) wcisnąć włącznik zasilania z sieci w zasilaczu sieciowym,
3) wcisnąć przycisk włączenia radiotelefonu na płycie manipulatora,
4) w przypadku, gdy do zasilacza przyłączona jest bateria akumulatorów należy po wciśnięciu włącznika zasilania z sieci włączyć również włącznik baterii. Włączenie radiotelefonu sygnalizowane jest świeceniem lampki nad włącznikiem sieci w zasilaczu, lampki oznaczonej WŁ na płycie czołowej manipulatora oraz w przypadku wymienionym w pkt 4 lampki nad włącznikiem baterii.
2. W stanie przed przystąpieniem do pracy pozostałe przyciski i przełączniki na manipulatorze powinny znajdować się w położeniu:
1) przycisk włączenia blokady szumów powinien być wciśnięty,
2) wszystkie przyciski wywołania selektywnego powinny znajdować się w stanie spoczynkowym,
3) przełącznik nasłuchu zewu selektywnego powinien znajdować się w położeniu 3,
4) regulator skokowej regulacją siły głosu należy ustawić w położenie środkowe,
5) przełącznik mikrofonowy powinien znajdować się w stanie włączania odbioru (mikrofon odwieszony),
6) przełącznik kanałów w pozycji l (kanał 1).
3. W celu w/wyłączenia radiotelefonu stacjonarnego należy:
1) przycisnąć przycisk włączenia na płycie czołowej manipulatora (gaśnie lampka WŁ),
2) przycisnąć włącznik baterii i włącznik- sieci w zasilaczu (gasną obydwie lampki sygnalizacyjne).
4. W przypadku zaniku napięcia sieci zasilającej 220 V i braku akumulatora, w zasilaczu i manipulatorze gasną wszystkie lampki sygnalizacyjne. Po ponownym pojawieniu się napięcia zasilającego (o czym świadczy świecenie wskaźnika włączenia sieci w zasilaczu i lampki WŁ na manipulatorze) radiotelefon jest gotowy do pracy.
5. W celu włączenia radiotelefonu przewoźnego w pojeździe trakcyjnym dwukabinowym należy:
1) ustawić włącznik zasilania na tablicy rozdzielczej w póz.
WŁ
2) ustawić włącznik zasilania baterii na zasilaczu uniwersalnym w pozycję WŁ,
3) ustawić przełącznik manipulatorów na tablicy rozdzielczej w pozycji odpowiadającej kabinie, z której prowadzona będzie rozmowa,
4) ustawić przełącznik kanałów na manipulatorze w pozycji podanej w zeszycie służbowego rozkładu jazdy pociągów,
5) wcisnąć przycisk włączenia na płycie czołowej manipulatora w wybranej uprzednio kabinie,
6) przełącznik nasłuchu selektywnego ustawić w pozycji 1 w pociągach o numerach nieparzystych lub w pozycji 2 w pociągach o numerach parzystych. Włączenie radiotelefonii sygnalizowane jest świeceniem obydwu lampek sygnalizacyjnych w zasilaczu uniwersalnym oraz lampki WŁ na manipulatorze w wybranej kabinie.
6. W celu włączenia radiotelefonu przewoźnego przeznaczonego dla pojazdów trakcyjnych jednokabinowych, elektrycznych zespołów trakcyjnych i wózków motorowych należy:
1) w zależności od serii i rodzaju pojazdu włączyć włącznik zasilania na pulpicie sterowniczym pojazdu lub włącznik zasilania baterii na zasilaczu,
2) wcisnąć przycisk włączenia na płycie czołowej manipulatora,
3) ustawić przełącznik kanałów na manipulatorze w pozycji podanej w zeszycie służbowego rozkładu jazdy pociągów,
4) ustawić przełącznik nasłuchu selektywnego w pozycji dla pojazdów trakcyjnych w pociągach o numerach nieparzystych lub w pozycji 2 dla pojazdów trakcyjnych w pociągach o numerach parzystych.
7. W celu włączenia radiotelefonu noszonego należy:
1) podłączyć zasilacz do zespołu nadawczo-odbiorczego,
2) podłączyć manipulator do gniazda wielostykowego,
3) podłączyć anteną do gniazda koncentrycznego,
4) ustawić przełącznik kanałów w pozycji 3 (dotyczy radiotelefonów eksploatowanych przez służbę drogową),
5) ustawić przełącznik kanałów w pozycji odpowiadającej częstotliwości pracy sieci radiołączności pociągowej na danej linii i(dotyczy pozostałych pracowników, którym przydzielono do użytkowania radiotelefony noszone).
ROZDZIAŁ III ZASADY NAWIĄZYWANIA ŁĄCZNOŚCI
§ 8 Ogólne zasady prowadzenia rozmów radiotelefonicznych
1. Sposób prowadzenia radiotelefonicznych rozmów powinien być taki, aby mowa była zrozumiała. W tym celu należy przestrzegać następujących zasad:
1) wymawiać każde słowo wyraźnie,
2) mówić z równomierną szybkością nie przekraczającą 100 słów na minutę,
3) utrzymywać równomierny poziom natężenia głosu,
4) mikrofon trzymać w odległości od 10 do 15 cm od ust.
2. Przed rozpoczęciem mówienia, (nadawania meldunku) należy przez okres kilkunastu sekund, dokonać nasłuchu, czy w tym czasie nie jest prowadzona rozmowa przez inne osoby.
Fakt zajęcia kanału (prowadzenie rozmowy) jest sygnalizowany świeceniem lampki oznaczonej SFN na płycie czołowej manipulatora.
3. Przerywanie rozmów prowadzonych przez inne osoby, może być stosowane tylko dla przekazania meldunków dotyczących zagrożenia bezpieczeństwa ruchu.
