SPIS TREŚCI:
Instrukcja dla maszynisty instruktora:
Rozdział I Postanowienia ogólne
Rozdział II Przygotowanie do pouczań okresowych
Rozdział III Doszkalanie pracowników
Rozdział IV Obowiązki instruktora w czasie przebywania w lokomotywowni
Rozdział V Obowiązki instruktora w czasie przebywania na stacji
Rozdział VI Obowiązki instruktora związane z jazdami instruktażowymi
Rozdział VII uwagi końcowe
Instrukcja dla starszego instruktora:
Rozdział IIX Postanowienia ogólne
Rozdział IX Postanowienia szczegółowe
Rozdział X Uwagi końcowe
Załączniki od 1 do 11
CZĘŚĆ I
INSTRUKCJA DLA MASZYNISTY INSTRUKTORA
Rozdział 1
POSTANOWIENIA OGÓLNE
§ 1.
Przeznaczenie i zakres instrukcji
Instrukcja dla maszynisty instruktora zawiera postanowienia dotyczące zadań maszynisty instruktora dla wszystkich rodzajów trakcji, tj. parowej, elektrycznej i spalinowej, zwanego w dalszej części instrukcji instruktorem.
§ 2.
Zakres obowiązków instruktora
Instruktor obowiązany jest:
1. do szkolenia instruktażowego teoretycznego i praktycznego przydzielonych mu pracowników tak na terenie lokomotywowni, jak i w czasie jazd instruktażowych; szczególną opieką powinien instruktor otoczyć pracowników o małych kwalifikacjach oraz młodych niedoświadczonych maszynistów; stanowiska służbowe w służbie trakcji, dla których wymagane jest przeprowadzanie pouczań okresowych przez instruktorów, są następujące:
1) we wszystkich rodzajach trakcji maszyniści pojazdów trakcyjnych i ich pomocnicy,
2) ponadto w trakcji parowej: palacze parowozu oraz starsi palacze i palacze w lokomotywowni, a w trakcji elektrycznej: pracownicy posterunków rewidenckich;
2. zwracać uwagę na stan techniczny pojazdów trakcyjnych;
3. dokładnie znać poziom przygotowania zawodowego przydzielonych jego nadzorowi pracowników oraz stan techniczny obsługiwanych przez nich pojazdów trakcyjnych;
4. znać dokładnie usterki w pracy służby trakcji spowodowane niewłaściwą pracą drużyn lokomotywowych przydzielonych mu do szkolenia; ponadto instruktor obowiązany jest wiedzieć, które pojazdy trakcyjne przydzielone drużynom przez niego szkolonym mają największe zużycie paliwa (przepały);
5. wykonując swe obowiązki, stale troszczyć się o uzyskanie najlepszych wyników w pracy służby trakcji.
§ 3.
Zakres uprawnień instruktora
Instruktor ma praw o:
1. wstępu do wszystkich pomieszczeń służbowych, w których są zatrudnieni pracownicy, podlegający szkoleniu;
2. wejścia na wszystkie pojazdy trakcyjne przydzielone na inwentarz lokomotywowni, w której pełni służbę;
3. wglądu do wszystkich dzienników, ksiąg, wykazów i sprawozdań, dotyczących: napraw pojazdów trakcyjnych, obsady pojazdów trakcyjnych oraz innych danych potrzebnych mu dla właściwego spełniania obowiązków, wynikających z niniejszej instrukcji;
4. i obowiązek zażądać wycofania pojazdu trakcyjnego znajdującego się w dyspozycji służby przewozów lub innych służb w przypadku stwierdzenia w nim usterki, która zagraża bezpieczeństwu pracy;
5. żądać od właściwego zwierzchnika służbowego usunięcia pracownika od spełnianych czynności w przypadku, gdy zauważy, że pracownik ten pełni służbę w stanie nietrzeźwym lub gdy dalsze pozostawienie pracownika na tym stanowisku zagraża bezpieczeństwu ruchu z powodu nieznajomości lub niestosowania się do obowiązujących przepisów i instrukcji;
6. wydawać opinie o przydatności do pracy na zajmowanych stanowiskach pracowników przydzielonych jego nadzorowi oraz ma prawo stawiania wniosków na zmianę przydziału pracy w przypadku nienależytego wywiązywania się przez pracownika z nałożonych na niego obowiązków dotyczy to szczególnie pracowników drużyn lokomotywowych.
§ 4.
Zależność służbowa instruktora
1. Bezpośrednim zwierzchnikiem instruktora jest naczelnik lokomotywowni. W zakresie pełnienia służby instruktor obowiązany jest współpracować z kierownikiem oddziału dyspozycji trakcyjnej.
2. Zwierzchnicy naczelnika lokomotywowni są również zwierzchnikami instruktora.
§ 5.
Znajomość przepisów
1. Instruktor trakcji parowej, trakcji elektrycznej lub trakcji spalinowej obowiązany jest znać następujące instrukcje i przepisy:
1) postanowienia niniejszej instrukcji*
2) instrukcję dla maszynisty*
3) instrukcję dla pomocnika maszynisty
4) przepisy o gospodarce pojazdami trakcyjnymi
5) instrukcję dla rewidenta i starszego rewidenta wagonów
6) instrukcję dla dyspozytora służby trakcji w zakresie pracy dyspozytora lokomotywowni
7) instrukcję dla smarowników wagonów**
8) instrukcję o pracy manewrowej**
9) instrukcję dla drużyn konduktorskich**
10) instrukcję dla zwrotniczego**
11) instrukcję dla dróżnika przejazdowego**
12) instrukcję dla dyżurnego ruchu**
13) instrukcję dla ustawiacza**
14) instrukcję o prowadzeniu ruchu pociągów**
15) przepisy o eksploatacji technicznej kolei**
*w zakresie swej specjalności
**w zakresie dotyczącym służby trakcji
16) przepisy o służbie przygotowawczej, doszkalaniu i egzaminach pracowników PKP (A5)
17) instrukcję o sygnalizacji na PKP
18) instrukcję o obsłudze i utrzymaniu w eksploatacji hamulców pociągów towarowych i pasażerskich
19) przepisy o pociągach ratunkowych
20) przepisy o używaniu pługów odśnieżnych
21) przepisy o rewizji zestawów kołowych
22) przepisy o udzielaniu pierwszej pomocy sanitarnej
23) przepisy o prowadzeniu pociągów pasażerskich nadzwyczajnych specjalnego znaczenia (PONSZ)
24) przepisy o zbiornikach pod ciśnieniem
25) przepisy przeciwpożarowe
26) instrukcję o skoordynowanej walce ze śniegiem i mrozem w zakresie dotyczącym służby trakcji
27) instrukcję o ogrzewaniu wagonów.
2. Ponadto instruktorzy trakcji obowiązani są znać:
1) instruktor trakcji parowej:
a) instrukcję dla palacza i starszego palacza
b) instrukcję dla maszynisty stacji wodnej
c) przepisy o naprawie parowozów normalnotorowych,
2) instruktor trakcji elektrycznej:
a) przepisy ogólne o bezpieczeństwie pracy w obrębie trakcji elektrycznej i przy eksploatacji urządzeń prądów silnych (Dz. Urz. MK nr l z 1937 r.)
b) przepisy bhp dla pracy na taborze elektrycznym i w elektrowozowni c) instrukcję utrzymania i obsługi urządzeń elektrycznego ogrzewania wagonów (Mw-62)
d) instrukcję dla konduktorów pociągów z trakcją elektryczną (E 12)
e) wskazówki obchodzenia się z urządzeniami elektrycznymi w razie pożaru PNE-26
f) wskazówki niesienia doraźnej pomocy w wypadku porażenia prądem elektrycznym PNE-9
g) przepisy dotyczące utrzymania i naprawy pojazdów trakcji elektrycznej,
3) instruktor, trakcji spalinowej:
instrukcję o naprawach planowo-zapobiegawczych wagonów spalinowych normalnotorowych i lokomotyw.
3. Instruktor nie może się wymawiać nieznajomością obowiązujących go przepisów, instrukcji, jak również oddzielnych rozporządzeń swej władzy przełożonej, podanych do ogólnej wiadomości w lokomotywowni (w której szkoli drużyny) w zakresie dotyczącym pracy instruktora.
4. Instruktorzy powinni dokładnie znać (każdy w swej specjalności):
1) typy pojazdów trakcyjnych znajdujących się na inwentarzu PKP oraz ich budowę, charakterystyczne cechy i obsługę,
2) urządzenia trakcyjne służące do naboru paliwa i wody, obrotnice, przesuwnice ich obsługę i utrzymanie.
§ 6.
Wyposażenie instruktora
1. Przy obejmowaniu służby instruktor powinien otrzymać do użytku służbowego za pokwitowaniem po jednym egzemplarzu potrzebnych mu instrukcji i przepisów służbowych, podręczników, a ponadto materiały kancelaryjne, np. ustalone druki i książki potrzebne do wykonywania obowiązków instruktora.
2. Zasadnicze przepisy i instrukcje, instruktor obowiązany jest w czasie pełnienia służby mieć stale przy sobie.
Rozdział 2
PRZYGOTOWANIA DO POUCZAŃ OKRESOWYCH
§ 7.
Wyposażenie sal wykładowych
Instruktor obowiązany jest dopilnować, aby sale wykładowe były odpowiednio przygotowane do przeprowadzania pouczań okresowych.
W tym celu instruktor powinien wystarać się o wyposażenie sal wykładowych w potrzebne pomoce naukowe, jak: modele, przekroje, schematy, wykresy, tablice poglądowe itp. Przede wszystkim instruktor powinien dopilnować, aby sale wykładowe były wyposażone w pomoce naukowe potrzebne dla przeprowadzenia najbliższych pouczań okresowych.
§ 8.