4. W celu nawiązania łączności z żądanym abonentem sieci radiotelefonicznej pociągowej należy:
1) Upewnić się czy odpowiedni kanał radiotelefoniczny jest wolny (nie świeci lampka oznaczona SFN na manipulatorze),
2) zdjąć mikrofon z zaczepu i nacisnąć na okres około l sekundy przycisk wywoławczy na płycie czołowej manipulatora odpowiadający danej grupie użytkowników
3) po zwolnieniu przycisku wołania selektywnego na manipulatorze natychmiast przycisnąć przycisk na mikrofonie i wywołać żądanego abonenta głosem, podając znak rozpoznawczy abonenta z którym ma być prowadzona rozmowa oraz swój znak wywoławczy,
4) po zakończeniu wywołania głosem, wypowiedzieć słowo odbiór, po czym natychmiast należy zwolnić przycisk mikrofonowy i nasłuchiwać odpowiedzi, jeżeli wywołany abonent nie zgłosi się, powtórzyć wywołanie przyciskiem wywołania selektywnego i głosem,
5) znakami rozpoznawczymi dla radiotelefonów stacjonarnych są nazwy posterunków następczych, dla punktów kontroli grzania osi hasło kontrolny uzupełnione nazwą miejscowości, dla przewożonych numery pociągów, zaś dla radiotelefonów noszonych odpowiednie hasła słowne i cyfrowe. Przykład: stacja Łuków ma znak rozpoznawczy Łuków, pociąg nr 1215 ma znak rozpoznawczy Pociąg 1215, radiotelefon noszony MK ma znak rozpoznawczy Mars 56,
6) po usłyszeniu w głośniku sygnału wywoławczego i skierowanego do siebie wołania głosem należy:
zdjąć mikrofon z. zaczepu,
przycisnąć przycisk mikrofonowy i obowiązkowo odpowiedzieć na wywołanie.
5. W przypadku usłyszenia sygnału wywoławczego i wywołania głosem skierowanego nie do siebie, nie należy zdejmować mikrofonu z zaczepu, nie zdjęcie mikrofonu z zaczepu spowoduje, po upływie 6 do 10 sekund, wyłączenie głośnika.
6. Przez cały czas mówienia do mikrofonu, przycisk mikrofonowy musi być przyciśnięty.
7. Po przekazaniu informacji przekazujący wypowiada słowo odbiór, po czym natychmiast zwalnia przycisk mikrofonowy i wysłuchuje odpowiedzi.. Słowa odbiór nie nadaje się tylko wówczas, gdy nie oczekuje się odpowiedzi od osoby, z którą była prowadzona rozmowa, w takim przypadku rozmowę kończy się słowami bez odbioru lub koniec,
3. Odbierający informację po usłyszeniu słowa odbiór przyciska przycisk mikrofonowy i potwierdza odebraną informację do treści rozmowy.
9. Odebrany za pośrednictwem radiotelefonu meldunek powinien być:
a) potwierdzony gdy było nadane słowo odbiór np. w sposób następujący: Tu dyżurny ruchu stacji Kozuby, meldunek zrozumiałem,
b) powtórzony gdy było nadane żądanie powtórzenia meldunku np. w sposób następujący: Tu dyżurny ruchu stacji Kozuby, powtarzam meldunek.
10. Natężenie siły głosu można regulować wg uznania przez odpowiednie ustawienia przełącznika skokowej regulacji siły głosu na płycie czołowej manipulatora.
§ 9 Nawiązywanie łączności pomiędzy dyżurnym ruchu posterunku następczego i maszynistą pojazdu trakcyjnego.
1. Dyżurny ruchu po upewnieniu się, że kanał radiotelefoniczny jest wolny zdejmuje mikrofon z zaczepu, naciska właściwy przycisk wywołania selektywnego np.: 2 w przypadku wywoływania pociągu o numerze parzystym, a następnie wywołuje głosem żądany pociąg w następujący sposób: Pociąg 5404, tu Kozuby, zgłoś się odbiór.
2. Maszynista pojazdu trakcyjnego słysząc skierowane do siebie wywołanie, zdejmuje mikrofon z zaczepu i odpowiada na wezwanie: Kozuby, tu pociąg 5404 zgłaszam się odbiór.
3. Po nawiązaniu łączności prowadzi się rozmowy (wymianę informacji) według zasad podanych w § 8.
4. Jeżeli na stacji jest dwóch lub więcej dyżurnych ruchu wyposażonych w radiotelefony łączności pociągowej, przy podawaniu nazwy stacji należy tę nazwę uzupełnić skrótem nastawni np.: Bydgoszcz Główna BgA.
§ 10. Nawiązywanie łączności pomiędzy maszynistą pojazdu trakcyjnego i dyżurnym ruchu posterunku następczego.
1. Maszynista pojazdu trakcyjnego po upewnieniu się, że odpowiedni kanał radiotelefoniczny jest wolny, zdejmuje mikrofon z zaczepu, naciska przycisk wywołania selektywnego oznaczony cyfrą 3, a następnie wywołuje głosem dyżurnego ruchu żądanego posterunku następczego np.: Kozuby, tu pociąg 5404, zgłoś się odbiór lub Bydgoszcz Główna BgA, tu pociąg 5404 zgłoś się, odbiór.
2. Dyżurny ruchu słysząc skierowane do siebie wywołanie zdejmuje mikrofon z zaczepu i odpowiada na wezwanie np.:pociąg 5404 tu Kozuby zgłaszam się odbiór,
3. Po nawiązaniu łączności następuje rozmowa (wymiana informacji), według zasad podanych w § 8.
§ 11. Nawiązywanie łączności pomiędzy maszynistami pojazdów trakcyjnych.