Sporządzanie planów pouczań okresowych (planów pracy)
1. Pouczania okresowe w lokomotywowniach, instruktor przeprowadza według planu miesięcznego sporządzonego przez siebie w porozumieniu z naczelnikiem lokomotywowni.
Plan pouczań okresowych instruktor sporządza według wzoru podanego w załączniku 1.
Sporządzony przez instruktora plan pouczań okresowych na najbliższy miesiąc, staje się obowiązujący dopiero po zatwierdzeniu go przez naczelnika oddziału.
2. Przy układaniu planu pouczań okresowych instruktor powinien przestrzegać, aby każdy pracownik podlegający szkoleniu mógł wziąć w nim udział przynajmniej jeden raz w miesiącu. Dla spełnienia tej zasady, plan pouczań okresowych, szczególnie dla drużyn lokomotywowych, powinien przewidywać przeprowadzenie odpowiedniej ilości tych pouczań (w danym miesiącu) przy uwzględnieniu planu pracy drużyn lokomotywowych. Pouczanie okresowe w lokomotywowni powinien instruktor przeprowadzać w przewidzianym dla tej lokomotywowni czasie.
3. Instruktor obowiązany jest sporządzić wyciągi z planu pouczań okresowych i podać je do wiadomości zainteresowanym szkoleniem pracownikom w terminie co najmniej na 3 dni przed mającym odbyć się szkoleniem okresowym. Wyciąg z miesięcznego planu pouczań okresowych należy wykonać według wzoru podanego w załączniku 2.
4. W planie pracy, niezależnie od pouczań okresowych, instruktor powinien uwzględnić wszelkie inne czynności przewidziane do wykonania w danym miesiącu, a w szczególności jazdy instruktażowe. Szczegółowe wytyczne dla układania planu jazd instruktażowych są podane w § 20 niniejszej instrukcji.
5. Instruktor obowiązany jest przesłać do zarządu trakcji odpis miesięcznego planu pracy na miesiąc następny w terminie do dnia 25 każdego miesiąca.
6. O niemożności przeprowadzenia szkolenia okresowego z powodu choroby lub innych ważnych przyczyn instruktor obowiązany jest zawiadomić naczelnika lokomotywowni, który powinien wyznaczyć na jego miejsce zastępcą. Gdy termin pouczań okresowych nie może być dotrzymany, należy o zmienionym terminie pouczań okresowych zawiadomić zainteresowanych pracowników. O wszelkich zmianach w terminach pouczań okresowych, ujętych w miesięcznym planie pouczań, należy zawiadomić starszego instruktora w zarządzie trakcji.
§ 9.
Przygotowanie tematyki pouczań okresowych
1. Szkolenie okresowe pracowników powinno się odbywać ściśle według tematyki zaplanowanej na dany miesiąc kalendarzowy.
2. Tematykę szkolenia na każdy miesiąc, według wzoru podanego w załączniku 3, powinien opracować instruktor nie później niż na 2 tygodnie przed mającym się rozpocząć pouczaniem okresowym.
3. Przy opracowywaniu tematyki pouczań okresowych instruktor powinien uwzględnić następujące zagadnienia:
1) postanowienia ostatnich zarządzeń wydanych przez dyrekcję, oddział trakcji lub lokomotywownię, dotyczące pracy szkolonych pracowników;
2) zagadnienie awarii, które miały miejsce w okresie czasu od ostatniego pouczania okresowego na terenie oddziału lub dyrekcji, ze szczególnym uwzględnieniem wypadków kolejowych w danej lokomotywowni, spowodowanych niedbałym wykonywaniem obowiązków służbowych;
3) zagadnienia wymienione w ramowym programie pouczań okresowych wydanych przez MK, przewidzianych na miesiąc kalendarzowy, w którym ma się odbyć szkolenie okresowe.
Tematyka szkolenia okresowego jest obowiązującą dopiero po zatwierdzeniu jej przez naczelnika lokomotywowni.
§ 10.
Inne prace przygotowawcze
1. Przed przystąpieniem do prowadzenia pouczań okresowych instruktor obowiązany jest odpowiednio do nich przygotować się, aby w sposób zupełnie przystępny mógł przekazać swe wiadomości pracownikom biorącym udział w szkoleniu okresowym. W tym celu instruktor powinien opracować dla siebie konspekt, w którym poruszane zagadnienia następowałyby po sobie w logicznej kolejności.
2. Instruktor obowiązany jest dopilnować, aby lokomotywownia, w której przeprowadza się pouczania okresowe, miała:
1) dziennik pouczań okresowych sporządzony według załącznika 4 ;
2) aktualny wykaz pracowników podlegających okresowym pouczaniem, sporządzony według załącznika 5
Uwaga: Wykonując prace przygotowawcze poprzedzające przeprowadzanie pouczań okresowych, instruktor powinien pamiętać o tym, że od odpowiedniego przygotowania mających odbyć się pouczań okresowych zależeć będzie w znacznym stopniu podniesienie się poziomu zawodowego szkolonych pracowników.
Rozdziała 3
DOSZKALANIE PRACOWNIKÓW
§ 11.
Prowadzenie pouczań okresowych
1. Jedno pouczanie okresowe nie może trwać dłużej niż 3 do 4 godzin lekcyjnych (po 45 minut), przy czym grupa pracowników obecna jednocześnie na tym szkoleniu nie powinna przekraczać 35 osób.
2. Instruktor powinien przeprowadzać pouczania okresowe zgodnie z opracowaną i zatwierdzoną na dany miesiąc tematyką w następującej kolejności: omówić najpierw wydane w ostatnim czasie zarządzenia dotyczące pracy drużyn lokomotywowych, następnie wypadki spowodowane głównie niewłaściwą pracą pracowników danej lokomotywowni, przypadki nadmiernego zużycia paliwa, i energii elektrycznej, a w końcu omówić temat o budowie i obsłudze pojazdów trakcyjnych przewidziany tematyką na ten miesiąc kalendarzowy.
3. Pouczania okresowe instruktor powinien przeprowadzać w formie pogadanki w sposób jasny. Dla lepszego wyjaśnienia poruszanych zagadnień instruktor powinien pobudzić obecnych na pouczaniu pracowników do zabierania głosu w dyskusji. Dotyczy to szczególnie pouczań okresowych drużyn lokomotywowych w zakresie zaistniałych w ich lokomotywowni wypadków kolejowych. Zaistniałe wypadki i wydarzenia kolejowe należy omówić szczegółowo i wspólnie określić przyczyny danego wypadku lub wydarzenia. Należy też wspólnie rozważyć możliwość zastosowania odpowiednich środków, które mogłyby zapobiec ich powstaniu. Należy szczegółowo wyjaśnić jak powinna zachować się i postępować drużyna lokomotywowa, aby mogła uniknąć omówionego wypadku lub wydarzenia.
4. Na zakończenie pouczania okresowego, instruktor powinien sprawdzić przyswojenie przez pracowników omawianych na tym pouczaniu zagadnień przez zadawanie pytań. W przypadkach otrzymania błędnych odpowiedzi instruktor obowiązany jest w zwięzłej formie wyjaśnić, jak powinna brzmieć prawidłowa odpowiedź. Jeżeli obecny na pouczaniu okresowym pracownik nie opanował w dostatecznym stopniu omawianych na nim zagadnień, należy go wyznaczyć ponownie na pouczanie okresowe mające się odbyć w tym samym miesiącu na ten sam temat.
5. Doszkalania pracowników instruktor powinien ściśle powiązać z wychowaniem społecznym oraz wyrabianiem wśród szkolonych pracowników poczucie obowiązkowości, pamiętając o tym, że jego osobiste postępowanie i zachowanie się tak w służbie jak i poza służbą powinno być dobrym przykładem pod względem moralnym i obywatelskim.
6. Pouczanie okresowe dla danej grupy, pracowników, może instruktor prowadzić w przeznaczonej do tego celu sali pouczań jak również i na stanowisku pracy, np. na pojeździe trakcyjnym.
7. W czasie prowadzenia szkolenia w sali pouczań z zagadnień teoretycznych dla łatwiejszego przyswojenia omawianego materiału przez szkolonych pracowników instruktor powinien posługiwać się przygotowanymi do pouczania pomocami naukowymi, np. modelami, wykresami, schematami, wzorami druków itp.
8. Podczas przeprowadzania pouczania okresowego na stanowisku roboczym, np. na lokomotywie, jednostce elektrycznej, w wagonie spalinowym, wagonie hamulcowym itd., instruktor powinien wyjaśnić w sposób bardzo dokładny, jak należy postępować przy prawidłowym (zgodnym z obowiązującymi zarządzeniami) wykonywaniu pracy. Należy bardzo szczegółowo omawiać każdą czynność, podkreślając przy tym konieczność zachowania zawsze warunków zapewniających bezpieczeństwo wykonywanej pracy.
Ponadto należy omówić wszelkie możliwe następstwa, które mogą wyniknąć z niedbałego i niezgodnego z przepisami spełnienia obowiązków służbowych.
§ 12.
Prowadzenie wykazu pracowników podlegających pouczaniem okresowym
1. Przed zakończeniem pouczania okresowego instruktor obowiązany jest częściowo wypełnić Wykaz pracowników podlegających okresowym pouczaniem (Zał. 5) przez wpisanie do rubryki odpowiadającej miesiącowi, w którym odbywa się szkolenie, daty i skrótu swego nazwiska dla każdego pracownika obecnego na pouczaniu okresowym.
2. Po zakończeniu miesięcznych pouczań okresowych, instruktor wręcza Wykaz pracowników polegających okresowym pouczaniom naczelnikowi lokomotywowni, który przekazuje go odpowiedniemu pracownikowi w celu dalszego wypełnienia zgodnie z wytycznymi zawartymi w uwagach wzoru tego wykazu.
3. Przed rozpoczęciem pouczań okresowych w następnym miesiącu, instruktor obowiązany jest sprawdzić, czy pracownicy nieobecni na poprzednim pouczaniu mają wpisane do wykazu pracowników polegających okresowym pouczaniom skróty wyjaśniające przyczyny ich nieobecności. W przypadkach stwierdzenia niewłaściwego prowadzenia tego wykazu, instruktor zgłasza o tym naczelnikowi lokomotywowni.
§ 13.
Egzaminy praktyczne i sprawdzające
1. W celu sprawdzenia umiejętności zawodowych pracowników służby trakcji, instruktor obowiązany jest poddawać corocznie egzaminowi sprawdzającemu każdego pracownika podlegającego szkoleniu okresowemu.
2. W czasie przeprowadzania egzaminu sprawdzającego instruktor powinien dokładnie sprawdzić, czy dany pracownik należycie zna obowiązujące przepisy dotyczące wykonywanych przez niego czynności oraz czy wiadomości zawodowe, potrzebne mu przy wykonywaniu obowiązków służbowych, opanował w dostatecznym stopniu.
3. Wyniki egzaminów sprawdzających należy oceniać jako: dodatnie lub uiemne
4. Wynik przeprowadzonego egzaminu sprawdzającego instruktor odnotowuje w Rejestrze egzaminów, którego wzór podany jest w załączniku 6, oraz w wykazie pracowników podlegających pouczaniom (Zał. 5) i zamieszcza obok skrót swego podpisu.
5. W przypadkach wystawienia pracownikowi ujemnej oceny z przeprowadzonego egzaminu sprawdzającego, instruktor obwiązany jest zawiadomić o tym naczelnika lokomotywowni, który przydziela takiego pracownika do innej pracy, odpowiadającej jego wiadomościom i umiejętnościom zawodowym.
6. Powtórny egzamin sprawdzający pracownika, który uzyskał na pierwszym egzaminie sprawdzającym ocenę ujemną, należy przeprowadzić dopiero na prośbę tego pracownika, lecz nie wcześniej, niż po jednym miesiącu od daty pierwszego egzaminu sprawdzającego.
7. Rejestr egzaminów (zał. 6) dla pracowników, którzy podlegają okresowym pouczaniom, sporządza lokomotywownia.
8. Za prawidłowość danych wpisanych na pierwszej stronie rejestru egzaminów odpowiada administracja lokomotywowni, a za przeprowadzenie wymaganych egzaminów sprawdzających w odpowiednim terminie odpowiada instruktor.
9. Instruktor obowiązany jest do przeprowadzania egzaminów praktycznych (próbnych jazd) z kandydatami na maszynistów lokomotywowych .
10. Instruktor obowiązany jest do przeprowadzania egzaminu praktycznego dla wszystkich pracowników, którzy są przewidziani do zatrudnienia na stanowiskach wymagających uprzedniego złożenia takiego egzaminu.
Rozdział 4
OBOWIĄZKI INSTRUKTORA W CZASIE PRZEBYWANIA W LOKOMOTYWOWNI
§ 14.
Obserwacja pracy pracowników, podlegających pouczaniom okresowym
1. W czasie swego pobytu na terenie lokomotywowni, instruktor powinien interesować się pracą drużyn lokomotywowych, a w szczególności zwracać uwagę na to: czy zgłaszają się w odpowiednim czasie do pracy, czy zapoznają się z wydanymi ostatnio zarządzeniami dotyczącymi ich pracy oraz jak przygotowują pojazd trakcyjny do pracy i zdają go po skończonej pracy.
2. Instruktor obowiązany jest zwracać uwagę na wykonywanie obowiązków służbowych przez palaczy i starszych palaczy, sprawdzać czy pojazdy trakcyjne są odpowiednio zabezpieczone przed ruszeniem z miejsca, a także obserwować, czy palacze w sposób zgodny z przepisami odbierają pojazdy trakcyjne (parowozy) od drużyn lokomotywowych i czy w sposób zgodny z przepisami nadzorują je na postoju.
3. W przypadkach stwierdzonych niewłaściwości w pracy drużyn lokomotywowych i palaczy instruktor obowiązany jest odpowiednio ich pouczyć i praktycznie pokazać, jak praca ta powinna być prawidłowo wykonywana.
4. W okresie zimy instruktor powinien zwracać uwagę na to, czy drużyny lokomotywowe zabezpieczają pojazdy trakcyjne odstawiane na postój zgodnie z obowiązującymi przepisami.
5. Instruktor, w czasie przebywania na terenie lokomotywowni, powinien możliwie często obserwować pracę przygotowania pojazdów trakcyjnych do pracy i zdawania ich po skończonej pracy przez tych pracowników, których przygotowanie zawodowe według jego oceny jest słabe i w miarę potrzeby odpowiednio ich pouczać.
§ 15.
Kontrola stanu technicznego pojazdów trakcyjnych
1. Instruktor powinien przeglądać książki napraw pojazdów trakcyjnych dla stwierdzenia, czy drużyny lokomotywowe w swych zapisach w sposób odpowiedni określają rodzaj usterki oraz czyi nie ma w nich zapisów powtarzających się.
2. Instruktor powinien być zorientowany w tym, czy przeglądy okresowe pojazdów trakcyjnych są wykonywane w terminie, tj. zgodnie ze sporządzonym planem oraz powinien zwracać uwagę na jakość wykonywanych przeglądów okresowych.
3. Instruktor w miarę swych możliwości służbowych powinien zwracać uwagę na stan techniczny pojazdów trakcyjnych, przygotowywanych do drogi, w przypadkach gdy zauważy, że jakiś pojazd trakcyjny ma usterkę techniczną lub uszkodzenia, z powodu których nie może być zapewniona niezawodność pracy pojazdu żąda od dyspozytora lokomotywowni wyznaczenia innego pojazdu trakcyjnego. Do usterek technicznych i uszkodzeń, z którymi pojazdów trakcyjnych nie wolno użyć do pracy, należą w szczególności:
1) usterki i uszkodzenia w zestawach kołowych (dotyczy wszystkich rodzajów pojazdów trakcyjnych):
a) obluzowanie obręczy na kole lub osi w piaście koła,
b) poprzeczne pęknięcie osi,
c) podłużne pęknięcie lub skaza na osi długości ponad 25 mm,
d) wytarcie miejscowe na osi z ostrymi krawędziami głębsze niż 2,5 mm;
e) pęknięcie obręczy lub piasty koła;
f) pęknięcie jednego ramienia koła łącznie z pęknięciami dwóch przyległych do tego ramienia części wieńca (oddzielenie się części koła) albo pęknięcie dwóch sąsiednich ramion koła, albo dwa pęknięcia wieńca między sąsiednimi ramionami, lub pęknięcie tarczy koła jednolitego;
g) zużycie obręczy na powierzchni tocznej, mierzone w płaszczyźnie kręgu tocznego, wzdłuż promienia koła w miejscu największego zużycia dla pojazdów trakcyjnych w ruchu pasażerskim ponad 5 mm, a dla innych pojazdów trakcyjnych i wszystkich tendrów ponad 7 mm;
h) miejscowe wytarcie obręczy na powierzchni tocznej, mierzone w płaszczyźnie kręgu tocznego, głębsze niż 2 mm;
i) wyszczerbienie na powierzchni tocznej obręczy dłuższe niż 25 mm i głębsze niż 3 mm,
j) grubość obręczy w płaszczyźnie kręgu tocznego mierzona wzdłuż promienia koła w miejscu największego zużycia mniejsza niż 40 mm dla pojazdów trakcyjnych pasażerskich, a dla towarowych i wszystkich tendrów mniejsza niż 30 mm;
k) grubość obrzeża obręczy mierzona na obwodzie nakreślonym promieniem o 10 mm większym niż promień kręgu tocznego mniejsza niż 22 mm, lub suma grubości obydwu obrzeży mniejsza niż 48 mm;
l) wysokość obrzeża obręczy mierzona od kręgu tocznego w miejscu największego zużycia mniejsza niż 25 mm, lub większa niż 36 mm: usterki wymienione w punkcie k oraz w punkcie niniejszym nie dotyczą zestawów kołowych, dla których konstrukcyjnie przewidziano zwężenie grubości obrzeża;
2) usterki i uszkodzenia dotyczące innych części pojazdów trakcyjnych (dotyczy wszystkich rodzajów trakcji):
a) zepsuty sygnał dźwiękowy (gwizdawka, syrena),
b) nienależycie działające oświetlenie sygnałów,
c) nieprawidłowo działająca sprężarka lokomotywowa, jak również nieprawidłowo działający hamulec zespolony lub ręczny,
d) nieprawidłowo działające urządzenia smarownicze,
e) nieprawidłowo działająca lub nie zaopatrzona w piasek piasecznica,
f) pękniecie opaski, wieszaka lub jednego z głównych piór sprężyny nośnej (resoru) albo sprężyny urządzenia zwrotnego,
g) wytopiona lub pęknięta panewka łożyska,
h) pęknięty kadłub maźnicy,
i) obluzowane śruby w połączeniach ostoi, części podwozia lub silników,
j) brak zabezpieczających urządzeń dźwigniowej przekładni hamulca,
k) nieprawidłowo działające urządzenia zderzakowe lub cięgłowe,
1) nieprawidłowo działające urządzenia samoczynnego hamowania lub sygnalizacji kabinowej;
3} usterki i uszkodzenia dotyczące tylko pojazdów trakcyjnych trakcji parowej:
a) pękniecie ściany skrzyni ogniowej, ściany stojaka lub 2 zespórek obok siebie położonych,
b) nieprawidłowo działające przyrządy zasilające,
c) nieprawidłowo działający zawór bezpieczeństwa kotła,
d) nieprawidłowo działający manometr kotła,
e) nieprawidłowe działanie szkieł wodowskazowych lub kurków probierczych,
f) nieszczelność korków topliwych,
g) wytopienie lub zagrzanie panewki korbowodu, wiązara lub osi,
h) pogięcie lub nadpęknięcie korbowodu lub wiązara albo stawidła,
i) pęknięcie pierścieni uszczelniających tłokowych lub suwakowych,
j) obluzowanie śrub cylindrowych,
k) nienależycie działające urządzenia przeciwpożarowe;
4) usterki i uszkodzenia dotyczące tylko pojazdów trakcyjnych trakcji elektrycznej:
a) nieprawidłowo działający pantograf,
b) uszkodzenie lub brak urządzenia ochrony przeciwprzepięciowej, napięciowej i zwarciowej,
c) nieprawidłowo działający jeden silnik trakcyjny,
d) wytopienie lub złamanie panewki zawieszenia silnika,
e) pęknięcie lub złamanie jednego zęba w przekładni,
f) pęknięcie w obudowie przekładni zębatej, powodujące wyciekanie smaru,
g) nieprawidłowo działające urządzenia chłodzenia silników,
h) nieprawidłowo działająca przetwornica,
i) nieprawidłowo działający zespół urządzeń rozrządowych,
j) wyczerpana lub uszkodzona bateria akumulatorowa;
5) usterki i uszkodzenia dotyczące tylko pojazdów trakcyjnych trakcji spalinowej:
a) nieprawidłowo działające urządzenia do podawania smarów, wody i paliwa,
b) nieprawidłowo pracujący silnik,
c) wytopienie lub uszkodzenie głównego lub korbowego łożyska wału silnika,
d) nieprawidłowo działające urządzenia chłodzenia wody i smarów,
e) nieprawidłowo działający silnik elektryczny lub jego łożysko (przy przekładni elektrycznej),
f) pęknięcie lub złamanie jednego zęba przekładni zębatej,
g) pęknięcie w korpusie przekładni zębatej, powodujące wyciekanie smaru,
h) wyczerpana lub uszkodzona bateria akumulatorów,
i) nieprawidłowo działające urządzenia chłodzenia trakcyjnych silników elektrycznych (przy przekładni elektrycznej). Ponadto nie wolno używać do pracy pojazdów trakcyjnych z wszelkimi innymi nie wymienionymi tu usterkami, które mogły by spowodować zagrożenie bezpieczeństwa pracy.