1. Maszynista pojazdu trakcyjnego, który zamierza nawiązać łączność z maszynistą innego pojazdu trakcyjnego po upewnieniu się, że odpowiedni kanał radiotelefoniczny jest wolny zdejmuje mikrofon z zaczepu, naciska właściwy przycisk wywołania selektywnego np.: l w przypadku wywoływania pociągu o numerze nieparzystym, 2 w przypadku wywoływania pociągu o numerze parzystym, a następnie wywołuje żądany pociąg głosem: np. Pociąg 5404, tu pociąg 4501, zgłosić się, odbiór.
2. Maszynista pojazdu trakcyjnego słysząc skierowane do siebie wywołanie zdejmuje mikrofon z zaczepu i odpowiada na wezwanie, np.: pociąg 4501 tu pociąg 5404, zgłaszam się, odbiór.
3. Po nawiązaniu łączności następuje rozmowa (wymiana informacji) według zasad podanych w § 8.
§ 12. Nawiązywanie łączności pomiędzy pracownikami wyposażonymi w radiotelefony noszone z maszynistą pojazdu trakcyjnego lub dyżurnym ruchu.
1. Pracownicy dysponujący radiotelefonem noszonym mogą nawiązywać łączność w przypadkach -zagrożenia bezpieczeństwa ruchu z maszynistami pojazdów trakcyjnych i dyżurnymi ruchu. W tym celu należy:
1) przełącznik kanałów na płycie czołowej zestawu noszonego ustawić w pozycji oznaczonej cyfrą 3,
2) upewnić się czy nie jest prowadzona rozmowa,
3) wywołać maszynistę pojazdu trakcyjnego lub dyżurnego ruchu w/g zasad podanych w § 8.
Kierownicy pociągów i konduktorzy rewizyjni mogą nawiązywać łączność z maszynistą pojazdu trakcyjnego prowadzącym dany pociąg, w celu wymiany informacji lub konieczności wezwania do najbliższej stacji pomocy (np.: lekarskiej, MO lub SOK). W tym celu należy postępować zgodnie z zasadami podanymi w § 7 ust. 7 i. § 8 ust. 4.
§ 13 Nawiązywanie łączności w systemie alarmowym.
W celu nawiązania łączności w systemie alarmowym należy:
1) zdjąć mikrofon z zaczepu,
2) przycisnąć kolejno, szybko jeden po drugim wszystkie trzy przyciski wywołania selektywnego na manipulatorze naciskając każdy przycisk około l2 sekund,
3) natychmiast po skończeniu naciskania przycisków selektywnego wywołania nacisnąć przycisk mikrofonowy włączenia nadawania, wypowiedzieć trzykrotnie słowo ALARM, a następnie przekazać informację (meldunek), np.: ALARM, ALARM, ALARM, tu pociąg 1213 informuje, że tory nr l i 2 w kilometrze 12.800 są zatarasowane, odbiór. Wszyscy, którzy usłyszą słowo ALARM zobowiązani są do natychmiastowego zdjęcia mikrofonów z zaczepów i wysłuchania meldunku.
Wszystkie prowadzone uprzednio rozmowy należy niezwłocznie przerwać.
2. W przypadkach, gdy zachodzi konieczność opuszczenia kabiny sterowniczej przez maszynistę pojazdu trakcyjnego i nie ma czasu na nawiązanie łączności w sposób opisany ust. l należy zbić kapturek ochronny z napisem ALARM na płycie czołowej manipulatora i wcisnąć umieszczony pod nim przycisk. Powoduje to włączenie nadajnika i cykliczne samoczynne wysyłanie sygnału alarmowego. Sygnał alarmowy sygnalizowany jest cyklicznie powtarzającymi się tonami w głośnikach wszystkich radiotelefonów znajdujących się w zasięgu łączności urządzenia emitującego sygnały alarmowe. Skasowanie sygnału alarmu następuje po wyłączeniu i ponownym włączeniu radiotelefonu.
3. Wszyscy maszyniści pojazdów trakcyjnych, którzy usłyszą w swoich odbiornikach sygnał wywołania alarmowego lub automatycznie nadawany sygnał Alarm zobowiązani są do natychmiastowego rozpoczęcia hamowania pociągu. Dalsze kontynuowanie jazdy może nastąpić po wyjaśnieniu sytuacji.
4. W celu wyjaśnienia sytuacji alarmowej wszyscy, którzy usłyszeli sygnał alarmu powinni przełączyć swoje radiotelefony na kanał ratunkowy; a mianowicie:
1) maszyniści pojazdów trakcyjnych ustawić przełącznik kanałów na manipulatorze w pozycji 8
2) dyżurni ruchu ustawić przełącznik kanałów na manipulatorze w pozycji 2.
Rozmowę wyjaśniającą powinien inicjować dyżurny ruchu.
5. Kapturek ochronny przycisku Alarm jest zaplombowany. Zerwanie plomby lub zbicie kapturka bez uzasadnionej przyczyny jest niedozwolone.
6. Dyżurny ruchu, który usłyszał sygnał wywołania alarmowego lub automatycznie nadawany sygnał Alarm obowiązany jest odnotować ten fakt w dzienniku telefonicznym, podając godzinę nadania sygnału, a w przypadku stacji węzłowej również linię, z której był nadany sygnał. Dalsze postępowanie dyżurnego ruchu powinno być dostosowane do danej sytuacji alarmowej. W przypadku stwierdzenia, że sygnał nadano bez uzasadnionej potrzeby właściwy zwierzchnik zobowiązany jest złożyć w tej sprawie odpowiedni meldunek do DRKP.
ROZDZIAŁ IV
WYKORZYSTYWANIE RADIOŁĄCZNOSCI POCIĄGOWEJ
§ 14 Zakres i zasady wykorzystywania radiolączności pociągowej
1. W zakresie porozumiewania nawiązywanego za pomocą łączności radiotelefonicznej rozróżnia się przekazywanie:
1) zezwoleń i poleceń,
2) informacji.
2. Do grupy zezwoleń i poleceń, jakie mogą być przekazywane przez dyżurnego ruchu po spełnieniu wymogów postanowień Przepisów ruchu R 1 należą zezwolenia i polecenia na:
1) przejechanie obok semafora wyjazdowego, wjazdowego, drogowskazowego lub obsługiwanego, semafora odstępowego albo tarczy zaporowej, wskazujących sygnał Stój sygnał wątpliwy, białe światło, bądź nieoświetlonych, o ile nie można podać sygnału zastępczego,
2) wjazd pociągu z toru szlakowego niewłaściwego, przy którym nie ma semafora wjazdowego lub, innego urządzenia sygnałowego, albo gdy nie można na nich podać odpowiedniego sygnału,
3) wyjazd pociągu na zamknięty tor szlakowy z blokadą liniową do kilometra lub na bocznicę przy której nie ma urządzonego posterunku ruchu skąd ma powrócić do
stacji wyprawienia, a także na jazdę poza wyznaczony kilometr i powrót do posterunku zapowiadawczego jeżeli pisemnie pozwolono tylko na jazdę do określonego miejsca na szlaku,
4) dalszą jazdę zatrzymanego pociągu, gdy pociąg przejechał obok obsługiwanego semafora wskazującego sygnał Stój, a koniec pociągu nie minął sygnałowego miejsca końca pociągu lub minął sygnałowe miejsce końca pociągu lecz nie minął przebiegowego miejsca końca pociągu,
5) przejazd pociągu obok sygnału Stój D 1,
6) zatrzymania pociągu na szlaku w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa ruchu,
7) przejazd przez manewrujący niepilotowany pojazd trakcyjny obok sygnału:
a) Stój (S 1) w przypadku uszkodzenia i niemożności podania sygnału Jazda manewrowa dozwolona (Ms 2) na semaforze oznaczonym białą tabliczką z czarną literą m,
b) Stój (Z 1, Zs 1) w przypadku uszkodzenia i niemożności podania na tarczy zaporowej sygnału Jazda dozwolona (Z 2, Zs 2),
c) Jazda manewrowa zabroniona (M 1, Ms 1) w przypadku uszkodzenia i niemożności podania na tarczy manewrowej sygnału Jazda manewrowa dozwolona (M 2, Ms 2).
3. Do grupy informacji jakie mogą być przekazywane lub wymieniane przez drużynę pociągową lub innych pracowników z dyżurnym ruchu i odwrotnie należą zawiadomienia o:
1) zaistnieniu wypadku lub stwierdzeniu przeszkód albo innych okoliczności zagrażających bezpieczeństwu ruchu,
2) uzgodnieniu postępowania w przypadku uszkodzenia hamulca zespolonego w czasie jazdy pociągu, rozerwania pociągu, cofania pociągu ze szlaku, przejechania obsługiwanego semafora wskazującego sygnał Stój lub poza miejsce wyznaczonego zatrzymania, nieplanowego zatrzymania pociągu na szlaku,
3) jeździe pociągu na szlaku wielotorowym w tym samym kierunku po innym torze niż wyznaczony,
4) przyczynie zatrzymania pociągu na posterunku zapowiadawczym lub przed semaforem wjazdowym i przewidywany czas postoju,
5) zamierzonym wyprawieniu pociągu towarowego przed rozkładowym czasem.
4. Treść polecenia lub zezwolenia przekazanego radiotelefonem powinna w pełni odpowiadać treści odnośnego rozkazu szczególnego i powinna być przez odbiorcę powtórzona; Jednocześnie może być przekazywane tylko jedno polecenie lub zezwolenie.
5. Wydanie przez dyżurnego ruchu poleceń i zezwoleń na jazdę pociągu, jak również otrzymanie ich przez maszynistę pojazdu trakcyjnego powinno być odnotowane w sposób przewidziany przy przekazywaniu rozkazów szczególnych za pomocą urządzeń łączności.
6. O otrzymaniu polecenia lub zezwolenia maszynista pojazdu trakcyjnego zawiadamia kierownika pociągu.
7. Przekazanie przez dyżurnego ruchu radiotelefonicznego polecenia lub zezwolenia maszyniście pojazdu trakcyjnego na jazdę pociągu może nastąpić dopiero wtedy, gdy spełnione są wszystkie wymagane warunki i nie ma przeszkód do jazdy pociągu.
Polecenie na przejechanie obok semafora lub tarczy D1 wskazujących sygnał Stój może być wydane po uprzednim upewnieniu się, że pociąg zatrzymał się.
8. Przekazanie przez dyżurnego ruchu radiotelefonicznego polecenia lub zezwolenia na jazdę pociągu nie zwalnia od obowiązku zatrzymania pociągu przed semaforem jeżeli Przepisy ruchu tego wymagają.
9. W przypadku, prowadzenia pociągu podwójną trakcją lub gdy pociąg jest popychany albo zestawiony z dwóch pociągów z lokomotywą w środku (dyżurny ruchu porozumiewa się za pomocą radiotelefonu z maszynistą pojazdu trakcyjnego prowadzącego pociąg tj. z maszynistą pierwszej lokomotywy).
10. Nie dopuszcza się przekazywania radiotelefonem zawiadomień, poleceń i zezwoleń w przypadkach, w których obowiązuje powiadomianie za pomocą rozkazów szczególnych za wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 2 i 3.