§ 16.
Współpraca z kierownikiem oddziału dyspozycji trakcyjnej
Instruktor powinien:
1. Wydawać opinie o kwalifikacjach zawodowych pracowników drużyn lokomotywowych, potrzebne dla dokonania właściwego przydziału im pracy w zależności od ich umiejętności; przy wydawaniu opinii o poziomie zawodowym drużyn lokomotywowych, instruktor powinien kierować się wyłącznie dobrem służby t j. wydawać, opinię obiektywną z podkreśleniem zalet i cech ujemnych pracownika;
2. gdy kwalifikacje danego pracownika drużyny lokomotywowej według oceny instruktora są niewystarczające dla wykonywania przydzielonej mu pracy, a przez to nie zapewniają dobrego jej wykonania instruktor zgłasza o tym kierownikowi oddziału dyspozycji trakcyjnej, a w przypadkach nieuwzględnienia jego uwag zawiadamia o tym naczelnika;
3. współpracować z kierownikiem oddziału dyspozycji trakcyjnej w zakresie zapewnienia jak najlepszego wykorzystania pojazdów trakcyjnych, przez systematyczne podnoszenie mierników, które charakteryzują ich wykorzystanie; z tego względu instruktor powinien dobrze znać wszelkie niedociągnięcia w normalnej pracy pojazdów trakcyjnych i drużyn lokomotywowych, jak np. spóźnienia pociągów, zepsucia pojazdów trakcyjnych, nadmierny rozchód paliwa itp. i powinien starać się usterki te usunąć; instruktor powinien znać dokładnie uzyskiwane wyniki dotyczące zużycia paliwa, ponieważ one najlepiej charakteryzują stan techniczny pojazdu trakcyjnego, sposób jego obsługi, stopień wykorzystania pojazdu itp; zbyt duży rozchód paliwa na jakimś pojeździe trakcyjnym powinien być dla instruktora sygnałem wskazującym na potrzebę dokonania szczegółowej analizy przyczyn powodujących te niekorzystne wyniki;
4. znać wyniki przeprowadzanych analiz wody kotłowej, aby mógł ustalić, która z drużyn lokomotywowych stosuje poprawianie wody kotłowej niezgodnie z obowiązującymi przepisami;
5. współpracować z kierownikiem oddziału dyspozycji trakcyjnej przy ustalaniu odpowiedniego składu mieszanek węgla wydawanego na lokomotywy w zależności od asortymentów węgla znajdującego się na składnicy opału;
najważniejszym celem tej pracy powinno być sporządzenie mieszanek zapewniających planowe prowadzenie pociągów.
Rozdział 5
OBOWIĄZKI INSTRUKTORA W CZASIE PRZEBYWANIA NA STACJI
§ 17.
Dogląd stanu pokoi noclegowych
Instruktor w czasie przebywania na stacji powinien zapoznać się z warunkami panującymi w pokojach noclegowych. W szczególności powinien sprawdzić porządek i czystość w pokojach noclegowych, a także zwrócić uwagę na zachowanie się drużyn lokomotywowych w tych pomieszczeniach. O wszelkich zauważonych niedociągnięciach w wyposażeniu pokoi noclegowych, ich czystości oraz w przestrzeganiu przepisów przez drużyny lokomotywowe, instruktor zawiadamia właściwego naczelnika lokomotywowni.
§ 18.
Obserwacja pracy pracowników służby trakcji
1. Instruktor obowiązany jest obserwować pracę drużyn lokomotywowych zatrudnionych przy obsłudze pociągów oraz przy pracy manewrowej. W szczególności powinien on zainteresować się czynnościami drużyny lokomotywowej po dojeździe pojazdu trakcyjnego do pociągu zwracając przede wszystkim uwagę na to czy przy sprawdzaniu sprawności urządzeń hamulcowych drużyna parowozowa postępuje zgodnie z obowiązującymi przepisami i czy w sposób właściwy obsługuje palenisko i przez to nie zadymia stacji.
2. Przy sprawdzaniu pracy drużyn lokomotywowych zatrudnionych w pracy manewrowej instruktor zwraca uwagę, czy drużyny lokomotywowe pracę swą wykonują sprawnie i czy porozumiewanie się ich z drużynami manewrowymi w sprawach dotyczących wykonywania przez nich obowiązków służbowych odbywa się zgodnie z obowiązującymi przepisami.
3. Instruktor, który zauważył niedokładności w wykonywaniu pracy przez drużyny lokomotywowe, powinien te drużyny odpowiednio pouczyć. W razie niezastosowania się pracownika do udzielonych mu wskazówek, zlekceważenia zrobionej mu uwagi, stwierdzenia faktu widocznego niedbalstwa, nadużycia lub nietrzeźwego stanu, jak również w przypadkach stwierdzenia nieznajomości podstawowych przepisów, zwłaszcza instrukcji o prowadzeniu ruchu pociągów, instrukcji o sygnalizacji na PKP, nieumiejętności obchodzenia się z pojazdami trakcyjnymi, instruktor powinien się zwrócić do bezpośredniego zwierzchnika takiego pracownika o usunięcie go od wykonywanych czynności lub wyciągnięcia innych odpowiednich konsekwencji służbowych. Niezależnie od tego, w każdym przypadku widocznego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub ludzi, instruktor powinien przedsiębrać ze swej strony wszelkie możliwe kroki dla zapobieżenia grożącemu niebezpieczeństwu.
Uwaga Instruktor powinien zawsze pamiętać o tym, że na stacjach pośrednich leżących poza terenem lokomotywowni pracownicy służby trakcji, jak: drużyny lokomotywowe, konwojenci, maszyniści stacji wodnych oraz robotnicy trakcyjni, powinni stosować się do jego wskazówek.
4. Instruktor powinien obserwować, czy pojazdy trakcyjne i pociągi są odpowiednio sygnalizowane oraz czy drużyny lokomotywowe odmulają kotły pojazdów trakcji parowej (parowozy) tylko w miejscach dozwolonych.
5. Instruktor powinien sprawdzać, czy pociągi pasażerskie wyprawiane ze stacji lub znajdujące się na tej stacji przejazdem są odpowiednio ogrzane. Przy ogrzewaniu parą należy zwracać uwagę czy połączenia przewodów parowych są szczelne. Ponadto instruktor powinien kontrolować, czy przewody parowe składów pociągów osobowych, które kończą bieg, są należycie przedmuchane i w ten sposób zabezpieczone przed zamarzaniem w nich skroplin pary.
§ 19.
Pozostałe obowiązki instruktora w czasie przebywania na stacji
1. Instruktor zwraca uwagę na to, czy wskazania sygnałów są wyraźne, czy dobrze są widzialne tak we dnie, jak i w nocy, szczególnie podczas opadów atmosferycznych oraz czy instrukcja o sygnalizacji na PKP jest w pełni przestrzegana. W przypadkach stwierdzenia niewłaściwości, instruktor składa o tym raport służbowy naczelnikowi lokomotywowni.
2. Instruktor obowiązany jest sprawdzać dorywczo, czy składy pociągów zwłaszcza towarowych są formowane w sposób zgodny z przepisami, a ponadto zwraca uwagę, czy przy wagonach znajdujących się na stacji lub bocznicach wyładunkowych końcówki sprzęgów hamulcowych zawieszone są na wspornikach i dzięki temu zabezpieczone przed zanieczyszczaniem.
3. W przypadkach widocznych uchybień służbowych pracowników innych służb zwłaszcza takich, które mogą spowodować poważne zagrożenie bezpieczeństwa ruchu pociągów, instruktor obowiązany jest zgłosić o tym dyżurnemu ruchu lub zawiadowcy stacji.