11. W czasie całkowitej przerwy łączności telefonicznej przy prawidłowym stanie i działaniu blokady liniowej dyżurny ruchu może przekazać radiotelefonem dyżurnemu ruchu sąsiedniego posterunku następczego informacje o numerze pociągu oraz informacje dodatkowe o pociągu.
12. W czasie całkowitej przerwy łączności przewodowej, urządzenia łączności radiotelefonicznej mogą być wykorzystywane do zapowiadania pociągów, przy ścisłym przestrzeganiu postanowień przepisów ruchu dotyczących zasad zapowiadania pociągów.
§ 15 Wymiana informacji pomiędzy maszynistą pojazdu trakcyjnego i dyżurnym ruchu.
Maszynista pojazdu trakcyjnego podczas zbliżania się pociągu do tarczy ostrzegawczej lub do ostatniego semafora odstępowego blokady samoczynnej informujących, że semafor wjazdowy wskazuje sygnał stój zobowiązany jest jako pierwszy nawiązać łączność z dyżurnym ruchu powtórzyć wskazania semafora i zapytać o dyspozycje dla niego. Rozmowy powinny być prowadzone wg niżej podanych przykładów: Maszynista pojazdu trakcyjnego: Kozuby, tu pociąg 54780 semafor jest na stój, czy są dyspozycje odbiór. Dyżurny ruchu:
Tu Kozuby, dla pociągu 54780 semafor jest na stój, postój około 5 minut, odbiór, lubTu Kozuby, pociąg 54780, wjazd na stację odbędzie się na sygnał zastępczy odbiór, Maszynista pojazdu trakcyjnego: Tu pociąg 54780, zrozumiałem, bez odbioru. Maszynista pojazdu trakcyjnego znajdującego się na szlaku może zgłosić dyżurnemu ruchu w zasięgu którego znajduje się, aby niektóre informacje były przekazywane do wiadomości dyspozytora trakcji.
§ 16 Wymiana informacji pomiędzy dyżurnymi ruchu i maszynistą pojazdu trakcyjnego
1. Dyżurny ruchu powinien niezwłocznie nawiązać łączność z maszynistą pojazdu trakcyjnego w przypadku, gdy w wyniku obserwacji przejeżdżającego pociągu stwierdzi niewłaściwości (np.: grzanie osi, przesunięcie ładunku, brak sygnałów końcowych itp. lub dla przekazania informacji, poleceń i zezwoleń o których mowa w § 14.
2. Dyżurny ruchu zobowiązany jest zgłosić się na każde wywołanie skierowane do niego.
3. Jeżeli treść informacji przeznaczona dla drużyny pociągowej jest tego rodzaju, że drużyna powinna dowiedzieć się o niej przed wyjazdem na szlak lub wjazdem na stację, której dana informacja dotyczy, dyżurny ruchu o ile sam nie może nawiązać łączności przekazuje treść informacji dyspozytorowi odcinkowemu, który powinien zobowiązać dyżurnego ruchu innej stacji, w pobliżu której znajduje się aktualnie pociąg, do przekazania informacji do pociągu.
W treści informacji należy określić dokładnie, jakiego szlaku (kilometra) lub stacji dotyczy dana informacja.
4. W przypadku, gdy dyżurny ruchu odbierze z pociągli informację której treść dotyczy zagrożenia bezpieczeństwa ruchu, lub gdy z pociągu zostało nadane wezwanie o pomoc np.:
lekarską, techniczną, MO, powinien on bezzwłocznie powiadomić dyspozytora odcinkowego oraz przedsięwziąć wszelkie kroki, stosownie do obowiązujących przepisów zmierzające do udzielenia żądanej pomocy zagwarantowania bezpieczeństwa ruchu.
5. Jeżeli odebrana z pociągu informacja ma być przekazana do wiadomości dyspozytorowi trakcji, dyżurny ruchu przekazuje ją dyspozytorowi odcinkowemu.
§ 17 Wymiana informacji pomiędzy maszynistami pojazdów trakcyjnych będących na szlaku
1. Maszyniści pojazdów trakcyjnych zobowiązani są do wzajemnego przekazywania między sobą informacji w następujących przypadkach:
1) zauważenia w torze okoliczności zagrażających bezpieczeństwu ruchu pociągów,
2) stwierdzenia, że mijany pociąg jedzie po torze, na którym zauważono stojący przed nim pociąg,
3) stwierdzenia usterek w wagonach znajdujących się w pociągu,
4) stwierdzenia pożaru w pociągu,
5) stwierdzenia braku końcowych sygnałów lub nieprawidłowego ich stanu,
6) zauważenia usterek w sieci trakcyjnej.
2. Nawiązywanie łączności między maszynistami pojazdów trakcyjnych należy przeprowadzać w sposób opisany w § 11. Jeżeli numer pociągu jest nieznany, należy używać określenia parzysty lub nieparzysty z ewentualnym dodatkowym określeniem bliżej precyzującym pociąg.
3. O każdym nieplanowanym zatrzymaniu się pociągu na szlaku linii dwutorowej z blokadą samoczynną należy w pierwszej kolejności zawiadomić pociąg jadący za pociągiem zatrzymanym, a następnie również na szlakach bez blokady samoczynnej pociągi kierunku przeciwnego. Jeżeli przyczyna zatrzymania może mieć wpływ na bezpieczeństwo ruchu po torze sąsiednim. Po zawiadomieniu pociągów, należy wywołać dyżurnego ruchu sąsiedniego posterunku zapowiadawczego i poinformować o przyczynie postoju na szlaku.
Na szlakach linii jednotorowych o przyczynie postoju pociągu na szlaku należy zawiadomić dyżurnego ruchu sąsiedniego posterunku zapowiadawczego. W przypadku grożącego niebezpieczeństwa, gdy- nie ma czasu na kolejne zawiadomienie -pociągu i dyżurnego ruchu czym-mowa w ust. -3, maszynista powinien zastosować wywołanie w systemie alarmowym.
§ 18 Wymiana informacji pomiędzy pracownikami znajdującymi się na szlaku, a maszynistami pojazdów trakcyjnych i dyżurnymi ruchu.
1. Przekazywanie informacji ze szlaku do pociągu lub stacji może być dokonywane przez pracowników wymienionych w § 3 ust. l pkt 4.
2. Wszystkie informacje dotyczące bezpieczeństwa ruchu powinny być przekazywane w systemie alarmowym do wiadomości maszynistów pojazdów trakcyjnych jadących na szlaku oraz dyżurnych ruchu stacji przylegających do tego szlaku.
3. Ujawnione usterki dotyczące jednego pociągu np. brak sygnałów końcowych, hamowanie pociągu itp. powinny być przekazywane do wiadomości maszynisty pojazdu trakcyjnego danego pociągu oraz dyżurnych ruchu stacji przyległych do danego szlaku za pomocą normalnego, wywołania.
ROZDZIAŁ V
PRZEPISY KOŃCOWE
§ 19 Wskazanie w zakresie BHP
Zabrania się użytkownikom urządzeń radiołączności dokonywania jakichkolwiek manipulacji wewnątrz urządzeń oraz samowolnego odłączania urządzeń radiotelefonicznych od instalacji.
Zabrania się użytkownikom urządzeń radiołączności przeprowadzania rozmów radiotelefonem w czasie naprawy i konserwacji urządzeń radiołączności zainstalowanych na pojeździe trakcyjnym lub w budynku posterunku ruchu.
§ 20 Sprawdzanie stanu urządzeń radiołączności
1. Dyżurny ruchu obejmujący służbę obowiązany jest:
1) sprawdzić zewnętrzny stan urządzeń (plomby na poszczególnych zespołach, sznury połączeniowe, lampki sygnalizacyjne),
2) sprawdzić działanie urządzenia przez nawiązanie łączności z sąsiednim posterunkiem następczym lub warsztatem radiotechnicznym służby zrk i ł.
3) odnotować stan urządzeń radiołączności w dzienniku telefonicznym. Do pociągu należy wydawać lokomotywy z czynnymi urządzeniami radiołączności pociągowej.
2. Maszynista pojazdu trakcyjnego obejmujący służbą na lokomotywie obowiązany jest:
1) sprawdzić zewnętrzny stan urządzeń (plomby na poszczególnych zespołach, sznury połączeniowe, lampki sygnalizacyjne) oraz czy urządzenia są w komplecie,
2) sprawdzić czy ewentualne usterki w działaniu urządzeń radiołączności zgłoszone przy zjeździe pojazdu do lokomotywowni zostały usunięte.
3) sprawdzić prawidłowość działania urządzeń przez nawiązanie łączności z najbliższym radiotelefonem stacjonarnym lub przewoźnym (dyżurnym ruchu, lokomotywą lub dyspozytorem na kanale Nr 8) z obu kabin sterowniczych, a wynik odnotować w książce pokładowej pojazdu trakcyjnego za podpisem i numerem statystycznym maszynisty przyjmującego służbę.
3. Maszynista pojazdu trakcyjnego obejmujący służbę na lokomotywie od drużyny zdającej, obowiązany jest:
1) uzyskać informacje od drużyny przekazującej lokomotywę o stanie urządzeń radiołączności,
2) sprawdzić prawidłowość działania urządzeń przez nawiązanie łączności z najbliższym radiotelefonem stacjonarnym lub przewoźnym (dyżurnym ruchu lub lokomotywą) a wynik odnotować w książce pokładowej pojazdu trakcyjnego za podpisem i numerem statystycznym maszynisty przyjmującego służbę,
3) w razie przejęcia pojazdu z urządzeniami radiołączności niesprawnymi lub ze zerwanymi plombami, odnotować to w książce pokładowej pojazdu, wpisując godzinę przyjęcia, (zapis kwitują podpisem obaj maszyniści przekazujący i przyjmujący pojazd).
4) O niesprawnym działaniu urządzeń radiołączności maszynista pojazdu trakcyjnego obowiązany jest zawiadomić dyżurnego ruchu dysponującego tej stacji, na której obejmuję służbę.
4. Pracownik, któremu przydzielono do użytkowania radiotelefon noszony zobowiązany jest sprawdzić:
1) stan naładowania akumulatora (zasilacza), przez przestawienie przełącznika kanałów w pozycję l i wciśnięcie przycisku kontrolnego stanu naładowania baterii (jeżeli akumulator jest rozładowany do napięcia 11,2 V, żarówka po naciśnięciu przycisku nie świeci). W przypadku, gdy radiotelefon wyposażony jest w diodowy wskaźnik naładowania baterii należy po przestawieniu przełącznika kanałów w póz. 1 wcisnąć na chwilę przełącznik Nadawanie-Odbiór jeżeli akumulator jest rozładowany wskaźnik nie świeci,
2) stan sznura łączącego zespół nadawczo-odbiorczy z manipulatorem,
3) stan gniazd i przełącznika,
4) prawidłowość działania urządzenia przez nawiązywanie łączności z najbliższym punktem (warsztatem radiotechnicznym służby zrk i ł), posterunkiem następczym lub maszynistą pojazdu trakcyjnego wyposażonego w radiotelefon.
§ 21 Postępowanie w przypadku stwierdzenia usterek w urządzeniach radiołączności.