Rozdział 6
OBOWIĄZKI INSTRUKTORA ZWIĄZANE Z JAZDAMI INSTRUKTAŻOWYMI
§ 20.
Przeznaczenie jazd instruktażowych i sporządzanie planu tych jazd
1. Zasadniczym przeznaczeniem przeprowadzania przez instruktora jazd instruktażowych, jest praktyczne doszkalanie drużyn lokomotywowych oraz zapoznanie się ze stanem technicznym pojazdów trakcyjnych w czasie ich pracy.
2. Przed każdym miesiącem kalendarzowym, instruktor sporządza plan jazd instruktażowych, według wzoru podanego w załączniku 1.
3. Przy sporządzaniu planu jazd instruktażowych na nadchodzący miesiąc kalendarzowy, instruktor powinien pamiętać o tym, że każda jego jazda na pojeździe trakcyjnym powinna być odpowiednio uzasadniona. Za uzasadnienie takie powinny być uważane w pierwszej kolejności: niedostateczne kwalifikacje zawodowe drużyny lokomotywowej, nieodpowiedni stan techniczny pojazdu trakcyjnego oraz nadmierny rozchód energii lub paliwa. Ponadto instruktor powinien przeprowadzać jazdy instruktażowe możliwie najczęściej na tych odcinkach obsługi trakcyjnej, na których warunki dla prowadzenia pociągów są stosunkowo najcięższe oraz tam, gdzie bywa najwięcej uchybień w pracy. Jazdy te należy również przeprowadzać w niekorzystnych warunkach atmosferycznych. Z uwagi na to każda taka jazda powinna się przyczynić do podniesienia kwalifikacji drużyn lokomotywowych, poprawienia stanu technicznego pojazdów trakcyjnych oraz zmniejszenie zużycia paliwa lub energii elektrycznej.
§ 21.
Obowiązki instruktora w czasie jazd instruktażowych
1. Instruktor w czasie przeprowadzania jazd na pojazdach trakcyjnych powinien:
1) zwracać uwagę na stan techniczny pojazdów trakcyjnych oraz na to czy poszczególne zespoły pojazdu trakcyjnego pracują w sposób prawidłowy;
2) sprawdzić czy pojazd trakcyjny po dojechaniu do pociągu jest połączony z pociągiem w sposób odpowiedni i obserwować czy przeprowadzanie kontroli urządzeń hamulcowych pociągu jest prawidłowe, czy sprawdzona jest szczelność przewodu głównego pociągu, czy należycie dokonana jest próba hamulca itp.;
3) przekonać się czy maszynista w sposób właściwy rusza z pociągiem i unika przez to szarpań i ślizgania się zestawów kołowych;
4) dopilnować aby maszynista nie uruchamiał pojazdu trakcyjnego bez otrzymania odpowiedniego sygnału i aby w czasie wyjazdu ze stacji, przy zbliżaniu się do stacji i przy wjeździe na stację drużyna lokomotywowa pilnie uważała na sygnały wskazywane przez semafory oraz na sygnały ręczne podawane przez pracowników obsługi stacyjnej lub drogowej;
5) dopilnować, aby maszynista przeprowadzał hamowanie kontrolne w przypadkach przewidzianych w instrukcji o obsłudze i utrzymaniu w eksploatacji hamulców pociągów towarowych i pasażerskich;
6) obserwować czy maszynista w czasie prowadzenia pociągów stosuje się do wskazań sygnałów i wskaźników;
7) dbać o to, aby obsługa pojazdu trakcyjnego odbywała się w sposób właściwy dotyczy to szczególnie umiejętnej obsługi hamulców zespolonych, regulowania szybkości jazdy pociągu odpowiednio do profilu szlaku i utrzymywania rozkładowego czasu jazdy, sposobu opalania i obsługi poszczególnych zespołów pojazdu trakcyjnego oraz umiejętnego zatrzymywania pociągu na stacjach.
2. W czasie jazdy na pojeździe trakcyjnym, instruktor powinien dołożyć wszelkich starań, aby bieg pociągu odbywał się ściśle według rozkładu jazdy.
3. W czasie jazdy na pojeździe trakcyjnym, instruktor obowiązany jest pouczać drużynę lokomotywową, udzielając jej praktycznych wskazówek mających na celu utrzymywanie pojazdu trakcyjnego w odpowiednim stanie technicznym, osiągnięcie właściwej jego obsługi, pozwalającej na uzyskanie możliwie najmniejszego zużycia energii dla wykonania wymaganej pracy. W czasie pouczania, instruktor nie może się uchylać od przedstawienia drużynie lokomotywowej poglądowo, jak należy wykonywać pracę w sposób prawidłowy.
4. W czasie jazd instruktażowych, instruktor powinien zwracać uwagę na to, czy i jak maszyniści szkolą praktycznie swych pomocników (kandydatów na maszynistów) w zakresie umiejętności ruszania, prowadzenia i zatrzymywania pociągu oraz innymi czynnościami związanymi z pracą maszynisty.
5. W czasie odbywania jazdy instruktażowej, instruktor obowiązany jest zwracać uwagę na to, czy pracownicy służby trakcji oraz pracownicy innych służb, wykonują swoje obowiązki służbowe zgodnie z obowiązującymi przepisami, zarówno przy przejazdach przez stacje pośrednie, jak i podczas jazdy na szlaku.
§ 22.
Obowiązki instruktora po zakończeniu jazdy instruktażowej
1. Po zakończeniu jazdy instruktażowej instruktor obowiązany jest wszelkie zauważone usterki w pracy drużyny lokomotywowej, w pracy innych pracowników służby trakcji i w pracy pracowników innych służb oraz usterki w pracy pojazdów trakcyjnych i wszelkie inne uchybienia, zauważone w czasie odbywania jazdy instruktażowej, zapisać do Dziennika czynności, który należy prowadzić według wzoru podanego w załączniku 7.
2. Wszelkie uwagi dotyczące widoczności sygnałów, instruktor wpisuje również do książki pracy instruktora, przy czym podkreśla je czerwonym ołówkiem.
3. Po odbyciu jazdy instruktażowej instruktor daje do wglądu Dziennik czynności naczelnikowi lokomotywowni albo jego zastępcy, a po skończonym miesiącu kalendarzowym przesyła tę książkę do zarządu trakcji w celu wykorzystania jej przez starszego instruktora. Z tego względu instruktor obowiązany jest do prowadzenia dwóch Dzienników czynności przy czym jeden z nich przeznaczony jest na miesiące parzyste, a drugi na miesiące nieparzyste.
Rozdział 7
UWAGI KOŃCOWE
§ 23.
Stosunek instruktora do władz i pracowników innych służb
1. Instruktor powinien współpracować z przedstawicielami władz kolejowych przy wykonywaniu przez nich czynności służbowych w zakresie swych obowiązków i otrzymanych poleceń.
2. Instruktor powinien zwracać baczną uwagę na bezpieczeństwo ruchu pociągów, czas ich wyprawiania i przyjmowania, na sprawne przepuszczanie pojazdów trakcyjnych do pociągów i od pociągów. O wszelkich usterkach, zwłaszcza tych, które zdarzają się często, instruktor zawiadamia naczelnika lokomotywowni.
3. W przypadkach stwierdzenia nieprawidłowości lub wykroczeń w postępowaniu pracowników innych służb kolejowych, mających styczność z ruchem pociągów, instruktor powinien niezwłocznie zawiadomić o tym ich bezpośrednich zwierzchników oraz swego przełożonego.
4. Podczas pełnienia obowiązków służbowych, instruktor powinien być w stosunku do pracowników kolejowych innych służb oraz osób postronnych uprzejmy, lecz stanowczy, szczególnie wtedy, gdy chodzi o przestrzeganie obowiązujących na PKP przepisów i instrukcji.
5. Po otrzymaniu wiadomości o uchybieniach w pracy służby trakcji, zauważonych i zgłoszonych mu przez pracowników innych służb kolejowych, instruktor powinien zgłosić to właściwemu naczelnikowi (zawiadowcy) lokomotywowni.
§ 24.
Wydarzenia nadzwyczajne
Niezależnie od postanowień, zawartych w niniejszej instrukcji, instruktor ma obowiązek wywiązywać się z zadań nałożonych na każdego pracownika kolejowego, takich jak: zapobieganie powstawaniu strat w majątku państwowym, społecznym i powierzonym kolei, zapobieganie nieszczęśliwym wypadkom z pociągami i ludźmi, niesienie czynnej pomocy przy pożarze, wypadku z ludźmi itp.
§ 25.
Czynności instruktora na osobne zlecenia
Na osobne zlecenia naczelnika lokomotywowni instruktor obowiązany jest:
1) brać udział w komisyjnym badaniu i przygotowaniu pojazdów trakcyjnych przeznaczonych do prowadzenia pociągów nadzwyczajnych oraz pociągów nadzwyczajnych specjalnego znaczenia (PONSZ),
2) przeprowadzać pociągi nadzwyczajne specjalnego znaczenia (PONSZ) oraz pociągi szczególnej wagi, kierując się przy tym właściwymi przepisami i zarządzeniami,
3) przeprowadzać próbne i doświadczalne jazdy z pojazdami trakcyjnymi w celu zbadania ich stanu technicznego oraz pracy w pociągach, określenia właściwości paliwa itp.,
4) odbierać pojazdy trakcyjne z innych dyrekcji okp,
5) wypełniać wszelkie inne polecenia służbowe wydawane przez władze przełożone.
Uwaga Zwierzchnicy służbowi instruktora powinni zawsze pamiętać o tyra, że zasadniczym obowiązkiem instruktora jest podnoszenie poziomu zawodowego drużyn lokomotywowych i dlatego zatrudnianie instruktorów przy innych czynnościach powinno ograniczać się do przypadków wyjątkowych. Należy bezwzględnie unikać wyznaczania instruktorów na dyżury administracyjne oraz do prowadzenia dochodzeń szczególnie w przypadkach podrzędnego znaczenia.