1. Dyżurny ruchu w przypadku stwierdzenia uszkodzenia w obsługiwanym radiotelefonie powinien:
1) dokonać odpowiedniego zapisu w dzienniku uszkodzeń urządzeń łączności druk seria R Nr 366,
2) zawiadomić telefonicznie o uszkodzeniu personel utrzymania.
W przypadku otrzymania zawiadomienia o uszkodzeniu radiotelefonu zainstalowanego w pojeździe trakcyjnym, dyżurny ruchu obowiązany jest powiadomić o tym dyspozytora odcinkowego ruchu a ten powinien przekazać tą wiadomość wszystkim dyżurnym ruchu na odcinku oraz dyspozytorowi ruchu sąsiedniego odcinka i personelowi utrzymania tych urządzeń na najbliższej stacji, na której przewiduje się postój pociągu i pełnione są dyżury monterskie, w celu dokonania naprawy (wymiany).
2. O każdej niesprawności w działaniu urządzeń radiołączności zaistniałej w czasie jazdy pojazdu trakcyjnego, maszynista pojazdu trakcyjnego w miarę możności na pierwszej stacji postoju pociągu, powinien zawiadomić dyżurnego ruchu i fakt ten odnotować w książce pokładowej pojazdu, wpisując godzinę zaistnienia niesprawności.
3. Maszynista pojazdu trakcyjnego po przyjeździe do lokomotywowni zgłasza dyspozytorowi o niesprawności urządzeń radiołączności i odnotowuje w książce napraw pojazdu.
4. Dyspozytor lokomotywowni, który odebrał zgłoszenie o uszkodzeniu radiotelefonu, powinien odnotować je w dzienniku uszkodzeń urządzeń łączności (druk serii R Nr 366) i powiadomić o tym dyżurnego radiomontera służby zrk i ł.
5. Personel utrzymania zobowiązany jest po dokonanej naprawie radiotelefonu stacjonarnego wnieść odpowiedni zapis do dziennika uszkodzeń urządzeń łączności (druk serii R Nr 366) a po naprawie radiotelefonu przewoźnego zainstalowanego na pojeździe trakcyjnym i w książce pokładowej pojazdu trakcyjnego.
6. W przypadku niemożności dokonania wymiany uszkodzonego urządzenia radiotelefonicznego (brak sprawnego radiotelefonu), zabrania się demontowania urządzenia niesprawnego.
7. W przypadku stwierdzenia uszkodzenia radiotelefonu noszonego, bezpośredni użytkownik zobowiązany jest wymienić go na sprawny w macierzystej jednostce organizacyjnej, która dostarcza uszkodzony radiotelefon do właściwej terytorialnie działki łączności radiowej celem dokonania naprawy. Dla tych celów jednostki te powinny być wyposażone w niezbędną rezerwę radiotelefonów noszonych. Ponadto jednostka macierzysta użytkownika zobowiązana jest dostarczyć w ustalonych terminach urządzenia noszone do działki łączności radiowej celem przeprowadzenia przeglądu i konserwacji radiotelefonów.
§ 22 Odpowiedzialność pracowników eksploatacji za stan urządzeń radiołączności pociągowej.
1. Odpowiedzialnymi materialnie za stan urządzeń radiołączności pociągowej, zabezpieczenie przed kradzieżą, zniszczeniem itp. są:
1) dyżurny ruchu w zmianie za urządzenia zainstalowane w nastawnicowi,
2) maszynista pojazdu trakcyjnego za urządzenia zainstalowane na pojeździe trakcyjnym przez okres pełnienia służby na danym pojeździe trakcyjnym.
3) kierownik warsztatu za urządzenia zainstalowane na pojeździe trakcyjnym przez okres pobytu pojazdu trakcyjnego w naprawie,
4) dyspozytor lokomotywowni za urządzenia zainstalowane na pojeździe Trakcyjnym przez okres pobytu pojazdu trakcyjnego w oczekiwaniu na pracę lub w rezerwie,
5) pracownik wyposażony w radiotelefon noszony za urządzenie przydzielone do użytkowania,
6) dyspozytor drużyn konduktorskich za urządzenie rezerwowe przeznaczone dla drużyn,
7) szef produkcji w ZNTK za urządzenia zainstalowane na pojeździe trakcyjnym przez okres pobytu w ZNTK.
2. Fakt przejęcia (przekazania) urządzenia pod opiekę powinien być odnotowany:
1) na nastawni w dzienniku ruchu przez całą szerokość strony,
2) w lokomotywowni w książce pokładowej pojazdu trakcyjnego,
3) w zakładach naprawczych taboru kolejowego w protokóle zdawczo-odbiorczym pojazdu trakcyjnego.
§ 23 Ładowanie zasilaczy (akumulatorów) do radiotelefonów noszonych
1. Do ładowania zasilaczy służy specjalne urządzenie (rys. 7). Urządzenie jest przystosowane do jednoczesnego ładowania jednego lub dwóch zasilaczy.
2. Ładowanie zasilaczy i niedopuszczenie do ich nadmiernego wyładowania należy do obowiązków użytkownika radiotelefonu.
3. Urządzenie do ładowania zasilaczy dostarcza wraz z radiotelefonami noszonymi służba zabezpieczenia ruchu i łączności w ilości jedno urządzenie do dwóch radiotelefonów.
4. Urządzenia do ładowania zasilaczy znajdują się:
1) w punktach ładowania akumulatorów do latarek sygnalizacyjnych (w przypadkach gdy nie ma takich punktów u dyspozytora drużyn konduktorskich) dla radiotelefonów eksploatowanych przez kierowników pociągów i konduktorów rewizyjnych,
2) w miejscach postoju pociągu zmechanizowanego dla radiotelefonów eksploatowanych przez kierowników pociągów zmechanizowanych,
3) w miejscach wyznaczonych przez zawiadowcę odcinka drogowego dla radiotelefonów eksploatowanych przez obchodowych torów.