CZĘŚĆ II INSTRUKCJA DLA STARSZEGO INSTRUKTORA
Rozdział 8
POSTANOWIENIA OGÓLNE
§ 26.
Przeznaczenie i zakres instrukcji
1. Instrukcja niniejsza jest przeznaczona dla starszych instruktorów w zarządach trakcji dokp.
2. Instrukcja dla starszego instruktora ustala szczegółowo obowiązki służbowe starszego instruktora w zakresie nadzoru nad pracą instruktorów (wszystkich rodzajów trakcji) w okręgu okp, a w szczególności zawiera postanowienia dotyczące: opracowania wytycznych do tematyki szkoleniowej dla instruktorów, nadzoru nad pouczeniami okresowymi, analizy pracy instruktorów oraz kontroli poziomu przygotowania zawodowego drużyn lokomotywowych i stanu technicznego pojazdów trakcyjnych.
§ 27.
Zakres obowiązków starszego instruktora
Starszy instruktor obowiązany jest:
1. opracowywać wytyczne do pouczań okresowych, które mają przeprowadzać instruktorzy, kontrolować pracę instruktorów oraz jakość pouczań i egzaminów sprawdzających, przeprowadzanych przez instruktorów i opracowywać wnioski zmierzające do podniesienia poziomu wyszkolenia pracowników;
2. współpracować z instruktorami przy opracowywaniu przez nich tematyki pouczań okresowych na każdy miesiąc kalendarzowy;
3. nadzorować układanie planów pracy (pouczań) instruktorów swej dyrekcji;
4. opracować dla siebie plan pracy na najbliższy miesiąc kalendarzowy i po uzyskaniu zatwierdzenia przez naczelnika zarządu, ściśle go realizować;
5. omawiać z instruktorami tematykę najbliższych pouczań okresowych oraz sprawdza, czy instruktorzy są do jej prowadzenia należycie przygotowani;
6. znać dokładnie wyniki pracy każdego z instruktorów swej dyrekcji i ocenić poziom przeprowadzanych przez nich pouczań okresowych i jazd instruktażowych;
7. znać dokładnie wszelkie uchybienia w pracy drużyn lokomotywowych oraz pojazdów trakcyjnych w swej dyrekcji;
8. znać dokładnie wyniki osiągnięte przez każdą lokomotywownię okręgu w zakresie eksploatacji pojazdów trakcyjnych;
9. przynajmniej raz w miesiącu przeanalizować wspólnie (na naradzie) ze wszystkimi instruktorami swej dyrekcji wyniki pracy każdego instruktora z osobna, podkreślając przy tym ich osiągnięcia i niedociągnięcia w pracy w ubiegłym miesiącu, a ponadto powinien udzielać odpowiednich wytycznych dotyczących pracy instruktorów na najbliższy miesiąc kalendarzowy;
10. sprawdzać przebieg szkolenia pracowników służby trakcji w ośrodkach szkolenia i udzielać im odpowiedniej pomocy;
11. czuwać nad stanem wyszkolenia personelu wykonawczego służby trakcji swej dyrekcji i jest odpowiedzialny za złożenie przez ten personel odpowiednich egzaminów; ponadto spełnia czynności przewidziane w regulaminie dyrekcji okp, nie wymienione w niniejszej instrukcji;
12. do zwracania uwag służbowych wszystkim pracownikom służby trakcji, których czynności związane są z ruchem pociągów, w przypadkach niewłaściwego spełniania przez nich obowiązków służbowych;
13. żądać usunięcia pracownika służby trakcji od wykonywania powierzonych mu czynności służbowych, jeżeli stwierdzi, że pracownik znajduje się w stanie nietrzeźwym, lub gdy pracownik mimo zwróconej mu uwagi, czynności swoje wykonuje w dalszym ciągu w sposób nieodpowiedni, zagrażający bezpieczeństwu ruchu pociągów, ludzi, budynków lub ładunków; o każdym takim przypadku starszy instruktor obowiązany jest natychmiast zawiadomić bezpośredniego zwierzchnika danego pracownika i żądać wyznaczenia odpowiedniego zastępcy; ma on też obowiązek zawiadomić o tym naczelnika zarządu trakcji;
14. domagać się wycofania pojazdu trakcyjnego z usterką zagrażającą bezpieczeństwu pracy nawet wtedy, gdy pojazd ten znajduje się już w dyspozycji służby przewozów lub innych służb;
15. przy wykonywaniu swych obowiązków służbowych starać się o uzyskanie możliwie najlepszych wyników swej pracy i pracy instruktorów oraz personelu podlegającego okresowym pouczaniom zatrudnionego w służbie trakcji.
§ 28.
Zakres uprawnień starszego instruktora
Starszy instruktor ma prawo:
1. wstępu w celach służbowych do wszystkich pomieszczeń służbowych, w których jego obecność jest konieczna,
2. wstępu na wszystkie pojazdy trakcyjne (wszystkich rodzajów trakcji), które znajdują się na terenie jego dyrekcji,
3. w czasie wykonywania swych czynności służbowych, do przejazdu wszystkimi pojazdami trakcyjnymi oraz pociągami w obrębie swej dyrekcji,
4. korzystania, dla załatwienia spraw służbowych, ze wszystkich urządzeń telekomunikacyjnych, przy czym z obwodów telefonicznych zapowiadawczych na posterunkach ruchu ma prawo korzystać tylko w tych przypadkach, gdy nie ma możności porozumienia się na innych obwodach,
5. wglądu do wszystkich książek, wykazów i sprawozdań z zakresu eksploatacji pojazdów trakcyjnych i ich naprawy oraz wszelkich innych danych potrzebnych mu dla właściwego pełnienia obowiązków służbowych, wynikających z nadzoru nad pracą instruktorów.
§ 29.
Zależność służbowa starszego instruktora
Bezpośrednim zwierzchnikiem starszego instruktora jest naczelnik zarządu trakcji.
§ 30.
Znajomość obowiązujących przepisów
Starszy instruktor obowiązany jest znać wszystkie przepisy i instrukcje wymienione w instrukcji dla instruktora drużyn lokomotywowych (część I, rozdział l, § 5) w zakresie w tej instrukcji przewidzianym, a ponadto wszystkie zarządzenia dotyczące jego pracy.
§ 31.
Wyposażenie starszego instruktora
1. Przy obejmowaniu służby starszy instruktor powinien otrzymać do użytku służbowego za własnoręcznym pokwitowaniem po jednym egzemplarzu potrzebnych mu instrukcji i przepisów służbowych,
2. W czasie wyjazdów służbowych, starszy instruktor powinien mieć przy sobie zasadnicze instrukcje i przepisy służbowe.
Rozdział 9
POSTANOWIENIA SZCZEGÓŁOWE
§ 32.
Plan pracy starszego instruktora
1. Starszy instruktor obowiązany jest wykonywać swe czynności służbowe ściśle według miesięcznego planu pracy, opracowanego osobiście, według wzoru podanego w załączniku 10, i zatwierdzonego przez naczelnika zarządu trakcji.
2. Plan pracy starszego instruktora powinien przewidywać wykonanie następujących czynności:
1) opracowanie ramowych planów dla instruktorów,
2) analizę tematyki pouczań okresowych,
3) analizę planów pracy instruktorów,
4) analizę czynności wykonywanych przez instruktorów
5) przeprowadzenie narady z instruktorami,
6) udział w naradzie kontrolerów
7) udział w naradzie naczelników oddziałów trakcji i naczelników lokomotywowni
8) wyjazdy służbowe dla sprawdzenia poziomu pouczań okresowych, kontroli poziomu zawodowego drużyn lokomotywowych oraz kontroli stanu technicznego pojazdów trakcyjnych,
9) dodatkowe prace zlecone starszemu instruktorowi do wykonania przez naczelnika zarządu trakcji.
3. Przy projektowaniu terminów wykonywania czynności przewidzianych w ust. 2 starszy instruktor powinien przestrzegać zasadę, aby wyjazdy służbowe były przewidywane na okres między 9 a 27 miesiąca kalendarzowego, a pozostały czas tego miesiąca był przeznaczony na pracę w zarządzie trakcji.
4. Przy ustalaniu wyjazdów służbowych, starszy instruktor powinien się kierować głównie osiągniętymi wynikami pracy poszczególnych instruktorów oraz planami ich pracy. Należy najwięcej czasu przeznaczyć na te lokomotywownie, w których wyniki pracy instruktorów lub warunki ich pracy są najgorsze. Starszy instruktor powinien ponadto pamiętać o tym, że każdy jego wyjazd służbowy powinien przynieść jak największe korzyści służbowe w zakresie szkolenia pracowników i przestrzegania obowiązujących przepisów.
5. Plan pracy starszego instruktora powinien być sporządzony w 2 egzemplarzach, z których jeden otrzymuje naczelnik zarządu trakcji, a drugi starszy instruktor zatrzymuje u siebie. Wszelkie odstępstwa od zatwierdzonego planu pracy są dopuszczalne jedynie za zgodą naczelnika zarządu trakcji.
§ 33.
Tematyka pouczań okresowych
l. Po otrzymaniu od instruktorów tematyki pouczań okresowych starszy instruktor sprawdza ją, czy jest ona sporządzona w sposób przewidziany w § 9 niniejszej instrukcji.
Przy tym powinien on zwrócić szczególną uwagę na lokalne warunki pracy każdej lokomotywowni i upewnić się, czy tematyka przewiduje omówienie wszystkich zagadnień niezbędnych do usunięcia miejscowych niedociągnięć w pracy.