5. Dostarczanie zasilaczy do punktu ładowania należy do obowiązków personelu służby użytkującej radiotelefony noszone.
6. Ładowanie zasilaczy przeprowadzane jest prądem 50 mA przez okres 14 godzin. Naładowany zasilacz powinien zapewnić 12 godzinną pracę radiotelefonu.
7. W celu naładowania zasilacza należy:
1) przyłączyć zasilacz do urządzenia ładującego za pomocą zatrzasku umieszczonego na urządzeniu,
2) przyłączyć urządzenie ładujące do sieci energetycznej 220 V,
3) wyłącznik sieciowy na urządzeniu ładującym ustawić w
pozycji SIEC.
Ładowanie zasilacza sygnalizowane jest świeceniem lampki ŁADOWANIE na płycie czołowej urządzenia ładującego.
8. Zabrania się rozładowywać zasilacz poniżej napięcia 11,2 V o czym informuje nieświecenie lampki (po przyciśnięciu przycisku kontrolnego na płycie czołowej radiotelefonu).
9. Nie wolno dopuścić do zwarcia zasilacza gdyż powoduje to zniszczenie akumulatorów.
§ 24 Ewidencja urządzeń radiołączności pociągowej
1. Ewidencję radiotelefonów stacjonarnych, przewoźnych i noszonych prowadzą jednostki organizacyjne służby zabezpieczenia ruchu i łączności z tym, że jako miejsce użytkowania tych obiektów w ewidencji analitycznej środków trwałych podaje się:
1) w zakresie radiotelefonów przekazanych do użytkowania poszczególnym służbom nazwę służby z ewentualnym określeniem obiektów, na których odnośne radiotelefony są zainstalowane np.: Służba trakcji pojazdy trakcyjne elektryczne, Służba ruchu nastawnie,
2) w zakresie radiotelefonów stanowiących rezerwę nazwę odcinka łączności radiowej (przewodowej), w którym rezerwa radiotelefonów znajduje się.
2. W zakresie radiotelefonów stanowiących rezerwę, odcinki łączności radiowej (przewodowej) prowadzą wyodrębnioną ewidencję ilościową tych obiektów wg wzoru stanowiącego zał. nr 18 do Instrukcji F 3 o ewidencjonowaniu środków trwałych w przedsiębiorstwie PKP.
3. Radiotelefony zainstalowane na pojazdach trakcyjnych wpisuje się ponadto w odpowiedniej (w zależności od rodzaju trakcji) Książce ……………. pojazdu trakcyjnego na stronie z określeniem Sprzęt inwentarzowy. Np.: dla elektrycznego taboru trakcyjnego w Książce elektrycznego pojazdu trakcyjnego druk PKP seria Mt 552 str. 177186.
4. Adnotacje o wymianie (demontażu) urządzeń radiołączności pociągowej dokonywane są w Książce pokładowej pojazdu trakcyjnego druk PKP seria Mt 507. Adnotacje te dokonuje monter wymieniający (demontujący) urządzenia wpisując: numer inwentarzowy radiotelefonu, nazwę odcinka łączności, nazwisko wymieniającego urządzenie i datę. Fakt ten potwierdza swoim podpisem upoważniony pracownik służby trakcji.
5. W razie konieczności wymiany uszkodzonego radiotelefonu pociągowego na pojeździe trakcyjnym obcego okręgu dyrekcyjnego, pracownik odcinka łączności dokonujący wymiany umieszcza adnotację jak w ust. 4.
6. Wszelkie zmiany w stanie ewidencyjnym radiotelefonów stanowiących rezerwę, odcinki łączności na bieżąco rejestrują w Ewidencji ilościowej środków trwałych wpisując jako Rozchód wydanie radiotelefonu a jako Przychódprzyjęcie do rezerwy radiotelefonu (w tym również radiotelefonów z obcych dokp).
§ 25 Postępowanie z urządzeniami radiołączności pociągowej przy wysyłaniu pojazdów trakcyjnych do napraw okresowych w ZNTK
Pojazdy trakcyjne posiadające zainstalowane urządzenia radiołączności pociągowej wysyła się do planowanych napraw okresowych do Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego:
1) z kompletną instalacją radiotelefoniczną,
2) z kompletnymi i sprawnymi technicznie urządzeniami radiołączności pociągowej.
§ 26 Szkolenie pracowników
1. Personel służby zabezpieczenia ruchu i łączności zobowiązany jest na wniosek poszczególnych działów w drkp przeszkolić z zakresu obsługi urządzeń radiołączności pociągowej pracowników nadzoru służb wykonawczych, szczególnie należących do zespołu instruktorsko-kontrolerskiego.
2. Praktyczne przeszkolenie pracowników obsługujących urządzenia radiołączności pociągowej przeprowadza zwierzchnik jednostki służbowej lub wyznaczony przez niego pracownik w miejscu pracy, w którym zostało zainstalowane urządzenie radiołączności pociągowej. W razie potrzeby, egzamin praktyczny może być przeprowadzony w obecności przedstawiciela służby zrk i ł, któremu te urządzenia bezpośrednio podlegają.
Przeszkolenie powinno dotyczyć zasad obsługi oraz znajomość niniejszej instrukcji a jego wynik należy odnotować w rejestrze egzaminów pracownika w dziale egzaminy praktyczne.
3. Zagadnienia związane z obsługą i eksploatacją urządzeń radiołączności pociągowej wchodzą w zakres tematyki pouczeń okresowych i doraźnych prowadzonych przez instruktorów służb eksploatacyjnych.