2. W tych wszystkich przypadkach, gdy zdaniem starszego instruktora nadesłana tematyka pouczań okresowych jest opracowana w sposób nieprawidłowy, należy ją uzupełnić i przesłać do właściwego oddziału trakcji.
3. Starszy instruktor obowiązany jest osobiście dobrze się przygotować do omówienia zagadnień przewidzianych w tematyce pouczań okresowych, aby mógł w każdej chwili, gdy zajdzie tego potrzeba, a szczególnie na naradzie z instruktorami i w czasie wizytacji pouczań okresowych prowadzonych przez instruktorów, poprowadzić pouczanie w sposób prosty, zrozumiały i wyczerpujący omawiane zagadnienie.
§ 34.
Opiniowanie pracy instruktorów
1. Starszy instruktor obowiązany jest opiniować pracę podległych mu instruktorów,
2. Prace instruktorów starszy instruktor opiniuje na podstawie:
1) uzyskanych w czasie wyjazdów służbowych własnych obserwacji, dotyczących: sposobu prowadzenia pouczań okresowych, umiejętności drużyn lokomotywowych, stanu technicznego pojazdów trakcyjnych itp.,
2) wyników uzyskanych przez lokomotywownie (w której opiniowany instruktor ma powierzony nadzór nad pracą drużyn lokomotywowych i stanem technicznym pojazdów trakcyjnych) dotyczących szczególnie usterek w pracy pojazdów trakcyjnych i drużyn lokomotywowych oraz wyników uzyskanych w rozchodzie paliwa,
3) danych uzyskanych z narad kontrolerów oraz naczelników oddziałów trakcji i lokomotywowni, a dotyczących pracy instruktorów.
3. Przy zbieraniu potrzebnych danych o pracy lokomotywowni, starszy instruktor współpracuje z odpowiednimi kierownikami oddziałów, a w szczególności z kierownikiem oddziału trakcji (wszystkich rodzajów) i starszym kontrolerem.
4. Przy opiniowaniu pracy instruktorów, starszy instruktor powinien być jak najbardziej obiektywny.
5. Dane dotyczące pracy instruktorów, starszy instruktor wpisuje bieżąco do wykazu pracy instruktora prowadzonego, według wzoru podanego w załączniku 9, dla każdego z nich osobno. Szczególnie dokładnie należy wypełniać rubrykę 2 tego wykazu, z uwzględnieniem zarówno osiągnięć, jak i niedociągnięć w pracy instruktora.
6. Starszy instruktor obowiązany jest przedłożyć (co najmniej raz na 3 miesiące) do wglądu naczelnikowi zarządu trakcji wykazy pracy instruktorów wraz ze swą opinią, której treść wpisuje do rubryki 3 tych wykazów.
Przyjęcie do wiadomości treści zamieszczonej w wykazie, naczelnik zarządu powinien potwierdzić swoim podpisem w rubryce 4 uwagi.
§ 35.
Prowadzenie narad z instruktorami
1. Starszy instruktor w terminie do dnia 8 każdego miesiąca obowiązany jest przeprowadzić naradę ze wszystkimi instruktorami.
2. W części pierwszej narady starszy instruktor powinien omówić zagadnienia umieszczone w tematyce pouczań okresowych, a część drugą przeznaczyć na podsumowanie osiągniętych wyników pracy instruktorów w poprzednim miesiącu i krótkie omówienie występujących jeszcze niedociągnięć w pracy instruktorów i pracowników służby trakcji, zwłaszcza związanej z prowadzeniem pociągów.
1) W czasie pierwszej części narady, po udzieleniu instruktorom wyczerpujących odpowiedzi na ich pytania w sprawie tematyki najbliższych pouczań okresowych i upewnieniu się, że instruktorzy nie mają już dalszych pytań dotyczących tej tematyki, starszy instruktor sprawdza stopień przygotowania instruktorów do przeprowadzenia pouczań okresowych.W tym celu starszy instruktor całość każdego zagadnienia, objętego tematyką, lub jego część przydziela instruktorom do omówienia na tej naradzie w formie krótkiego przykładowego pouczania okresowego. Powinien on dbać o to, aby to przykładowe pouczanie okresowe odbywało się w sposób prawidłowy, krótki i zrozumiały wszelkie zauważone niedokładności powinien on w odpowiedniej formie korygować. Na zakończenie części pierwszej narady starszy instruktor krótko omawia sposób przeprowadzenia przykładowego pouczania okresowego i stopień przygotowania instruktorów do jego prowadzenia oraz przypomina tematykę pouczań okresowych na następny miesiąc.
2) Na wstępie części drugiej narady z instruktorami, starszy instruktor poleca omówić instruktorom (każdemu z osobna) ich osiągnięcia w pracy za okres ubiegłego miesiąca. Starszy instruktor powinien zwracać przy tym uwagę, aby wypowiedzi instruktorów zawierały konkretne dane dotyczące wyników pracy oraz sposób ich uzyskania.
3. Starszy instruktor powinien ustosunkować się do wypowiedzi każdego z instruktorów w sprawie ich wyników w pracy, podkreślając ważniejsze ich osiągnięcia i niedociągnięcia.
4. Przed zakończeniem narady z instruktorami starszy instruktor powinien ocenić pracę służby trakcji dyrekcji w zakresie eksploatacji pojazdów trakcyjnych i regularności biegu pociągów i wskazać kierunki, na które instruktorzy w czasie wykonywania swych czynności służbowych powinni w pierwszej kolejności zwracać uwagę.
§ 36.
Obowiązki starszego instruktora w czasie jego wyjazdów służbowych
1. Starszy instruktor powinien zbadać czy sale wykładowe są odpowiednio wyposażone w sprzęt i pomoce naukowe ułatwiające prowadzenie pouczań okresowych. W przypadkach zauważonych braków w wyposażeniu sal wykładowych, starszy instruktor powinien postarać się o ich uzupełnienie.
2. Starszy instruktor obowiązany jest wizytować pouczania okresowe przeprowadzane dla pracowników służby trakcji.
W czasie obecności na pouczaniach okresowych starszy instruktor powinien zwracać uwagę na prawidłowość ich prowadzenia, a między innymi na to, czy przewidziane tematyką zagadnienia tych pouczań są omawiane przez instruktorów w sposób zrozumiały i wyczerpujący. W przypadku stwierdzonej nieumiejętności lub niedokładności w prowadzeniu pouczań okresowych starszy instruktor powinien zwrócić instruktorowi na to uwagę i udzielić mu odpowiednich wskazówek. Ponadto starszy instruktor powinien zbadać poziom kwalifikacji zawodowych pracowników znajdujących się na pouczaniu okresowym przez wyrywkowe zadawanie im pytań z materiału przerabianego na pouczaniu. Starszy instruktor w czasie wizytacji pouczań okresowych powinien wyrobić sobie opinię o przydatności instruktorów do prowadzenia pouczań okresowych i w tych przypadkach, gdy instruktor nie ma zdolności pedagogicznych lub prowadzi pouczanie w sposób niedbały, powinien spowodować usunięcie go od prowadzenia pouczań okresowych.
3. W czasie swego przebywania na terenie lokomotywowni starszy instruktor obowiązany jest zwracać uwagę na to:
1) czy pracownicy podlegający pouczaniom okresowym mają złożone egzaminy sprawdzające;
2) jakie konsekwencje służbowe wyciąga administracja lokomotywowni w stosunku do tych pracowników podlegających pouczaniom okresowym, którzy nieobecności swej na pouczaniach nie usprawiedliwili;
3) czy drużyny lokomotywowe przygotowują pojazdy trakcyjne do pracy i zdają je po pracy w sposób prawidłowy, przewidziany w przepisach;
4) czy pojazdy trakcyjne znajdujące się na terenie lokomotywowni mają zapewniony właściwy dozór i czy są odpowiednio zabezpieczone przed ruszeniem z miejsca; ponadto sprawdza on w sposób wyrywkowy, czy drużyny lokomotywowe zapisując do książek napraw potrzebne naprawy określają je prawidłowo, czy przeglądy okresowe pojazdów trakcyjnych są wykonywane zgodnie z opracowanym planem i czy jakość przeglądów okresowych nie budzi zastrzeżeń. O wszystkich usterkach zauważonych w czasie znajdowania się na terenie lokomotywowni, starszy instruktor zawiadamia naczelnika lokomotywowni.
4. W czasie wyjazdów służbowych starszy instruktor powinien poznać stan techniczny pojazdów trakcyjnych i umiejętności zawodowe drużyn lokomotywowych w pracy. W tym celu powinien on odbyć w miesiącu kilka jazd na pojazdach trakcyjnych obsługujących pociągi.
W przypadkach zauważonych niewłaściwości w obsłudze pojazdu trakcyjnego przez drużynę lokomotywową, starszy instruktor powinien ją odpowiednio pouczać i dołożyć wszelkich starań, aby bieg pociągu odbywał się ściśle według rozkładu jazdy.
5. W czasie swych wyjazdów służbowych starszy instruktor powinien zwracać uwagę na to, czy pracownicy zatrudnieni w pracy związanej z ruchem pociągów spełniają swe obowiązki służbowe zgodnie z obowiązującymi na PKP instrukcjami i przepisami służbowymi dotyczy to czynności pracowników wszystkich służb, a w szczególności pracowników służby trakcji. W tym przypadku, gdy starszy instruktor zauważy, że pracownik służby trakcji lub innej służby zatrudniony przy pracy związanej z ruchem pociągów, nie jest dostatecznie zaznajomiony z obowiązującymi przepisami, przez co dalsze jego pozostawanie na tym stanowisku może zagrażać bezpieczeństwu ruchu pociągów lub, gdy pracownik znajduje się w stanie nietrzeźwym, powinien spowodować usunięcie takiego pracownika od wykonywania czynności służbowych.
6. Wszelkie niedociągnięcia w pracy instruktorów, pracowników służby trakcji i pracowników innych służb oraz wszelkie inne niedociągnięcia zauważone w czasie swych wyjazdów służbowych starszy instruktor obowiązany jest wpisywać do Dziennika czynności starszego instruktora, sporządzonego według wzoru podanego w załączniku 8.
Książkę tę starszy instruktor obowiązany jest przedłożyć naczelnikowi zarządu trakcji co najmniej jeden raz w miesiącu po zakończeniu miesiąca kalendarzowego.
7. Starszy instruktor powinien dobrze zdawać sobie sprawę z tego, że jego wyjazdy służbowe mają na celu zorientowanie go o pracy instruktorów, o poziomie wiedzy zawodowej drużyn lokomotywowych i o stanie technicznym pojazdów trakcyjnych.
Rozdział 10
UWAGI KOŃCOWE
§ 37.
Stosunek starszego instruktora do władz i pracowników innych służb
1. Przy załatwianiu spraw wchodzących częściowo w zakres kompetencji innych służb, starszy instruktor powinien z przedstawicielami tych służb współpracować.
2. W przypadkach stwierdzenia nieprawidłowości lub wykroczeń w postępowaniu pracowników innych służb kolejowych, mających styczność z prowadzeniem ruchu pociągów, starszy instruktor powinien niezwłocznie zawiadomić o tym ich właściwego zwierzchnika służbowego.
3. Podczas pełnienia obowiązków służbowych, starszy instruktor powinien w stosunku do pracowników kolejowych innych służb oraz osób postronnych być uprzejmy, lecz stanowczy szczególnie wtedy, gdy chodzi o przestrzeganie obowiązujących na PKP przepisów służbowych i instrukcji.
4. Starszy instruktor powinien interesować się uchybieniami w służbie trakcji zauważonymi i zgłoszonymi mu przez pracowników innych służb kolejowych, przy czym po sprawdzeniu ich słuszności, powinien postarać się o ich usunięcie, a gdyby jego wystąpienia nie odniosły skutku zawiadomić o tym naczelnika zarządu trakcji.
§ 38.
Wydarzenia nadzwyczajne
Niezależnie od postanowień, zawartych w niniejszej instrukcji, starszy instruktor ma obowiązek wywiązywać się z zadań nałożonych na każdego pracownika kolejowego, a w szczególności czuwać nad ochroną mienia państwowego, społecznego i powierzonego kolei oraz nad zapewnieniem bezpieczeństwa dla ruchu pociągów, przewożonych osób i towarów.
Starszy instruktor obowiązany jest także przedsiębrać wszelkie dostępne mu środki, zapobiegające wypadkom i stratom w ruchu taboru i pracy kolei.
W razie pożaru i wypadków z ludźmi na terenie kolejowym, starszy instruktor obowiązany jest udzielać swej pomocy.
§ 39.
Czynności starszego instruktora na osobne zlecenia
1. Starszy instruktor obowiązany jest wykonać wszelkie inne czynności służbowe, nie przewidziane w niniejszej instrukcji, zlecone mu przez naczelnika zarządu trakcji (jego zastępcę) i przełożonych naczelnika zarządu trakcji.
2. W przypadku otrzymania polecenia służbowego od przełożonych naczelnika zarządu trakcji, starszy instruktor obowiązany jest je wykonać i powiadomić o tym naczelnika zarządu trakcji.
Uwaga Zasadniczym obowiązkiem starszego instruktora jest dopilnowanie, aby praca instruktorów odbywała się w sposób właściwy i przynosiła jak największe korzyści. Z tego względu wszelkie prace dodatkowe, nie przewidziane w instrukcji dla starszego instruktora drużyn lokomotywowych powinny być zlecane mu do wykonania tylko wyjątkowo.
Szczególnie nie należy zatrudniać starszego instruktora w pełnieniu dyżurów administracyjnych w zarządzie trakcji i w przeprowadzaniu dochodzeń, zwłaszcza dochodzeń o podrzędnym znaczeniu.
Uwagi
Niniejszy wykaz sporządza, utrzymuje w stanie aktualnym i przechowuje zawiadowca (naczelnik) jednostki służbowej, doręczając go instruktorowi na czas pouczań. Pracowników należy wpisać w porządku alfabetycznym bez względu na zajmowane stanowisko, z pozostawieniem wolnych odstępów na zmiany. Przy wypełnianiu wykazu należy używać następujących skrótów:
1) przy obecnych na pouczaniach – datę i skrót podpisu instruktora
2) przy nieobecnych z powodu zajęć służbowych – skrót sł i skrót podpisu zawiadowcy
3) przy nieobecnych chorych – skrót ch
4) przy nieobecnych urlopowanych – skrót up
5) przy nieobecnych nie usprawiedliwionych i ukaranych – skrót uk
6) przy nieobecnych i ukaranych zmniejszeniem lub potrąceniem premii – skrót prem
7) przy nieobecnych usuniętych od pełnienia obowiązków służbowych – skrót us
8) przy nieobecnych usprawiedliwionych – skrót uspr
Załącznik 10
WYKAZ
jednostek organizacyjnych, które otrzymują instrukcję dla maszynisty instruktora i starszego instruktora
I. W Ministerstwie Komunikacji
1) CZT, CZP, CZW, CZUK, CZZR i Ł, KK
2) Biblioteka MK
II. Pozadyrekcyjne jednostki organizacyjne PKP
1) Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa
2) KZZR i Ł
3) Zarząd Główny ZZK
III. W dyrekcjach okręgowych
1) ZT, ZP, WG, ŻUK, ZZR i Ł, BZP
2) Biblioteki okręgowe
IV. W jednostkach
1) Oddziały trakcji
2) Oddziały przewozów
3) Wagonownie
4) Oddziały drogowe i DOM
5) Oddziały zabezpieczenia ruchu
6) Ośrodki szkolenia zawodowego
7) Lokomotywownie
8) Stacje
9) Odcinki drogowe
10) Odcinki zabezpieczenia ruchu
V. Technika kolejowe kolei państwowych organizacyjnych podległych dokp łączności
Załącznik 11
WYKAZ
stanowisk pracy dla których przydzielane są do użytku służbowego oddzielne egzemplarze instrukcji dla maszynisty instruktora i starszego instruktora
I. W Ministerstwie Komunikacji
1) w CZT
a) pracownicy wydziałów trakcji
b) naczelnik wydziału napraw parowozów
c) naczelnik wydziału technicznego
d) pracownicy prowadzący sprawy: urządzeń trakcyjnych, stacji wodnych i BHP w wydziale technicznym
e) pracownik prowadzący sprawy szkolenia zawodowego w wydziale planowo-ekonomicznym
2) w CZP
a) zastępca głównego dyspozytora
b) kierownik gospodarki lokomotywowej
c) pracownik prowadzący sprawy szkolenia
3) W CZW
a) naczelnik wydziału eksploatacji wagonów
b) naczelnik wydziału napraw wagonów
4) W CZUK
a) główny mechanik
b) naczelnik wydziału ekonomicznego
c) biblioteka
5) W CZZR i Ł
a) naczelnik wydziału planowo-ekonomicznego
b) naczelnik wydziału zabezpieczenia ruchu pociągów
c) naczelnik wydziału łączności
d) naczelnik wydziału technicznego
e) st. inspektor zabezpieczenia ruchu pociągów
II. W dyrekcjach okręgowych kolei państwowych
1) w zarządach trakcji
a) naczelnicy zarządów
b) zastępcy naczelników zarządów
c) pracownicy działów trakcji
d) kierownicy działów technicznych
e) kierownicy działów napraw taboru
f) starsi kontrolerzy
g) starsi instruktorzy
h) pracownicy prowadzący sprawy: szkolenia zawodowego, urządzeń trakcyjnych, stacji wodnych i BHP
2) w zarządach przewozów
a) st. kontrolerzy do spraw techn.-ruchowych
b) st. instruktorzy
c) kierownicy działów technicznych
d) kontrolerzy pociągów
e) pracownicy do spr. gospodarki lokomotywowej
f) dyspozytorzy okręgowi
g) st. dyspozytorzy przew.
3) w zarządach wagonów
a) st. kontrolerzy
b) kontrolerzy
c) st. instruktorzy
4) w zarządach drogowych
a) st. instruktorzy
b) biblioteki
5) w zarządach zabezpieczenia ruchu i łączności
a) zastępcy naczelników
b) st. kontrolerzy z.r.p.
c) kierownicy działów z.r.p. jednostkach podległych
III. W oddziałach k. p.
1) w oddziałach trakcji
a) naczelnicy
b) zastępcy naczelników
c) kontrolerzy
2) w lokomotywowniach
a) naczelnicy (zawiadowcy)
b) zastępcy naczelników
c) kierownicy oddziałów
d) maszyniści instruktorzy
e) dyspozytorzy
3) w oddziałach przewozów
a) kontrolerzy ruchu
b) instruktorzy ruchu
c) dyspozytorzy oddziałów
d) referenci do spr. gospodarki lokomotywowej
4) na stacjach
a) zawiadowcy
b) referenci techniczni
c) dyspozytorzy stacyjni
5) w wagonowniach
a) naczelnicy
b) zastępcy naczelników
c) kierownicy oddziałów
d) instruktorzy
6) w oddziałach zabezpieczenia ruchu pociągów i łączności
a) zastępcy naczelników
b) zawiadowcy odcinków zabezpieczenia ruchu pociągów i sygnałowych
IV. Kolejowe zakłady bezpośrednio podległe Centralnemu Zarządowi Utrzymania Kolei
a) nasycalnie kolejowe
b) kolejowe zakłady nawierzchni
c) kolejowe zakłady maszyn i sprzętu drogowego
d) kolejowe zakłady konstrukcji stalowych
V. Kolejowe zakłady zabezpieczenia ruchu i łączności kierownicy budów urządzeń zabezpieczenia ruchu pociągów.
